|
"ชาม" ภูมิใจโชว์ความเป็นไทย แม้ไม่ได้รางวัลใดกลับมา
ลัดฟ้าจากนครลอสแองเจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกา มาถึงแผ่นดินแม่ได้ไม่กี่นาที "ชาม" อรวรินธ์ โอสถานนท์ มิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์ส 2006 ก็ต้องเจอกับการต้อนรับของทัพนักข่าวที่มาดักรอตั้งแต่ลงเครื่อง เมื่อเช้าตรู่วันที่ 29 กรกฎาคม
ถึงแม้เวลาของประเทศสหรัฐอเมริกากับไทยจะผิดกันหลายชั่วโมง แต่สาวมั่นอย่าง ชาม ก็ไม่ได้แสดงอาการเหนื่อยล้าแต่อย่างใด ภาพที่เห็นตั้งแต่เธอเดินลงจากเครื่องบินก็คือ "รอยยิ้ม" ที่ไม่เคยจางหายจากมุมปากของเธอแม้แต่วินาทีเดียว
ย้อนเวลากลับไปบนเวที "มิสยูนิเวิร์ส 2006" เมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม อาจจะทำให้เธอรู้สึกผิดหวังอยู่ไม่น้อย แต่ชามก็ยังเล่าด้วยน้ำเสียงสดใส ถึงการเก็บตัวที่นั่นนานเกือบ 3 สัปดาห์ ว่าเป็นการเก็บตัวที่สนุกมาก มีเพื่อนสนิทหลายคน แต่เพื่อนสนิทที่สุดของเธอคงหนีไม่พ้นรูมเมท มิสคิม จู-ฮี จากเกาหลี เพราะนอกจากจะเป็นคนคุยสนุกแล้วยังมีอารมณ์ขันมากด้วย
ถามถึงความรู้สึกสุดประทับใจของเธอกับการประกวดเวทีระดับโลกครั้งนี้ ชามบอกด้วยน้ำเสียงตื้นตันว่า วินาทีที่เธอตื่นเต้นและปลื้มใจมากที่สุด คือวินาทีที่เปิดตัวผู้เข้าประกวดทั้งหมด ซึ่งเธอต้องเดินออกมาโชว์ตัวบนเวทีที่มีสายตานับหมื่นคู่จับจ้องมาที่เธอ
"ตอนที่ชามเดินออกมาจากเวที แล้วเห็นคนประมาณ 200 คนใส่เสื้อสีแดง ซึ่งเขาเป็นกลุ่มคนไทยที่ลองแองเจลิส ตอนนั้นชามตื่นเต้นมาก มองไปทางไหนก็เจอคนไทย แต่ตอนที่ชามเดินบนเวที ชามไม่ประหม่าเลย แล้วก็ได้ยินเสียงเขาเชียร์ ไทยแลนด์ๆ มันทำให้เราเกิดความหึกเหิม เกือบน้ำตาไหล ตอนนั้นปลื้มและดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลยจริงๆ ความรู้สึกดีใจมันมากยิ่งกว่าตอนที่ชามได้มงกุฎซะอีก" ชาม เล่าวินาทีแห่งความตื้นตันใจ
เพราะพกพาความสามารถและความมั่นใจไปเต็มร้อย แต่ในรอบ 10 สุดท้าย กลับไม่มีชื่อของเธอประกาศออกมาให้ได้ยิน กระนั้นสาวน้อยก็ยังโปรยรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ให้ทุกคนอย่างเข้มแข็งเช่นเดิม
"ชามเชื่อว่าเราทำดีที่สุดแล้ว การที่เราไม่ได้เข้าไปเป็นหนึ่งใน 10 คน ไม่ได้หมายความว่า การเป็นนางงามของเราจะหมดไป ถึงยังไงก็ยังมีงานบันเทิงรอให้ชามทำอยู่ ก่อนหน้านี้ชามเคยให้สัมภาษณ์เอาไว้ว่า ชามอยากจะเป็นพิธีกร ตอนนี้ชามก็ยังอยากเป็นอยู่ แต่ตอนนี้ชามเริ่มชอบงานเดินแบบแล้ว เพราะตั้งแต่ที่ชามไปเดินบนเวที ซึ่งการเดินของเขาจะผสมผสานกับการเดินแบบ ก็สนุกไปอีกแบบหนึ่ง เลยเป็นอีกงานที่ชามอยากจะลองทำดู แต่กำลังใจที่ทุกคนส่งมาให้ชามก็มีผลนะ ชามขอบคุณทุกคนที่เชียร์ชาม ทุกคนจะมองชามเป็นตัวแทนประเทศ แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่แค่นั้น ทุกครั้งที่ชามออกไป นั่นคือชามเอาประเทศไทยติดตัวไปกับชามด้วย เพราะฉะนั้นชามต้องทำให้ดีที่สุด เลยทำให้ชามต้องสู้ต่อไป" ชาม กล่าวด้วยความมุ่งมั่น
แม้จะเป็นการเดินทางไปเก็บตัวเพียง 3 อาทิตย์ แต่สิ่งที่ชามได้กลับมา นอกจากมิตรภาพแล้ว เธอยังได้ความเชื่อมั่นในตัวเองกลับคืนมาอีกหลายร้อยเท่าตัวเลยทีเดียว อีกทั้งการเป็นตัวของตัวเองเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เธอเรียนรู้จากเวทีนี้
"การเป็นตัวของตัวเองเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ไม่ต้องไปพยายามทำตามใคร ซึ่งบุคลิกจริงๆ ของชามก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว...แต่บังเอิญว่าตอนที่ชามประกวดมิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์ส ชามไม่ค่อยกล้าแสดงออกสักเท่าไร กลัวคนไทยจะรับไม่ได้ คนก็เลยมองว่าชามไม่ค่อยมั่นใจ ขี้อาย แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย แท้จริงชามเป็นคนสนุกสนานไม่เก็บตัว อยู่ที่นั่นชามเลยได้แสดงออกเต็มที่ เป็นตัวของตัวเองที่สุดแล้ว แต่สำหรับที่เมืองไทย ที่ชามไม่ค่อยแสดงออก อาจจะเป็นเพราะชามคิดไปเอง ในเรื่องของภาพลักษณ์นางงาม จริงๆ ที่นี่ก็ไม่จำเป็นต้องเกร็งอะไรมากขนาดนั้น แค่สนุกไปกับทุกอย่าง ส่วนอะไรจะเกิดขึ้นก็พยายามคิดในเชิงบวกไปดีกว่า" ชาม กล่าวถึงแนวความคิดของตัวเอง
สำหรับตุ๊กตานางรำ ที่เธอนำไปประมูล ผู้ที่ประมูลได้กลายเป็นพี่เลี้ยงนางงาม ซึ่งชามบอกว่า ทุกคนชื่นชอบมาก แต่ที่เพื่อนนางงามชอบมากที่สุด คือช้างไม้ตัวเล็กๆ ที่เธอตั้งใจนำไปแจกเพื่อนนางงามด้วยกันนั่นเอง
ไม่เพียงเท่านั้นชามยังโชว์ของฝากจากเพื่อนๆ นางงามให้เราดู มีเยอะแยะมากมาย ตั้งแต่ พวงกุญแจ สร้อยคอ เข็มกลัด ต่างหู ปากกา ตุ๊กตาตั้งโต๊ะ ฯลฯ แต่ของฝากที่เธอชอบมากที่สุด เห็นจะเป็นภาพสามมิติรูปแม่พระจากมิสยูเครน ซึ่งชามบอกว่าของชิ้นนี้ดูแปลกตานั่นเอง
ถึงแม้จะไม่ได้คว้าตำแหน่งอะไรกลับมา แต่ทุกคนก็ภูมิใจกับการนำวัฒนธรรมไทยไปโชว์บนเวทีโลกนะคะ...
| Create Date : 01 สิงหาคม 2549 |
|
5 comments |
| Last Update : 1 สิงหาคม 2549 23:56:16 น. |
| Counter : 5588 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [
