|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
การเดินทางของผิงอัน (ตอนที่1)
ท้องถนนของนครกวางโจว มณฑลกวางตุ้ง ยังคับคั่งไปด้วยรถราวุ่นวายเต็มไปหมดในช่วงเวลาเลิกงาน รถเก๋งคันเล็กๆ พยายามฝ่าการจราจรอันคับคั่ง มุ่งตรงขึ้นทางด่วนเพื่อออกนอกเมืองก่อนค่ำ ใช้เวลาอยู่พอสมควรก็ผ่านด่านเก็บเงินบนทางด่วน วิ่งตรงสู่จุดหมายคือเมืองเล็กๆชื่อ ซานสุ่ย
เราสองคนนั่งเงียบอยู่ที่ด้านเบาะหลังรถเล็กๆคันนั้น มองออกไปชมทัศนียภาพอันสวยงามสองข้างทาง ทิวทรรศของประเทศนี้สวยงามไม่แพ้ที่อื่น ผิดก็แต่เพียงความมหึมาของพื้นที่ ภูเขาสูงตระหง่าน แม่น้ำสายยาว ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ ถึงจะแปลกใหม่แต่ก็ดูคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก ประเทศจีน ประเทศต้นกำเนิดแห่งบรรพบุรุษของฉัน
ท่านผู้นำทางชาวจีนมีความสุขมากเมื่อทราบว่า เราสองคนชอบประเทศจีนและสนใจจะชมสิ่งที่ขึ้นชื่อมากในกวางโจว ท่านไม่ลังเลเลยที่จะพาพวกเราออกนอกเมืองไปชมสิ่งๆนั้น เพื่อนที่นั่งข้างฉันยิ้มแย้ม ถึงแม้เขาจะไม่ใช่ชาวเอเซียแต่ก็มีรสนิยมชมชอบศิลปและวัฒนธรรมตะวันออกเป็นอย่างมาก ทำให้ท่านผู้นำทางปลื้มใจ หัวเราะร่า การเดินทางของเราเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ท่านพาเรามาไกลพอสมควรจากเมืองกวางโจว ประมาณเกือบ 1 ชั่วโมง รถเล็กๆของเราก็มาถึงเมืองซานสุ่ย เมืองที่ถนนหนทางเต็มไปด้วยต้นไม้ ดอกไม้ สวย น่าประทับใจมาก อากาศเริ่มเย็นลงๆพร้อมกับแสงอาทิตย์อัสดง เราออกนอกเมืองซานสุ่ย ผ่านทางลดเลี้ยวไปหยุดอยู่หน้าบ้านสวนหลังหนึ่ง ท่านเจ้าของบ้านเป็นชายสูงอายุชาวจีน ออกมาต้อนรับพวกเราเข้าสู่บ้านของท่าน - สวนบอนไซที่มีชื่อเสียงที่สุดของซานสุ่ย
ท่านต้อนรับเราอย่างดีถึงแม้จะเป็นเวลาพักผ่อนด้วยปลื้มใจว่า มีอาคันตุกะที่มาจากเมืองไกลตั้งใจมั่นมาชื่นชมต้นบอนไซของท่าน รอยยิ้มของท่านทำให้พวกเราชื่นใจมากแม้ว่าจะสื่อสารกันไม่ได้ ท่านพาชมต้นบอนไซมากมายที่งดงาม แปลกตา ด้วยมีผู้นำทางของเราเป็นล่ามให้ จึงพอทราบที่มาและประวัติของแต่ละต้นโดยสังเขป และทำให้ทราบว่าท่านรักต้นไม้ของท่านทุกต้น รายละเอียดเล็กน้อยก็จดจำได้ ท่านเก็บดอกไม้หอมดอกหนึ่งส่งให้ฉัน หอมชื่นใจทีเดียว
เราเดินชมสวนอยู่นานจนฟ้าเริ่มมืด อากาศเย็นลงเรื่อยๆ เพื่อนชาวต่างชาติของฉันประทับใจมากจนมีความประสงค์อยากซื้อบอนไซสักหนี่งต้น เลือกอยู่นานได้มาสองต้น เขามองหน้าฉันแล้วบอกว่า คุณเลือกให้ผมสักต้น คุณเลือกต้นไหนก็เอาต้นนั้น ฉันมองไปที่ต้นไม้ต้นหนึ่งรู้สึกได้ถึงความน่ารัก ใบที่ต้องลม พริ้วไหวเหมือนทักทาย ฉันถามว่าต้นนี้ชื่ออะไร ท่านเจ้าของบ้านตอบว่า ชื่อ ไผ่ผิงอัน
ผิงอัน ที่แปลว่า สุขภาพดี และ ปลอดภัย ไผ่นี้เป็นเสมือนคำอวยพรให้เจ้าของมีสุขภาพที่ดีตลอดไป ฉันมองหน้าเพื่อน ยิ้มให้ และบอกว่าฉันชอบต้นนี้แหล่ะ อยากให้คุณมีสุขภาพดี และ ปลอดภัย
ต้นไม้ในสวนยามค่ำ
ท่านเจ้าของบ้านผู้อารี กับ ไผ่ผิงอัน
โปรดติดตามตอนต่อไปเจ้าค่ะ....
| Create Date : 12 พฤษภาคม 2548 |
| Last Update : 26 พฤษภาคม 2552 17:53:40 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 586 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Bluejade  วันที่: 12 พฤษภาคม 2548 เวลา:18:02:11 น. |
|
|
|
| โดย: Tang -Tang IP: 203.151.140.118 วันที่: 12 พฤษภาคม 2548 เวลา:21:02:55 น. |
|
|
|
| โดย: about_love วันที่: 13 พฤษภาคม 2548 เวลา:12:46:09 น. |
|
|
|
| โดย: เป่าจิน วันที่: 13 พฤษภาคม 2548 เวลา:16:24:57 น. |
|
|
|
| โดย: ดา ดา วันที่: 10 มิถุนายน 2548 เวลา:1:57:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [