Bloggang.com : เบบูญ่า : นอกจากข้าแล้วท่านจะรักใคร

นอกจากข้าแล้วท่านจะรักใคร

ชื่อเรื่อง นอกจากข้าแล้วท่านจะรักใคร (2 เล่มจบ)
ผู้แต่ง ซื่อเยี่ยหลิงหลัน
ผู้แปล จันทร์กลางน้ำ
ราคา 279 บาท

สิ่งใดเกิดขึ้นแล้วย่อมมิอาจเปลี่ยนแปลงแก้ไข เฉกเช่นเวลาและสายน้ำที่ไม่สามารถไหลย้อนกลับคืน ดังนั้นแม้ ‘เถียนซีญื่อ’ จำต้องจากบ้านมาไกลถึงซูโจว โฉมสะคราญอันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวงก็ไม่เคยหวนนึกเสียใจ

ยิ่งได้มาเจอศัตรูตัวฉกาจอย่างคุณชายแห่งบ้านสกุลหลงด้วยแล้ว จะให้นางมัวแต่หดหัวเหมือนเต่าน้อยในกระดองก็กระไรอยู่ ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ต่อให้ต้องใช้กลยุทธ์สกปรกร้อยแปดอันใดก็ช่าง ขอเพียงได้กุมชัยชนะเหนือคุณชายจอมโอหังบังอาจคนนั้น ไม่ว่าเรื่องอันใดนางพร้อมยอมกระทำ!

*ภาพและคำโปรยปกหลังจากเว็บแจ่มใสค่ะ

ความเห็นส่วนตัว

ขอออกตัวก่อนว่าเพิ่งเคยอ่านแนวมากกว่ารักเป็นครั้งแรกนะคะ แล้วก็ไม่เคยอ่านนิยายจีนมาก่อน ประเดิมเล่มแรกก็ด้วยเรื่องที่มีความยาวอย่างหนาถึงสองเล่มจบชุดนี้เลย (แต่แล้วก็พบว่าชักจะติดนิยายแนวนี้ขึ้นมาซะงั้น เสียดายว่าเอากลับญี่ปุ่นมาแค่สองเรื่องเอง งือๆๆๆๆๆ อยากอ่านๆๆ)

สำหรับ ‘นอกจากข้าแล้วท่านจะรักใคร’ เรื่องนี้สนุกมากค่ะ เป็นนิยายที่หนาและยาวจุใจแต่กลับอ่านได้ลื่นไหลไม่เบื่อเลย นางเอกเถียนซีญื่อเป็นผู้หญิงที่สวย ฉลาด เจ้าเล่ห์และมีเสน่ห์มาก ทั้งเรื่องมีแต่ชายหนุ่ม (หน้าตาดี) มารุมรัก อ่านแล้วลุ้นตามไปด้วยแทบจะทุกฉากทุกตอน โดยเฉพาะลุ้นว่าใครเป็นพระเอกกันแน่ระหว่างหลงหมิงกับหมิงลู่

ตอนเริ่มเรื่องเราไม่ค่อยชอบคุณชายหลงเท่าไรนะ แบบว่าผู้ชายอะไรงามเกิน หมั่นไส้ๆๆๆ จะคุยด้วยต้องเสียตังค์อีกต่างหาก อะไรมันจะหลงตัวเองขนาดน้านนนนน แต่พอดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ กลับรู้สึกชอบขึ้นมาทีละนิดค่ะ โดยเฉพาะเวลาที่ต่อปากต่อคำกับนางเอก ไม่ต้องบรรยายมากมาย แต่บทสนทนากลับน่ารักน่าชังบอกไม่ถูก อ่านถึงฉากที่สองคนทะเลาะกันทีไรเป็นต้องแอบยิ้มให้กับความน่ารักและช่างหยอกล้อของทั้งคู่ทุกที

ส่วนหมิงลู่นั้นต้องยอมรับว่าบทเด่นมาก แถมมีฉากที่ได้คลุกคลีกับนางเอกมากกว่าหลงหมิงอีก อารมณ์ตอนที่อ่านเลยเป็นประมาณว่า เอ๊ะ ฉันจะเชียร์คนไหนดี หลงหมิงก็น่ารักน่าหยิก หมิงลู่ก็เท่ แถมยังรักนางเอกซะขนาดนั้น โอ๊ย เลือกไม่ถูกกันเลยทีเดียว (หลงนึกว่าตัวเองเป็นนางเอกไปซะแล้ว) ไหนจะมีหนุ่มๆ อีกหลายคนเรียงหน้ากันเข้ามาแย่งซีนอีก อ่านแล้วอดนึกไม่ได้ว่าคนเขียนขา จะขยันทำให้คนอ่านสับสนและรู้สึกรักพี่เสียดายน้องไปถึงไหนคะ ฮา

ที่ชอบเป็นพิเศษในเรื่องนี้คือมุกตลกของผู้เขียนค่ะ มีการแทรกมุกตลกเข้าไปด้วยตลอด บางทีนั่งอ่านอยู่ดีๆ ถึงกับหัวเราะออกมาก็มี ประมาณว่าเฮ้ยคิดได้ไงเนี่ย อย่างตอนที่นางเอกหนีโจรไปหลบอยู่ใต้เตียง แล้วบังเอิญได้กลิ่นถุงเท้าจนเกือบจะเป็นลมเลยต้องหาที่ซ่อนตัวใหม่ ทั้งที่เป็นเวลาคับขันออกจะขนาดนั้น อ่านไปแล้วแบบว่าได้กลิ่นโชยออกมาเลย มันคงจะเหม็นเอาการแน่ๆ ฮ่าๆๆ หรือตอนท้ายๆ เรื่องที่นางเอกลงแข่งลูกหวายแล้วเกิดเหตุการณ์ชุลมุนจนทำให้ต้องแกล้งเป็นลม คุณชายฟู่จิน (หนุ่มหล่ออีกคนที่ชอบเข้ามาแย่งซีนอยู่เรื่อย) รีบอุ้มเธอออกไปจากที่เกิดเหตุ แต่คุณชายท่านดันอุ้มไม่ดูตาม้าตาเรือ หัวของนางเอกก็เลยกระแทกเข้ากับประตูรถอย่างจัง เฮ้อ

ส่วนที่ไม่ชอบมีบ้างประปรายเหมือนกันนะคะ แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร อย่างเช่นการเล่าย้อนถึงฉากที่เกิดขึ้นไปแล้วแต่เปลี่ยนมุมมองของตัวละคร ตอนแรกๆ ก็โอเค แต่หลังๆ ชักจะมากไปจนรู้สึกว่าเอ่อ...ข้ามๆ ไปบ้างก็ได้น้า เค้าอยากรู้ฉากต่อไปจะแย่อยู่แล้ว ความรู้สึกของคนอื่นช่างมันก่อน ฮา

อีกอันหนึ่งคือ (อาจจะสปอยล์ตัวพระเอกนะคะ ถ้าใครยังอยากลุ้นอยู่สามารถข้ามไปได้เลยค่ะ)

*เริ่มสปอยล์

รู้สึกว่าน่าจะเขียนให้หลงหมิงเด่นกว่าหมิงลู่อีกสักนิดนึงค่ะ อาจเป็นเพราะเรื่องนี้นางเอกเป็นตัวดำเนินเรื่อง แล้วตามบทนางเอกของเราก็ต้องคลุกคลีอยู่กับหมิงลู่และผองเพื่อนบ่อยๆ เลยดูเหมือนว่าบทของหมิงลู่เด่นกว่าหลงหมิง ถ้าเพิ่มฉากระหว่างหลงหมิงกับนางเอกอีกนิดอาจจะทำให้อินกับความรักของทั้งคู่มากกว่านี้ อันนี้มันเหมือนเน้นความรู้สึกที่นางเอกมีกับหมิงลู่มากไปหน่อย บทของหลงหมิงเลยด้อยลงไป แถมยังทำให้ภาพของนางเอกดูเหมือนเป็นคนหลายใจไม่มั่นคงอีกต่างหาก

จากที่เคยอ่านรีวิวของคนอื่น ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยชอบนางเอกเรื่องนี้กันเพราะไม่ยอมตัดสินใจเลือกใครให้เด็ดขาดซะที แต่ จขบ. กลับมองว่าความรู้สึกของนางเอกที่มีต่อหมิงลู่คือความสำนึกผิดชอบชั่วดีกึ่งๆ สงสารจนกลายเป็นสับสนมากกว่า ก็แหม มีชายหนุ่มที่แสนดี (แถมหล่อมาก) อย่างหมิงลู่มาหลงรักทั้งคน คอยทำทุกอย่างเพื่อเราถึงขนาดเกือบจะยอมตายแทน แต่เราทำผิดกับเขา หลอกลวงเขาตั้งมาก จะไม่ให้รู้สึกผิด ลังเล วูบไหวบ้างก็กระไรอยู่นา แล้วนางเอกก็อายุยังน้อย ไม่เคยมีความรักมาก่อน ไอ้อารมณ์งงๆ ว่าตัวเองรักใครกันแน่มันย่อมมีบ้างอยู่แล้ว ก็เลยพอจะหยวนๆ ไม่ได้ติดใจประเด็นนี้สักเท่าไรค่ะ

*จบสปอยล์

สรุปว่าเรื่องนี้ขอแนะนำนะคะ บางคนอ่านแล้วอาจจะไม่ชอบ แต่สำหรับเราถือว่าโอเคเลย มีครบทุกรสชาติ ขำ ฮา ตื่นเต้น ลุ้นระทึก เศร้า ซาบซึ้ง โดยเฉพาะมิตรภาพของคุณชายทั้งสี่ อ่านแล้วรู้สึกว่ามันอบอุ่นจัง ที่สำคัญคือมีตัวละครหนุ่มๆ (หล่อๆ) โผล่ออกมาตลอดทั้งเรื่อง (กะรี้ดดดดด) แถมแต่ละคนยังมีออร่าพระเอกแรงถึงขนาดเราแอบลุ้นให้คนเขียนเขียนให้เป็นพระเอกเรื่องหน้ากันให้ครบทุกคนเลยทีเดียว ฮ่าๆๆ ใครสนใจก็ลองหาอ่านกันนะคะ น่าจะไม่ผิดหวังค่ะ