ทริปนี้จริง ๆ แล้วไปเที่ยวมาเป็นปีแล้ว

แต่พอมาจัดการกับ blog แล้วเพิ่งเห็นว่ายังไม่ได้ลงทริปเที่ยวลาวนี่น่า

วันนี้ได้โอกาสแล้ว เลยเอามาลงค่ะ (แบบว่าแอบอู้งานมาอัพ blog)

ทริปนี้ไปเที่ยวตั้งแต่ เมษา ปี 52 นู่นแน่ะ แต่ไม่ได้ไปไหนมาก อยู่แต่ในเวียงจันทน์

เริ่มออกเดินทางตั้งแต่วันที่ 23 เมษายน 2552

โดยถึงขนส่งอาเขตเกือบเที่ยงค่ะ (ช่วงนั้นยังทำงานอยู่ที่ปายอยู่ค่ะ)

ใช้บริการรถทัวร์ของจักรพงษ์ทัวร์ค่ะ รถออกเวลา 1 ทุ่มค่ะ

จากเชียงใหม่ถึงอุดรธานี เช้าวันที่ 24 เมษายน ค่ะ

หลังจากถึงอุดรธานีแล้วก็นั่งรถต่อไปยังหนองคายค่ะ

แต่ไม่ถึงหนองคายค่ะ ถึงแค่ทางที่จะไปสะพานข้ามแม่น้ำโขง

พอถึงจุดผ่านแดนแล้ว ด้วยความที่เราไม่ได้เอาพาสปอร์ตไป

เลยต้องรอทำบัตรผ่านแดนชั่วคราวค่ะ อยู่ได้แค่ 3 วันในเวียงจันทน์เท่านั้น

เสียตังไป 130 บาทค่ะ

หลังจากได้บัตรผ่านแดนชั่วคราวแล้ว ก็นั่งรถต่อเข้าไปในเวียงจันทน์ค่ะ

ได้เดินสำรวจเมืองเวียงจันทน์จนไปถึงประตูชัยค่ะ

ประตูชัย สร้างเสร็จในปี พ.ศ.2512 ค่ะ

เป็นอนุสรณ์สถานเพื่อระลึกถึงประชาชนชาวลาวผู้เสียสละชีวิตในสงคราม ก่อนหน้าการปฏิวัติของพรรคคอมมิวนิสต์

ประตูชัย มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า รันเวย์แนวตั้ง ค่ะ

เพราะการก่อสร้างประตูชัยแห่งนี้ใช้ปูนที่อเมริกาซื้อมาเพื่อสร้างสนามบินใหม่ที่นครเวียงจันทน์

ในระหว่างสงครามอินโดจีน แต่ไม่ทันได้สร้างเพราะอเมริกาแพ้สงครามในอินโดจีนเสียก่อน

จึงนำปูนซีเมนต์มาสร้างประตูชัยแทนค่ะ

ลักษณะสถาปัตยกรรมได้รับอิทธิพลของประตูชัยในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส เจ้าอาณานิคมในสมัยนั้น

แต่ลักษณะของสถาปัตยกรรมก็ยังมีเอกลักษณ์ของลาวปรากฎให้เห็นอย่างชัดเจน

ไม่ว่าจะเป็นพระพุทธรูปศิลปะลาว ภาพเรื่องราวมหากาพย์รามยณะ

แบบปูนปั้นใต้ซุ้มประตูโค้งของประตูชัย

ข้อมูลประวัติประตูชัย จากเว็บอุดรธานีทัวร์ค่ะ

หลังจากเดินชมเมืองสมควรแก่เวลาแล้วก็ไปหาที่พักค่ะ

ได้ที่พักที่ โชคดีเกสเฮาส์ ราคา 220 บาท ต่อคืนค่ะ เป็นห้องน้ำรวม

หลังจากเช็คอินเรียบร้อยแล้ว ก็จัดการกับธุระส่วนตัวค่ะ จากนั้นก็นอนพัก เพราะเหนื่อยมากค่ะ

พอตกเย็นไปเดินอีกรอบค่ะ คราวนี้เดินเลียบฝั่งโขงไปดูพระอาทิตย์ตกดินค่ะ

หลังจากพระอาทิตย์ตกดินแล้ว ก็ไปหาอะไรใส่ท้องค่ะ

ก็ได้ร้านอาหารแถวริมฝั่งโขงแหล่ะ

สั่งส้มตำ ข้าวเหนียว ลูกชิ้นทอด น้ำส้มปั่นค่ะ

น้ำส้มปั่นที่นี่แปลกดีค่ะ ใส่ลูกชิดด้วย อร่อยดีเหมือนกันแฮะ

ส้มตำที่นี่ก็อร่อยค่ะ แต่ติดแพงซักนิด เข้าใจว่าขายนักท่องเที่ยว

วันที่ 25 เมษายน ก็ไม่ได้ไปไหนไกล อยู่ในเวียงจันทน์เช่นเดิม

ตกกลางคืนก็ไปเดินตลาดขายอาหารสำเร็จรูปค่ะ

ซึ่งอาหารไม่ได้แตกต่างจากเมืองไทยเลยค่ะ

(มีแต่ส้มตำที่อร่อยกว่า อิอิ)

วันที่ 26 เมษายน เป็นวันที่เราได้ฤกษ์กลับไทยค่ะ

ตอนเช้าก็เลยออกไปหาอะไรทานก่อนขึ้นรถกลับ อยากลองทานเฝอมาก ๆ

ไปเดินหาแต่หาไม่ได้อ่ะ เลยได้กินข้าวเปียกแทน

หลังจากท้องอิ่มก็ไปที่ขนส่งค่ะ ไปเช็ครอบรถที่จะกลับเข้าอุดรธานี

ได้กลับรอบบ่าย 2 โมงค่ะ เป็นรถโดยสารระหว่างประเทศ

มีอุปสรรคนิดหน่อยตอนจะซื้อตั๋วค่ะ คือพนักงานรับแต่เงินกีบอย่างเดียว

ในตัวเรามีเงินกีบไม่พอค่ะ เลยต้องวิ่งหาแลกตาตั้งเลย

หลังจากถึงอุดรธานีแล้วก็ต้องหาตั๋วกลับเชียงใหม่ต่อ โดยใช้บริการของจักรพงษ์ทัวร์เช่นเดิมค่ะ

ได้รถรอบ 2 ทุ่มค่ะ รอที่ท่ารถจนเบื่อเลย กลับถึงปายวันที่ 27 ตอนบ่าย ๆ ค่ะ

ทริปนี้ไม่มีอะไรเลยจริง ๆ ค่ะ รูปก็ถ่ายมาน้อย

เวลาเที่ยวก็น้อย ข้อมูลในหัวก็น้อย

เอาไว้มีเงิน มีเวลา จะกลับไปเที่ยวใหม่

พร้อมไปหม่ำส้มตำลาวอีกรอบ