แม้จะดูใจกันต้องคอยคืนวัน...รวบรวมตัวฉันดูจากบทเพลง
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
25 พฤศจิกายน 2549
 
All Blogs
 

ฝ่าพายุ...




ช่วงที่ชีวิตต้องฝ่า “พายุ” มันช่างน่าเหนื่อยแท้....
แต่อย่างว่าล่ะ...ทางเดินของชีวิต บางทีก็เลือกไม่ได้ซะด้วย...
ก็ต้องเดินต่อไปนั่นแหล่ะ...ว่าแต่ช่วยผ่านไปเร็ว ๆ หน่อยก็ดีนะ...เหอ ๆ


*****************************************************************


วันนี้ได้อ่านหนังสือแพรว คอลัมภ์เล่าสู่กันฟัง โดย “สรจักร ศิริบริรักษ์”...
จั่วหัวว่า...พายุพ่าย ฟ้าลิขิต...(ฟังชื่ออย่างกะหนังจีน 555+)
อ่านแล้วเลยอยากเอามาเล่าต่อให้ฟังอ่ะ...
เริ่มเรื่องก็แปลความหมายตามพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน....
“พายุ”...แปลว่า...”ลมแรง”...

คุณสรจักรบอกว่า...ความหมายไม่สะใจเลย...เหอ ๆ... (แอบเห็นด้วยอ่ะ 555+)
พายุมีคำเรียกที่มีความหมายเดียวกันอีกหลายคำ เช่น สลาตัน ไต้ผุ่น เฮอร์ริเคน ฯลฯ
แล้วก็เล่าประวัติศาสตร์เรื่องหนึ่งของชาวออสเตรเลียที่เกิดขึ้นในปี ค.ศ.1829...
เกี่ยวกับคนกลุ่มหนึ่งที่ต้องผจญกับพายุที่กระหน่ำติดต่อกันสี่วัน...

คุณสรจักรเล่าว่า...ลูกเรือ 12 คนของเรือเมอร์เมดเจอพายุจนเรืออับปาง...
พวกเค้าเกาะหินโสโครกอยู่สามวัน...เรือสวิฟท์เซอร์ผ่านมาช่วยไว้...
อีกสองวันต่อมาเรือก็เจอคลื่นยักษ์กระแทกจนเรือแตก...
ลูกเรือทั้งหมดต้องเกาะหินโสโครกจนเรือกัฟเวอร์เนอร์เรดี้มาเจอและช่วยไว้ได้...

หลังจากขึ้นเรือกันเรียบร้อย...อีก 3 ช.ม.ต่อมาเรือก็เกิดเพลิงไหม้...
ลูกเรือทั้งหมดต้องหนีลงเรือบดเล็กสี่ลำ...โชคดีที่เรือโกเมตส์รอดจากพายุมาเจอเข้า...
ก็รับลูกเรือทั้งหมดแล่นกลับเข้าฝั่ง...ใกล้จะถึงฝั่งแล้วเชียว...
ดันมาเจอพายุอีกครั้ง...เรือเสียการทรงตัว...หางเสือและเสากระโดงเรือหัก...

ดีที่เรือไม่จม...ลอยเท้งเต้งอยู่ 18 ช.ม.จนเรือจูปีเตอร์ผ่านมาช่วย...
แล้วเรือจูปิเตอร์ก็ดันแล่นไปชนหินโสโครก(อีกแล้ว)...
สุดท้าย...เรือโดยสารขนาดใหญ่ชื่อซิตี้ออฟลีกส์...เห็นเหตุการณ์เข้า...
จึงช่วยรับลูกเรือทั้งหมด(ของเรือทุกลำที่อับปาง - -“) ขึ้นเรือ...
แล้วส่งขึ้นฝั่งที่ซิดนีย์จนปลอดภัยทุกคน (ซะที...เฮ้ออออออออออออออ)


พออ่านเรื่องเล่าจบ...เราก็....”(^_^)”....บรรทัดสุดท้ายคุณสรจักรจบว่า...
....”ชีวิตมีหนทางของมันเสมอ...อย่าท้อแท้”...
ขอบคุณนะ...คุณสรจักร...ที่เล่าเรื่องนี้ให้เราได้ฟัง...


แต่สงสัยจัง....ตอนนี้ชีวิตเราอยู่บนเรือลำไหนอ่ะ...หวังว่าคงไม่ใช่ลำแรกนะ....เหอ ๆ


เพลง...เปิด : Feat.แนน
Album : Kunksanova Plays The Boyd Kosiyabong Song Book




วิ่งเร็ว ๆ หน่อย...จะได้ผ่านไปเร็ว ๆ...เหอ ๆ








 

Create Date : 25 พฤศจิกายน 2549
12 comments
Last Update : 10 มิถุนายน 2550 17:50:27 น.
Counter : 964 Pageviews.

 

เพลงเพราะจังเลยนะคะ
ซูซานโจน เพลงนี้ก้อเพราะเหมือนกันล่ะค่ะ
ของเก่าๆเนี่ยมันขลังเสมอ ..ไม่มีวันหมดอายุ..
ดูแต่ซิงเกิ้ลแรกสิคะ ทุกศิลปินจะโชว์เต็มที่ น้อยนักล่ะที่จะโหล่ยโท่ย
...เพลงสะดุดหลายหนเลยนะคะ ไม่ค่อยรื่นเลย...

ชีวิตของเราถ้าเจอ..เรือ..
หลายๆลำ หลายๆขนาด หลายๆคาแรคเตอร์
มาลำเลียงรอคอยที่จะช่วยเราเสมอก้อดีนะคะ
คอยเรือลำนั้น..เหมือนรอ..พระเอกขี่ม้าขาว
เอาแบบไม่ต้องหล่อ แต่เร้าใจเราค่ะ

...หายเศร้าแล้วค่ะ กดรีโมทตัวเอง เศร้าบ้าง สุขบ้าง ชีวิตก้อมีรสชาติดีนะคะ

ปล.ไปตามตัว..ดาวทะเล..มาจากไหนเหรอคะ?


สุขสันต์วันหยุด รื่นเริงนะคร๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

โดย: ดาวทะเล 25 พฤศจิกายน 2549 1:57:43 น.  

 

++ แวะมา .. ลอยคอฟังเพลง


น้อง ว. ขอร้องเพลงซักเพลงนะคะ
เพลงนี้เป็นเพลงโปรดเพลงนึง .. สมัยมัธยม

เพลง - พายุ ของไมโคร

"ท้องฟ้าแดงก่ำ
ลมพัดมาอย่างน่ากลัว
เมฆเคลื่อนลงต่ำ
ดำมืดมัว .. ใจเต้นรัว ........

..... ท้องฟ้าพลันสว่าง
ชีวิตต้องต่อสู้ไป
ฝันยังไกลห่าง
ห่างเท่าใด .. อยู่สู้ไป .. ไปต่อไป ..

แต่เคยคิดว่า
ชีวิตเป็นอย่างต้นไทร
ไม่เคยโค้งไม่เคยโน้มให้กับสิ่งใด
เพิ่งจะรู้ว่าชีวิตต้องอ่อน
เอนตาม .. พายุ"

+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-
ปล. - หลังจากฟังเพลงนี้จบ .. ตั้งแต่นั้นมา
น้อง ว. ก็เลือกเป็นรากหญ้าที่ดีค่ะ
พายุมาเมื่อไหร่ .. ก็ขอเอนหลับ .. เอ๊ย .. เอนหลบ
พอพายุสงบ .. ก็รอ .. เลือกตั้งค่ะ (จบหักมุม .. เกินไป .. หรือเปล่าคะ )

 

โดย: น้อง ว. เองค่ะ IP: 210.203.169.110 25 พฤศจิกายน 2549 5:13:49 น.  

 

เคยฟังเพลงของ เจิน เจิน มั้ยครับ
ต้องสู้จึงจะชนะ มีอยู่ท่อนนึงเราชอบมาก

เปรียบชีวิตคนดังคลื่นใต้น้ำในทะเล
บางครั้งขึ้น บางครั้งลง
ดวงดี (ยินดี) ดวงอับ (ช่างมัน)
พรหมท่านลิขิตไว้ให้เป็น

สามสิบลิขิตฟ้า เจ็ดสิบต้องฝ่าฟัน
ต้องสู้ ต้องสู้จึงจะชนะ

คุณสรจักร จบได้สวยครับ
สำหรับผม ท้อได้ แต่อย่าถอยนะ
พักได้แต่อย่าหยุด

เวลาไม่ได้เดินเร็ว แต่เราต่างหากที่เดินช้าเอง
ฟังยังกะใครมาเทศน์เลยเนอะ
เอาน่า พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วครับ
สนุกสนานกับวันหยุดให้เต็มที่
แล้วไปเริ่มต้นกันใหม่ในวันจันทร์เนอะ


 

โดย: Always 25 พฤศจิกายน 2549 9:45:26 น.  

 

เหมือนจะเป็นเรื่องราวของโศกนาฏกรรม แต่กลับจบแบบสุขนาฏกรรมซะได้...
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...
happy ending มันมีอยู่จริงครับ

 

โดย: พลทหารไรอัน 25 พฤศจิกายน 2549 18:13:22 น.  

 

ธรรมดาวันอาทิตย์ถ้าไม่ติดอะไรจะอัพบล็อก...แต่วันนี้ขี้เกียจอ่ะ...
เลยรู้สึกว่าง ๆ...เหอ ๆ

++ดาวทะเล++ อารมณ์ตอนเกาะหินโสโครกรอเรือจะเหมือนตอนรอพระเอกขึ่ม้าขาวมากขึ้น...เมื่ออายุมากขึ้นจ้ะ 555+

++น้องว.++ หมู่นี้เค้านิยมให้เป็นรากแก้ว...ไม่ยอมเป็นกับเค้าด้วยเหรอ...รอเลือกตั้งด้วยคน...เหอ ๆ

++Always++ "สามสิบลิขิตฟ้า เจ็ดสิบต้องฝ่าฟัน"...ถ้า 70 แล้วยังต้องฝ่าฟัน...ขอไปตอนนี้ดีกว่า...

++พลทหารฯ++ เรื่องนี้จะแฮปปี้เอนดิ้งไม่ได้นะเนี่ย...ถ้าไม่มี...หินโสโครก...

 

โดย: All bread 26 พฤศจิกายน 2549 21:37:07 น.  

 


เห็นคำว่า พายุ แล้วจะนึกถึงเพลง พายุ ของไมโคร ทุกที


น่าคิด ... ตอนนี้เรากำลังอยู่บนเรื่อลำไหนกันนะ

ที่แน่ๆ เรือชีวิตของเราเคยชนหินโสโครกมาบ้างแล้ว เคยเจอพายุ เคยพบกับอุปสรรคมากมาย

แต่ก็รอดมาถึงวันนี้...มีชีวิตมาอ่านบล็อกนี้จนได้ ชีวิตมีหนทางเสมอจริงๆ เนาะ

 

โดย: มัชฌิมา 28 พฤศจิกายน 2549 9:05:07 น.  

 

ถ้าเรืองนี้เป็นหนังก็คงเป็นหนังที่ดูแล้วหงุดหงิดที่สุดในโลกกกกกกกกกก ไม่ชอบเรื่องแบบนี้เลยอ่ะ อะไรจะซวยซับซวยซ้อนซวยซ่อนเงื่อนขนาดนั้น

อยากจะอวยให้ชีวิตของพี่สุดเลิฟในตอนนี้ อยู่บนเรือซิตี้ออฟลีกส์ แต่แหม...ถ้าเป็นอย่างนั้นชีวิตคงขาดรสชาติไปหน่อย อยู่ลำแรกก็น่าสนุกดีออกนะคะ...พี่สุดเลิฟ


(( บ่น )) ท้องฟ้าและทะเลทำให้ comment ยากมากกกก กลัวพิมพ์ผิดค่ะ มองตัวหนังสือไม่ค่อยเห็นเลย จริงๆนะ -__-"

 

โดย: Love E-La 29 พฤศจิกายน 2549 21:26:35 น.  

 

กลับมาแล้วค่ะ ...
มารายงานตัวค่า....

อ่านแล้วรู้สึกว่า ตัวเองไม่เอาไหนเลยแฮะ ..
555 พอดีเพิ่ง(เหมือน)จะเสร็จจากงาน ..
แต่จริงๆ ใจมันเลิกไปแล้ว
เพราะว่า เหนื่อย + เครียด ...
บอกตัวเองว่า "เลิก" ดีกว่า ..ไม่เอาแล้ว
กลับบ้านเรา ..(นอนตีพุงสบายใจกว่ากันเยอะ)...

แหะแหะแหะ...


แต่ได้กลับบ้านอะไรๆ ก็ดูดีขึ้นเยอะ ..
(สงสัยว่าจะ home sick)


พอมาอ่านแล้ว อืมม์ ...
จะมีเรือลำไหนวิ่งมารับเราบ้างน้า ...
ลอยคอกลางทะเล(งาน) มานานแล้ว ...
เหนื่อย เบื่อ ท้อ แต่เลิกไม่ได้ (สงสัยอยู่ว่าต้องไปถ้ำกระบอก) ..


แต่น้องเขียวคงรอเรือลำไหนมาช่วยไม่ไหว ...
555 ตอนนี้จะรอดตาย คงต้องหาทางกลับเข้าฝั่งเอง ...

จริงๆ เปรียบแบบลอยคอในทะเลดูสร้างสรรค์ดีนะคะ ..ปกติ อยู่กะเพื่อนมักเปรียบตัวเองอยู่ในนรกตลอด แหะแหะแหะ เพราะว่าถ้าอยู่ในทะเล น้องเขียวคงม่องไปตั้งแต่จมหนแรก ..555 วายน้ำไม่เป็นอ่ะ

ตนเป็นที่เพิ่งแห่งตน ..
กำลังว่าจะลด ละ เลิก งานหนัก งานเหนื่อย
(ทำอะไรกินดีน้อ)


ถ้าชีวิตมันมีทางไปของมันจริงๆ
ถอยหลังออกจากซอยนี้ ก็น่าจะเจอซอยหน้า ..
เผื่อว่าจะพาไปถึงที่ชอบๆ สักที ...

ปล. ที่นี่ก็ชอบนะคะ

 

โดย: greenmania 30 พฤศจิกายน 2549 13:54:24 น.  

 

แวะมาซ้ำเพลงนี้ค่ะ
เค๊าร้องไอ้อารมณ์เศร้ารันทดเอามากมาก
ฟังบ่อยๆจนอินแล้วนะคะ
เกาะหินโสโครกก้อแล้ว
เรือลำนั้นยังไม่มาซะที 55++

 

โดย: ดาวทะเล IP: 124.121.9.158 30 พฤศจิกายน 2549 23:36:09 น.  

 

แวะมาดูใจเจ๊...

แต่ยังหาใจตัวเองไม่เจอเลย ไม่รู้ไปหลงอยู่แถวไหน

 

โดย: คำภู๊ คำพู่ คำภู๋ IP: 210.4.140.178 6 ธันวาคม 2549 12:50:24 น.  

 

เห้อๆชีวิตคนเรามันต้องมีทางออกถ้าเรายังคงที่จะอดทนและสู้ต่อไปสินะ T-T ดูลูกเรือลำแรกซิเค้ายังอดทนเกาะหินโสโครกตั้ง3วัน และยังต้องเจอเรือล่ม เจอพายุอีกตั้งกี่ครั้ง แต่ในที่สุดเค้าก็ผ่านมาได้ T-T
*
*
สู้โว้ยยยเกิดมาทั้งที
*
*
คิดถึงทุกคนจังค่ะ หะงึด หะงึด

 

โดย: n'nan IP: 58.9.164.61 6 ธันวาคม 2549 23:09:18 น.  

 

น้องสุดเลิฟ...ไม่ได้คุยกันเลยเนอะ...บางครั้งชีวิตก็ยังเนี่ย...ซวยซ้ำซวยซ้อน...เหอๆ

น้องเขียว...ถ้าชีวิตเลือกไม่ต้องทำงาน(เลี้ยงชีพ)ก็คงจะดีเนอะ...ว่าแต่บรรทัดสุดท้ายตรงปล.อ่ะ...หมายความว่าชอบที่นี่หรือเปล่าอ่ะ...พี่อ่านแล้วไม่แน่ใจ...เหอ ๆ

คุณดาวทะเล...มาฟังบ่อย ๆ ก็ดีจ้ะ...บล็อกจะได้ไม่ร้าง...เข้ามาแล้ววังเวงมาก ๆ...บรื้อออออ

อับดุลห์...เอ้ย!! คำพู...ต้องให้เจ้ช่วยหาใจให้มั้ย...หรือจะผลัดกันไปหาดีล่ะ...ใจเจ้ก็หายเหมือนกัน...

น้องแนน...ฟังเหมือนกำลังจิตตกอยู่นะจ้ะ...คิดถึงทุกวันเหมือนกัน...หะงึด หะงึด (ไม่เคยร้องเสียงนี้เลยอ่ะ...ลองร้องแล้วแปลกดีนะ 555+)

ขอบคุณทุกคนที่แวะมาจ้า...

 

โดย: All bread 10 ธันวาคม 2549 13:02:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


All bread
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ไม่รู้สิ!!ยังไม่เข้าใจตัวเองเลย...สงสัยว่ากำลังอยู่ในช่วงค้นหา ว่าแต่หามาก็หลายปีแล้ว ทำไมมันยังไม่เจอซักทีหว่า 555+
Color Codes ป้ามด
Friends' blogs
[Add All bread's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.