|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ฝ่าพายุ...
ช่วงที่ชีวิตต้องฝ่า พายุ มันช่างน่าเหนื่อยแท้.... แต่อย่างว่าล่ะ...ทางเดินของชีวิต บางทีก็เลือกไม่ได้ซะด้วย... ก็ต้องเดินต่อไปนั่นแหล่ะ...ว่าแต่ช่วยผ่านไปเร็ว ๆ หน่อยก็ดีนะ...เหอ ๆ
*****************************************************************
วันนี้ได้อ่านหนังสือแพรว คอลัมภ์เล่าสู่กันฟัง โดย สรจักร ศิริบริรักษ์... จั่วหัวว่า...พายุพ่าย ฟ้าลิขิต...(ฟังชื่ออย่างกะหนังจีน 555+) อ่านแล้วเลยอยากเอามาเล่าต่อให้ฟังอ่ะ... เริ่มเรื่องก็แปลความหมายตามพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน.... พายุ...แปลว่า...ลมแรง...
คุณสรจักรบอกว่า...ความหมายไม่สะใจเลย...เหอ ๆ... (แอบเห็นด้วยอ่ะ 555+) พายุมีคำเรียกที่มีความหมายเดียวกันอีกหลายคำ เช่น สลาตัน ไต้ผุ่น เฮอร์ริเคน ฯลฯ แล้วก็เล่าประวัติศาสตร์เรื่องหนึ่งของชาวออสเตรเลียที่เกิดขึ้นในปี ค.ศ.1829... เกี่ยวกับคนกลุ่มหนึ่งที่ต้องผจญกับพายุที่กระหน่ำติดต่อกันสี่วัน...
คุณสรจักรเล่าว่า...ลูกเรือ 12 คนของเรือเมอร์เมดเจอพายุจนเรืออับปาง... พวกเค้าเกาะหินโสโครกอยู่สามวัน...เรือสวิฟท์เซอร์ผ่านมาช่วยไว้... อีกสองวันต่อมาเรือก็เจอคลื่นยักษ์กระแทกจนเรือแตก... ลูกเรือทั้งหมดต้องเกาะหินโสโครกจนเรือกัฟเวอร์เนอร์เรดี้มาเจอและช่วยไว้ได้...
หลังจากขึ้นเรือกันเรียบร้อย...อีก 3 ช.ม.ต่อมาเรือก็เกิดเพลิงไหม้... ลูกเรือทั้งหมดต้องหนีลงเรือบดเล็กสี่ลำ...โชคดีที่เรือโกเมตส์รอดจากพายุมาเจอเข้า... ก็รับลูกเรือทั้งหมดแล่นกลับเข้าฝั่ง...ใกล้จะถึงฝั่งแล้วเชียว... ดันมาเจอพายุอีกครั้ง...เรือเสียการทรงตัว...หางเสือและเสากระโดงเรือหัก...
ดีที่เรือไม่จม...ลอยเท้งเต้งอยู่ 18 ช.ม.จนเรือจูปีเตอร์ผ่านมาช่วย... แล้วเรือจูปิเตอร์ก็ดันแล่นไปชนหินโสโครก(อีกแล้ว)... สุดท้าย...เรือโดยสารขนาดใหญ่ชื่อซิตี้ออฟลีกส์...เห็นเหตุการณ์เข้า... จึงช่วยรับลูกเรือทั้งหมด(ของเรือทุกลำที่อับปาง - -) ขึ้นเรือ... แล้วส่งขึ้นฝั่งที่ซิดนีย์จนปลอดภัยทุกคน (ซะที...เฮ้ออออออออออออออ)
พออ่านเรื่องเล่าจบ...เราก็....(^_^)....บรรทัดสุดท้ายคุณสรจักรจบว่า... ....ชีวิตมีหนทางของมันเสมอ...อย่าท้อแท้... ขอบคุณนะ...คุณสรจักร...ที่เล่าเรื่องนี้ให้เราได้ฟัง...
แต่สงสัยจัง....ตอนนี้ชีวิตเราอยู่บนเรือลำไหนอ่ะ...หวังว่าคงไม่ใช่ลำแรกนะ....เหอ ๆ
เพลง...เปิด : Feat.แนน Album : Kunksanova Plays The Boyd Kosiyabong Song Book
Create Date : 25 พฤศจิกายน 2549 |
|
12 comments |
Last Update : 10 มิถุนายน 2550 17:50:27 น. |
Counter : 964 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ดาวทะเล 25 พฤศจิกายน 2549 1:57:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้อง ว. เองค่ะ IP: 210.203.169.110 25 พฤศจิกายน 2549 5:13:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: Always 25 พฤศจิกายน 2549 9:45:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: มัชฌิมา 28 พฤศจิกายน 2549 9:05:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดาวทะเล IP: 124.121.9.158 30 พฤศจิกายน 2549 23:36:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: คำภู๊ คำพู่ คำภู๋ IP: 210.4.140.178 6 ธันวาคม 2549 12:50:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: n'nan IP: 58.9.164.61 6 ธันวาคม 2549 23:09:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เพลงเพราะจังเลยนะคะ
ซูซานโจน เพลงนี้ก้อเพราะเหมือนกันล่ะค่ะ
ของเก่าๆเนี่ยมันขลังเสมอ ..ไม่มีวันหมดอายุ..
ดูแต่ซิงเกิ้ลแรกสิคะ ทุกศิลปินจะโชว์เต็มที่ น้อยนักล่ะที่จะโหล่ยโท่ย
...เพลงสะดุดหลายหนเลยนะคะ ไม่ค่อยรื่นเลย...
ชีวิตของเราถ้าเจอ..เรือ..
หลายๆลำ หลายๆขนาด หลายๆคาแรคเตอร์
มาลำเลียงรอคอยที่จะช่วยเราเสมอก้อดีนะคะ
คอยเรือลำนั้น..เหมือนรอ..พระเอกขี่ม้าขาว
เอาแบบไม่ต้องหล่อ แต่เร้าใจเราค่ะ
...หายเศร้าแล้วค่ะ กดรีโมทตัวเอง เศร้าบ้าง สุขบ้าง ชีวิตก้อมีรสชาติดีนะคะ
ปล.ไปตามตัว..ดาวทะเล..มาจากไหนเหรอคะ?
สุขสันต์วันหยุด รื่นเริงนะคร๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!