BlogGang.com : : อุ่นอาวรณ์ : อย่ากังวลถึงอนาคตเกินไป : คนแคว้นฉีกังวลถึงฟ้า

อย่ากังวลถึงอนาคตเกินไป : คนแคว้นฉีกังวลถึงฟ้า

มังการสอนใจ
โดย พระมหาสมชาย ฐานวฺฑโฒ

ครั้งกระโน้นในแคว้นฉีมีชายคนหนึ่ง มีปกติชอบนั่งอยู่คนเดียวในห้องหนังสือ เพื่อตรึกตรองขบคิดปัญหาต่าง ๆ อยู่มาวันหนึ่ง เขามองเห็นดาวหางดวงหนึ่งตกวูบลงมาจากฟ้า จึงเกิดความคิดขึ้นว่า ในอนาคตฟ้าก็มีโอกาสถล่มลงมาได้

เขารำพึงกับตัวเองว่า…
“เมื่อถึงวันนั้นจะทำอย่างไรกันดี ผู้คนทั้งหมดจะต้องถูกทับตาย ไม่ว่าจะเป็นคนดีคนเลว ไม่มีใครหนีรอด โอ! ช่างน่ากลัวจริง ๆ”
เขายิ่งคิดก็ยิ่งหวาดวิตก เพียงไม่กี่วันแม้ข้าวก็กินไม่ลง นอนก็ไม่หลับ หน้านิ่วคิ้วขมวดซึมอยู่ทั้งวัน มีเพื่อนคนหนึ่งแนะนำเขาว่า

“ฟ้าไม่เหมือนเพดานห้องหรอก ฟ้าไม่ถล่มลงมาหรอก แกอย่าไปกังวลเรื่องไม่ใช่เรื่องเลย ยังคงกินข้าวนอนหลับตามปกติเถิด อย่าทำลายสุขภาพตัวเองอย่างนี้เลย”

ชายแคว้นฉีกลับพูดกับเพื่อนว่า
“แกอย่ามากังวลเรื่องฉัน ฉันกลับขอเตือนแกรีบเตรียมตัวเสียแต่เนิ่นๆ เพราะจะเร็วจะช้าฟ้าก็ต้องถล่มลงมา”

เพื่อนของเขาพูดว่า

“บนโลกก็ไม่ใช่มีแต่แกคนเดียว คนอื่น ๆ เขาล้วนอยู่กันอย่างสุขสบาย ไม่มีใครมานั่งกังวลว่าฟ้าจะถล่มลงมา แล้วทำไมแกต้องหาเรื่องเดือดร้อนกลุ้มใจมาให้ตัวเองอย่างนี้ด้วย”

ชายแคว้นฉีตอบว่า

“ถ้าฉันจะมีอะไรไม่ถูกต้องละก็ นั่นก็คือฉันมองเห็นเรื่องราวต่างๆ ได้ลึกซึ้งทะลุปรุโปร่งเกินไป แต่นี้ก็คืออุปนิสัยของฉัน จะให้ฉันดำเนินชีวิตไปแบบมั่วๆ เหมือนคนทั่วไป นั่นเป็นสิ่งเป็นไปไม่ได้”

และแล้วเพราะความที่เขาวิตกกลุ้มใจอย่างต่อเนื่อง สุขภาพ ก็ยิ่งทรุดโทรม และในที่สุด ในขณะที่ฟ้ายังไม่ทันถล่มลงมานั่นเอง เขาก็ด่วนจากโลกนี้ไปเสียก่อน

ท่านสาธุชนทั้งหลาย…
อย่าเพิ่งหัวเราะหรือขำชายแคว้นฉีคนนี้ว่าโง่ กังวลเรื่องไม่เป็นเรื่อง ขอให้ลองถามตัวเองก่อนว่า เราได้เคยเป็นเหมือนชายแคว้นฉีคนนี้ คือไปคิดสมมุติเรื่องต่าง ๆ ของตนเองหรือครอบครัวขึ้นว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้แล้วจะเป็นอย่างไรหรือเปล่า เราเคยหาทุกข์กินเปล่ามาใส่ตัวหรือไม่

“ผู้ใดไม่จมอยู่กับอดีต ไม่พะวงถึงอนาคตจนเกินไป แต่ตั้งใจทำกิจในปัจจุบันของตนให้ดีที่สุด ความสุขความสำเร็จของบุคคลนั้นย่อมอยู่แค่มือคว้า”

หิยฺโยติ หิยฺยติ โปโส ปเรติ ปริหายติ

อนาคตํ เนตมตฺถีติ ญตฺวา

อุปฺปนฺนจฺฉนฺทํ โก ปนุเทยฺย ธีโร

มัวรำพึงถึงความหลัง ก็มีแต่จะหดหาย

มัวหวังวันข้างหน้า ก็มีแต่จะละลาย อันใดยังไม่มาถึง อันนั้นก็ยังไม่มี

รู้อย่างนี้แล้ว เมื่อมีฉันทะเกิดขึ้น คนฉลาดที่ไหนจะปล่อยให้หายไปเปล่า

( พุทธพจน์ )
(ขุ.ชา.วีสติ ๒๗/๔๖๖)

Create Date : 19 ธันวาคม 2554

Last Update : 19 ธันวาคม 2554 17:53:16 น.

0 comments

Counter : 1535 Pageviews.