การเดินทางตามหาหัวใจ(อีกครั้ง)

9-4-06

PART I : ออกเดินทางตามหัวใจเรียกร้อง(อีกแล้ว)

Trip นี้เป็นอีก Trip หนึ่งที่เราเตรียมตัวล่วงหน้านานมาก
ตั้งแต่รู้ข่าวจากน้องบี lovely dan team ว่าจะมีคอนเสิร์ตของ dan&beam ที่จ.อุดรฯ เตรียมตัวล่วงหน้ากันเกือบเดือน คิดแผนกันเต็มที่เลยว่าจะไปกันยังไง
เพื่อนร่วมเดินทางก็เหมือนเคย มีเรา พี่นุช แล้วก็ตู่
ซึ่งตู่เนี่ยทีแรกคิดว่าจะไปไม่ได้ซะแล้ว
แต่ว่าก็อดรนทนไม่ได้ ต้องไปตามหัวใจเรียกร้อง (ฮิ้วววววว) ยอมไปสัมมนากะแดนบีม 555
แต่ก่อนจะได้ไปกันเนี่ยก็มีเรื่องมาให้ต้องปั่นป่วนกันนิดนึง คือว่าก่อนเดินทางสัก 3-4 วัน พี่สาวพี่นุชเค้าบอกว่าเค้ามีงานบวชลูกน้องเก่าเค้าวันอาทิตย์วันเดียวกับที่เราจะเดินทางเลย พี่นุชเลยให้เราหา choice เผื่อไว้ว่า ถ้าไม่ได้รถเนี่ยจะไปรถทัวร์หรือจะไปยังไงได้อีก พี่นุชให้เราเช็ค flight เลยนะนั่น แบบว่าพี่เค้าตั้งใจจะไปขโมยใจใครบางคนอะ ไอ้เราก็เช็คราคาตั๋วแล้ว อืมมมมมมมมม
คิดหนักเลยกะว่าถ้าต้องไปเครื่องจริง ๆ คงบ๊ายบาย
กันอะนะน้องแดนนายบีม จนแหงเลยเรา ไหนจะต้องเก็บตังค์ซื้อกล้องใหม่อีก แล้วก็เช็คราคารถทัวร์
เลยโทรถามผู้เชี่ยวชาญด้านการเดินทางด้วยรถทัวร์อะ ถามนัท นัทบอกว่าประมาณ 3 ร้อยกว่าบาท
แต่นั่ง 8-9 ชั่วโมง โอย....พระเจ้าช่วยกล้วยปิ้งมาก ๆ
นี่ฉันจะลงทุนขนาดนั้นเลยหรือนี่ ไหนจะพร็อพต่าง ๆ มากมายที่พี่นุชทำกะจะไปขโมยใจหนุ่ม ๆ ของเรา ไหนจะกระเป๋าเสื้อผ้าอีก อืมมมมมม แต่มันก็ประหยัดกว่าไปเครื่องหล่ะนะตอนนั้นก็ทำใจแล้วหล่ะว่าคงไปรถทัวร์แหง ๆ
แต่ก็โชคเข้าข้างอะ สรุปแล้วพี่สาวพี่นุชเค้าก็ตามเงื่อนไขเดิม เค้าไม่เอารถไปงานบวชแล้ว สวรรค์เลยเป็นของ
พวกเรา เย้!!!!!!

ทีแรกพวกเราตั้งใจกันไว้ว่าจะออกเดินทางประมาณ
6 โมงเช้าวันที่ 9 ไปถึงอุดรก็คงจะบ่าย ๆ
แต่พี่นุชโทรมาบอกว่า น้อง ๆ เค้าเช็คข่าวแล้วเค้าบอกว่าแดนบีมขึ้นเครื่องตอนประมาณ 6 โมงเช้าวันที่ 9
พวกเราก็สงสัยคอนฯเล่นตั้ง 5 โมงเย็น ไปกันทำไมฟะ
แต่เช้าเพราะพวกเราคิดว่ากะไปถึงอุดรก็คงทันบ่าย ๆ
อยู่แล้ว ก็ไปรอรับที่สนามบินตอนนั้นไง แต่ที่ไหนได้ถ้าเครื่องออก 6 โมงเช้า เราก็ต้องออกกันกลางคืนอะดิ
พี่นุชก็โทรมาถามความคิดเห็นเราว่าเอาไง จะขับรถกลางคืนไหวมั๊ย คือจะเปลี่ยนแผนออกเดินทางคืนวันเสาร์อะ เราก็เอาฟะ เอาไงก็เอาไหน ๆ ก็ไหน ๆแล้วนี่
เราก็เลยไปนอนห้องพี่นุชวันเสาร์รอพี่นุชกลับจากไปออกกองจอห์นสันที่นครปฐม เรากะว่าจะไปหลับรอแต่นอน
ไม่หลับอะดิ เซ็งเลย กะว่าขับรถต้องมีง่วงแหง ๆ เลยอะ พอพี่นุชกลับมาก็เตรียมตัวอาบน้ำอาบท่า ระหว่างนั้นมีน้องแฟนคลับบีมโทรมาบอกเราว่า "พี่รู้ป่าวว่าพรุ่งนี้พี่บีมมีงาน 2 ที่" เราก็งงอะดิงานไร 2 ที่ น้องเค้าก็บอกว่า
"มีงานที่หนองบัวลำภูตอน 9 โมง แล้วตอนเย็นถึงไปต่อที่อุดร" เอาหล่ะสิฉัน มาไงหล่ะเนี่ยคิวหนองบัวฯ
แต่พอรู้ก็ตัดสินใจกันแล้วหล่ะว่ายังไงก็ต้องไปดูด้วยอะ
ลองเช็คจากแผนที่แล้วหนองบัวกะอุดรไม่ไกลกันนัก
ก็เลยตัดสินใจไปอิ๊อ๊ะกับสองหนุ่มที่หนองบัวด้วย

การเดินทางครั้งนี้ออกเดินทางจากบางนาตอน 5ทุ่ม15 (เลขสวยซะ อิอิ) ก็ใช้เส้นทางวงแหวนรอบนอก
ไปออกจ.สระบุรี เราเป็นคนขับอีกเหมือนเคย
ขับไปคุยไปฟังเพลงกันไป จะเพลงใครซะอีกหล่ะ
ก็เพลงของ2หนุ่มนั่นแหละ ตั้งแต่ D2B ถึง DB ฟังจนนับรอบไม่ได้อะว่าฟังจนถึงอุดรฯเนี่ยวนไปกี่รอบแล้ว
ไม่ฟังเพลงคนอื่นเลย (นี่ถ้าไม่รักกันจริง ใครเค้าจะฟังได้ขนาดนั้นเนี่ย จริงป่ะ) พี่นุชก็รู้หน้าที่นะนั่นพี่สาวเรา
เอารูป 2 หนุ่มมาวางไว้หน้าคอนโซลรถ ประหนึ่งว่าเอารูปปู้จายมาให้กำลังใจน้องอะ แต่เปล่าเล้ยก็ในรถมันมืด
จะมองเห็นหน้าได้ยังไงหล่ะ แต่ก็นะตั้งไว้ให้อุ่นใจว่า
2หนุ่มเดินทางไปพร้อมกับเราด้วย(ฮิ้ววววววววววว แหวะ) ก็ขับไปเรื่อย ๆ เม้าท์กันสนุกปากไปเลยจะเม้าท์ใครหล่ะ ก็เม้าท์แดนบีมนั่นแหละ น้องเนียนอย่างโง้น กวีอย่างงี้
2หนุ่มหลับ ๆ อยู่คงมีสะดุ้งกันมั่งหล่ะ ไปคราวนี้เนี่ยไม่ได้เตรียมของขวัญหรืออะไรไปให้ 2 คนเลย
เราเอาเม็ดมะม่วงหิมพานต์เคลือบไปฝาก
กะว่าให้กินเล่น ๆ ไง เอาไป 2 ถุง เพื่อไม่ให้เกิดอาการน้อยใจกันก็เลย print รูปของแต่ละคนแปะที่ถุงไว้
จะได้ไม่แย่งกัน พี่นุชกะตู่เห็น มีขำอะแล้วยังแซวอีกว่า "เม็ดมะม่วงยี่ห้อไรเนี่ย" อืมมมมม เราก็คิดนะว่า
2 คนนั้นพอเห็นจะขำมั๊ยเนี่ย ระหว่างเดินทางช่วงจ.สระบุรีกะโคราชเนี่ย โหรถติดสุด ๆ แบบว่ารถสิบล้อเยอะมากกก
จนเราอดบ่นไม่ได้อะว่า เราว่าเราออกเดินทางเวลาที่รถมันไม่น่าจะติดแล้วไง ดันติดซะอีก กว่าจะหลุดมาได้
คือใจนึงก็กลัวว่าจะไปรับที่ airport ไม่ทันไง เพราะเช็คข่าวแล้วสรุปว่า 2 หนุ่มขึ้น flight 6.30 ถึงอุดรฯ
ตอน 7.30 แล้วเราขับรถไปเนี่ย ทำความเร็วไม่ได้เลย เสียเวลาช่วงสระบุรี-โคราชเนี่ยพอสมควรเลย
พอหลุดมาได้ เราก็ขับมาเรื่อย ๆ พี่นุชก็ของีบเอาแรงไปก่อน ส่วนตู่ก็หลับเหมือนกันอะ (เพื่อนฉัน ขำขำ)
ทีนี้อีกประมาณ 90 กิโล ก็จะเข้าขอนแก่นแล้ว เราก็ง่วงอะดิ เราก็เลยปลุกพี่นุชให้มาขับต่อเราขอไปงีบบ้าง
ไปงีบตอนตี 4 อะ เพราะรู้สึกว่าไม่ไหวแล้วอะ
คือสงสารพี่นุชเหมือนกันอะ ตาก็ไม่ค่อยดีพี่เค้าไม่ชอบขับรถกลางคืนไง แต่ก็นะเราไม่ไหวแล้วอะ เลยต้องเปลี่ยนกันขับ แล้วเราก็เลยให้ตู่ตื่นมานั่งดูทางให้พี่นุชด้วย
ช่วย ๆ กัน เราก็นอนไปชั่วโมงนึง ตื่นมาตอนตี 5
พี่นุชก็บอกให้นอนไปก่อน เพราะถึงอุดรแล้วเนี่ย
ไปหนองบัวต่อให้เราขับอะ แต่ว่านอนแล้วมันเวียนหัวเลยไม่นอนแล้ว เลยมานั่งช่วยดูทาง พี่เราก็บอก
เมื่อไหร่ฟ้ามันจะสว่างเนี่ย จะได้มองทางได้สะดวก ๆ
จะได้ขับเร็วได้ เราก็ลุ้นอยู่เหมือนกันว่าจะไปทัน
รับที่สนามบินมั๊ยเนี่ย ทีนี้พอฟ้าสว่างพี่เราก็ทำเวลาเลยเชียว ระหว่างทางประมาณ 6 โมงได้เตย danonly
โทรมาบอกว่าตอนนี้อยู่ที่ดอนเมืองประมาณว่าไปรอส่งน้องอะ เราก็เลยถามว่ามายัง เตยบอกยังไม่เห็นเลย
คุยไปซักพัก เตยบอกว่า "บีมมาแล้ว ใส่เสื้อสีชมพู เดินขยี้ผมมาเลย" อะนะกวีใส่เสื้อสีชมพูอีกแล้ว
เราก็จินตนาการเลยอะ ต้องน่ารักแน่ ๆ กวีมาได้ซักพัก เตยก็บอกว่า "เฮ้ย น้องมาแล้ว ใส่เสื้อสีดำมีปก"
นี่เป็นไงหล่ะเพื่อนเรา รายงานเสร็จสับ มีแอบเม้าท์ด้วยว่าตาปรือ ๆ คุยกับเตยจนน้อง check in เข้าไปข้างในแล้ว

จากนั้นเราก็มานั่งช่วยพี่นุชดูทางกันต่อ พอใกล้จะถึงอุดรแล้วซัก 6.30 ได้ ทีนี้หล่ะหาสนามบินดิ ถามพี่นิดหน่อย
ก็ยังงงอยู่ เลยอาศัยถามทางจากชาวบ้านจ.อุดรแถว ๆ นั้น (ขอบคุณนะคะคุณลุง คุณป้า พี่ทหาร อิอิ) จนสุดท้าย
มาถึง airport อุดรที่เวลา 7โมงนิด ๆ แบบเสียวไส้เลยทีเดียว เพราะเครื่องลงประมาณ 7.30 ไง ไปถึงจอดรถเสร็จ เตรียมกล้อง เตรียมป้าย "ไปน่ารัก ไกล ๆ หน่อย"
ที่จะเอาไว้แซว 2 หนุ่มลงไปด้วย พอเข้าไปข้างในเจอพี่นิดหน่อย น้องหนิง แล้วก็น้องอีกคนนึง เราก็ฝากกล้อง ฝากป้ายไว้กะพี่นิดหน่อย แล้วก็วิ่งไปเข้าห้องน้ำก่อนเลยทั้งเรา พี่นุช ตู่ ทำภารกิจส่วนตัวนิดนึงอะนะ พอออกมาก็เจอพี่อ้วนกะนัท 2 สาวจอมอึดของเราพอเจอกันก็เม้าท์ ๆ กันสนุกสนาน ซักพักน้องบีกะน้องอุ้ม lovely dan team ก็ตามมาสมทบก็เม้าท์ ๆ กันอีกตามเคย ทีนี้เนี่ยพอเครื่องบินลง ผู้คนในสนามบินเนี่ยก็มายืนออกันตรงทางออกไง เค้ามารอรับญาติเค้า ส่วนพวกเราก็มารอรับญาติเรา (ฮา)
ก็ให้ตู่ถ่ายวีดีโอ เราถ่ายภาพนิ่ง พี่นุชเล่นพร็อพ ดูแบ่งหน้าที่กันชัดเจน 555 แต่ทีนี้เนี่ย 2 หนุ่มของเราดั๊นไม่ออกทางที่ ชาวบ้านคนธรรมดาเค้าออกกัน ดันหนีไปออกอีกทางนึง เราได้ยินใครก็ไม่รู้อะบอกว่าออกอีกทางนึง ก็เลยวิ่งออกไปทันน้องเนียนอะ ระหว่างนั้นได้ยินพี่นุชเราบ่น "โฮ ทำป้ายมาไม่มองเลย" เราก็ทำไงดีฟะ
เลยตัดสินใจ คือว่าระหว่างทางตรงนั้นเนี่ย เรายืนหลังน้องเนียนพอดีอะเลยสะกิดเรียก "น้องเนียน ๆ ดูป้ายหน่อยดิ" น้องก็หันมามองตามมือเราชี้อะ แล้วพี่นุชก็ชูป้ายทันที น้องก็บอกว่า "เห็นแล้วครับ" แล้วก็ยิ้ม น่ารักจังเลยน้องเนียน เสร็จจากน้องเนียนทีนี้ก็ตากวีแล้ว
ก็เลยวิ่งกับพี่นุชไปหากวี พี่นุชก็เรียก "กวี ๆ ดูป้ายพี่หน่อย" เราก็เห็นกวีหันหน้ามาแล้วก็ยิ้ม วันนี้กวีสดใส
น่ารักเหมือนเคยเลย ชอบจังเวลาใส่เสื้อสีชมพูชอบ ๆ จากนั้นน้องเนียนก็เดินไปขึ้นรถก่อน เราก็ยืนฝั่งขวาฝั่งที่น้องนั่ง แล้วเราก็ทำมือแล้วก็พูดกับน้องว่า
"เดี๋ยวเจอกัน ๆ" น้องก็ยังอุตส่าห์ตอบกลับมาในรถอะ
"ครับ ครับ" แล้วก็ยิ้มให้พร้อมกับบ๊ายบายตอบเรา
ทำไม๊ ทำไมจะต้องทำตัวน่ารักขนาดนี้เนี่ย
แค่นี้ก็รักจะแย่แล้วแดนเอ๊ย

พอส่ง 2 หนุ่มขึ้นรถเสร็จเราก็เรียกพี่นุช ตู่ น้องบี น้องอุ้ม ให้ไปขึ้นรถกันบ้าง แล้วก็ขับไปรอที่หนองบัวฯ ระหว่างทางที่ขับไปเนี่ย ก็พูดคุยเรื่องราวที่สนามบิน คิดดูดิเวลาแค่ไม่ถึง 5 นาที แต่เอามาคุยกันแล้วเอามาคุยกันอีก
มีความสุขแบบซ้ำ ๆ แต่ก็ชอบอะ (ใช่ปะ?) พอไปถึงหนองบัวก็หาสถานที่จัดงานคือร้าน "ณัฐพงษ์มอเตอร์เซลล์" อะไรประมาณนี้แหละ รวยจริง ๆ นะเนี่ยคิดดูดิ
จัดงานฉลองร้าน มีอาหารฟรี น้ำฟรี แล้วยังจ้างแดนบีม
ไปเล่นอะ คิดเอาเองรวยป่าว ทีแรกเห็นสถานที่แล้วก็อืมมมมมมมมมมม ในร่มก็จริงแต่อากาศมันร้อนอะ
พัดลมก็ไม่มี แล้วตอนเราไปถึงเนี่ยยังไม่มีใครมาเลย
มีพวกเรากับพวกพี่นิดหน่อย แล้วก็เด็ก ๆแถวนั้นไม่ถึง 20 คน เราแอบคิดนะว่ามาแค่นี้ก็ดีนะจะได้สนุกเต็มที่
คนไม่เยอะชอบ ๆ แต่นั่งไปสักพักเฮ้ยคนชักเยอะแหะ เริ่มเยอะขึ้น ๆ ระหว่างรอ 2 หนุ่มเค้าก็มีกิจกรรม
ให้ร่วมสนุกพี่นุชของเราก็นะ กล้ามากกกก ขึ้นไปเล่นเกมส์กับเค้า ผลคือได้รางวัลเป็นลูกฟุตบอลกะเสื้อมาหนึ่งตัวทำไปได้พี่ฉัน 555 แล้วระหว่างนั้นเค้าก็มีแจก
มอเตอร์ไซค์ด้วยนะ ประมาณว่าซื้อ 1 แถม 1 อะ
โหใจป้ำสุด ๆ ก็มีผู้โชคดี 2 คนก็ได้กันไป แล้วก็มีโชว์
โคโยตี้แดนซ์ เราก็ดูไปเม้าท์สาว ๆ ไป ประมาณ 11 โมงได้แหละที่ 2 หนุ่มเราออกจากที่พักมาที่งาน
พอมาถึงเท่านั้นแหละเสียงกรี๊ดถล่มทลาย
คิดดูนะจัดในร้านขายมอเตอร์ไซค์อะ เป็นตึกแถว
ประมาณ 5-6 ห้องได้มั้ง แล้วก็กรี๊ดกันอะ คิดดู๊ว่ามันจะก้องขนาดไหน เค้าให้ 2 หนุ่มเข้าไปพักในส่วนของออฟฟิศอะ แต่มันเป็นกระจกไง น้อง ๆชาวหนองบัวก็กรี๊ดก็ส่องดูกันไป เหมือนดูปลาตู้เลยจริง ๆ 2 หนุ่มเราเป็น
ปลาเงินปลาทองไปซะงั้น 555 ระหว่างนั้นเนี่ยจากที่ข้างหน้าเราที่โล่ง ๆ ก็เริ่มจะมีน้อง ๆ เด็ก ๆ กระเถิบเข้ามา
ก็คิดกันแล้วหล่ะว่าต้องโดนบังแน่ ๆ แล้วสุดท้ายพอ 2 หนุ่มเดินมาบนเวทีเท่านั้นแหละ ไม่รู้คนมาจากไหนกันนักหนา มาบังข้างหน้าหมดเลย ทำเอาพวกเราเซ็งกันไป
พอเห็นว่าไม่ได้การแล้ว พวกเราก็เลยต้องเหยียบบนเก้าอี้ที่นั่งนั่นแหละ ไม่งั้นก็ไม่เห็นอะไรเลย แล้วนึกภาพนะ เด็ก ๆ เค้ายืนกันที่พื้น แต่พวกเรายืนบนเก้าอี้
แล้วขอโทษเก้าอี้ก็แถวหน้าด้วย เลยเด่นเป็นสง่ากันไป
ซะงั้น อิอิ

ช่วง PART คอนเสิร์ตเนี่ย เดี๋ยวมาต่อละกันน๊า แบบว่าพิมพ์เมื่อยแล้วอะ

TO BE CONTINUED











THANKS PHOTO BY I_AM_TUTU

Create Date : 13 เมษายน 2549		8 comments
Last Update : 22 เมษายน 2549 10:36:55 น.
Counter : 450 Pageviews.
Share Tweet