ความฝันในอนาคตของเด็กตุ้ยนุ้ยคนนึงคือ  เมื่อเรียนจบจะไปลั้นลาที่เมืองนอกซักปี พอหลังจากเรียนจบเลยตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่าจะไปเรียนที่จีน  ไหนๆก็เรียนเอกภาษานี้ ราคาพอรับได้ หลังจากตกลงกับที่บ้านเรียบร้อยมาม๊าก็เสนอว่าระหว่างรอไปเรียน ทำงานเล่นๆดูไม๊  อืมหลังจากคิดสักพักก็คิดได้ว่า ก็ดีนะ ดีกว่าอยู่บ้านเฉยๆ จึงได้ตัดสินใจไปฝึกงานกับบริษัทจีนแห่งหนึ่ง (เตรียมพร้อมด้านภาษาเต็มที่) 3 เดือนบินแน่นอน ปรากฎว่าเจอเพื่อนดี งานสนุก เจ้านายใจดี อยู่ไปอยู่มา 3 เดือนผ่านไป  เจ้านายชวนให้อยู่ต่อ ไปๆมาๆ รู้ตัวอีกทีก็เกือบ 3 ปีซะแล้ว  เฮ้อ เพลินไปนิด กลายเป็นสาวทำงานเต็มตัวไฟไปลั้นลาเมืองนอกก็หายไป เริ่มเสียดายเงิน (เงินทองช่างหายากจริงๆ ) กลายเป็นว่างั้นทำงานต่อไปแล้วกัน สรุปก็ไม่ได้ไปจบแค่นี้ การไปเรียนเมืองนอกของจิ๊ง

อ่ะอะยังไม่จบหลังจากทำงานต่ออีก 2 ปีกว่ามาม๊าคนเดิมกับที่สนับสนุนให้ไปลองทำงานก็เสนอขึ้นมาว่า ไปเรียนไม๊จิ๊งถ้าไม่ไปตอนนี้เดี๋ยวอีกหน่อยไปเรียนแก่เกิน  กลับมาจะไม่มีใครจ้างนะ หลังจากทำงานใช้ภาษาจีนมาเกือบ 5 ปีรู้สึกว่าเงินเดือนเด็กเรียนจีนช่างน้อยติดดิน (หรือเป็นเพราะเราไม่มีความสามารถหว่า ) แต่ถ้าจะเรียนโทก็อยากเรียนในไทย เพราะคงใช้กับชีวิตการทำงานที่เมืองไทยได้ดีกว่าแถมยังได้เพื่อนอาจเป็นโอกาสดีสำหรับธุรกิจ แล้วมาม๊าคนเดิมก็เสนอว่าไปญี่ปุ่นไม๊จิ๊งลูกเพื่อนมาม๊าเรียนอยู่ ค่าใช้จ่ายไม่แพงเท่าที่ิคิด  ทำงานได้ด้วยนะ หลังจากโทรสอบถามพี่แอน ลูกของเพื่อนมาม๊าเลยตัดสินใจอย่างแน่วแน่อีกครั้งว่า ไปเรียนภาษาที่ญี่ปุ่นกันเถอะ

หลังจากตัดสินใจได้เกือบลาออกแล้วเชียว  ก็ได้ไปเช็ครายละเอียดการสมัครเรียนถึงได้รู้ว่าการไปเรียนญี่ปุ่นนี่มันช่างยากเย็น ต้องส่งเอกสารแทบทุกอย่างที่ผ่านมาในชีวิต  (ขนาดแค่ไปเรียนภาษาแถมยังเป็นทุนส่วนตัว ไม่มีปัญญาสอบชิงทุนหรอกนะ ) เหมือนจะขอเปลี่ยนสัญชาติ แถมยังต้องรอการตรวจสอบแสนนาน  เหมือนจะสืบประวัติเราถึงบรรพบุรุษ แต่เพื่อประเทศในฝัน ที่อยากไปมาตั้งแต่เด็ก ด้วยความที่ชอบทั้งการ์ตูน และเกมส์ (โอตาคุดีๆนี่เองเรา )  จึงตัดสินใจว่าเอาเหอะ ลองดูสักที ในที่สุดก็ตัดสินใจแล้ว สำหรับผลมารอลุ้นด้วยกันต่อไปนะ

การไปเรียนญี่ปุ่น ก็เหมือนกับการปีนภูเขาฟูจินี่เอง เหนื่อยน่าดู

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2552 8:47:13 น.		4 comments
Counter : 805 Pageviews.
Share Tweet