Bloggang.com : Beee_bu : พุทธศาสนสุภาษิต เรื่อง ผู้รักตน (ปิยสูตร), เรื่อง ผู้รักษาตน (อัตตรักขิตสูตร)

พุทธศาสนสุภาษิต เรื่อง ผู้รักตน (ปิยสูตร), เรื่อง ผู้รักษาตน (อัตตรักขิตสูตร)

พุทธศาสนสุภาษิต
จากพระไตรปิฏก ในพระสุตตันตปิฏก
สังยุตนิกาย ตอนที่ ๘

พุทธศาสนสุภาษิต เรื่องผู้รักตน
(ปิยสูตร)

พระเจ้าปเสนทิโกศลประทับนั่ง ณ ที่สมควรแล้ว ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ วันนี้ข้าพระองค์หลีกเร้นอยู่ในที่สงัด เกิดความคิดคำนึงอย่างนี้ว่า "ชนเหล่าไหนหนอชื่อว่ารักตน ชนเหล่าไหนชื่อว่าไม่รักตน" ข้าพระองค์ได้มีความคิดดังนี้ว่า "ก็ชนเหล่าใดประพฤติกายทุจริต วจีทุจริต มโนทจริต ชนเหล่านั้นชื่อว่าไม่รักตน แม้ชนเหล่านั้น จะกล่าวอย่างนี้ว่า "เรารักตน" ก็ตามชนเหล่านั้นก็ชื่อว่าไม่รักตน"

เพราะชนผู้ไม่รักกันทำความเสียหายใดให้แก่ผู้ไม่รักกันได้ ชนเหล่านั้น็ทำความเสียหายนั้นให้แก่ตนเองได้ ฉะนั้นชนเหล่านั้นจึงชื่อว่าไม่รักตน ส่วนชนเหล่าใดประพฤติกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต ชนเหล่านั้นชื่อว่ารักตน แม้ชนเหล่านั้น จะกล่าวอย่างนี้ว่า "เราไม่รักตน" ก็ตาม ชนเหล่านั้นก็ชื่อว่ารักตน

เพราะชนผู้ที่รักกันทำความเจริญใดให้แก่ผู้ที่รักกันได้ ชนเหล่านั้นก็ทำความเจริญนั้นให้แก่ตนเองได้ ฉะนั้นชนเหล่านั้นจึงชื่อว่ารักตน"

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "มหาบพิตร ข้อนี้เป็นอย่างนั้น มหาบพิตร ข้อนี้เป็นอย่างนั้น เพราะว่าชนบางพวกประพฤติกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต ชนเหล่านั้นชื่อว่าไม่รักตน แม้ชนเหล่านั้นจะกล่าวอย่างนี้ว่า "เรารักตน" ก็ตาม ชนเหล่านั้นก็ชื่อว่าไม่รักตน

เพราะชนผู้ไม่รักกันทำความเสียหายใดให้แก่ผู้ไม่รักกันได้ ชนเหล่านั้นก็ทำความเสียหายนั้นให้แก่ตนเองได้ ฉะนั้นชนเหล่านั้นจึงชื่อว่าไม่รักตน ส่วนชนเหล่าใดประพฤติกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต ชนเหล่านั้นชือ่ว่ารักตน แม้ชนเหล่านั้น จะกล่าวอย่างนี้ว่า "เราไม่รักตน" ก็ตาม ชนเหล่านั้นก็ชื่อว่ารักตน

เพราะชนผู้รักกันทำความเจริญใดให้แก่ผู้ที่ตนรักได้ ชนเหล่านั้นก็ทำความเจริญนั้นให้แก่ตนเองได้ ฉะนั้นชนเหล่านั้นจึงชื่อว่ารักตน"

เรื่อง ผู้รักษาตน
(อัตตรักขิตสูตร)

พระเจ้าปเสนทิโกศลประทับนั่ง ณ ที่สมควรแล้ว ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์หลีกเร้นอยู่ในที่สงัด เกิดความคิดคำนึงอย่างนี้ว่า "ชนเหล่าไหนหนอชื่อรักษาตน ชนเหล่าไหนชื่อว่าไม่รักษาตน" ข้าพระองค์ได้มีความคิดดังนี้ว่า "ก็ชนบางพวกประพฤติกายทุจริต วจีทุจริต มโมทุจริต ชนเหล่านั้นชื่อว่าไม่รักษาตน"

เพราะการรักษาเช่นนั้นเป็นการรักษาภายนอก มิใช่เป็นการรักษาภายใน ฉะนั้น ชนเหล่านั้นจึงชื่อว่าไม่รักษาตน ส่วนชนบางพวกประพฤติกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต ชนเหล่านั้นชื่อว่ารักษาตน แม้ว่าพลช้าง พลม้า พลรถหรือพลเดินเท้า ไม่รักษาเขาก็ตาม ชนเหล่านั้นก็ชื่อว่ารักษาตน

เพราะการรักษาเช่นนั้นเป็นการรักษาภายใน มิใช่เป็นการรักษาภายนอก ฉะนั้น ชนเหล่านั้นจึงชื่อว่ารักษาตน"

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "มหาบพิตรข้อนี้เป็นอย่างนั้น มหาบพิตร ข้อนี้เป็นอย่างนั้น ก็ชนบางพวกประพฤติกายทุจริต วจีทุจริต มโมทุจริต ชนเหล่านั้นชื่อว่าไม่รักษาตน

เพราะการรักษาเช่นนั้นเป็นการรักษาภายใน มิใช่เป็นการรักษาภายนอก ฉะนั้น ชนเหล่านั้นจึงชื่อว่ารักษาตน"

ที่มา: หนังสือธัมมวิโมกข์ ปีที่ ๒๙ ฉบับที่ ๓๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๐

Create Date : 03 กรกฎาคม 2551

Last Update : 3 กรกฎาคม 2551 2:10:26 น.

4 comments

Counter : 790 Pageviews.