นึกถึงเพลงเก่าๆของติ๊นา...หัวใจขอมา
เพลงเก่าที่เพราะมาก....
กลับมายืนที่เดิม ที่ที่เคยคุ้นตา
ทีี่ที่ใจนั้นคอยเรียกหา เฝ้าคิดถึงวันที่ผ่านไป
เมื่อเร็วๆนี้ ได้มีโอกาสผ่านไปที่บริษัทเก่า ที่เคยทำงาน เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว
ปัจจุบัน เจ้าของบริษัท ไม่ไ้ด้ใช้ที่นี่เป็นทำงานแล้ว
ปิดไว้เฉยๆ และให้คนเฝ้า
ค้างคาวเข้าไปยืนมองสิ่งของต่างๆที่เคยใช้
ความรู้สึกเก่าๆ ที่เราเคยนั่งโต๊ะตัวนี้
ลูกน้องเราอีกหลายคน....นั่งตรงโน้นตรงนี้
แฟกซ์เครื่องนี้ โทรศัพท์รุ่นนี้
อดีตหลั่งไหลเข้ามาในใจ จนรับไม่ทัน
ตอนนี้ โต๊ะ เก้าอี้ทุกตัวอยู่ครบ แต่มันเก่าลงไปตามกาลเวลา
ออฟฟิศที่เมื่อก่อน เราว่ามันกว้างขวางมากมาย สำหรับพนักงาน 10 กว่าคน
ทำไมวันนี้จึงแคบลงไป
ไม่เคยเกิดความรู้สึกวูบๆ โหวงๆแบบนี้มาก่อน
อาจเป็นเพราะทำงานที่นี่นาน ความผูกพันเลยมากมาย
แต่ว่า....
ไม่มีงานเลี้ยงใด ไม่มีวันเลิกรา