♥✿แฟนฉันกับรักครั้งแรก♥✿
หน้าร้อนของฤดูร้อนปีนั้นมันช่างร้อนเหลือเกิน เป็นฤดูร้อนที่ฉันจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่สามพอดี.. และฤดูร้อนปีนี้มันเหมือนกับว่าเป็นภาระหรืองานที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตของฉัน ที่จะต้องทำมันให้ได้ ตามความคาดหวัง ของฉัน และความคาดหวังของครอบครัว คือสอบเข้าเรียนต่อในชั้นมัธยมศึกษาปีที่สี่ ของโรงเรียนประจำจังหวัด พี่ชาย และพี่สาวของฉันก็จบจากโรงเรียนนี้ มันเป็นความกดดันไม่น้อย ถ้าฉันสอบคัดเลือกเข้าไม่ได้.. หน้าร้อนในปีนั้น จึงทำให้ฉันร้อนรุ่มเป็นพิเศษ เพราะว่าต้องสอบแข่งขันกับเด็กอีกหลายพันคน และสมัยนั้นสายการเรียนที่เป็นที่นิยมของผู้ปกครอง และเด็ก ๆ คือสายการเรียนวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์..
โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งนี้เป็นโรงเรียนชาย คือในชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นเป็นชายล้วน แต่ชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย จะรับนักเรียนหญิงเข้าเรียนด้วย หลังจากที่สอบเสร็จ ฉันไม่ค่อยมั่นใจตัวเองสักเท่าไหร่ว่าจะสอบเข้าได้ ไม่กล้าแม้กระทั้งไปดูผลสอบด้วยตนเอง.. และแล้วในที่สุดฉันก็ทำได้ ..และเข้าเรียนในสายวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ตามความตั้งใจ..
@@@@@@@@@@@@@@
ในวันเปิดเทอมวันแรก รองเท้านักเรียนสีดำของฉันเตรียมและขัดมันด้วยน้ำยาขัดดรองเท้ากีวี ไว้อย่างดี ชุดนักเรียนใหม่ก็เตรียมพร้อม ผมยาวมากของฉันที่เคยเปียสองข้างตอนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ก็ตัดให้สั้นลงเหลือแค่ไหล่ และมัดรวบตึงผูกโบว์สีน้ำเงิน เก็บผมด้านข้างด้วยกิ๊บสีดำ ฉันพักอยู่หอพักของอาจารย์หลังโรงเรียน ซึ่งเป็นหอพักนักเรียนหญิงล้วน..เดินข้ามรั้วหอก็เป็นรั้วของโรงเรียนพอดี.. หลังจากเคารพธงชาติหน้าเสาธงเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็เข้าห้องเรียน ตอนเด็ก ๆ ฉันเป็นคนค่อนข้างเรียบร้อย ขี้อายมาก ในห้องเรียนของฉันมีนักเรียนสี่สิบห้าคน นักเรียนชายส่วนใหญ่จะเป็นศิษย์เก่าของโรงเรียนนี้ ที่ได้โควต้าขึ้นมาจากชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม พวกเขาเหล่านั้นจึงกล้ามาก เพราะรู้จักอาจารย์ และเพื่อนๆ ดี จนบ้างครั้งฉันรู้สึกรำคาญมาก กับความช่างกล้าและซกซุนของเจ้าลิง พวกนั้น ในชั่วโมงแรก อาจารย์ประจำชั้น มาแนะนำตัว แล้วให้นักเรียนจับคู่กันแนะนำตัว โดยมีข้อแม้ว่า ห้ามจับคู่กับนักเรียนที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน.. ฉัน..หันซ้ายมองขวา ทุก ๆ คนก็เริ่มจับคู่กันเกือบหมดแล้ว คิดในใจ..จะทำอย่างไรดีน๊าาาา ..ในห้องเรียนมีสี่สิบห้าคน ต้องมีคนเศษหนึ่งคน อาจารย์บอกว่าคนที่เศษต้องมาคู่กับอาจารย์ .. ในใจก็กลัวที่จะได้คู่กับอาจารย์ ระหว่างที่ห้องเรียนกำลังสับสนวุ่นวายนั้น มีนักเรียนชายคนหนึ่งเข้ามาถาม.. ....
เขา..นี้เธอๆ มีคู่หรือยัง ฉัน..ยังไม่มีเลย (ตอบโดยไม่กล้ามองหน้า) เขา..งั้นเรามาคู่กันไหม หรือว่าเธออยากจะคู่กับอาจารย์ (แม้...อีตานี้ ยังจะมากัดเราอีก) ฉัน..ได้สิ (ยังกล้าไม่มองหน้าอีตานี้อีก) .... พอได้คู่กันหมดแล้ว อาจารย์ก็ให้นักเรียนแยกย้ายไปทำความรู้จักกันภายในบริเวณโรงเรียนโดยให้เวลาครึ่งชั่วโมง แล้วให้มาเล่ารายละเอียด ประวัติของคู่ที่เราทำความรู้จักหน้าชั้นเรียน ฉันเตรียมปากกาและสมุดไปเรียบร้อย ตกลงกันไปที่สนามหญ้า หน้าลานน้ำพุ ซึ่งเป็นรูปปั้นช้างขนาดใหญ่พ่นน้ำอยู่ หรือพวกเรียกว่าลานช้างนั่นเอง.. หลังจากจัดแจงหาที่นั้นเสร็จแล้ว ซึ่งเรานั่งกับพื้นหญ้า ใต้ร่มไม้หูกวาง เราก็เปลี่ยนกันซักประวัติ ของกันและกัน.. ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่ฉันกล้ามองหน้าเขาอย่างเต็ม ๆ .... ใบหน้าที่คมสัน รับกับคิ้วที่เข้มหนา จมูกโด่งได้รูป ทำให้ฉันใจสั้นเต้นตึกตั๊ก ไม่กล้าที่จะสบสายตาเขา... รู้เพียงแต่ว่าตอนนั้นหูชา หน้าแดง สมองเบลอ ไปหมดเลย นี้หรือเปล่าน๊า ที่เค้าเรียกว่า "love at first sight "
หลังจากวันนั้น ฉันก็เก็บเขาคนนั้นมาอยู่ในใจเงียบ ๆ คนเดียว โดยเขาไม่เคยล่วงรู้เลย เขาทำกิจกรรมอะไรฉันจะไปสมัครทำกิจกรรมนั้นด้วยทันที ไม่ว่าจะเป็นในโรงเรียน หรือนอกโรงเรียน เขาไปเรียนพิเศษวิชาไหน กับอาจารย์คนไหนฉันจะตามไปเรียนด้วยเช่นกัน เหมือนกับว่าเป็นเรื่องที่บังเอิญ แต่เขาหาได้รู้ไม่ ว่าเรื่องบังเอิญเหล่านั้น ฉันศึกษาและเก็บรายละเอียด เกี่ยวกับตัวเขา จดอยู่ที่สมุดบันทึกในใจของฉันหมดแล้ว... ชมรมภายในโรงเรียน ที่ฉันอยู่คือชมรม อาสาพัฒนา ถึงสามปี ที่ฉันอยู่ชมรมนี้ก็เพราะว่าเขาเป็นประธานชมรมทุก ๆ ปี ฉันจะชื่นชมในเขาอยู่ห่าง ๆ เวลาไปออกค่ายอาสา พวกเราจะไปแจกเสื้อผ้า และไปสร้างสิ่งก่อสร้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับชาวเขา ตอนกลางคืนพวกเราจะมานั่งล้อมวงรอบกองไฟ ร้องเพลงกัน เขาคนนั้นก็จะเป็นคนเล่นกีตาร์ แสงเปลวไฟในกองฟืน ส่องประกายกับใบหน้าอันคมสันของเขา ตอนที่กำลังเล่นกีตาร์ ทำให้ฉันจ้องมองหน้าเธอแทบไม่กระพริบตาทีเดียว..
@@@@@@@@@@@
พอพวกเราขึ้นชั้นมัธยมศึกษาปีที่ห้า ก็มีน้องใหม่เข้ามา เขาจีบน้องชั้นมอสี่ ผู้หญิงที่หน้าตาน่ารัก มาก..แล้วพวกเขาก็เป็นแฟนกัน.. ตอนนั้นฉันรู้สึกหดหู่ อย่างไรชอบกล แต่ก็เป็นสุขใจที่แอบมองเขาอยู่ห่าง ๆ กิจกรรมทุกอย่าง ที่เขาทำ ฉันก็ทำร่วมกับเขา จนจบชั้นมอหก พอจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก เขาไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยในกรุงเทพ ส่วนฉันไปเรียนต่อที่เชียงใหม่..
@@@@@@@@@@@
ความทรงจำที่งดงามเหล่านั้น ฉันไม่เคยลืมเลือนมันเลย มันเป็นความรัก ความปราถนาดี ความห่วงใย ที่บริสุทธิ์ ที่สาวน้อยคนหนึ่ง ได้เก็บเป็นความลับในใจของตนเอง มาตั้งสามปี ฉันถือว่าเขาคนนั้น เป็น แฟนของฉันกับรักครั้งแรก ถึงแม้ว่า ฉันจะเป็นแฟนกับเขาข้างเดียว โดยที่เขาไม่รู้ตัว แต่ก็ยังคงประทับใจยิ้มได้ทุกครั้งเมื่อคิดถึงเรื่องนี้..
@@@@@@@@@@@
คุยท้ายเรื่อง ..ที่เขียนเล่าเรื่องประสบการณ์รัก รัก ในวันนี้ เป็นหนึ่งในโครงการ ถนนสายนี้มีมิตรภาพ ครั้งที่สอง ของสามสาว ชื่อตอน..แฟนของฉันกับรักครั้งแรก
ฉันขอให้ความรัก...แบ่งบานในใจของทุกคน ฉันขอให้ความศัทธา... นำพาความรักต่อไป ฉันขอให้ทุกคู่รัก... สุข สมหวัง เป็นพลัง และกำลังใจของกันและกัน ให้ก้าวเดินต่อไป...
ด้วยอารมณ์ อยากจะเขียน Bayreuth,30.03.08 เวลา 01.30 นาฬิกา
ขอขอบคุณ เพลงรักครั้งแรก อภินัทนาการ และร้องโดยคุณ JohnV.
Create Date : 30 มีนาคม 2552 |
|
63 comments |
Last Update : 30 มีนาคม 2552 16:19:17 น. |
Counter : 2189 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 30 มีนาคม 2552 7:35:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 30 มีนาคม 2552 8:26:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: JohnV 30 มีนาคม 2552 9:16:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: หยิงอัน น้องสาวพี่แมวจากฮ่องกง IP: 219.76.163.230 30 มีนาคม 2552 10:38:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: tanjira 30 มีนาคม 2552 11:50:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: gadeja 30 มีนาคม 2552 15:33:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tangible 30 มีนาคม 2552 16:00:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: maistyle 30 มีนาคม 2552 20:21:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 30 มีนาคม 2552 20:24:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: JohnV IP: 125.26.110.16 30 มีนาคม 2552 21:59:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: 7600 กม. จากเยอรมันนี ยังมี.. (อสัญแดหวา ) 30 มีนาคม 2552 22:24:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: 7600 กม. จากเยอรมันนี ยังมี.. (อสัญแดหวา ) 31 มีนาคม 2552 2:27:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: นัทธ์ 31 มีนาคม 2552 7:25:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: 7600 กม. จากเยอรมันนี ยังมี.. (อสัญแดหวา ) 31 มีนาคม 2552 8:49:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: Paulo 31 มีนาคม 2552 8:56:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: adaytrip 31 มีนาคม 2552 11:05:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tangible 31 มีนาคม 2552 11:51:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: Borken 31 มีนาคม 2552 13:28:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: Borken 31 มีนาคม 2552 13:29:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tangible 31 มีนาคม 2552 20:52:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tangible 31 มีนาคม 2552 22:27:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) 1 เมษายน 2552 0:01:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: 7600 กม. จากเยอรมันนี ยังมี.. (อสัญแดหวา ) 1 เมษายน 2552 0:55:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้าของบ้าน ประกาศจ้าาาาาาาาาา (Prettymaew ) 1 เมษายน 2552 2:32:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: IT-Thai 1 เมษายน 2552 4:52:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: tanjira 1 เมษายน 2552 9:13:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่มด (GreenWitch ) 1 เมษายน 2552 16:18:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) 1 เมษายน 2552 23:19:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: JohnV 1 เมษายน 2552 23:46:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้าพระยาแอบฮาเป็นพักๆ.. (อสัญแดหวา ) 2 เมษายน 2552 0:06:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้องสาวเจียงใหม่...กึ๊ดเติงหาปี้แมวเจ้า ^^ IP: 114.128.15.81 2 เมษายน 2552 0:40:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) 2 เมษายน 2552 6:01:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: tanjira 2 เมษายน 2552 8:09:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
น้องอยากมีโอกาสบ้าง ค่ายอาสา แสงดาว กองไฟ และเขาคนนั้น
แหะๆ จินตนาการตามไปซะเลยค่ะ
การรักใครสักคน แม้เราไม่ได้รับความรักคืนกลับมาเท่าที่ให้ไป
แต่ได้รับกลับคืนมาบ้าง อย่างการได้พูดคุย ถามไถ่ความเป็นไป
ได้มองเห็นเขาอยู่ไกลๆ ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน
ก็เรียกได้ว่าหัวใจก็พองโตได้แทบจะคับอกและโลกก็เป็นสีชมพูได้เลย
ความรักช่างมีอนุภาพจริงๆ ขอให้ความรักอยู่คู่โลกเราตลอดไป
และขอให้คู่รักทุกคู่มีความสุขค่ะ ^^