"เศรษฐกิจพอเพียงก็เลี้ยงตัวได้"
|
|||
"ไม่โลภอย่างมาก คนเราก็อยู่เป็นสุข" พระบรมราโชวาทที่เป็นแก่นของจิตใจ แดดร่มลมตก พ่อกับผมนั่งพักผ่อนที่สวนเล็ก ๆ หลังบ้าน หลังจากที่เราช่วยกันปลูกต้นไม้ได้หลายสิบต้นแล้ว "พอมันโต เราก็นำไปขายที่สวนจตุจักรนะพ่อ" ผมแนะนำ ใจนึกถึงเงินที่จะได้รับจากการขายต้นไม้ในครั้งนี้ "พ่อไม่คิดจะขายต้นไม้พวกนี้" พ่อบอก ทำให้ผมอดแปลกใจไม่ได้ "แล้วพ่อปลูกทำไมครับตั้งเยอะแยะ" พ่อยิ้มอย่างคนอารมณ์ดี "ปลูกเอาไว้แจกตามโรงเรียนที่เขาขาดแคลน" ผมขมวดคิ้วในความคิดของพ่อ พ่อมักจะคิดอะไร ๆ ที่ผมนึกไม่ถึงเสมอ "ลูกเอ๋ย คนเราต้องรู้จักพอ เคยได้ยินไหมที่ในหลวงท่านบอกว่า ความพอเพียงน่ะ" "ครับ" ผมพยักหน้า "ในหลวงท่านบอกว่า คนเราถ้าพอในความต้องการก็มีความโลภน้อย เมื่อมีความโลภน้อยก็เบียดเบียนคนอื่นน้อย..." "แต่เราไม่ได้เบียดเบียนใครนี่ครับ เราเอาต้นไม้ไปขาย" ผมแย้งพ่อตามความคิดของผม พ่อลุกขึ้น แล้วไปหยิบกระถางต้นไม้ขึ้นมาต้นหนึ่ง นำมาวางตรงหน้าผม "เราลำบากถึงกับจะต้องขายต้นไม้กินแล้วหรือ" "ก็...ไม่มั้งครับ" ผมตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ "ถ้าเราไม่ลำบาก เราควรรู้จักพอ" พ่อฟันธง "ในหลวงท่านตรัสว่า ถ้าทุกประเทศมีความคิด มีความคิดว่าทำอะไรต้องพอเพียง หมายความว่าพอประมาณ ไม่สุดโต่ง ไม่โลภอย่างมาก คนเราก็อยู่เป็นสุข พอเพียงนี้อาจจะมีมาก อาจจะมีของหรูหราก็ได้ แต่ว่าต้องไม่เบียดเบียนคนอื่น ต้องให้พอประมาณตามอัตภาพ พูดจาก็พอเพียง ทำอะไรก็พอเพียง ปฎิบัติตนก็พอเพียง..." ผมพยักหน้าตามคำพูดของพ่อ แล้วใจก็นึกถึงสโลแกนที่ผมเคยเขียนไว้ที่หัวบล้อกว่า "เศรษฐกิจพอเพียงก็เลี้ยงตัวได้" "พ่อพอแล้ว พอที่จะหาเงิน คิดว่าเท่านี้เราก็อยู่ได้ แต่ต่อจากนี้เราควรเป็นผู้ให้ ให้คนอื่นเขาเป็นสุข ให้ต้นไม้นี่แหละดีที่สุด พ่อจะไปให้โรงเรียน 9 โรงเรียนในวันที่ 5 ธันวาคมนี้ ให้โรงละ 9 ต้น เป็นการทำดีเพื่อพระองค์ท่านซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 9 " "ผมไปด้วยครับพ่อ ผมจะทำดีเพื่อพ่อหลวงของเรา เราจะเป็นผู้ให้นะครับ" "ใช่ลูก แล้วเราจะไม่โลภมาก เพื่อชีวิตของเราจะได้เป็นสุข เราจะปฏิบัติตามพระบรมราโชวาทของพระองค์ท่าน" พ่อยกกระถางต้นไม้ไปไว้ที่เก่า ผมมองดูต้นไม้ที่พ่อปลูกไว้ไม่ต่ำกว่า 80 ต้นอย่างเป็นสุข "แล้วเจ้าจะได้เติบโตในโรงเรียนพร้อม ๆ กับเด็กน้อยที่เป็นกำลังของชาติในอนาคตนะต้นไม้ที่รัก" ผมกระซิบบอก พร้อมกับคำสัญญาในหัวใจว่าผมจะทำดีเพื่อพ่อ... คนที่ปลูกต้นไม้ หมั่นดูแลรักษารอวันโตเนี่ยะ.. เป็นคนที่มีจิตใจโอนอ่อน มองโลกในแง่ดีนะค่ะ เพราะเขาจะใจเย็น คอยประคบประหงมอย่างดี เพื่อให้ต้นไม้โตและออกดอก สวยมาก ทั้งพ่อและลูกน่ารักมากๆเลยค่ะ..นับถือๆๆ ขอให้มีความสุขมากๆในทุกๆวันนะเจ้าค่ะ.. โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:19:29:04 น.
มาอ่านเรื่องราวดีๆ และมาเยี่ยมน้องชาย ไม่ได้แวะมานานอย่าว่ากันนะ ^^
มีความสุขมากๆ เน้อ บาส โดย: Due_n วันที่: 4 ธันวาคม 2550 เวลา:18:36:58 น.
สุขสันต์วันพ่อครับ วันนี้ผมจะรดน้ำต้นไม้ตามที่พ่อสั่งไว้ครับ
โดย: ปลอมตัวมาหารัก วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:10:04:20 น.
หวัดดีค่ะคุณบาส ขอบคุณมากมายที่ยังไม่ลืมกัน กุ้งยุ่งมากมายเลยค่ะ เรียนสามวัน ทำงานหกวัน บ้านรกเป็นรังหนูแล้วค่ะเนี่ย ถ้าไม่ได้อัพบล็อกใหม่ ก็ไม่ได้แวะเข้ามาเลยค่ะ ตอนแรกกุ้งว่าจะยึดเศรษฐกิจพอเพียงแระค่ะ ทำงานโหมไปมากมาย กุ้งก็ไม่ได้เอาเงินไปใช้อะไร จะทำไปให้เหนื่อยทำไม แต่ดันเพิ่งไปตกลงใจซื้อบ้านที่เมืองไทยไว้ ก็เลยต้องเหนื่อยเหมือนเดิมไปก่อนซักระยะหนึ่ง ผ่อนบ้านหมดตั้งใจจะเอาแค่เบาะๆ แระค่ะ ไม่อยากหักโหมแระ ตายไปเอาไปไม่ได้ซักอย่างนะคะ คิดแบบปลงๆ น่ะค่ะ
หนาวแล้วคุณบาสรักษาสุขภาพนะคะ สุขสันต์วันพ่อด้วยค่ะ โดย: KungGuenter วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:14:56:21 น.
|
basbas
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] สนใจเรื่องทั่วไป ใจชอบเล่นกีฬา แต่เรียนไฟฟ้าครับ All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ขอบคุณนะคะที่ไปให้กำลังใจ...
ช่วงนี้งานเยอะมากๆ
ตอนนี้ยังทำงานอยู่ที่โรงเรียนอยู่เลย
พรุ่งนี้เป็นเป็นวันเปิดงานวันวิชาการประจำปี...
เดือนนี้ทำงานเต็ม 30 วัน
ถวายความดีนี้เพื่อในหลวงค่ะ