ปายยย...จ๋า ปายยยย ตอนที่ 1

ปายยยยย ที่ที่ใครก็อยากไป อยากไปหาบรรยากาศโรแมนติกท่ามกลางการใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายของชาวบ้านในหมู่บ้านเล็กๆทางเหนือสุดของประเทศ อยากจะได้อิงแอบกันและกันยามอากาศหนาวๆ บิวเองก็เป็นหนึ่งในนั้น จึงตัดสินใจจูงมือ
บีสไปสวีทกันจ๋องต่อจ๋อง เที่ยวกันช่วง Dec 15-19 โดยไปปายก่อนแล้วค่อยแวะเข้าเชียงใหม่ เด๋วเรามาดูว่าทริปที่ใฝ่ฝันจะเป็นดังฝันรึเปล่าหนอ

เราแหกขี้ตาตื่นแต่เช้าไปที่สนามบินดอนเมืองตอนตีสี่กว่าๆ เพราะต้องไปเช็คอินก่อนเครื่องออกหนึ่งชั่วโมง เราไปโดยสารการบิน Air Asia เครื่องออกตอน 6.15 น. คืนนั้นบีสไม่ยอมนอนเพราะกลัวว่าจะหลับเพลิน เลยนั่งดูทีวีจนถึงเวลาออกจากบ้าน ส่วนเจ้าหญิงขอไปนิทราก่อนรอเวลาเจ้าชายขี่ม้าขาวมาจุมพิษให้ตื่นตอนเช้า (หอมขี้ฟันบีสจัง) พอถึงสนามบินเชียงใหม่ ดีใจมากเพราะอากาศเย็นอย่างที่ฝันเอาไว้ บิวต้องรีบคว้าเสื้อหนาวมาใส่เพิ่มอีกตัวเพราะเป็นคนขี้หนาวอยู่แร้ว

เราเรียกรถสองแถวแดงจากสนามบินไปที่อาเขตเพราะท่ารถของเปรมประชาอยู่ที่นั่น ระหว่างทางก็ชมตัวเมืองเชียงใหม่ไปเรื่อยๆ รถออกตอน 9 โมงเช้า ได้ยินกิตติศัพท์ทางไปปายว่าคดเคี้ยงเหลือเกิน เลยขอเตรียมพร้อมซะหน่อยด้วยการกินยาแก้เมารถ ยาอม ยาหม่องเตรียมพร้อม ตอนไปซื้อยาแก้เมาบีสบอกให้ซื้อเผื่อด้วย (ฮี่โธ่! ไหนบอกว่าไม่กินไง อย่างชั้นไม่เมารถหรอก แล้วมาบอกให้ซื้อทะมายเนี่ย ) พอรถออกจากท่าเลี้ยวโค้งแรก เราก็กลับเข้าสู่นิทราอีกครั้งหนึ่ง (เลยไม่รุ้เลยง่ะว่าระหว่างทางมันไปมันเป็นยังไง อดเห็นวิวเลย ) มาตื่นอีกทีตอนใกล้จะถึงปายอยู่อีกไม่กี่กิโลแระ

ไปถึงที่ปายประมาณเที่ยงกว่าๆ ก็ต้องไปจัดการเรื่องจองมอไซค์ที่อาย่า แล้วก็เข้าที่พัก เราพักที่สิบสองพันนา

ระหว่างทางที่จะไปสิบสองพันนาจะมีวัดอยู่วัดนึงซึ่งถ้าเราขับรถผ่าน เราจะไม่คิดว่าที่นี่เป็นวัดเลย เพราะวัดในความหมายที่เราเข้าใจ ต้องมีโบสถ์ใหญ่ๆ มีพระจำพรรษา แต่ที่วัดนี้ไม่ใช่ ที่นี่คือ "วัดหมากลาง" อยู่ริมทาง มีพระประทานประดิษฐานอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ดูร่มรื่นยิ่งนัก เสียดายที่บิวไม่ได้แวะลงไปกราบท่าน ได้แต่ผ่านแล้วก็ยกมือไหว้ แต่คิดว่าแปลกดี




พระประธาน



บรรยากาศโดยรอบๆ วัด



ในส่วนของที่พัก ตอนแรกบิวถ่ายรูปเอาไว้แล้ว แต่ไม่รู้คิดยังไงถึงได้ลบไปหมด เลยมีรูปภายนอกกระท่อมมาให้ดู ห้องที่เราพักคือห้อง Wood


บีสนั่งเฝ้าอยู่หน้ากระท่อม



โมบายหน้าห้อง



หน้ากระท่อมแต่ละหลัง จะมีแม่น้ำปายไหลผ่าน บรรยากาศยามเย็นช่างดูดีจริงๆ





คืนแรกเราไปเดินเที่ยวถนนคนเดินในตัวเมืองปาย อากาศเย็นสบาย ผู้คนเยอะแยะไปหมด สองข้างทางเต็มไปด้วยของที่คนมาวางขายบนพื้น ไม่ว่าจะเป็นโปสการ์ด งานฝีมือ กระเป๋า สร้อย ของเก่า ของกินเยอะแยะมากมายไปหมด เสียดายที่กินมาก่อนแล้ว เลยไม่ค่อยได้ชิมอะไรซักเท่าไหร่ มีทั้งขนมจีนที่ต้องนั่งยองๆกิน น้ำสมุนไพรร้อนๆดื่มแก้หนาว


จำไม่ได้แล้วว่าแผงนี้ขายอะไร ถ่ายมาเพราะแอบปิ๊งคนขาย หน้าคล้ายๆพระเอกหนังเรื่อง เพื่อนสนิท (พูดเหมือนจะเคยดู แต่จริงๆแล้วไม่เคยหรอก ชื่อพระเอกว่าอะไรยังไม่รู้เลย) (((แต่บีสหล่อกว่าน้า จุ๊บ จุ๊บ )))



ตัวอย่างบรรดาของกินที่พวกแม่ค้ามาตั้งขาย



วันนี้เป็นคืนวันเสาร์ มีวงดนตรีเล่นโดยพวกนักเรียนมาเล่นด้วย เล่นไปล่มไป แต่
บิวขอปรบมือให้ในความพยายาม อย่างน้อยพี่ก็อยู่ฟังน้องร้องจนจบนะ ถึงแม้จะมีดำน้ำบ้างก็เหอะ อิ อิ



เบื้องหลังของเวที เป็นถังเหล็กขนาดใหญ่พร้อมชื่อสปอร์นเซอร์ เทศบาลตำบล
ปาย 555



หนึ่งในร้านขายโปสการ์ดเก๋ๆบนทางเดิน



อันนี้เรียกว่าอะไรจำไม่ได้ รู้แต่ว่าทำจากแป้งข้าวเหนียวดำ ผสมกับอ้อย เอามาปิ้งให้ร้อนๆ เสร็จแล้วราดด้วยน้ำดาลอ้อย เค้าบอกว่าขนมชนิดนี้มีขายเฉพาะฤดูหนาวที่ปายเท่านั้น ต้องลองซะหน่อย อึ๋ย หวานน่าดูเลยอ่ะ ใครรู้ว่าเรียกว่าอะไร ช่วยเข้ามาบอกบิวหน่อยนะคะ



หลังจากเดินเที่ยวซื้อของมานิดหน่อย เราก็กลับที่พักเพื่อพักผ่อน พรุ่งนี้มีโปรแกรมจะไปเที่ยวให้ทั่วปายเลย

คืนนี้อากาศเย็นสบายกะจะรีบนอนพักเอาแรง เพราะวันนี้เหนื่อยกับการนั่งรถมาทั้งวันแระ ที่ไหนได้ดันเจอข้างห้องมากันเป็นกลุ่มมานั่งตั้งวงดริ๊งแอนด์เม้าท์ ที่นี่มันเป็นกระท่อมหลังคามุงจากไม่ได้เก็บเสียง เสียงมันก็ลอดเข้ามา แถมยังมีแอบเม้าท์เราอีกนะว่าข้างห้องทำไมหลับเร็ว (เข้าหมายถึงห้องบิวอ่ะ) ก็มีเสียงคนในกลุ่มตอบมาว่า คู่บ่าวสาวก็งี้ หลับเร็ว

หุยยย ปรี๊ดดขึ้น คุยก็เสียงดังแล้วยังมานินทาชั้นอีกนะ อยากจะลุกขึ้นมาตะโกนด่าข้ามห้องจริงๆ แต่บิวทำเนียนๆนอนพลิกไปพลิกมา จนบีสถามว่าทำไมไม่หลับ (หุย ตานี่นี่ก็นอนได้นอนดี ขนาดเค้าคุยเสียงดังแล้วยังหลับได้อีก ชั้นละเชื่อเลย) บิวก็เลยทำเป็นไอแล้วพูดเสียงดังๆกับบีสว่านอนไม่หลับข้างห้องคุยเสียงดัง เลยนอนไม่ได้อ่ะ 555 ได้ผลวุ้ย พากันเบาเสียงคุยเลย ยังไงก็ขอบคุณนะคะที่กรุณาคุยให้เบาลง (ไอ้ครั้งจะไปห้ามไม่ให้เค้าคุยมันก็ใช่ที่ เค้าก็ยอมเบาแล้ว เราก็พยายามหลับๆไปละกัน ถ้อยทีถ้อยอาศัย)

ตื่นเช้ามาด้วยเสียงปลุกของไก่ขัน เอ้ก อี้ เอ้ก เอ้ก กะ ฝูงลูกเจี๊ยบ ร้องเจี๊ยบ เจี๊ยบ เจี๊ยบ ว่าแล้วก็เอาเลย์ที่เหลือเมื่อวาน ลองเอาไปให้พวกมันกินดูดีกว่า ตอนแรกบิวเอาไปให้มันไม่เห็นเข้ามาเลยอ่ะ เรียกเท่าไหร่มันก็ไม่มา เช๊อะ งอน ไปอาบน้ำก็ได้ฟะ

พออาบน้ำเสร็จ ออกมาเห็นบีสกำลังให้อยู่ มันมากินกันใหญ่ แง แง ไม่ยอม บีส
บอกว่าสัตว์มันแยกแยะได้ว่าใครดีใครร้าย


ตอนหลังมี Doggie มาแจมด้วย พอหมามา ฝูงไก่แตกกระเจิง บิวว่านะที่ไก่มันไม่มาตอนแรกที่บิวให้เพราะหมามันอยู่ใกล้ๆแหงๆ มันเลยไม่กล้ามาอ่ะ


ตามไปเที่ยวปายต่อได้ในตอนที่ 2 เลยค่ะ

Create Date : 30 ธันวาคม 2550		2 comments
Last Update : 10 มกราคม 2551 15:53:16 น.
Counter : 1706 Pageviews.
Share Tweet