Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
28 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 

ห้าวันในบาห์เรน

ตอนนี้มาอยู่บาห์เรนได้ 5 วันแล้ว ช่างเหมือนห้าเดือนจริงๆ อิอิ
คิดถึงบ้านมากๆเลย ทุกอย่างแปลกตาไปหมด
ก็แน่ล่ะสิ ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราอีกแล้ว

เล่าตั้งแต่วันเดินทางดีกว่า ออกจากไทยเที่ยงวันที่ 25
มาถึงนี่ก็ 4 โมงเย็นบ้านเค้าล่ะ อากาศไม่ร้อนเท่าไหร่
เพราะว่าเข้าหน้าหนาวแล้ว อุณหภูมิยี่สิบสี่ได้
ลืมเล่าตอนอยู่บนเครื่อง พี่ๆแอร์รวมถึง cabin service manager
และ sky chef ใจดีน่ารักมากๆ ได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นมากๆ
เค้าพาดูโน่นนี่บนเครื่องๆเอาขนมกะน้ำจากเฟิสคลาสมาให้กิน
และให้คำแนะนำต่างๆเกี่ยวกะการมาอยู่นี่ ก็โอเคนะ รู้สึกอบอุ่นดี

พอมาถึงสนามบินก็มีลุงมูฮัมหมัดจากกัลฟแอร์มารอรับแล้วก็พา
ไปส่งที่ๆพัก ซึ่งที่พักก็ดีมากๆ มีห้องครัว ห้องรับแขก ห้องนอนเดี่ยวให้
เดี๋ยวดูรูปข้างล่าง ตอนนี้ไม่ค่อย ได้ถ่ายรูปมากเพราะยังไม่ค่อยได้
ไปไหนเลย เอาเท่าที่มีก่อนละกัน

ช่วงนี้เป็นสัปดาห์แรกของการเทรนก็ยังไม่มีอะไรมาก
ทุกเช้ารถจะมารับตอนเจ็ดโมงเพื่อไปเทรนนิ่งเซ็นเตอร์
เทรนเสร็จประมาณบ่ายสามรถก็มารอรับกลับแล้ว
เราว่าที่นี่ดีนะ ค่าที่พักก็ไม่ต้องจ่าย
รถมารับก็ฟรี นี่เรามาอยู่ได้สี่วันก็ได้
ค่าอาหารสำหรับสองอาทิตย์
ดีใจที่เค้าชึ้นเงินเดือน
ให้พนักงานตอนที่เราเข้ามาพอดี หุหุ
ก็สี่วันที่ผ่านมา เค้าก็ให้เราจัดการเอกสารต่างๆให้เสร็จ
แล้วก็ตรวจร่างกายและ สอบว่ายน้ำ ซึ่งก็ผ่านมาด้วยดี
ตอนตรวจร่างกาย พยาบาลมือหนักมากๆ
เจาะเลือดทีแขนช้ำไปสี่วันตอนนี้ยังไม่หายเลย
รู้สึกว่าพวกแขกนี่มือหนักจริง
แถมพูดภาษาอังกฤษก็รัวและเร็ว อีกไม่นานคงชินสำเนียงเค้า
เรื่องตรวจร่างกายนี่ตรวจเยอะเหมือนกันคือ ตรวจเลือด
ปัสสวะ อุจจาระ คลื่นหัวใจ มะเร็งเต้านม ตาบอดสี การฟัง
การมองเห็น เอกซเรย์ปอด และตอนตรวจมะเร็งเต้านมนะ
ต้องถอดเสื้อหมดเลยเพราะหมอต้องคลำเต้านม โชคดีที่
ได้หมอผู้หญิง ส่วนสอบว่ายน้ำก็ใส่ชุดว่ายน้ำว่ายสามสิบเมตร
ชุดธรรมดาคือใส่เสื้อกางเกงสิบเมตร ว่ายอย่างชิลๆเลย

ส่วนการดำเนินชีวิตที่นี่ก็
เดินไปไหนคนเดียวไม่ได้เลย ขนาดเดินเป็นกลุ่มนะ
พอแขกขับรถผ่านเค้าก้จะบีบแตรใส่เพราะเห็นเป็นเอเชีย
และก็คนไทยมาเป็นคุณโสที่นี่เยอะด้วยอะ ดังนั้นไปไหนก็ต้องระวังตัว
จะแต่งตัวตามใจฉันแบบเมืองไทยก็ไม่ได้ เฮ้อ คิดถึงเมืองไทยจริงๆ
มีอีกนะ เพื่อนเราไปเดินเที่ยวห้าง พวกแขกเดินมาถามว่าราคาเท่าไหร่
ทั้งๆที่แต่งตัวมิดชิดนะเนี่ย พวกนี้เนี่ยไม่เข้าใจเล้ย

พรุ่งนี้วันศุกร์ที่นี่เค้าหยุดศุกร์กะเสาร์ ไม่รู้จะได้ออกไปเที่ยวข้างนอก
เปล่า แต่ก็อยากไปต้องดูเพื่อนๆด้วยๆ เพราะจะไปไหนทีต้องนั่งแทกซี่
อย่างเดียวเลย ค่าแทกซี่ก็แพงอยู่ คนที่นี่สงสัยคงรวยมั้ง เห็นมีรถขับกันหมด
ไม่เห็นมีมอเตอร์ไซด์เลยจริงๆ

วันนี้ไปวัดตัวตัดยูนิฟอร์มแล้วล่ะ ได้กางเกงหนึ่งตัว กระโปรงสอง
เสื้อข้างในหก กว่าจะได้ใส่ก็อีกเดือนนึงเพราะต้องเทรนเซฟตี้ให้ผ่านก่อน
อยากใส่เร็วๆจังเล้ย เมื่อไหร่จะได้บินเนี่ย ลอนดอนจ๋า รอก่อนนะ

เอาเป็นว่าอยู่ที่นี่ก็มีความสุขดี รู้สึกว่าสายการบินเราอบอุ่นมากๆ
และรู้ว่าบริษัทเห็นความสำคัญของพนักงานทุกคน
ตอนนี้ไม่ร้องไห้แล้วแหละ อีกไม่นานคงปรับตัวได้แล้ว
แต่คงคิดถึงบ้านอยู่ดี

ในสนามบิน


รอบสนามบิน




ห้องนอน


ครัว


ห้องนอนเล็ก


ห้องรับแขก


มัสยิดอะไรซักอย่าง


ในเมืองตอนกลางคืน


ร้านเสื้อผ้า ไม่รู้ว่าเค้าซื้อไปใส่กันตอนไหน


กระเป๋าที่เค้าให้มาสองใบ


ข้างในที่ให้มามีหมวกจินนี่ ผ้าพันคอ ผ้ากันเปื้อน เข็มขัด


เรากะเชฟโบ๊ทในรถโรงเรียน




 

Create Date : 28 พฤศจิกายน 2550
9 comments
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2550 1:05:51 น.
Counter : 1792 Pageviews.

 

บ้านน่าอยู่นะนี่ ว่าแต่ได้เตียงคู่สองอันเลยหรอ กลิ้งยังไงก้อไม่ตกเตียง อิอิอิ บ้านก้อกว้างดีอ่ะ น่าอยู่ ๆ

ตอนตรวจร่างกาย ตรวจมะเร็งเราโดนหมอผู้ชายแหละ แง่ง (ไม่หล่อด้วย ถ้าหล่อก้อว่าไปอย่าง ๕๕๕)

ปล.กระเป๋าใหญ่บาสไม่เหมือนของปุ้ยแฮะ แต่ใบเล็กจำบ่ได้

 

โดย: candy guggig IP: 58.9.194.63 30 พฤศจิกายน 2550 9:35:44 น.  

 

ดีใจน๊าที่บาสกะโบ๊ตสบายดี สู้ๆจ้า

 

โดย: ส้ม IP: 124.121.62.143 30 พฤศจิกายน 2550 13:51:04 น.  

 

บาส บาส ดูแลสุขภาพเยอะ ๆ เด้อ เปลี่ยนที่ เปลียนอากาศ ต้องพักผ่อนเยอะน่ะ จะได้มีแรงอัพบล็อก บ่อย เด๋วซีจาเปงแฟนพันแท้เรยยยยยย =5555 ว่าแต่ว่าอยากเป็นแอร์ในเมืองแขกบ้างจัง จะได้ดุผู้โดยสารด้วย อิอิ

 

โดย: C IP: 202.149.24.177 30 พฤศจิกายน 2550 21:13:31 น.  

 

HihI! อีกหน่อยปรับตัวได้ก้อสนุกละงานนี้ ^^ เดือนหน้าใส่ฟอร์มแล้วเอารูปมาโชว์ด้วยนา บับบาย

 

โดย: GuiDe IP: 58.8.61.202 30 พฤศจิกายน 2550 21:30:32 น.  

 

ดีใจนะที่บาสพยายามอย่างเต็มที่.เจ้จะเอาใจช่วยอยู่ทางนี้.คิดถึงเหมือนกันแต่ชีวิตยังมีวันข้างหน้าถ้าไม่ต่อสู้ตั้งแต่วันนี้แล้วจะเริ่มเมื่อไหร่.เริ่มต้นตั้งวันนี้ดีแล้วจ๊ะ

 

โดย: เจ้เล็ก IP: 222.123.76.181 1 ธันวาคม 2550 11:30:58 น.  

 

ร้องไห้เป็นเรื่องธรรมดามากเลยค่ะบาส แต่อีกไม่นานหนูคงชิน เพราะได้อยู่รวมกันกับเพื่อนๆ เพื่อนห้องนี้บิน เพื่อนห้องนั้นกลับ สลับกันไปมา ยังไงก็ยังพอมีเพื่อนไว้คบแก้เหงา พอเริ่มได้เทรนซักพักก็จะลืมความเหงาลงไปได้บ้างค่ะ เป็ฯกำลังใจให้นะคะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมนะ ถ้าไม่มีเวลาอัพไดฯก็เข้ามาอ่านคอมเม้นท์บ้างนะคะ จะมาเยี่ยมบ่อยๆค่ะ สู้เค้านะคะ ^^

 

โดย: MiMu IP: 124.121.172.9 2 ธันวาคม 2550 8:31:01 น.  

 

ไม่ต้องร้องไห้หรอกนะ เพราะมีคนที่แอบอิจฉา อยู่ (อยากเป็นบ้าง) ดูแล ตัวเองนะ........

 

โดย: OPAL IP: 125.24.24.202 7 ธันวาคม 2550 16:33:10 น.  

 

เอาจายช่วย สุดชีวิต ม่ายด้ายออนเอ็ม เพราะว่าเอาไปซ่อมอ่ะ คิดถึงอ่ะ Fright for better life

 

โดย: Tape IP: 136.8.1.100 8 ธันวาคม 2550 9:55:49 น.  

 

pls be care for na kha and I already stay bahrain like 5 years and it not nice county.

 

โดย: jenny North Carolina IP: 75.190.238.157 7 มกราคม 2552 12:34:05 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


freedom_fly
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add freedom_fly's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.