ถูกไปแพงไป สมมุติว่าคนจำนวนหนึ่งบริโภคไข่ไก่ พันฟองผู้ผลิต ผลิตพันฟองพอดีและผู้บริโภคก็ชื้อหมดไม่ขาดไม่เหลือ ไข่ไก่มีราคาหนึ่งซึ่งเป็นที่พอใจของผู้ผลิตและผู้บริโภค ต่อมาผู้ผลิต ผลิตได้แปดร้อยฟองด้วยสาเหตุต่างๆที่ทำให้ไก่ไข่น้อยลง ในกรณีอย่างนี้คนจำนวนหนึ่งจะไม่ได้รับประทานไข่ สองร้อยฟอง ซึ่งผลิดได้น้อยลง ดังนั้นราคาไข่ไก่จึงสูงขึ้น จนกระทั้งคนจำนวนนั้นไม่ยอมซื้อและทำให้การบริโภคไข่ไก่พอดีแปดร้อยฟอง ดังนั้นจะเห็นว่า การที่ราคาสูงขึ้นจะทำให้คนจำนวนหนึ่งเห็นว่าแพงไปและไม่ซื้อ หรือไม่อย่างนั้นก็ซื้อวันเว้นวัน เพื่อให้ผู้บริโภคพอดีแปดร้อยฟอง ถ้าของยังขาดก็จำเป็นต้องขึ้นราคาไปอีกจนกระทั้งมีผู้สละสิทธิ์และบริโภคแปดร้อยฟองพอดี ดังนั้นถ้าของไม่พอราคามันต้องสูงขึ้นโดยธรรมชาติ เพื่อให้มีคนไม่ซื้อจนกว่ามันจะพอดีกัน ในทางตรงข้ามถ้าเราบังคับให้เขาขายราคาเดิม ก็จะมีคนจำนวนหนึ่งไม่สามารถรับประทานไข่ได้ เพราะไข่มีจำนวนน้อยกว่าความต้องการ ในทางตรงข้ามถ้าผู้ผลิต ผลิตไข่ได้ หนึ่งพันสองร้อยฟองและขายในราคาเดิม ก็จะมีไข่เหลือสองร้อยฟอง แต่ถ้าหากว่าเราลดราคาไข่ไก่ก็จะมีคนกินมากขึ้นเช่น กินครั้งละสองฟอง หรือกินสองฟองบ้างหนึ่งฟองบ้างทุกวัน ทั้งนี้การลดราคาลงมาทำให้มีคนยินดีซื้อมากขึ้นและราคานี้จะอยู่ที่ใดที่หนึ่ง ซึ่งทำให้คนผลิดพันสองร้อยฟอง และมีคนกินหนึ่งพันสองร้อยฟอง การที่รัฐบาลจะตั้งราคาใดราคาหนึ่งโดยไม่ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ ของไม่ขาดก็เกินคือบริโภคไม่พอหรือบริโภคไม่หมด ผมยกตัวอย่างที่เห็นชัดๆ คือเรื่องมะนาว หน้าแล้งมะนาวอาจจะมีราคาถึงสูงถึงลูกละสิบบาท พอหน้าฝนก็ลดลงมาไม่ถึงหนึ่งบาท ถ้ารัฐบาลไม่อยากให้คนเดือดร้อนก็กำหนดราคาขายไว้ต่ำกว่าความจริงที่ควรเป็น หรือยกราคาให้สูงขึ้นจากที่ควรจะเป็น ของจะยิ่งขาดและยิ่งเกินเพราะราคาไม่จูงใจ ทำให้เขาหันไปใช้อย่างอื่นทดแทน เช่นเรากินน้ำพริกกระปิบิบมะนาวเมื่อมะนาวแพงเราก็ใช้มะม่วงเปรี้ยว มะขามสด มะขามเปียก มะดัน ตะลิงปลิงแทน และเรายังได้รสชาดที่แตกต่างออกไป ขณะเดียวกัน ราคามะนาวก็จะไม่แพงขึ้นมาก มนุษย์เราเกิดมาเพื่อแก้ปัญหา ดังนั้นราคาอะไรมันอยู่ที่ไหนก็ปล่อยให้มันอยู่ที่นั้น เพราะเราสามารถแก้ปัญหาได้ เรื่องไข่ไก่นี้รวมถึงเรื่องมะนาวด้วย มักจะมีคนเอาไปเป็นประเด็นว่า ไข่ของใครถูกและไข่ของใครแพง ความจริงมันไม่ใช่เช่นนั้น ถ้ามันจะถูก มันก็ถูก ถ้ามันจะแพงมันก็แพง ดังนั้นควรจะเลิกพูดชะทีว่าไข่ใครแพง ไข่ใครถูก นอกจากนี้คำว่าไข่ ยังแปลไปเป็นสองแง่สองง่าม แล้วพยามยามพูดให้เห็นว่าไข่คนนั้น ไข่คนนี้ผิดปกติ ที่เป็นเรื่องใหญ่สักหน่อยคือราคาข้าวและราคายางพารา รัฐบาลรับซื้อ(ใช้คำว่ารับจำนำ) ในราคาที่สูงกว่าตลาดโลก นอกจากจะเสียเงินจำนวนมากแล้วยังมีเรื่องคอรับชั่น ซึ่งป้องกันยาก แต่เรื่องที่สำคัญที่สุดคือพ่อค้าไม่สามารถรับซื้อและส่งไปขายต่อได้ ยกตัวอย่างเช่นยางพารา สมมุติว่า ราคาตลาดโลกหนึ่งร้อยบาทต่อหนึ่งกิโล แต่รัฐบาลรับซื้อหนึ่งร้อยยี่สิบบาท พ่อค้าจะส่งยางออกไปขายได้อย่างไร Create Date : 08 กรกฎาคม 2555 Last Update : 8 กรกฎาคม 2555 16:16:57 น. 0 comments Counter : 1145 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก