ไม่ได้เขียนไดอารี่อีกเลย เหมือนว่างเว้น

ชีวิตคนต้องเดิน และปรับตัวตลอดเวลา ยิ่งเดินทางก็ยิ่งเข้าใจตัวเอง และคนรอบข้าง

อะไรที่เคยสำคัญ อาจไม่สำคัญแล้วก็ได้ อะไรที่เคยยิ่งใหญ่ อาจดูเล็กลงไปทันตา

ถึงตอนนี้ ชั้นเชื่อว่าชีวิตชั้นสมบูรณ์ในแบบของมัน

lucky in love lucky in game เรามักคิดสองคำนี้วนเวียนไปมา สุดท้ายไม่มีใครบอกเราได้หรอกว่ามันเป็นยังไง นอกจากตัวเราเอง

ใช้ชีวิตให้มีความสุข แค่นี้ สั้นๆ คำพูดสวยหรูที่คนเข้าพูดกัน เขียนกัน บอกกัน

ความสุขไม่ใช่รูปธรรมที่จำต้องได้ แต่มันจะมาในรูปแบบที่ทำให้จิตใจเราไม่ว่างเปล่า

บางครั้งเราก็ไขว่เขว่บ้าง พลังด้านมืดดึงลง เราก็พยายามจะสู้ดึงขึ้น พยายามจะเป็นคนดี ถึงไม่รู้ว่าจะดีได้เท่าไร ดีเราอาจไม่ดีเค้า แต่ความสุขต้องเริ่มขึ้นจากตัวเราก่อนไม่ใช่หรือ :)

ขอบคุณช่วงเวลาทุกช่วงที่ผ่านเข้ามา และหรือกำลังเข้ามา อยากจะยิ้มรับได้ทุกครั้งสินะ