86 ปีแห่งความทรงจำของทันตแพทย์ สม อิศรภักดี เขียนที่....บ้านผ่อดอยใน....ตำบลโป่งแยง...อ.แม่ริม....จ.เชียงใหม่
<<
สิงหาคม 2554
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
4 สิงหาคม 2554

ครูเฉลิม




ครูเฉลิม

ตอนอยู่ ม.3 (ม.1 ปัจจุบัน) ผมได้ครูประจำชั้นคนใหม่เป็นผู้ชาย รูปร่างเล็ก หน้าตาดี พูดจาสุภาพ เรียบร้อย เป็นผู้ดีชื่อครูเฉลิม ตอนนั้นพวกเราได้เป็นลูกเสือ พวกเราดีใจที่ได้ใส่เครื่องแบบลูกเสือ ลูกเสือใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีน้ำตาล ผ้าพันคอสีเหลือง หมวกปีกใหญ่สีดำ ปีกด้านขวาพับขึ้นและ มีเครื่องหมายหัวเสือติดอยู่ กางเกงสีดำขาสั้น เข็มขัดสีดำ หัวเข็มขัดรูปหัวเสือ ถุงเท้าสีน้ำตาล ยาวถึงใต้เข่าและรองเท้าหนังสีดำ

การเป็นลูกเสือ เขาสอนให้ เสียชีพอย่าเสียสัตย์ บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น ส่วนทางด้านปฏิบัติเขาสอนให้รู้จัก ช่วยเหลือตัวเอง เช่น สอนให้หุงหาอาหารในป่า ที่เราจะต้องทำคือ จุดไฟโดยฟืนแสมอ ขนาดท่อนเท่าแขน 3 ท่อนเอามาก่ายกันแล้วใช้เชื้อเพลิงที่เป็นเศษไม้เศษใบ้ไม้ มาจุดสุมจนกว่า ฟืนจะติด ความจริงพวกเราจะต้องเรียนว่ายน้ำและปิ่นต้นไม้ขึ้นไปสูงๆ แต่สองข้อนี้ได้รับการยกเว้น เนื่องจากกลัวลูกเสือน้อยจะตกต้นไม้ หรือจมน้ำตาย เราถูกสอนให้ช่วยคนแก่ข้ามถนน ทั้งๆ ที่คนแก่อยากช่วยเราข้ามถนนมากกว่า

ตอนเดือน ธันวาคม ครูบอกว่าจะให้พวกเรา 10 คนไปช่วยงานฉลองรัฐธรรนูญ ซึ่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย จะไปเปิดร้าน ขายอาหารที่นั้น งานจัดที่วังสราญรมย์(อยู่ที่หลังกระทรวงกลาโหม ) การฉลองครั้งนี้เป็นครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ. 2477 จึงจัดอย่างมโหราฬ และมีการจัดการประกวดนางสาวสยามเป็นปีแรก และปีนั้นคุณกันยา เทียนสว่างได้เป็น นางสาวสยาม นอกจากนั้นได้สั่งวงดนตรีระดับโลก คือวงของซาเวียร์ คูกัต ผมจำได้ว่า ฉลองกัน 3วัน วันรัฐธรรมนูญ ตรงกับวันที่20 ธันวาคม ตามริมถนน ภายในวัง จะมีหน่วยงานราชการหลายสิบแห่งมาออกร้าน ตรงสนามมีการล้อมรั้ว เพราะวันนั้นมีการแสดงดนตรีของซาเวียร์ คูกัต ซึ่งพวกที่จะเข้าชมจะต้องเสียเงิน มี ฮอลล์ขนาดใหญ่ สำหรับลีลาศและใช้เป็นเวทีประกวดนางสาวสยาม ประชาชนที่ไปเที่ยวงานแต่งตัวกัน เต็มที่ ผู้ชายใส่สูท ผู้หญิงนุ่งกระโปรงยาวราตรี ส่วนตัวผมเอง แต่งเครื่องแบบลูกเสือ ผมมาคิดในปัจจุบันว่า คนสมัยนั้น ใช้เครื่องแต่งกาย เป็นการแบ่งชั้นวรรณะ

ร้านอาหารของ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ขายของว่าง เช่นข้าวต้มทรงเครื่อง ขนมปังหน้าหมู งานของผมไม่ค่อยจะมากนัก ผู้คนเดินไปเดินมา ถ้าหิวก็แวะมาทานของว่าง ผมจึงมีเวลาไปเดินเที่ยวเหมือนกัน ผมเดินผ่านประตูทางเข้าของการแสดงดนตรี ดนตรีนั้นเพราะมาก ผมทราบภายหลังว่าเป็นดนตรี จังหวะ ลาตินอเมริกันเป็นวงดนตรีของ ซาเวียร คูกัต ซึ่งเป็นดนตรีระดับโลก เราจะเห็นวงดนตรีเขาในภาพยนตร์ ฮอลลิวู้ด มากกว่าสิบเรื่อง

ผมไปชะเง้อ มองดูที่ทางเข้า ข้างในไม่ค่อยจะมีคนไปนั่งฟัง คนที่เฝ้าประตูอยู่ เลยอนุญาตให้ผมเข้าไป นั่งฟังได้ ผมยังนึกภูมิใจอยู่ในปัจจุบันว่าครั้งหนึ่งผมได้เคยฟังเพลงของ ซาเวียร์ คูกัต แบบตังจริง เสียงจริง มีนักร้องหญิงเธอชื่อ แอบปี้เลน ร้องเพลงด้วยร่างกายที่สั้นพลิ้วไปทั้งตัว ซึ่งเป็นสไตล์การร้องเพลงแบบ ลาตินอเมริกัน ตอนนั้นนักร้องไทย เวลาร้องเพลงจะยืนร้องเฉยๆ นั้นผมจึงรู้สึกแปลกประหลาด เมื่อถึงวันสุดท้าย ปรากฏว่า คนเข้าไปชมการแสดงจนแน่น ไม่มี ที่นั่ง ต้องยืนตามที่ว่าง จนล้นออกมานอกประตู ผมเชื่อว่าหัวหน้าวง นายซาเวียร์ คูกัต คงดีใจมาก เพราะวันแรกแกใจเสียมาก ก่อนการแสดง แกพูดเป็นภาษาอังกฤษ ว่า สวัสดีตอนค่ำ แก่ เ ก้าอี้และท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ

พวกเราได้ทำประโยชน์ อีกอย่างหนึ่ง วันหนึ่งครูเฉลิม บอกให้แต่งเครื่องแบบลูกเสือมาคอยที่ โรงเรียน ท่านจะวานพวกผมช่วยถือขันหมาก วันนั้นคุณครูรับพวกเราที่โรงเรียนแล้วนั่งรถ สองแถวเหมาคัน ไปส่งที่ท่าเรือแม่น้ำเจ้าพระยาแถวท่าพระจันทร์แล้วลงเรือแท็กซี่ จอดคอยอยู่ มีคนหลายคนอยู่ในเรือ พร้อมด้วยสิ่งของสำหรับขันหมาก เรือพาพวกเราเข้าไปในคลองบางกอกน้อย สองข้างคลองจะมีบ้าน สวยๆ มีเขื่อนอยู่หน้าบ้านและมีศาลาอยู่ริมคลอง เป็นที่รู้กันว่า พวกขุนนางในสมัยนั้นมีบ้านอยู่อาศัยที่ริมคลองบางกอกน้อย เพราะการคมนาคมสะดวก ออกจากบ้านทางเรือ สักพักหนึ่งก็ถึงแม่น้ำเจ้าพระยา ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาก็ถึงที่ทำงาน

ผมจำพิธีการของ การสู่ขอไม่ได้ แต่จำเจ้าสาวได้ เธอนุ่งผ้าซิ่นไหมเสื้อไหม เกล้าผมเรียบร้อย เมื่อเสร็จพิธีครูบอกให้พวกเรากลับก่อน เราจึงมาขึ้นเรือแท็กซี่ลำเดิมแล้ว ไปขึ้นรถสองแถวคันเดิม ไปส่งที่โรงเรียน ระหว่างที่อยู่ในเรือพวกเราแอบนินทาคุณครูว่า แฟน ครู ดูจะ แก่ไปหน่อย.





Create Date : 04 สิงหาคม 2554
Last Update : 4 สิงหาคม 2554 21:10:49 น. 2 comments
Counter : 733 Pageviews.  

 
ได้บรรยากาศเก่าๆดีจังครับ


โดย: เรวัตร IP: 223.205.94.111 วันที่: 5 สิงหาคม 2554 เวลา:9:29:42 น.  

 
สวัสดีคุณเรวัตร จริงๆ แล้วเรื่องครูเฉลิมเป็นเรื่องที่คุณลุงเขียนนานแล้ว แต่ไงไม่ทราบมันไม่เคยลงใน บล็อค ก็เลยลงย้อนหลัง

ขอบคุณนะที่เข้ามาทักทายค่ะ


โดย: พี่ติ๋ม (บ้านผ่อดอยใน ) วันที่: 9 สิงหาคม 2554 เวลา:19:43:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

บ้านผ่อดอยใน
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add บ้านผ่อดอยใน's blog to your web]