Bloggang.com : Beee_bu : พุทธศานสุภาษิต เรื่อง พระอัยยิกาของพระเจ้าปเสนทิโกศล (อัยยิกาสูตร)

พุทธศานสุภาษิต เรื่อง พระอัยยิกาของพระเจ้าปเสนทิโกศล (อัยยิกาสูตร)

พุทธศานสุภาษิต
จากพระไตรปิฏก ในพระสุตตันตปิฏก
สังยุตนิกาย ตอนที่ ๑๑

เรื่อง พระอัยยิกาของพระเจ้าปเสนทิโกศล
(อัยยิกาสูตร)

เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี

ครั้งนั้น พระเจ้าปเสนทิโกศลได้เสด็จเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับแต่ยังวัน ถวายอภิวาทแล้วประทับนั่ง ณ ที่สมควร พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกับพระเจ้าปเสนทิโกศลผู้ประทับนั่ง ณ ที่สมควรดังนี้ว่า "เชิญเถิดมหาบพิตร พระองค์เสด็จมาจากไหนแต่ยังวัน"

พระเจ้าปเสนทิโกศลกราบทูลว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระอัยยิกาของข้าพระองค์ทรงพระชรา แก่เฒ่า เป็นผู้ใหญ่ ล่วงกาลผ่านวัย มีพระชนม์ ๑๒๐ ชันษา ได้ทิวงคตเสียแล้ว พระองค์เป็นที่รัก เป็นที่พอใจของข้าพระองค์มาก พระพุทธเจ้าข้า

หากข้าพระองค์ใช้ช้างแก้วแลกแล้วจะพึงได้สมหวังว่า "ขอพระอัยยิกาของเราอย่าได้ทิวงคตเลย" ข้าพระองค์ก็พึงให้แม้ซึ่งช้างแก้วเพื่อให้ได้สมหวังว่า "ขอพระอัยยิกาของเราอย่างได้ทิวงคตเลย"

หากข้าพระองค์ใช้ม้าแก้วแลกแล้วจะพึงได้สมหวังว่า "ขอพระอัยยิกาของเราอย่าได้ทิวงคตเลย" ข้าพระองค์ก็พึงให้แม้ซึ่งม้าแก้วเพื่อให้ได้สมหวังว่า "ขอพระอัยยิกาของเราอย่าได้ทิวงคตเลย"

หากข้าพระองค์ใช้บ้านส่วยแลกแล้วจะพึงได้สมหวังว่า "ขอพระอัยยิกาของเราอย่าได้ทิวงคตเลย" ข้าพระองค์ก็พึงให้แม้ซึ่งบ้านส่วยเพื่อให้ได้สมหวังว่า "ขอพระอัยยิกาของเราอย่าได้ทิวงคตเลย"

หากข้าพระองค์ใช้ชนบทแลกแล้วจะพึงได้สมหวังว่า "ขอพระอัยยิกาของเราอย่าได้ทิวงคตเลย" ข้าพระองค์ก็พึงให้แม้ซึ่งชนบทเพื่อให้ได้สมหวังว่า "ขอพระอัยยิกาของเราอย่าได้ทิวงคตเลย"

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ น่าอัศจรรย์จริง ไม่เคยปรากฎ พระผู้มีพระภาคตรัสเรื่องนี้ไว้ดียิ่งนักว่า "สัตว์ทั้งปวงมีความตายเป็นธรรมดา มีความตายเป็นที่สุด ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้"

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "มหาบพิตร ข้อนี้เป็นอย่างนั้น มหาบพิตร ข้อนี้เป็นอย่างนั้น "สัตว์ทั้งปวงมีความตายเป็นธรรมดา มีความตายเป็นที่สุด ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้" มหาบพิตร ภาชนะดินชนิดใดชนิดหนึ่ง ทั้งดิบและสุก ภาชนะดินเหล่านั้นทั้งหมด มีความแตกเป็นธรรมดา มีความแตกเป็นที่สุด ไม่พ้นความแตกไปได้ แม้ฉันใด มหาบพิตร สัตว์ทั้งปวงก็มีความตายเป็นธรรมดา มีความตายเป็นที่สุด ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้ ฉันนั้นเหมือนกัน"

พระผู้มีพระภาคผู้สุคตศาสดา ฯลฯ จึงได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า

สัตว์ทั้งปวงจักตาย เพราะชีวิตมีความตายเป็นที่สุด
สัตว์ทั้งหลายจักไปตามกรรม เข้าถึงผลบุญและบาป
คือ ผู้ทำบาปจักไปนรก ส่วนผู้ทำบุญจักไปสวรรค์

เพราะฉะนั้น บุคคลควรทำกรรมดี
สะสมไว้เป็นสมบัติในโลกหน้า
เพราะบุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า

ที่มา: หนังสือธัมมวิโมกข์ ปีที่ ๒๙ ฉบับที่ ๓๒๔ มีนาคม ๒๕๕๑

Create Date : 01 พฤษภาคม 2553

Last Update : 1 พฤษภาคม 2553 1:57:01 น.

9 comments

Counter : 606 Pageviews.