ฟ้าครึ้มเมฆหม่น

ในบางครั้ง หรืออาจหลายครั้งของมนุษย์เดินดินทั่วไป เราอาจตกอยู่ใต้ความหมองหม่นที่เปรียบเสมือนท้องฟ้าครึ้มมืด เมฆสีเทาหม่นปกคลุมทั่วท้องฟ้าที่เคยสว่างสดใส เคยมีฝนตก หรืออาจมีแม้สายรุ้งหลังฝน หากแต่ในบางวันมันอาจจะเป็นเพียงเมฆครึ้มกับเสียงร้องครืนของท้องฟ้าที่เป็นอยู่เช่นนั้น ไม่มีสายฝนสาดเพื่อให้ฟ้ากลับมาโปร่งอีกครั้ง

ไม่มี... รุ้งกินน้ำเมื่อฟ้าเปิด

ความมหัศจรรย์ของต่อมไร้ท่อต่างๆ ที่อยู่ในร่างกายมนุษย์เป็นสิ่งที่น่าทึ่งที่สุดแล้วในความคิดของฉัน มันสามารถควบคุมสมอง ความรู้สึก และอารมณ์ของเราได้โดยที่แม้แต่เราเองก็คาดไม่ถึง ในวันหนึ่งอารมณ์ของเราอาจโปร่งใสเสมือนแดดจ้าฟ้าสวย หรืออาจเป็นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหยาดฝนกับหยดน้ำตา แม้แต่พายุโหมกระหน่ำกับการปลดปล่อยความกดดันในจิตใจ และความรู้สึกสดชื่นโปร่งโล่งของฟ้าที่เปิดกว้างหลังพายุพัดผ่าน... เมื่อน้ำตาแห้งเหือดลง

แต่ถ้าท้องฟ้านั้นมืดครึ้มมานานหลายวันโดยไม่มีทีท่าว่าเมฆสีเทาทะมึนนั้นจะเคลื่อนหนีไป ความหมองหม่นในจิตใจ ก็จะมีแต่เพิ่มขึ้นทุกที แรงกดดันที่อยู่ในจิตใจ ก็จะแน่นหนักขึ้นทุกวัน

ความกังวลในจิตใจของมนุษย์อาจก่อเกิดจากความเครียดในสภาวะรอบด้าน เรื่องงาน เรื่องครอบครัว เรื่องเพื่อน หรือเรื่องของสุขภาพ มันจะย่ำแย่ขนาดไหน หากเราไม่สามารถจัดการกับมันได้เลยสักเรื่อง

ในบางคราวที่ฝนตก เราแข็งแรงและแกร่งพอที่จะถือร่มเดินผ่านลมฟ้านั้นได้ ในบางคราวที่แดดจัดจ้า เราสามารถยิ้มได้แม้แดดจะร้อนแรงแผดเผา แต่ในบางครั้ง ร่มที่อยู่ในมือเรามันก็ไม่สามารถกางออกมาได้ เพียงเพราะเราไม่มีเรี่ยวแรงที่จะทำมัน เราอาจจะยืนอยู่ใต้ร่มกันสาดของร้านริมฟุตบาทและรอคอย รอคอยให้ฝนหยุดแล้วจึงเดินออกจากตรงนั้น เมื่อท้องฟ้าครึ้มแล้วเรายังคงรอเพื่อให้มันสว่างสดใสเพื่อเดินต่อไปโดยไม่มีเรี่ยวแรงจะเดินออกมาด้วยขาสองข้าง ด้วยร่มที่อยู่ในมือเพื่อเผชิญหน้ากับมัน พร้อมรับและแกร่งพอที่จะเดินต่อไป เราก็จะไม่มีทางรู้เลยว่าเราจะต้องยืนอยู่อีกนานแค่ไหน ถึงเมื่อไร

เมื่อจิตใจเราหมดแรงต่อสู้กับเมฆครึ้ม ร่างกายเราก็จะไม่ฮึดสู้ ระบบในร่างกายไหลเวียนอย่างเชื่องช้า ทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นเรื่องสาหัส และทำให้เราไม่มีแรงที่จะก้าวขาเดินต่อไป หรือแม้ยืนอยู่เพื่อมองดูสิ่งที่ผ่านไปมาตรงหน้า ก็ยังมิอาจทนรับมันได้

มันคือความอ่อนแอที่ถาโถมเข้ามาในวันที่ฟ้าครึ้มยาวนาน

และฉันก็ยังทำได้แต่เพียงรอให้มันผ่านไป ไม่มีทั้งเรี่ยวแรงกำลังหรือความรู้สึกเข้มแข็งใดๆ ที่จะก้าวผ่านเวลานี้ไปได้

แค่รอ... ให้เมฆครึ้มผ่านไป ให้ฝนตกลงมา แล้วฟ้า... ก็จะเปิดในที่สุด

Create Date : 15 ธันวาคม 2552		3 comments
Last Update : 15 ธันวาคม 2552 22:17:10 น.
Counter : 739 Pageviews.
Share Tweet