Bloggang.com : Beee_bu : สวิทซ์ที่ใจ - Simply Bird ธงไชย แมคอินไตย์

สวิทซ์ที่ใจ - Simply Bird ธงไชย แมคอินไตย์

สวิทซ์ที่ใจ - Simply Bird ธงไชย แมคอินไตย์

สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ทุกคน

ช่วงนี้พอกลับมาก็มีกิจกรรมให้ชีพจรลงเท้าไปลั่นล้า ที่โน่นที่นี่ทุกวันค่ะ ^_^ เหนื่อยกับการเดินทางอยู่บ้างเหมือนกัน แต่สุขใจเสมอค่ะ ^_^ เดี๋ยววันหลังมาเล่าให้ฟังว่ามีโปรแกรมหน้าจะจัดทริปไปที่ไหนบ้างนะคะ ตอนนี้มีคิวยาวไปถึงปลายเดือนมกราคมแล้ว แห่ะ ๆ ใครจะนัดหรือชักชวนไปเที่ยวไหน ต้องโทรมาจองตัวกันก่อนล่วงหน้านะคะ ^_^ อิอิ

ตั้งแต่กลับจากไปวัดมา กิเลสก็ไม่ได้ลดลงแต่อย่างใด แห่ะ ๆ พอกลับมาก็รีบไปหาเพลงเบิร์ดมาฟังตามประสาเบิร์ด Fever ชุดนี้ไม่ผิดหวังเลยค่ะ เพราะทุกเพลงจริง ๆ เลย ไม่เคยมีเพลงไหนของเบิร์ดที่ไม่เพราะอยู่แล้วแหล่ะ งิงิ วันนี้เอาเพลงที่ชอบมาก ๆ ที่สุดในชุดนี้มาให้ฟังกันนะคะ ฟังวันละเป็นร้อยรอบเลย อิอิ เวลาชอบเพลงอะไรจะชอบฟังซ้ำไปซ้ำมาไปเรื่อย ๆ จนเบื่อไปข้างนึง ตอนนี้ยังไม่เบื่อ ก็ฟังมันอยู่นั่นแหล่ะ ฟังแล้วก็มีคำถามในในอยู่เหมือนกันว่า อืม... ในเพลงบอกว่าอยากลืม แต่ลืมไม่ได้ ก็เลยสงสัยว่า การจำ กับการลืม อันไหนมันยากกว่ากันนะ น่าคิดแฮะ แต่สำหรับฉัน ไม่ว่าจะอย่างไหนก็เป็นเรื่องยากและต้องใช้เวลาทั้งนั้นเลยค่ะ เพราะฉันความจำไม่ดี แต่เรื่องที่ไม่ควรจะเก็บมาจำ ก็กลับลืมได้ยากซะเหลือเกินสินะ แต่ทุกวันนี้ฉันก็ไม่ได้รู้สึกมีความทุกข์อะไรอีกแล้ว เพราะฉันก็เลือกที่จะทำตัวสมองว่าง ๆ ไม่มีการจำ การลืม อะไรไปซะเลย หมดเรื่องหมดราว ประมาณว่า นั่นสมาธิ ทำจิตว่างไปซะเลย (แต่กลายเป็นการทำจิตว่างนี่ มันทำให้ฉันเอ๋อ ๆ อยู่เป็นประจำแทนน่ะสิคะ เดินเตะโต๊ะ เตะเก้าอี้ หัวโขกโน่น โขกนี้ หกล้ม เป็นแผลจะหมดตัวแว๊ว >_< แถมเมื่อวานออกจากบ้านลืมของที่จะไปส่งลูกค้า ขึ้นรถเมล์ไปได้ 2 ป้าย จะถึงหัวลำโพงอยู่แล้วนึกได้ รีบกระโดดลงจากรถ ไม่จ่ายตังค์กระเป๋าด้วยเอ้อ บอกพี่ลืมของเดี๋ยวมา เง้อ... พูดไปได้ไงเนี่ยะฉัน พอพูดแล้วก็รีบร้อนโดดลงรถเมล์ไป เดินจ้ำ ๆ กลับมาบ้าน จากหัวลำโพง มาเยาวราช เฮ้ออ เหนื่อยมั่ก ไอ้ที่แต่งตัว แต่งหน้าสวย ๆ เริ่มยับเยิน หน้าตาผมเผ้นกระเซอะกระเซิงมั่ก *-* แง่ะ เดินกลับมาเอาของแล้วก็เดินไปขึ้นรถเมล์ใหม่ นั่งขำตัวเองว่า ไอ้รถเมล์คันนี้กี้มันจะรอฉันอย่างที่ฉันบอกจิงมั๊ยเนี่ยะ อิอิ) ไปส่งของลงรถเมล์แล้วก็ต้องเดินอีกหลายกิโล ไป-กลับ เหนื่อยมั่ก ทำไมแดดตอนกลางวันมันช่างร้อนแบบนี้กันนะ เดินไปก็แทบจะเป็นลม หมดแรง ข้าวก็ไม่ได้กิน วุ่นวายส่งของเสร็จรีบเดินหาห้างแถวนั้นแวะกินข้าวเพิ่มพลังงาน แล้วไปลุยทำงานอื่นต่อไป นั่งนึกแล้วก็สมน้ำหน้าตัวเอง ไปวัดพระท่านสอนให้มีสติกับทุกก้าวย่างของชีวิต แต่สติฉันหล่นไปอยู่ไหนหมดหว่า เอ๋อประจำ สมน้ำหน้า เลยได้เดินกลับบ้านอีกรอบเลย เหอะ ๆ

กลับจากบวชมา ตั้งใจว่าจะปฏิบัติธรรมต่อ เพราะใคร ๆ ก็บอกว่า การปฏิบัติธรรมนั้นไม่จำเป็นจะต้องไปวัด อยู่บ้านก็ปฏิบัติได้ ฉันก็เลยว่าจะทำบ้าง แต่ ขอโทษเถอะค่ะ จะปฏิบัติได้ยังไงคะ สิ่งเร้า ล่อตาล่อใจมากมายในเมืองกรุงเช่นนี้ >_< ตั้งแต่
- กินอาหารมื้อเดียวแบบที่วัด แหม อาหารก็ล่อตาล่อใจเหลือเกิน อยู่วัด ไม่กินก็ไม่กินกันหมด ทนด้าย พออยู่เมือง เห็นเพื่อน ๆ พี่น้องในที่ทำงานกินล่อกันซะขนาดนี้ ไม่กินได้ไง งิงิ แถมเลิกงานก็ชักชวนไปสรรหาของกินกันต่ออีกต่างหาก
- เสื้อผ้า ตอนอยู่วัด ไม่ต้องเรื่องมาก เพราะใส่ได้สีเดียว คือชุดขาว พอกลับมาก็อาการเดิน ตื่นเช้ามาเปิดตู้เสื้อผ้า ฉันจะใส่ชุดอะไรดีน้า... เพื่อน ๆ เป็นกันบ้างมั๊ยคะ แล้วก็พอกลับจากวัด รูสึกว่าไม่ได้ดูแลรักษาตัวเองมานานมาก กลับมาก็เลยบำรุงผิวตัวเองเป็นการใหญ่ ทาครีม ทาโลชั่น จมูกนี้ก็ผิวลอกเป็นแผ่น ๆ โอ๊ย ตาย ๆ ฉัน ตัวก็ดำขึ้นจากที่ดำอยู่แล้วก็ดำเข้าไปอีก (ก็ที่วัดมันแดดแรงง่ะ >_<) แล้วจากการที่ต้องใส่ชุดขาวกว่าครึ่งเดือน กลับมาเลยอยากสวยค่ะ ช่วงอาทิตย์นี้ก็เลยใส่เสื้อผ้าสวย ๆ ทุกวันไม่ซ้ำให้หนำใจซะหน่อย งิงิ ไม่ได้นัดใครไปไหน แต่อยากสวย มีไรป่าวง่ะ เวลาอยากสวย ก็อยากจะใส่สีที่ชอบ ฉะนั้น อาทิตย์นี้ใครเจอฉันก็ทนกันนะนะคะ จะเจอ Pink Lady ทุกวันแน่นอน อุอุ พี่สาวที่ทำงาน มะต้องเบื่อนะคะ สีชมพู ดูแล้วโลกสดใสน้า ^_^
- นั่งสมาธิ หลวงพ่อสอนว่า การฝึกวิปัสสนานั้น แค่ฝึกอยู่ในป่า หรือในวัด ยังไม่น่าสรรเสริญ เพราะคำว่าสงัด ในทางพระแล้ว ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ต้องสงัดได้ แม้ว่าจะมีผู้คนรอบข้าง หรือเสียงดังมากเพียงใด ถ้าใจเราสงัด จิตเราสงัด ถึงจะน่าสรรเสริญยิ่งกว่า การฝึกในป่า -*- เอ่อ จริงค่ะ ข้อนี้ พยายามฝึก ซื้อเทปมาอัดใส่มือถือ นั่งรถก็ว่าจะสงัดกะเขาเปิดเทปพระ ใส่หูฟัง นั่งฝึกไป แต่... เสียงผู้คนรอบข้างเอย เกรงว่าจะถึงที่รึยังเอย ง่ะ ทำมะด้าย อยู่บ้านก็ไม่ได้อีก เยาวราช เป็นสถานที่ที่ถูกจัดอันดับ 1 ใน 5 เขตในกรุงเทพฯ ที่มีมลภาวะทางเสียงสูงที่สุด เอาแค่บ้านฉันเองคุยกันหน้าบ้านดังไปหลังบ้านเลย >_< อยู่ที่ทำงาน สงัดมาก ไม่ว่าจะโต๊ะส่วนตัว หรือห้องให้นั่งส่วนตัวก็มี แต่... สงัดไปสงัดมา หลับ แห่ะ ๆ >_<
อะไรเช่นนี้เป็นต้น ฯลฯ แล้วยังมีอะไรอื่น ๆ อีกมากมาย เฮ้ออ ทำไมตอนอยู่วัดมันทำง่ายจังน้า จริงอย่างหลวงพ่อว่าจริง ๆ ด้วย ว่าการสงัดในที่ไม่สงัดได้ ถึงจะน่าสรรเสริญ เพราะมันยากง่ะ

อ้าว นอกเรื่องไปไหนแล้ว มาว่าเรื่องพี่เบิร์ดกันต่อ ถ้าใครถามว่าบ้าเบิร์ดขนาดไหนเหรอคะ ก็ตั้งแต่เด็กกันเลยทีเดียว โตมาด้วยกัน อยู่ด้วยกันมาโดยตลอด ตั้งแต่สบาย สบาย จนเป็น Simply Bird วันนี้ รวม ๆ ก็ 20 กว่าปีได้แล้วมั๊ง เป็นคนมั่นคง และรักเดียวใจเดียวค่ะ ยังไม่มีใครมาชิงตำแหน่งให้รักมากกว่าพี่เบิร์ดไปได้เลย งิงิ อาจจะมีนักร้องหน้าตาดี หรือเสียงดีในตลาดมากมายก็จริง ฉันก็ฟังได้หมดนะ แต่ฉันเลือกชอบนักร้องจากคุณภาพเสียงมากกว่าหน้าตาเป็นหลัก เพลงที่ชอบก็เยอะแยะมากมาย แต่ถ้าถามว่าใครคือนักร้องในดวงใจก็ตอบได้โดยไม่ต้องหยุดคิดให้เสียเวลาเลย ^_^ ดาราก็ไม่บ้าใคร มีชอบอยู่บ้างก็พี่หลิว (เต๋อหัว) พี่เหลียง (เฉาเหว่ย) แค่นี้เองค่ะ -*- (คนเข้ามาอ่านแล้วรู้อายุกานหมดเลยดินี่ >_< สามคนนี้คือโปรดปรานเป็นพิเศษ ติดตามผลงานมาตลอด ส่วนหนังฝรั่งดาราฝรั่งก็ชอบเป็นปรกติ คือชอบหน้าตาและความหล่อเป็นหลัก อิอิ

จริง ๆ คิด ๆ มาตั้งนานแล้วค่ะ ว่าจะเปิดหัวข้อ blog ใหม่อีกซักอันนึงไปเลย เป็นรวมเพลงเบิร์ดทั้งหมด เพราะรับประกันได้ว่าฉันมีครบหมดทุกชุด ทุกอัลบั้ม ทุกเพลง ชุดเต็ม ชุดพิเศษ ชุดเพลงเก่า มีหมด ไม่มีพลาด แต่เกรงว่าเดี๋ยวค่ายเพลงจะมาเก็บลิขสิทธิ์อะไรแถวนี้ฉันจะทำไงล่ะนี่ ก็เลยยังไม่ได้เปิดซักที แล้วถ้าทำจริง ๆ คงต้องใช้เวลาอัพโหลดเพลงกันเป็นหลาย ๆ เดือนเลยทีเดียวกว่าจะหมด แล้วทำแล้วก็ไม่รู้ว่าจะมีใครสนใจมานั่งฟังรึเปล่าด้วยน่ะสิ นอกจากเจ้าของ blog เองแล้ว แห่ะ ๆ ขอแนวร่วมหน่อยสิคะ เผื่อจะมีกำลังใจอยากทำกะเขาบ้าง

พูดถึงเรื่องพี่เบิร์ดแล้ว มีเรื่องเก่า ๆ มาเล่าให้ฟังถึงความ Fever ของเรา ขั้นรุนแรง ขนาดที่ว่า ถ้ามีหนัง หรือละครก็จะติดตามตลอดแบบพลาดไม่ได้ ถึงบ้านตัวเองจะไม่มีโทรทัศน์ก็จะต้องไปขวนขวายไปหาดูตามบ้านคนอื่นแทน อุอุ ตั้งตอนสมัยตอนเรียนมหาลัย จำได้แม่นเลยเหตุการณ์นี้ ตอนนั้นพี่เบิร์ดมีหนังเรื่องนิรมิตร เล่นคู่กับน้องป๊อป อารียา ฉันก็เลิกเรียนก็ต้องนั่งทำงานต่อ เพราะฉันเรียนไปทำงานไปตั้งแต่เข้ามหาลัย แต่ถ้าได้เวลาหนังมาปุ๊บ ต้องรีบกลับขึ้นหอเพื่อมาดูพี่เบิร์ด แบบพลาดไม่ได้ทุกตอน แล้วมีอยู่วันนึงแฟนที่คบอยู่ตอนนั้นโทรมาตามไปกินข้าวเย็นด้วยกันข้างล่าง กับเพื่อนเขาด้วย เราก็บอก อืมเดี๋ยวตามลงไป แต่พอเหลือบไปดูโทรทัศน์เห็นพี่เบิร์ดมาปุ๊บ ก็โดนดึงดูดเลย ฉันก็นั่งดูเพลิน จนหนังเกือบจบ แฟนเดินขึ้นมาตาม ก็เลยทะเลาะกัน เพราะฉันก็ไม่ยอมลงเด็ดขาด จนกว่าพี่เบิร์ดจะจบ -_-!! เรื่องอื่นไว้ทีหลัง เหอะ ๆ สุดท้ายแล้วฉันก็บอกแฟน หรือคนที่จะมาเป็นแฟนฉันทุกคนว่า ถึงเธอจะเป็นแฟนฉัน แต่ยังไง พี่เบิร์ด ก็ต้องมาก่อนเสมอ ห้ามขัดขวางความชอบ ใครรับไม่ได้ ก็ไม่ต้องมาคบ ทำไมอ่ะ ที่ผู้ชายยังบ้าบอลเป็นบ้าเป็นหลังได้เลยนิ มันก็ทำนองเดียวกัน

หรือแม้แต่ตอนอยู่บ้าน ที่บ้านจะรู้กันว่ายัยบีบ้าเบิร์ดมาก พี่เบิร์ดจะออกรายการไหน ช่องไหนก็ต้องบอก พอถึงเวลาฉันก็จะวิ่งรี่มานั่งรอดูหน้าจอ ห้องโกว (ก็ห้องตัวเองไม่มีง่ะ) หรือไม่ก็ข้างล่าง (อันนี้ต้องแย่งชิงตบตีกับคนใช้ทั้ง 3 คนก่อนกว่าจะดูได้ -_-!! ตกลงบ้านใครฟระ) แต่ฉันก็ยัง Fever อยู่ในระดับที่พอรับได้แบบไม่ได้บ้าขนาดต้องติดตาม ไปกรี๊ดดด ทุกสถานที่ที่เขาไปปรากฎตัว เหมือนคนบ้าดาราคนอื่น ๆ แต่ฉันติดตามผลงานเขาตลอดทุกอย่าง คอนเสิร์ตก็ไม่เคยได้ซื้อบัตรไปดูกับเขา เพราะฉันคงสู้พวกที่ลงทุนเดินทางมาปูเสื่อนั่งรอนอนรอซื้อตั๋วคอนเสิร์ตก่อนวันขายจริงอยู่เป็นวัน-สองวัน และตั๋วหมดภายใน 15 นาที แบบนั้นไม่ได้ เพราะฉันมีงานการต้องทำ -*- แต่ฉันก็ซื้อ vcd คอนเสิร์ตมีเก็บไว้ทุกชุดไม่เคยพลาด อ้อ แต่ตอนเรียน ป.5 ป.6 เคยได้มีโอกาสได้ดูคอนเสิร์ตแบบเบิร์ด เบิร์ด อยู่ครั้งนึง ตอนนั้นชื่อว่า "มันอยู่ในมือมนุษย์บูมเมอแรง" งิงิ ที่นั่ง 500 บาท ที่คราวนี้ได้ดูเพราะเขามีมาขายบัตรคอนเสิร์ตในโรงเรียนเราเองเลย (โรงเรียนสมถวิลราชดำริ ตอนนี้ก็เจ๊งไปแล้ว >_< เพื่อน ๆ เป็นดารากันไปหลายคนเลย) เพื่อน ๆ ในห้องก็ไปดูกันหลายคนทีเดียว แต่ก็ต่างคนต่างไป ฉันก็ไปของฉันคนเดียว แต่งตัวอลังการงานสร้างมาก เอิ๊ก ยังคิดอยู่ว่าตอนนั้นฉันอยู่ ป. 5 ป.6 แต่งตัวเว่อร์ได้ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยะ -*- แต่งตัวแบบว่าคุณนายมาเลยค่ะ ชุดแบบผู้ใหญ่สุด ๆ ต่างหูคู่โต ๆ แล้วก็มีคนขับรถขับไปส่งที่ศูนย์วัฒนธรรม ขากลับคนขับรถก็มายืนรอ (อู๊ย ชีวิตสมัยก่อนฉัน ก็เคยมีโอกาสเป็นคุณหนูกะเขาเหมือนกันนะนี่)

แต่ตอนนี้ ฉันต้องมาสู้ชีวิตเองทุกอย่างแล้วสิ ตั้งแต่คุณพ่อเสีย สิ่งของพวกนี้ทั้งหลายก็กลับคืนไปเป็นของบริษัทตามเดิม ไม่มีแล้ว คนขับรถไปไหนมาไหน ไม่มีรถยนต์ประจำตำแหน่ง ไม่มีบ้านพักหรูหราของพนักงานระดับผู้จัดการอาวุโส ไม่มีแล้วรายได้เดือนละหลายหมื่นบาทแลกกับการนั่งเซ็นต์เอกสารลงลายเซ็นต์ของพ่อแค่วันละไม่กี่แกร๊ก >_< ไม่มีลูกน้องนับร้อย ๆ คนที่คอยทำตามคำสั่งและบริการให้ทุกอย่าง แต่ฉันก็ยังโชคดีที่โตและมีธุรกิจทำของตัวเองแล้ว สิ่งอำนวยความสะดวกเหล่านี้ ไม่มีความจำเป็นกับฉันมานานมากแล้ว เพราะฉันแยกบ้านไม่ได้อยู่กับพ่อ มีทีมงานและลูกน้องเป็นของตัวเอง อุอุ แถมเยอะกว่าด้วยเป็นพันคนแล้ว แต่น้อง ๆ กับทุกคนในครอบครัวทั้งหมดของฉันคงต้องปรับการดำเนินชีวิตใหม่กันน่าดูทีเดียว นี่แหล่ะนะ ก็ชีวิตคือ"อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา" ความไม่เที่ยงแท้ และความไม่จีรังนี่คะ ของที่เคยเป็นของเรา ซักวันหนึ่งก็ย่อมจะไม่เป็นของเรา

อ้าว คุยเรื่องพี่เบิร์ด ไหง๋ไป ๆ มา ๆ มาจบที่ธรรมะ ซะงั้น (ขออำภัย แบบว่าอารมณ์ควันหลงจากการไปวัด แห่ะ ๆ )

สุดท้ายนี้ก็ต้องบอกเหมือนทุก ๆ ครั้ง เพราะเราไม่เคยลืมบอกรักและคิดถึงคนที่เรารัก บอกกันวันนี้ ดีกว่ารอให้ถึงวันที่ไม่มีโอกาสได้บอกแล้วจะสายเกินไปนะคะ

รักและคิดถึงเพื่อน ๆ ทุกคน และเป็นกำลังใจให้กันเสมอนะคะ ^_^

นู๋ Beee เองค่ะ

สวิทช์ที่ใจ - Simply Bird

หลายคืนไฟภายในห้องนอน ก็ปิดจนมืดไป
แต่ใจยังมองเห็นเธอ ยังเห็นเธอ ดูยังคงร่าเริง
เมื่อเดินจากฉันไป กับใครบางคนของเธอเมื่อวันนั้น

* ไม่ได้อยากนึกถึงอีกเลย ขอแค่ลืมเรื่องเก่า จบสิ้นกัน

** ก็อยากแค่นอน แค่ปิดแสงไฟ
แต่ปิดหัวใจฉันเองไม่ลงไม่เคยซักวัน
ทุกเรื่องที่น่าจะลืม ฉันลืมยากเย็นอย่างนั้น
ฉันอยากจะมีสวิทช์ไฟที่ใจอย่างเธอ (ได้ไหม)

เห็นเธอ คราวที่เรารักกัน ช่างดูว่ารักกัน ดูมันแปรผันไป
แต่ถึงคราว ที่เธอจะลืมฉันลง ก็เปลี่ยนไปข้ามวัน เธอก็ลืมง่ายดายตั้งแต่นั้น

(ซ้ำ *, **, ดนตรี **)

ฉันคงไม่ลืม

ฉันลืมหน้าเธอไม่ลง

Create Date : 20 ธันวาคม 2550

Last Update : 20 ธันวาคม 2550 19:49:53 น.

49 comments

Counter : 889 Pageviews.

I like ธงไชย แมคอินไตย์ ka and like all his songs...take care ka.

Merry Christmas & Happy New Year

โดย: saralove&Dan

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:19:32:43 น.

เป็นนักร้องที่ไม่เคยเปลี่ยนเลยจริงๆค่ะ
เวลาดูวีซีดีคอนเสริตพี่เบิร์ดทีไร ก็รู้สึกว่า อืม คนๆนี้ช่างร่าเริงสนุกสนานไม่แก่เลยจริงๆ

โดย: juriojung

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:19:47:14 น.

ดีจ้าพี่บี มีความสุขมากๆนะคะ

ชอบเพลงมากๆ

โดย: ป่ามป๊าม

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:20:20:46 น.

พี่เข้ามาอ่านจ้ะ อ่านไปยิ้มไป ดีนะที่น้องมีโอกาสไปปฏิบัติธรรมที่วัดน่ะ น้องคงได้อะไรติดไม้ ติดมือ ติดตัวกลับมาปฏิบัติที่บ้านบ้าง

เรื่องดาราโปรดของน้องน่ะ สมัยก่อนพี่น่ะบ้าเลยล่ะ แต่เดี๋ยวนี้พี่เปลี่ยนไปบ้าพี่ ทอม ครูซ ล่ะ

พี่เบิร์ด พี่ก็ชอบนะ แต่ก็ไม่ได้ตามติดเท่าไหร่ เค้าเป็นสนุกสนานดีนะจ้ะ ดูเหมือนเค้าไม่เคยเครียดเลยน่ะ

มีความสุขมากๆ จ้ะน้อง

โดย: Malee30

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:21:41:14 น.

ขอบคุณค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:22:11:22 น.

มาฟังเพลงเพราะๆด้วยค่ะ

โดย: whitelady

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:22:12:17 น.

ขอบคุณครับสำหรับคำชม
ที่บล็อคผม

ทานตะวันเริ่มโรยหรือป่าวครับ
ดูสีไม่เขียวสดเลย
หรือว่าแดดร้อนนะ...
แต่ว่า....
เจ้าของบล็อคนี้ดูน่ารักและคิกขุดีจัง

ขอให้มีความสุขนะครับ

โดย: ฟ้าสดใส ทะเลสีคราม

วันที่: 21 ธันวาคม 2550 เวลา:9:59:13 น.

พี่ก็ชอบพี่เบิร์ด เมื่อก่อนก็สะสมเพลงเขาโดนโขมยไปเหลือไม่กี่แผ่นแล้ว

โดย: kai (aitai

) วันที่: 21 ธันวาคม 2550 เวลา:23:54:04 น.

ชีวิตเป็นไตรลักษณ์จริงๆด้วยค่ะ

อนุโมทนานะคะคุณบี คุณบีบวชชีพราหมณ์มาเหรอป่าวคะ
ปุ๊กสนใจมากเลย คุณบีไปบวชที่ไหน ขั้นตอนเป็นยังไง พอเล่าให้ฟังบ้างได้ไหมคะ เสิร์ชหาทางเน็ตไม่ค่อยมีข้อมูลเลยอ่ะค่ะ

ปุ๊กก็ชอบพี่เบิร์ดเหมียนกัน ที่บ้านชอบกันทุกวัยเลย

โดย: Hobbit

วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:0:53:14 น.

MyHotComments

โดย: หมูน้อย (magicaldogg

) วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:5:34:05 น.

ยินดีค่ะน้องสาวคนดี
ยังมีที่ว่างค่ะ
ตอบตกลงไปเลยนะค่ะ
มีจับฉลากด้วยค่ะ
งบไม่เต็มว่า 200...

มีความสุขวันเสาร์แสนสุขนะค่ะ
สาวงามในดงตะวันสวยจังเลยยยยย

ชอบเพลงพี่เบิร์ดเสมอค่ะ

ปล..ขออนุญาติ..แอดนะค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:7:42:37 น.

พรหมลิขิตทำให้ได้มาเจอะเจอกัน...
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่มอบให้มาอย่างสม่ำเสมอนะบี

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:8:03:39 น.

มีค่ะ น้องบี นัดเจอที่ไหนพี่จะบอกอีกทีนะคะ ล๊อกไว้ให้แล้วค่ะ แล้วเจอกัน

โดย: kai (aitai

) วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:8:34:20 น.

อิ อิ ดีจ้า...
วิ่งตามมาจากบ้านพี่ลอยกาทง..
...แง๊วๆๆๆ ทำไรอะคะวันนี้...
...วันเจ๋า...เจ๋า...เจ๋า...

โดย: ป้าซ่าส์

วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:8:56:18 น.

ฮ่าๆๆๆๆ

ได้เลย เราเจอกันค่ะ อยากไปอยู่แล้วงานนี้

บรรเจิดแน่นอน แม่นหลาย

อยากให้ถึงวันนั้นเร็วจังนิ

โดย: be (be-oct4

) วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:11:23:42 น.

ยินดีได้รู้จักนะครับ
แหม๋เกรงใจจังแวะมาทักทาย
ผมตั้งหลายรอบ
แต่ไม่มีเวลาตอบให้เท่าไรนะ
เพราะกลับมาเลือกตั้งที่บ้านครับ
ปกติจะทำงานและใช้เน็ตที่ กทม. ครับ
อ่อ....ผมหนุ่มราชบุรีครับ

ว่าแต่ไหว้พระเก้าวัดมีหนุ่มๆ ไปกันน้อยจังเลย
เพิ่ง 2 คนเอง
ผมกับ อาคุงกล่อง
งานนี้สงสัย
หนุ่มๆ จะโดนแทะโลม

555....
ขอให้มีความสุขในวันหยุดพักผ่อนครับ

โดย: ฟ้าสดใส ทะเลสีคราม

วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:15:30:42 น.

Merry X'mas ค่ะน้องบี พี่ไวท์ขอให้น้องบีมีแต่ความสุขมากๆนะค่ะ

เพลงเพราะมากค่ะ น้องบี

โดย: whitelady

วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:18:59:43 น.

เอ๊ะ!
คุณบีชอบบอกรักคนโน้นคนนี้ไปทั่ว
แล้วเคยบอกรักตัวเองหรือยังครับ
ไม่อยากถามว่าใครบอกรักคุณบีบ้าง
หรือผมเคยบอกนะ
ถ้าเคยก็แปลว่าผมโกหกแน่ๆ
..?????..
ปล.แล้วคนที่มาบอกรักคุณบีนี่
เขาบอกเพราะเขารักเราจริงๆหรือเปล่า?

โดย: zoooooooooom IP: 124.120.15.230 วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:22:43:47 น.

แอบเข้าไปดูสาวน้อยกับทุ่งดอกทานตะวันมาค่ะ

อยากจะไปมากๆเลย แต่บ้านเราอยู่ไกล
ม๊าว่ากว่าจะว่างสะดวกไป
ดอกทานตะวันก็เหี่ยวหมดพอดี

ยินดีนะค่ะที่แวะเข้าไปชมพังงาบ้านเรานะค่ะ

โดย: นางมารร้ายจีจี้

วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:10:51:15 น.

รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย อิอิ มาแวะทักทาย วันแห่งประชาธิปไตยค่ะ

โดย: Aiko (Yushi

) วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:16:44:00 น.

คุณบี - ขอบคุณมากเลยค่ะ

จริงๆแล้วอายจังง่ะ เพราะการ์ตูนปุ๊กวาดแบบอนุบาลๆ หาความอาร์ตมิมี แต่ถ้าดูแล้วอารมณ์ดีก็ดีใจค่ะ

แล้วก็ขอบคุณมากๆสำหรับข้อมูลเรื่องบวชชีพราหมณ์นะคะ ปุ๊กคิดว่าถ้าเคลียร์งานเสร็จจะบวชช่วงสิ้นปีค่ะ ตั้งใจว่าจะไปวัดสังฆทานเหมือนกัน เพราะใกล้บ้านดี แต่ก็ป๊อดๆนิดนึงเพราะไม่เคยไปเลยค่ะ กลัวทำผิดทำถูก

โดย: Hobbit

วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:17:02:52 น.

เช้านี้ไม่ว่างเลยค่ะ
ห่างหายไปหนึ่งพระ

วันนี้ขึ้น 15 ค่ำเดือน 1..ตรงวันพระ
พระจันทร์เต็มดวงสวยกระจ่าง..แจ่มจรัสพร้อมหมู่ดาว

ขอให้จิตสงบ ใจสะอาด ปราศจากความร้อนรุ่ม
อย่ากลัวกับแค่ถ้อยคำที่ไม่เข้าหูบางคำ
อย่าหวาดระแวงกับแค่การคิดไปเองคนเดียว
สิ่งไม่น่าจะเชื่อที่สุดคือเชื่อคนอื่น
สิ่งที่ควรเชื่อที่สุดคือเชื่อตัวเอง

ความสุขและความทุกข์อยู่ที่ใจเราเอง
เราห้ามความสุขอย่าจากไป
เราห้ามความทุกข์อย่าเข้ามา
เราทำไม่ได้หรอก..แต่เราทำใจเราได้ว่า
ความสุขจากไปเพื่อกลับมา
ความทุกข์เข้ามาเพื่อจากไปเช่นกันค่ะ

************

พระนี้มีบุญเป็นให้จิตระลึกและนำเยือนกัลยาณมิตรเสมอ
อนุโมทนา...ค่ะ

หลับฝันดีอยู่แน่เลยค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:0:08:21 น.

สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

I wish you're happy on Christmas Day

** ขอให้มีความสุขกับช่วงวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **

โดย: จอมแก่นแสนซน

วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:1:11:38 น.

เพลงเพราะจังเลยค่ะคุณบี
โห กิจกรรมมียาวไปถึงปลาย ม.ค.แล้วเหรอคะ น่าสนุกจริงๆ

ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ

โดย: the Vicky

วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:5:01:28 น.

สวัสดีค่ะ..ขอบคุณค่ะที่แวะไปทักทายกันค่ะ
อ้าว..แฟนคลับพี่เบิร์ดเหมือนกันค่ะ
เมื่อวันที่ 8 ธค.เพิ่งไปลงรู(ไม่ต้องซื้อบัตรค่ะ)ดูคอนเสิร์ตพี่เบิร์ดมาค่ะ
แล้วก็HBD.พี่เบิร์ดด้วย
เป็นคอนเสิร์ตที่บริษัทประกันชีวิตแห่งนึงจัดขึ้นค่ะ
ไปๆมาๆชักเริ่มยาวละ
ดีใจที่ได้รู้จักนะคะ
สุขสันต์ก่อนวันคริสต์มาสค่ะ

โดย: oranuch_sri

วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:8:57:47 น.

ต่อไปนี้พี่คงชีพจรลงเท้าตัวจริงเลยล่ะหนูบี
ย้ายคราวนี้ไม่รู้อีกกี่ปีจะได้กลับบ้าน

สวัสดีปีใหม่นะคะ ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะ

โดย: มั บ เ มี ย ง (todayd

) วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:14:23:09 น.

Merry Chrismas นะจ๊ะ มีความสุขมากๆนะ

โดย: juriojung

วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:16:26:23 น.

โดย: ป้าซ่าส์

วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:16:52:08 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปร่วมให้กำลังใจนะคะ

โดย: luk (รักรออยู่

) วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:17:38:14 น.

สวัสดีค่ะ
กลับมาแล้วนะคะ เสร็จภารกิจแล้วหล่ะ
ขอบคุณมากนะคะที่แวะไปอวยพรวันคล้ายวันเกิดให้
และต้องขอโทษด้วยค่ะที่มาขอบคุณช้าไปหน่อย ไม่ว่างจริงๆค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะและขอบคุณมากที่เอาบุญไปฝากและหวังว่าคงได้เห็นแวะไปอีกนะคะ

โดย: โสนบ้านนา

วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:18:47:59 น.