ได้เปนพี่ภูแล้วค้าบบบบ - - โย้วววว ๑. กลับมาเรื่องขยะๆ ของบ้านเรา ปกติแยกขยะรีไซเคิลอยู่แล้วน่ะค่ะ ร่วมด้วยช่วยชวนกัน มาแยก แยกเท่าที่แยกได้ อาทิ กระดาษ ถุงกระดาษ ถุงพลาสติก หนังสือพิมพ์ นิตยสาร ขวดสุรา ขวดเบียร์ ขวดน้ำมันพืช ขวดน้ำมันหอย(ใหญ่) ฯลฯ พวกนี้ถือว่าส่วนใหญ่ เราก็แยกๆ กันอยู่แล้ว แต่ที่ไม่แยกกันเลย คือพวก อาหาร เศษผัก ผลไม้ เศษอาหาร พวกนี้ส่วนใหญ่จะโละรวม เหมา อยู่ในถุงขยะซะมากกว่า อยากชวนมาแยกออกต่างหาก หาที่เทิร์นนะคะ สมัยอิชั้นเด็กๆ แถวบ้านจะมีอาแปะปั่นซาเล้ง มาที่บ้านทุกวันเพื่อมารับพวกเศษอาหารพวกนี้ แกเอาไปเลี้ยงหมูค่ะ ตอนนั้นเราทั้งหยะแหยง แสลงใจ เหม็นก็เหม็น แต่หารู้ไม่ว่าช่วยเราลดขยะไปได้ตั้งมาก สมัยนี้หมู ไก่ซีพีเค้าไม่กินเศษอาหารแล้วนี่คะ ขยะเลยบานเบอะ ล้นเมืองกันอย่างนี้ ช่วยได้ช่วยกันค่ะ หมู่บ้านอิชั้นเริ่มชวนเอาขยะพวกนี้มาทำปุ๋ยหมัก ทั้งที่เราก็ทำๆ กันแบบนี้มาตั้งแต่รุ่นโคตรพ่อโคตรแม่แล้ว ดีค่ะ เริ่มกันใหม่ อะไรดีดี น่าทำ ช่วยกัน บ้านไหนจะเริ่มก็ส่งเสริมนะคะ ๒. วันก่อนเราไปเยี่ยมหลานคุณตาที่ เชียงดาว ลูกของหลานคุณตา ถือเปนน้องแม่อีกที อย่างงเลยลูก ลูกน้าป๋อมน่ะ หนูก็ได้เปนพี่ภูแล้ว เย้ สบายแม่จังเลยไม่ต้องท้องเอง ฮี่ๆๆๆ คราวนี้น้ำลดแล้ว หลังจากที่หนก่อนเราจะไปกัน แต่ไปไม่ได้เพราะถนนน้ำท่วม ไปหนนี้เลยเห็นร่องรอยของน้ำป่า ไปตลอดทาง เต็มไปด้วยโคลน นึกภาพแล้วน่ากลัวแทนเลยค่ะ ดีแล้วนะคะที่ผ่านกันไปได้ .. เดิมที เชียงดาว (ดอยหลวงเชียงดาว) เปนถนนที่สวยที่สุดสายหนึ่งในภาคเหนือ สมัยก่อน แม่เปนเด็กๆ เคยมาออกค่าย สมัยต่อมาเปนนักศึกษา ก็มาออกค่ายอีก สมกะเปนที่ฮิต ออกค่ายจริงๆ วันนี้แม่ขับรถผ่านโรงเรียนที่เคยเอาข้าวของมาบริจาค ก็อดยิ้มไม่ได้ บ้านเรือนที่นี่ยังไม่เปลี่ยนแปลงไปเท่าไหร่ ร้านขายข้าวขาหมูรสแซ่บประจำอำเภอยังอยู่ เคียงคู่เมืองเชียวดาว เห็นแล้วก็ยิ้มพิมพ์ใจ ถึงตลาดแล้ว เราแวะเยี่ยมน้องตัวเล็กกัน น้องผู้ชายค้าบบบบบ ตัวจิ้ดเดียวเองจริงๆ แม่เห็นเด็กเล็กๆ ก็อดนึกถึงตอนหนูเบบี๋ไม่ได้ทุกที ความรู้สึกแม่ไม่เคยเปลี่ยน ไม่ว่าแม่จะไปเจอะเด็กคนไหน แม่เชื่อแล้ว ความรู้สึกที่ว่าลูกจะยังเล็กเสมอ ในสายตาของพ่อกะแม่ แม่มองดูน้องตัวเล็ก แม่เห็น หน้าหนูซ้อนทับมา วงบะเริ่ม ตอนนั้นหนูหน้าใหญ่มาก มรดกทางพันธุกรรมของแม่แท้ๆเชียว เราหอบของฝากมาเยอะแยะ ทั้งของเก่าของใหม่ แม่ให้หนังสือคู่มือพัฒนาการกับคุณแม่คนใหม่ไป แม่อยากให้เค้าได้ใช้จังเลย แต่พอไปเห็นแล้วก็กลัว กลัวเค้าจะไม่อ่านน่ะสิ คิดแล้วแม่ก็เสียดายแทน แม่เหลือบไปเห็นถุงของขวัญของรัฐบาลด้วย ขอเค้าเปิดกล่องออกดู โอ้โห ของขวัญตื่นตาตื่นใจมากๆ มีทั้งซีดีเพลงกล่อมเด็ก ๔ ภาค แม่อยากได้มาไรท์ไว้จริงๆ เอิ้กกกกกกกกกกกกก มีแผ่นรองคลานน่ารักๆ มีหนังสือน่าอ่านมากๆ พร้อมคู่มือการใช้อย่างละเอียด แม่อยากรู้ว่าจะมีสักกี่คนที่สนใจนำไปใช้ได้จริง แต่มันน่าใช้มากๆ สำหรับแม่ แต่ถ้ามันอยู่ผิดที่ผิดทาง ผิดที่ผิดคน มันจะกลายเปน กองหนังสือไร้ค่า ของเล่นไร้ราคา (เพราะไร้แสงสีเสียง) ชาวบ้านน่ะช้าวบ๊าน ชาวบ้าน แล้วแม่น้องกริช(น้องคนใหม่) ก็บอกว่า หมอบอกว่า นี่น่ะตั้งห้าร้อยกว่าบาทเชียวนะ (แม่ไม่รู้ว่าความหายของหมอที่ว่า นี่คือหมอจริงๆ หรือว่าพยาบาล) นี่เปนอีกหนึ่งหายนะเชียวนะ เฮ้อ อุตส่าห์ทำของดีดีออกมาขนาดนี้ ถ้าอบรมบุคลากรเพิ่มอีกหน่อย มันจะเปนประโยชน์สูงส่ง กับแม่ๆ ลูกๆ และเด็กไทย อนาคตของชาติมากเลยนะนี่ แม่แอบเห็นว่ากล่องถุงของขวัญ วางนิ่งอย่างสงบใต้ชั้นวางทีวี ฝากล่องโดนเปิดอย่างร้อนรน คงเพราะอยากรู้ว่า รัฐบาลจะให้อะไรทองสักเส้นหรือว่าคูปองเติมน้ำมันรึเปล่า ... แต่เปิดมาเจอะหนังสือเลี้ยงลูก และของเล่นก้อกแก้ก แถมไม่ใช้ถ่านอัลคาไลน์ด้วย คงผิดหวังไปตามๆ กัน แต่รู้ไหม แม่น่ะตามหามาก เพราะอยากได้แต่เค้าก็ไม่ให้ หนูเกิดไวไปตั้งเกือบสองปี โฮะๆ แม่ได้แต่บอกคุณแม่คนใหม่ไปว่า อย่าลืมใช้นะ นีดีดีมากเลยเชียว อย่าลืมอ่านให้ลูกฟังนะ แม่เองก็พูดได้แค่นี้ พับผ่าดิ่ - - แค้นใจตัวเอง ทำไมไม่ทำอะไรมากกว่านี้นะ ... ๓. ส่วนหนูน่ะหรอ ตื่นตาตื่นใจกะน้องมากๆ บอกให้หอมก็หอม บอกให้กอดก็เกือบตะปบ คว้ามือกันเกือบไม่ทันแน่ะ แต่หนุกหนานกับการเดินเล่นในตลาดมากๆ ร้านขายของน้าป๋อมอยู่ในตลาด ลูกก็เพลินไปสิ เพลินกะการปีนกล่องอันนู้นอันนี้ รื้อกล่องนมลงมาทั้งชั้น เพื่อเรียงใหม่ เรียกว่าเลโก้นอกสถานที่ เกาะตู้ว่ามีอะไรรู้จักมั่ง ทั้ง บาวแดง(กรี้ดๆๆๆ) เบอร์ดี้ ดัชมิลด์ ไวตามิลค์ ฯลฯ หนูไม่ได้โชว์ออฟหรอก แต่หนูสนุกกับการได้เรียกว่าอันนี้หนูรู้จัก(นะแม่นะ) แถมหนูยังไปคุยกะแมวน้าป๋อมด้วยนะ แมวอะไรฟระอ้วนจริงๆ ลูกก็ไปถามแมวว่า แมว ... กินข้าวยัง ? (น่ะ มีเรียกแมว ก่อนด้วยนะ) หนูก้มหน้าลงถามแมวน่ะ แม่ล่ะขำจริงๆ เลย หลังจากเดินสำรวจไปทั่วตลาดเล็กๆ นี่ ตื่นตาตื่นใจกะแผงขายปลา ที่มีน้ำพุด้วย ยู้ฮูลูกมากๆ ก็หนูน่ะวิ่งไปหลายสิบรอบ จนคนขาย คนแถวนั้นเค้ารู้แล้วว่าหนูจะมาดูน้ำพุน่ะ อ้ะ ตลาดนี้มีชามุกด้วยนะ มีลิงมาเชคชามุก โอ้ยชอบใจมากๆ ยืนเกาะร้านเค้าอยู่พักใหญ่ร้องบอก จ๋อเขย่าๆ โฮะๆ แต่เจ๋งสุดต้องอันนี้เลย มีแผงขายขนมครกด้วย ขายดีมากๆ คุณยายบอกว่า เจ้านี้อร่อยนะ เค้าทำหลายเตาเลย แสดงว่าขายดีสุดๆ ทำเปนแบบแป้งกรอบน่ะ ก็อร่อยดีจริงๆ มีทั้ง ข้าวโพด ฟักทอง หวานกรอบ ชื่นใจ ลูกยังกินไปตั้งหลายอัน แม่อุ้มหนูไปยืนดู เค้าหยอดๆๆ ใส่เตาหนมครก เปนรูๆ (เสียดายแม่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้นะ) แล้วรอสักพักจนขอบกรอบๆ เค้าจะยกขึ้นมาทั้งแผงเลย ตื่นตาตื่นใจมากๆ มันก็หอมยั่วยวนสุดๆ หนูยืนดูอยู่กะแม่ พอพี่เค้ายกหนมครกขึ้นจากเตาแบบยกแผงบะเฮิ่ม หนูก็บอก : น่ากินจังเล้ยยยยยยยยยยย ผ่างงงงงงงงงงงงงงงง กร๊ากกกกกกกกก เค้าฮากันทั้งร้านเลย คนมารอหนมครกกันเพียบ พ่อค้าแม่ค้าพากันยิ้มคิกคัก แล้วทำไมไม่ให้หนมครกตลกแด๊กสักกล่องก็ไม่รู้เนอะ โฮะๆๆๆ (แม่ไม่ได้สอนนะเว้ย) ไปรื้อรูปสมัยหนูเกิดใหม่วัยสะออนละอ่อนหน้าบานมาโฮะๆ แม่กะพ่อคิดว่าลูกหล่อสุดๆแล้ว แท้ที่จริงเปนลูกชินจังมาเกิด ฮี่ๆ Create Date : 23 สิงหาคม 2548 Last Update : 23 สิงหาคม 2548 7:25:24 น. 0 comments Counter : 695 Pageviews.   Share Tweet