ปล่อย....ผ่าน...ท่อธารของใจ
ใจที่เหมาะสมที่จะเข้าถึงธรรม นั้นจะต้องไม่ผูกพันกับคน สัตว์ สิ่งของใดๆ ทั้งสิ้น ต้องไม่ผูกพัน..
ที่เราได้ยินได้ฟังว่าอย่าไปยึดมั่นถือมั่น เราฟังกันจนชิน แต่เราก็ยังไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริง
ที่ท่านสอนว่าไม่ให้ไปยึดมั่นถือมั่นให้ปลดปล่อยวาง เพราะ…
ไปผูกพันไปนึกถึงสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลามันไม่เกิดประโยชน์
แล้วเราก็ยึดมั่นถือมั่นมายาวนานตั้งแต่เราเกิดมาจนกระทั่งบัดนี้ มันไม่ได้ช่วยให้เรามีชีวิตที่สมบูรณ์ มีความสุขที่แท้จริง
ท่านสอนให้ปล่อยวาง แม้กระทั่งความคิดที่ว่าเราจะเอาให้ได้อย่างจริงจัง และคาดหวังว่าวันนี้เราจะนั่ง (สมาธิ) ได้ดีกว่าเมื่อวาน ดีกว่าทุกๆวัน ความคิดเช่นนี้ แม้เป็นกุศลธรรมก็ไม่ควรคิดอีกเหมือนกันก็แปลว่าเราไม่ต้องไปคิดเรื่องอะไร ไม่ว่าจะบวกหรือลบ ให้หยุดตรงกลาง
ความคิดผ่านมาในใจ เราก็ต้องใช้สองคำว่า “ช่างมัน”
เราต้องยอมรับว่าในชีวิตประจำวันทุกวันที่ผ่านมา เราเก็บประสบการณ์เหล่านั้นมาเป็นภาพ หากเราไปผูกพันมันก็ฟุ้งซ่าน หากไปต่อต้านก็อึดอัดทุรนทุราย
เพราะฉะนั้นทำตัวให้เหมือนท่อน้ำคืออยู่เฉยๆ ปล่อยให้น้ำมันผ่านไป ท่อธารของใจก็เช่นเดียวกันปล่อยให้ความคิดผ่านไป ไม่ต้องไปคิดต่อ ทำเฉยๆนิ่ง
บริกรรมนิมิตเป็นเพชรสักเม็ดหรือองค์พระใสๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง ประคองใจด้วยคำภาวนา "สัมมาอะระหัง" ผึกไปทุกอิริยาบถจะสัมผัสถึงกระแสแห่งความสุขภายในที่ต่างจากความสุขภายนอกอย่างชัดเจน
พระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย พระเทพญาณมหามุนี
เรียบเรียงจากหนังสือ ง่ายแต่ลึก
| Create Date : 16 สิงหาคม 2555 |
| Last Update : 17 สิงหาคม 2555 9:39:28 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1682 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [