เรื่องของเด็ก - - ? เรื่องของเรื่อง คือ อาทิตย์ก่อนนู้น ที่บ้านมีการรวมญาติ อันเปนธรรมเนียมทุกปี ที่จะทำบุญบ้านหลังสงกรานต์ จะมีญาติพี่น้อง มานอนกองรวมกัน เปนโขยงใหญ่ ทั้งญาติ ทางฝ่ายคุณตา คุณยาย วงญาติ ก็จะเพิ่มขยายไปเรื่อยๆ ทุกปี คนนี้ลูก ลุง หลานน้า คนนึงไปดองข้องเกี่ยวกับ อีกคนนึง ครอบครัวก็ขยาย ขึ้น .. ปีนี้ก็เช่นกัน บางคนมา บางคนมาไม่ได้ คนแยะ แม้จะไม่เนืองแน่นเท่าปีก่อนๆ แต่ก็อยู่รวมกันหลายครอบครัว มีทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ หลายวัย นี่แหละที่มารวมกัน โทรศัพท์คุณยาย หายไป.. คุณยายเสียใจ ไม่ได้เสียดายที่ของหาย แต่เสียใจ ที่เกิดอะไรขึ้นหนอ ทำไม ทำไม และ ทำไม หลายคำถามคงวนซ้ำ อยู่ในหัวใจของคุณยาย เกินกว่าจะคาดเดาไปต่างๆ นาๆ ว่าใครหยิบติดมือไป .. คิดในแง่ดี ก็คิดว่าเด็กหยิบไปเล่น แต่ถามใครก็ไม่รู้ไม่เห็น จะโทษน้องภู ก็โทษไป ภูอาจหยิบไปเล่น ซ่อนอยู่ตรงมุมไหน .. ว่าแล้วก็พลิกแผ่นดินบ้านหา เผื่อว่าอาจจะหลงหูหลงตาไปบ้าง แต่ไม่เจอ เรื่อง ก็ผ่านเลยไป จนมาถึงวันก่อน ความแตกว่า ลูกเลี้ยงของน้าสาว อายุ ๑๐ (กว่าๆมั้ง) จะขึ้นป.๖ แล้วนี่ แอบหยิบไป ทั้งที่ก่อนนั้น คุณยายถามแล้ว เด็กบอกว่าไม่เห็น ไม่รู้ (เรื่องเลย) อืม น่ากลัวไหม เพราะเค้าเอาไปซ่อนอย่างดี จนกลับถึงบ้านเลย ลบเบอร์ที่บันทึกไว้จนเกลี้ยง แอดเบอร์ใหม่เรียบร้อย (ป. ๖ จริงๆ นะ) สังคมวัตถุนิยม หล่อหลอมให้เด็ก อยากมี อยากได้ แอบหยิบ แอบขโมย และโกหก เพราะอยากได้ โทรศัพท์ เก่าๆ เครื่องเดียว (โทรศัพท์ของยายไม่ใช่รุ่นใหม่ล่าสุดหรอก) .. เราต้องทำอย่างไรต่อไปบ้าง สำหรับเด็กที่อยู่ใกล้เรา ในตอนนี้ เราต้องหันมามองและรับผิดชอบกันอีกมั่งไหม เราต้องสอนเค้าอย่างไร ให้อยู่อย่างไร ท่ามกลาง วัตถุนิยมที่ถาโถม ใครๆ ก็ต้องมี ใครๆ เค้าก็มี .. แล้วถ้าเราไม่มี จะสอนลูกให้อยู่ให้รอดอย่างไร.. แม่เห็นเรื่องนี้แล้วเศร้า รู้สึกเฉาชีวิตจริงๆ Create Date : 02 พฤษภาคม 2548 Last Update : 2 พฤษภาคม 2548 0:10:22 น. 0 comments Counter : 520 Pageviews.   Share Tweet