สำหรับหวาน ที่เป็นเด็กวัยรุ่น เกิดปี 2537 

ถึงอย่างนั้น ในวัยเด็กถึงหวานไม่ทันก็จริง เเต่รับรู้เรื่องราวของท่านมาโดยตลอด

หวานก็เลยเห็นในหลวงเป็นเหมือนสัญลักษณ์ของ 

เเต่พอเริ่มโตขึ้นมาอีกนิดก็เริ่มเข้าใจเเล้วว่า สิ่งที่ในหลวงทำ โครงการต่างๆที่คิด
หรือสร้างขึ้นมา ที่มีโครงการเยอะเเยะที่ประสบความสำเร็จเเล้ว
ที่เราเรียนๆมาอย่างที่เข้าใจตอนเด็กๆนั้น เน้นทั้งจำนวนที่ทำ เนื้อหาของโครงการต่างๆ

ชื่อโครงการที่ท่องได้อย่างขึ้นใจ ทั้งหมดล้วน

ไม่ใช่หน้าที่ ที่ที่ต้องทำ เเต่เป็นสิ่งที่ท่านเลือกทำ 

และทำเพื่อประชาชนของท่านนั้นเเหละ ที่ในหนังสือเรียนไม่เห็นจะเคยบอกเลย 

แต่เราสามารถรู้สึกได้ด้วยตัวเอง ก็พึ่งจะมาเข้าใจว่าทำไมท่านยิ่งใหญ่ ท่านยิ่งใหญ่ก็ 
เพราะว่าน้ำใจเเละความเสียสละของท่านนั่นเอง

เคยได้ยินคำว่ารวยน้ำใจยิ่งใหญ่กว่ารวยเงินตรา
ที่ตอนเเรกก็นึกไม่ออกว่าจะใช้ได้จริงตอนไหน
ก็คิดว่าเริ่มเป็นจริงที่สุด ตอนเริ่ีมเข้าใจเรื่องในหลวงเนี่ยเเหละ
เราว่าในหลวงคือตัวเเทนของคนรวยน้ำใจอย่างแท้จริง ที่เรียกว่ายิ่งใหญ่ที่สุดที่เราเคยพบมาเลย
รับรองว่าในไทยมีคนที่รวยๆเต็มไปหมด เเต่คนที่ออกมาทำอะไรเพื่อคนอื่นเเบบในหลวงของเรานี้
มีไม่มากนัก เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้ในหลวงของเรายิ่งใหญ่เเละเป็นที่รักของประชาชน

นอกจากยิ่งใหญ่และเป็นที่รัก
ในหลวงของเราก็ถือว่าเป็นคนที่รวยคนนึง เเต่รวยโครงการเพื่อประชาชนที่สุดล่ะมั้ง
เเน่นอนว่านอกจากจะมีโครงการที่เป็นรูปธรรมต่างๆ แล้ว ท่านก็เป็นคนที่มีคุณธรรมมากๆ

เป็นคนที่รักเเม่และครอบครัวมากๆ เราเห็นเเบบนั้นมาตลอด
เป็นคนที่ประหยัดมากๆ (หลอดฟันหลอดนั้น รองเท้าคู่นั้น พรมผืนนั้น มีภาพจำเต็มไปหมด)

เป็นคนที่มีความอดทนเเละมุมานะ (มีห้องทำงานส่วนตัวที่ทำงานตลอดวัน หรือหลุดเข้าไปในเรื่องราวประวัติศาสตร์สมัยนู่นนน ที่มีการเมืองผสมก็ยิ่งรู้สึกว่า ความมุมานะของท่านไม่ธรรมดาจริง)

ที่ผ่านมาเราไม่เคยนึกถึงสิ่งที่มีค่าที่เรายังมีอยู่ เพราะยังมีอยู่เเละเชื่อว่าจะมีกันตลอดไป

เเต่ถ้าไม่มีอยู่เเล้วเราจะรู้สึกยังไง ตอนนั้นก็นึกไม่ออกเหมือนกัน

ส่วนตอนนี้ก็พึ่งว่าเข้าใจถึงความรู้สึกเศร้าขีดสุดเป็นครั้งเเรกในชีวิตเเบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน 
เหมือนใจสลายใจหายไปหมด
มาถึงจุดนี้ก็เลยนึกขึ้นได้ว่า ในหลวงของเราเป็นอะไรที่สำคัญต่อใจ
มากกว่าที่เราเคยคิดหรือเข้าใจมาก่อน จริงๆนะ 

ส่วนตอนนี้เราคงได้สานต่อที่ท่านได้ทำ ปลูกฝังลูกๆหลานๆของเรา

ให้เข้าใจถึงความยิ่งใหญ่อย่างเเท้จริงของท่าน ที่มีอะไรมากกว่าประวัติศาสตร์ ในหนังสือ ในภาพ ในกระดาษ หรือในประวัติศาสตร์หน้านึงที่กำลังจะผ่านไป 

อย่าให้เด็กๆต้องมานั่งนึกหรือจำว่าท่านทำอะไรสำเร็จไป มีโครงการตั้งเท่าไรเเล้ว เป็นที่รักของประชาชนจำนวนมากเเค่ไหนในยุคนี้  

เเต่ให้ต้องสอนเด็กมองย้อนไปยังจุดที่ท่านต้องทำอะไรผ่านอะไรมาบ้างจึงจะประสบความสำเร็จต่างหากนี้เเหละ สิ่งที่ท่านทำ เป็นสิ่งที่จะยังมีอยู่เเละตลอดไป

ในหลวงอันที่รักและยิ่งใหญ่ที่สุดของข้าพเจ้า