๐๐ ฤดูหนาว ... เหงา ... คิดถึง ๐๐
... กาพย์ขับไม้ห่อโคลง ...
๐ กาพย์ ๐
ย่ำฤดูแห่งเหงา...สายลมแนบเนา...รุมซ้อนอ่อนใจ เปลี่ยวเหงาบางครา...ลุกยืนฝืนฝ่า...สู่วันสดใส ขอบฟ้ากว้างไกล...ยังฝันยังใฝ่...เก็บร้อยเรื่องราว
เพียงร้างทางเปลี่ยว...ยังหยัดปราดเปรียว...ผ่านคืนวันหนาว สุขทุกข์คลุกเคล้า...แสร้งตามเป็นเงา...ทุกครั้งคราคราว มีบ้างปวดร้าว...บอกผ่านเดือนดาว...เล่าเรื่องให้ฟัง
๐ โคลง ๐
ฤดูเหงา เย็นเยือกยั้ง........................ เยียบญาณ ทนเปลี่ยว เดียวดายจาร ................... จรดแจ้ง คราเหงา อาจทรมาน ....................... มัวหม่น หมองเฮย คราวสุข คลายโศกแสร้ง .................. สร่างสิ้นซึมทรวง ๚ะ๛
ยามเหงา พลอยอ่อนล้า .................... ราโรย พลอยหมดแรง ขลุกระโหย ................ ห่มไห้ เวียนวน บอกลมโชย ........................ เชยชื่น ชิดแฮ ผันผ่าน กาลหมองไหม้ ..................... หมดแม้นมืดมัว ๚ะ๛
๐ กาพย์ ๐
ลมโชยโปรยแผ่ว...ฤดูเหงาอีกแล้ว...ผันผ่านเวียนวน ลมหนาวพรูพร่าง...หมอกไอเลือนลาง...คลุกเคล้าปะปน สั่งลาหน้าฝน...หนาวเหน็บเจ็บทน...คิดถึงน้องยา
บอกผ่านหมอกบาง...พลิ้วไหวข้างทาง...ผ่านกาลเวลา ห่มไออุ่นอก...คลุมห่อหมอกปรก...เย็นเยือกกายา บอกลมฝนฟ้า...หนาวเยือนแล้วหนา...คิดถึงเธอจัง
๐ โคลง ๐
ความคิดถึง หยุดยั้ง .......................... ยากเย็น แทรกผ่าน กาลกฎเกณฑ์ ................... แกร่งกล้า คราหนาวเหน็บ เจ็บเห็น ..................... หายเหือด โหยเฮย ลมผ่าน ลานสรวงหล้า ...................... หลากล้วนลบเลือน ๚ะ๛
หนาวรุม สุมห่มซ้อน ......................... ทรวงใน เคียงสอด สานสายใย ....................... หยอกเย้า ยามเหินห่าง ทางไกล ....................... เกินกว่า กรายคืน ปลายสุด ความเหงาเศร้า .................. สุขสร้างสมทรวง ๚ะ๛
Create Date : 18 ธันวาคม 2554 |
|
62 comments |
Last Update : 18 ธันวาคม 2554 12:05:28 น. |
Counter : 2716 Pageviews. |
|
|
|
น้องสาวมาทักทาย....ก่อนใคร....
เพราะน้องสาว...กลิ้งเร็ว..อ่ะจิ๊....