ตำนานเจ้าแม่กวนอิม ตอนที่ ๒๓ พบฝูงลิงจอมเลียนแบบ การเผชิญความหนาวเหน็บ ตำนานเจ้าแม่กวนอิม ตอนที่ ๒๓ พบฝูงลิงจอมเลียนแบบ การเผชิญความหนาวเหน็บ ทันใดนั้นได้มีฝูงลิงกว่าห้าสิบตัวกระโดดเข้ามาหาเหล่านักบวช ชูไม้ชูมือล้อเลียน ขว้างหินลงน้ำแล้วปาหินใส่นักบวชทั้งสาม เมื่อถูกตัวคนก็กระโดดโลดเต้น กรีดร้องอย่างชอบใจ ย่งเหลียนรู้ทันทีว่าก้อนหินที่ลอยมาโดนศีรษะเธอนั้นเป็นฝีมือของเจ้าลิงพวกนี้ เธอและพระน้านางจะวิ่งหนีแต่ไต้ซือห้ามไว้พลางว่า "ลิงพวกนี้กระทำเลียนแบบพวกเราที่ปาหินลงน้ำ แต่กลับนำมาปาคนแทน ถ้าพวกเราวิ่งหนีพวกมันต้องวิ่งไล่ตามอย่างแน่นอน และเราคงไม่มีทางหนีพ้นความว่องไวของพวกมัน ดังนั้น ทุกคนจงพนมมือ เดินไปตามทาง ก้าวครบสามก้าวก็ก้มลงกราบหนึ่งครั้ง พวกลิงย่อมเลียนแบบเรา และไม่ทำอันตรายใด ๆ" พระน้านางและย่งเหลียนจึงทำตามที่ไต้ซือกล่าว (หมายเหตุ: การเดินสามก้าวคุกเข่าลงไหว้ครั้งหนึ่งนี้เป็นกลอุบายที่จะหลบเลี่ยงพวกลิงที่ไต้ซือเมี่ยวส้านคิดขึ้น ต่อมาภายหลังคนที่นับถือพุทธศาสนาก็ยึดเอาเป็นแนวทางที่ต้องทำ ไม่ว่จะขึ้นเขาลูกไหนก็จะเดินสามก้าวไหว้หนึ่งครั้งจนกว่าจะถึงยอดเขาตำนานเกิดจากตอนนี้เอง) เพราะความรักสนุกโดยสัญชาตญาณ อุบายครั้งนี้พวกลิงจึงหลงกลอย่างง่ายดาย ทั้งมนุษย์และฝูงลิงเดินสามก้าวก้มกราบทีหนึ่ง ขึ้นเขาอย่างไม่ย่อท้อมาหลายลี้จนถึงบนเขา ฝูงลิงก็ยังติดตามกลุ่มนักบวชไม่ลดละเช่นกัน เพียงแต่ไม่ทำอันตรายผู้ใดอีก พลันก็มีลมพัดกรรโชกวูบใหญ่พาดผ่าน เงาดำทมึนของสัตว์ปีกทาบลงมาจากท้องฟ้า เมื่อมองขึ้นไปทุกคนก็ได้พบกับอินทรีย์ยักษ์ สยายปีกบินร่อนอยู่เหนือเหยื่ออันโอชะอย่างจดจ่อ ฝูงลิงรู้ได้ทันทีถึงชะตากรรมระหว่างเหยื่อกับผู้ล่า แต่ฝูงลิงก็ไม่หลบหนี แยกเขี้ยวข่มขู่นกยักษ์เสียงก้องป่า นกอินทรีย์ยักษ์หาได้เกรงกลัวไม่ กลับบินโฉบลิงได้ตัวหนึ่ง แรงจิกและพลังของกรงเล็บทำให้ลิงนั้นดิ้นรนต่อสู้ได้เพียงชั่วขณะก็สิ้นใจตายคากรงเล็บแหลมคม จากนั้นเจ้านกยักษ์ปล่อยลิงให้ตกลงกระแทกพื้นแล้วลงมาจิกกินมันสมองของลิงโชคร้ายนั้นอย่างเมามัน ลิงป่าตัวอื่นเห็นชะตากรรมของเพื่อนร่วมฝูงแล้วก็หวาดกลัววิ่งหนีกระเจิดกระเจิง ส่งเสียงเจี๊ยกจ๊าก กลับเข้าแนวป่าไป คณะของไต้ซือเห็นพวกลิงแล้วก็ได้แต่เวทนากลับมาเดินตามปกติ พร้อมกับสวดแผ่เมตตาให้ลิงเคราะห์ร้ายแทน ยิ่งเดินทางขึ้นเขาสูงทัศนียภาพก็เริ่มเปลี่ยนไป หิมะจับตัวหนาบนทางเดิน ผลไม้ก็ไม่มีกิน พืชชนิดเดียวในขณะนี้คือต้นสนที่มีหิมะเกาะพราว ลมหนาวพัดบาดผิวจนแสบเหลือทน ใบหน้าตึงร้าวคล้ายถูกใบมีดกรีดเป็นริ้ว ๆ ย่งเหลียนและพระน้านางแสนทุกข์ทรมานจากพิษความหนาว คงมีแต่เมี่ยวซ่านไต้ซือเท่านั้นที่มุ่งมั่นอยู่กับการเดินทาง แม้สองเท้าจะเปลือยเปล่าท่านก็ไม่ปริปากบ่น ตกค่ำจึงพบผลไม้ที่กินได้ ย่งเหลียนเก็บมาถวายไต้ซือและพระน้านางได้ฉันจนอิ่มจึงหาถ้ำเข้าอาศัยพักแรม อากาศยามค่ำยิ่งหนาวจนปวดกระดูก ย่งเหลียนคิดจะหาฟืนมาก่อไฟไล่ความหนาว แต่ไต้ซือรีบห้ามไว้เพราะเกรงว่าความอบอุ่นจะพาสัตว์ป่าเข้ามาหาและอาจเกิดอันตรายได้ ไต้ซือแสดงธรรมว่า "จงอย่าลืมว่าขณะนี้พวกเรากำลังแสวงหาธรรมอันวิเศษ จำเป็นต้องมีจิตใจซื่อตรง แน่วแน่ด้วยสติสัมปชัญญะอันสมบูรณ์ แม้ร่างกายต้อนทนทุกข์ทรมานเพราะความหิวโหย ความร้อน หรือความหนาวเหน็บ อันถือเป็นความทุกข์เพียงน้อยนิดเมื่อเทียบกับความลำบากที่เราผ่านมาแล้วไม่น้อย พึงระลึกไว้ว่าความลำบากนั้น ๆ จะหล่อหลอมจิตให้แข็งแกร่งรวมเป็นหนึ่งโดยไม่แตกสลาย เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วการบรรลุธรรมอันวิเศษก็จะอยู่แค่เอื้อม และความสำเร็จจะเกิดขึ้นได้ต้องผ่านความล้มเหลวมาก่อน" พระน้านางและย่งเหลียนฟังธรรมข้อนี้แล้วต่างรู้สึกเกิดปัญญาสว่างไสวขึ้นในใจ ความหนาวเย็นใด ๆ จึงไม่อาจต้านทานความมุ่งมั่นแห่งฌานสมาธิของไต้ซือและศิษย์ทั้งสองได้อีกต่อไป จบตอนที่ ๒๓ ติดตามต่อตอนที่ ๒๔ สู่ยอดเขา พบเทพชี้ทาง หมายเหตุ: หากท่านใดต้องการนำเนื้อหาและภาพจากเวปนี้ไปเผยแผ่ต่อ อนุญาตให้ทำได้ แต่ขอความกรุณาลง credit อ้างอิงที่มาเป็นมารยาทและให้เกียรติกันซักนิดนะคะ เพราะเนื้อหาทั้งหมดใช้เวลาพิมพ์นานมิใช่น้อย อย่าเพียงแค่ก๊อปปี้กันไปโดยไม่คำนึงถึงความพยายามของผู้ทำด้วย Beee - เจ้าของบทความ   Create Date : 01 เมษายน 2552 11 comments Last Update : 14 กรกฎาคม 2552 14:33:22 น. Counter : 1372 Pageviews. Share Tweet

โห... นี่ฉันเจิมหรือเนี๊ยะ ยังคงมั่นคง...ยังไม่จบ อ่ะ อ่านก็ได้หง่ะ   โดย: แม่มด (GreenWitch ) 1 เมษายน 2552 12:12:47 น.

มาเยี่ยมน้องบีครับ อ่านไม่มากนัก จ้า   โดย: yyswim 1 เมษายน 2552 14:47:02 น.

ผู้นำแห่งการพ้นทุกข์ ทุกๆนิกายก็สอนกันมา แต่การเข่นฆ่ายังเกิด ศาสนาสอนให้ทุกคนทำความดี แต่ถ้าเบียบเบียนผู้อื่นก็ผิดหลักทุกศาสนา เราหยุด แต่คุณไม่หยุด เราก็ต้องหลบไม่งั้นตัวเจ็บนะครับ ขอบคุณน้องบีมากๆนะครับ   โดย: ลุงกล้วย 1 เมษายน 2552 15:27:22 น.

ภูเขา ท้องฟ้า ไม่มีทะเล อิอิ ไปเขื่อนจะมีทะเลได้ไงนู๋บี มีแต่แม่น้ำ รอบหน้าอย่าพลาดน๊า เพราะสนุกกันมากเลยจ๊ะ   โดย: ความเจ็บปวด 1 เมษายน 2552 17:43:30 น.

- หวัดดียามค่ำครับ - พี่รี่ก็เป็นลูกศิษย์เจ้าแม่กวนอิมเหมือนกันครับผม   โดย: พี่รี่+ต๊อก 1 เมษายน 2552 21:44:38 น.

โลกนี้เป็นของฉัน ใช่ เช่นนั้นหรือ ???? มาเยี่ยมคุณบีด้วยความคิดถึง จากบล็อก ..เป็นมนุษย์เป็นไม่ยากอย่างที่นึก เพียงตรองตรึกถึงสติมิรู้หาย ประพฤติธรรมมีศีลสัตย์ทั้งใจกาย ย่อมเป็นได้ไม่ยากหากคิดทำ ^_^ ขอแต่งกลอนร่วมแจมด้วยค่ะ ^_^ พี่กุ๊กเพิ่งรู้นะนี่ ว่าคุณบีก้อฝีมือไม่เบาเหมือนกัน หลับสบาย ฝันดีนะคะ คมคำ : ไม่หยุด ไม่ถึงพระ .. ไม่ละ ไม่ถึงธรรม   โดย: ร่มไม้เย็น 1 เมษายน 2552 22:59:26 น.

ราตรีสวัสครับน้องบี ขอบคุณครับที่เอาเพลงมาให้ฟัง ยังไม่มีเวลาเข้าไปฟังเลยล่ะ ฟังเมื่อไรจะมาบอกนะว่าเป็นยังไง ขอบคุณครับ หลับฝันดีนะ   โดย: ฟ้าสดใส ทะเลสีคราม 2 เมษายน 2552 0:48:27 น.

โดย: veerar 2 เมษายน 2552 0:50:19 น.

น้องบีจ้ะ พี่ฝนแวะมาหาจ้ะ ป่านนี้ คงนอนหลับแล้วมั้งเนี่ย พี่เพิ่งว่างได้แวะมา นั่งอ่านน่ะจ้ะ วันนี้ไปข้างนอกทั้งวัน พี่ไปเช็คสุขภาพประจำปี แล้วก็เลยไปดู ของที่จะเอามาจัดวันเกิดให้เด็กๆ น่ะ แล้วไงก็คุยกันใหม่น๊า   โดย: N a m F o n.. (CeciLia_MaLee ) 2 เมษายน 2552 1:29:45 น.

สวัสดียามเช้าครับ น้องบีนอนดึกจังเลยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 2 เมษายน 2552 6:34:14 น.

สวัสดียามเช้าต่อจากพี่ก๋า ครับ   โดย: อัสติสะ 2 เมษายน 2552 7:52:37 น.