"เวลาที่เป็นเด็กนั้นมีน้อย...."พระบรมราโชวาทที่เป็นหัวใจของเด็กไทย

มุมหนึ่งของถนน เด็กน้อยวัยเจ็ดขวบวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาหญิงชราที่นั่งร้อยพวงมาลัยดอกมะลิอย่างขะมักเขม้น


"ยาย ขายหมดแล้ว นี่ตังค์"
เด็กน้อยแบมือที่กำออกบนตักหญิงชรา เผยให้เห็นเหรียญและแบ้งค์ยับยู่ยี่จำนวนหนึ่ง จากนั้นเด็กน้อยก็วิ่งลับหายไปทางสนามกีฬาสาธารณะซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก


ผมเดินตามไปจึงเห็นว่าเด็กน้อยไปเตะฟุตบอลพลาสติกกับเพื่อน แต่พอรุ่นพี่ถือฟุตบอลราคาแพงเดินเข้ามา เด็กน้อยกับเพื่อนอีกสามสี่คนจึงถอยร่นไม่เป็นขบวนไปแอบเตะกันข้างๆ สนามแทน


"จ้าวสนามเขามาว่ะ" เสียงเด็กคนหนึ่งบอกเพื่อน ปลาใหญ่ย่อมกินปลาเล็ก ดังนั้นเด็กเล็กก็ต้องยอมเด็กใหญ่เป็นเรื่องธรรมดา


เตะฟุตบอลยางไปได้สักพัก คะเนว่าหญิงชราร้อยพวงมาลัยได้หลายพวงแล้ว เด็กน้อยก็ผละจากเพื่อนกลับไปหาผู้เป็นยายเพื่อนำพวงมาลัยไปขายต่อที่สี่แยกเวลารถติด


ตำรวจเคยตามจับเด็กน้อยเพราะเกะกะท้องถนน และอาจถูกรถชนได้ แต่เด็กน้อยก็เรียนรู้ที่จะเอาตัวรอด เวลาถูกจับมือได้ แกจะยัดเยียดแบ็งค์สีเขียวสักใบสองใบใส่มือคนที่จับ เท่านี้ข้อมือที่หนาหนักก็ปล่อยมือเด็กน้อยไป


วันนั้นหญิงชราอาจขาดทุน ไม่มีเงินสำรองเหลือจ่ายพอที่จะซื้อดอกไม้มาร้อยพวงมาลัย ต้องใช้สินเชื่อไปพลางๆ แต่หญิงชราก็ดีใจที่หลานชายคนเดียวกลับมาอย่างปลอดภัย


"วันหลังก็คงได้กำไรมาชดเชยละน่า..." หญิงชราบอกตัวเอง แล้วเร่งให้หลานชายไปโรงเรียน ตอนเย็นค่อยมาขายพวงมาลัยต่อ


ผมตามไปที่โรงเรียนวัดที่เด็กน้อยเรียนอยู่ ซึ่งไม่ไกลจากสถาบันของผมเท่าไรนัก ก็เห็นเด็กน้อยเข้าชั้นเรียนตามปกติ


เสียงคุณครูเจื้อยแจ้วเข้าหู


"...ขอให้นักเรียนทั้งหลายตั้งใจรับความรู้ที่ครูสอน เพราะโอกาสเช่นนี้หายาก ถ้าไม่เอาใจใส่พยายามเรียนก็จะหาโอกาสไม่ได้อีก เพราะเวลาที่เป็นเด็กนั้นมีน้อย จึงต้องขอให้ใช้เวลาให้ถูกต้อง สะสมความรู้ในทางหลักวิชาและความรู้ทั่วไปให้มากและดีที่สุด แล้วจะไม่ต้องเสียใจ เมื่อโตขึ้นก็จะสามารถทำหน้าที่ของตน คือทำมาหากินเลี้ยงชีวิตตน และช่วยส่วนรวมให้อยู่ได้ด้วยความก้าวหน้าและด้วยความร่มเย็น..."


"นี่เป็นพระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่เหมือนหัวใจของเด็กทุกคน เอ้า...ทุกคนคัดลอกลงสมุด แล้วท่องจำให้ได้"


เด็กน้อยทำตามที่ครูสั่ง สักพักหนึ่งมีเด็กชายผิวคล้ำ ตัวโตกว่าเพื่อนยกมือขึ้นถาม
"ครูครับ ความรู้ในทางหลักวิชา กับ ความรู้ทั่วไป มันเป็นยังไงครับ"
"ความรู้ในทางหลักวิชา ก็ความรู้ในห้องเรียนที่ครูสอนพวกเธอนี่ไงล่ะ แล้วความรู้ทั่วไป ก็ความรู้นอกตำราเรียน มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง" ครูตอบอย่างมั่นใจ
"ดีละที่เธอถาม ไหน...ใครมีความรู้ทั่วไปอะไรบ้าง ยกมือขึ้นหน่อย"
เด็กหลายคนยกมือกันพึ่บพั่บ
"องค์ชายสี่ เธอมีความรู้ทั่วไปอะไร" ครูถามเด็กน้อย
"ขายพวงมาลัยครับ ผมขายตอนเช้าตอนเย็น วันเสาร์วันอาทิตย์ด้วย"
"โห่............." เสียงเพื่อนดังทั่วห้อง เด็กน้อยจึงหน้าเสีย


พอเสียงเด็กเงียบลง ครูจึงบอกว่า
"เป็นสิ่งที่ดี ที่องค์ชายสี่ช่วยผู้ปกครอง นับว่าเป็นเด็กดีมีความกตัญญู แต่ยังไงอย่าลืมทำตามพระบรมราโชวาทของในหลวงก็แล้วกัน เวลาที่เป็นเด็กนั้นมีน้อย เธอต้องเรียนหนังสือซะก่อน จะได้เป็นทุนสำรองในการประกอบอาชีพในอนาคต"


วันนั้น องค์ชายสี่เดินยิ้มหน้าบานกลับกระท่อมหลังน้อย แล้วนำพวงมาลัยที่ยายร้อยไว้แล้วออกมาขาย
"องค์ชายสี่ วันนี้พี่ไปขายพวงมาลับด้วยคนได้มะ"
ผมถามเด็กน้อย เด็กน้อยพยักหน้าแล้วยื่นพวงมาลัยที่อยู่ในไม้ยาวให้
"พี่ขายหมดแล้ว บอกผมด้วยนะ ผมจะไปเตะบอล" เด็กน้อยวิ่งฉิวจากไป


ชีวิตเด็กยังผูกพันอยู่กับการเล่น ส่วนผมก็ได้ความรู้ทั่วไปแบบใหม่ ...เทคนิคการขายพวงมาลัยให้ได้เงิน...




Create Date : 26 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2550 3:18:54 น.
Counter : 1596 Pageviews.

7 comments
  
งานของคุณ Backwell เป็นงานที่ไม่ได้หวือหวามากครับ แต่เป็นงานที่สามารถเป็นประโยชน์ต่อผู้อยู่อาศัยได้มากจริงๆ เดี๋ยวผมจะหารูปมาให้ดูนะครับ ยังไม่ได้เอามาที่ทำงานเลย มันเยอะ
โดย: Pack IP: 202.57.137.157 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:17:41 น.
  
Fair dinkum!

Just say Hi.



โดย: Pichsud IP: 220.240.59.103 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:28:50 น.
  
หวัดดีครับ
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเลย
บายดีเหมียนเดิมนะฮับ
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
โดย: Mr Gasohol วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:01:42 น.
  
แวะมาทักทายครับ
โดย: boatboat วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:27:57 น.
  
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket


แวะมาเยี่ยมค่ะ หลังจากหายไปนาน อิอิอิ

แต่ก็ยังคิดถึงกันเสมอนะค่ะ หวังว่าสบายดีกันนะค่ะ

ไว้อาทิตย์หน้าจะรีบปัดฝุ่นบล็อคให้ชมกันนะค่ะ

ก่อนที่ปุ๊จะเดินทางไปสิงคโปร์อีกรอบนึงค่ะ

ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลัง และความห่วงใยที่มีให้กัน

รักษาสุขภาพนะค่ะ ช่วงนี้ปุ๊ยังยุ่งๆอยู่ค่ะ บวกกับยังเจ็บหลัง

แล้วจะแวะมาเยี่ยมอีกนะค่ะ จุ๊บ จุ๊บ

โดย: สักกะนิด วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:36:17 น.
  
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทาย เดี๋ยวรีบกลับไปทำงานก่อน
เดี๋ยวแวะเข้ามาอ่านอีกรอบนะคะ
สบายดีนะคะ
โดย: ฟ้ากระจ่าง วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:04:48 น.
  
วันนี้อ่านแล้วซึ้งจัง
โดย: coming soon (The Yearling ) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:15:01:31 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

basbas
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]



สนใจเรื่องทั่วไป
ใจชอบเล่นกีฬา
แต่เรียนไฟฟ้าครับ
พฤศจิกายน 2550

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
12
13
15
16
18
19
20
21
22
23
24
25
27
28
29
30
 
 
MY VIP Friend