เมื่อผมพื้นขณะผ่าตัด

หัวค่ำคืนวันที่ 18 ธันวาคม 2556 ปวดท้อง บริเวณ ใต้ลิ้นปี่ ปวดมาก  เหมือนมีอะไรมาทิ่มแทง ยาแก้ทองอืด หลายขนาน  จาก 3 ทุ่ม ไปยันเช้าก็ไม่หาย (ก่อนหน้านี้เป็นอย่างนี้ 3 ครั้งในรอบ 2 เดือน)  เช้ามาพี่สาวบอกให้ไปโรงพยาบาลขับรถไปหาหมอ  เจอหมอ ก็เกือบเที่ยง ยังไม่หาย  เล่าให้หมอฟัง ตำแหน่งที่ปวด และ อาการ หมอเลยให้ไปตรวจ เครื่องเอ็กโค่ เจอนิ่ว 4 เม็ด  ช่วงนี้อาการดีขึ้น ไม่ปวดแล้ว เลยบอกหมอผ่าเลย (โรงบาลเอกชน) ก็เตรียมตัว อดน้ำอาหาร 6 ชั่วโมง เตรียมผ่า

หมอก็เตรียมการผ่า ให้ไปเอ็กเรย์ ไปตรวจคลื่นหัวใจ

เย็นหมอผ่าตัดมาตรวจ บอกว่า หมอพึ่งออกมา ตรวจ และบอกว่าพึ่งออกจากห้องผ่าเหมือนกัน ขอผ่าพรุ่งนี้ และบอกราคา แสนหก กัดฟันตอบว่า

ไม่เป็นไร ผ่าเลย นอนคอยหนึ่งคืน เช้ามา พยาบาลแจ้งว่า เข้าผ่าประมาณ 11 โมง  ตกลง เช็คความดันก็ปรกติ

พอพยาบาลมารับไปห้องผ่าตัด วัดความดันขึ้นไป 200 พยาบาลถามหมอ บอกว่าตื่นเต้น สักพัก วัดครั้งที่สอง ครั้งที่สองได้ 180  เลยพาลงมาห้องผ่าตัด คอยที่ห้องรอ วัดความดัน ก็ลดลงปรกติ

จากเคยคิดว่า เข้าห้องผ่า แล้วเขาวางยา หลับสบาย ตื่นขึ้นมาก็มานอนในห้องพักแล้ว อย่างกับที่เคยฟังเขามา และ มาเฝ้าไข้คนอื่น และดูทีวี แต่จริงๆแล้ว อือฮือ นรกมีจริง เชิญติดตาม ครับ................

จากนั้นถูกพาเข้าห้องผ่าตัด หลังจากย้ายเตียงแล้ว ก็นอนจัดที่จัดทาง และก็ได้ยินเจ้าหน้าที่ตัวครอบจมูกกับปาก และบอกว่า “หายใจลึกๆ หายใจลึกๆนะคะ  เราก็หายใจตาม ไม่กี่ครั้งก็หลับไป  อย่างมีความสุข.................

แต่

แต่ว่า มารู้สึกตัวอีกที ได้ยินเสียงคนคุยกัน นุ่งนิ้งนุ่งนิ้ว เริ่มจับใจความว่าเป็นเสียง พวกเจ้าหน้าที่คุยกัน เราก็ลองขยับตัว มันไม่มีแรง ลองขยับดูส่วนต่างๆ เหมือนจะได้ที่นิ้วเท้า กับหน้าเท่านั้น ก็ลองขยับ แต่เหมือนจะได้นิดหน่อย แต่ก็มีผ้าปิดหน้าไว้ ตลอดเวลาที่ทำมี เจ้าหน้าที่ ดึงผ้า ขึ้นดูเป็นระยะ ระยะ

หูก็ฟังพวกเจ้าหน้าที่คุยกัน ว่าเรานอนอืด(อ้วน) และบอกเอาเครื่องมือชนิดต่างๆ มาทำงาน พูดเรียกเครื่องมือ และของบางอย่าง

ส่วนที่ท้อง เราก็รู้ว่า เราโดนมีดกรีด แต่เนื่องจากมียาชา วางอยู่ เลยรู้สึกว่าเจ็บนิดหน่อย (เนื่องจากพ่อเราเคย ผ่าแบบนี้ จึงรู้รายละเอียดการทำบ้าง ก็นึกภาพไปเรื่อยๆ )

กรีดแผลแล้ว ก็มีการแทงท่อนำเครื่องมือ โดยแทงและความ ตอนนี้เจ็บมาก ยิ่งตอน โดนคีบถุงน้ำดี และมีการ ตัดและดาดแผล ช่วงนี้อย่างเจ็บ กลั้นใจแล้วกลั้นใจอีก โคตรเจ็บ คิดว่า กูจะมาสิ้นชื่อตรงนี้หรือ ร่างกายก็พยายามขยับ แต่ไม่มีผล

ยังได้ยินเจ้าหน้าที่บอก หลับหรือเปล่า หรือผวา แต่เราก็บอกไม่ได้ แต่เรื่องเจ็บ รับประกันได้ ว่าเจ็บจริง และที่เขาว่า ที่เขาบอกทนพิษบาดแผลไม่ไหว นั้น นึกภาพออกเลย เจ็บจริงๆ

ทำอะไรไม่ได้ก็  นึกถึงสิ่งศักสิทธิ์ ที่เคารพส่วนตัวขอให้ช่วย เริ่มตั้งสมาธิ พุทโธ พุทโธ

ยิ่งตอนที่เขาลงเครื่องมือ ไม่ว่าจะดาด หรือดึง ก็เรียกหาสิ่งสักสิทธิ์ และสลับตั้ง พุทโธ

ช่วงที่เขา หยุดทำ ก็หายใจทั่วท้องหน่อย ช่วงที่เขาทำก็เริ่มทำใจสู้ นึกอย่างเดียว ถ้าขาดใจตายก็คงต้องตาย  เริ่มทำใจแล้ว ว่าถ้ารอดก็รอด ถ้าขาดใจก็ตาย อธิฐานกับสิ่งศักสิทธิ์ที่นับถือว่า ถ้ารอด ก็จะเอาของไปไหว้

ช่วงที่เขาลงมือ เจ็บมาก เหมือนโดนบิดใส้ น้ำตาไหลพรากเลย เจ้าหน้าที่เขายังเอาผ้ามาเช็ดให้ เจ็บพอๆ กับ ช่วงปวดท้อง ที่มันอักเสบ ปวดแสบไปหมด

นึกภาพไปเรื่อยๆ ว่าเขาทำอะไร เมื่อไหรเสร็จ ทนไปสักพัก ก็รู้ว่าเขาเอาถุงน้ำดีออกมาได้แล้ว โดยเปิดแผลที่สะดืออีกแผล ขนาด 10 มม. และก็เริ่มเย็บ เย็บเสร็จดึงไหม ยังกดแผล อีก จำไม่ลืม คิดอย่างเดียว รอดไปได้ “จะไปเบริดส์ กะโหลกมัน”

แล้วก็เหมือนหลับไปสักพัก รู้สึกตัวอีกที ก็เขาเอาผ้าออกจากหน้า เราก็เริ่มดิ้น พอเขาปลดมือออก รีบเอามือไปดึงตัวดูดน้ำลาย ออกจากปาก เพราะมันติดคออยู่ เจ้าหน้าที่ ก็บอกว่า “เสร็จแล้วไม่ต้องกลับ”  น่าจะเกิดจากการดิ้น พอเอาออกได้ ปากก็เริ่มพูดได้ ทั้งที่ๆ ปากยังรู้สึกว่าชาอยู่ ก็พยายามพูด และบอกว่า

“ช่วงผ่าผมรู้สึกตัวตลอด” และ “ตัวสอดปากมันติดคอ”  หลังจากนั้น ก็หายใจและสั่นไปด้วย เวลานั้น นึกอย่างเดียว รอดมาได้ก็บุญแล้ว

สักพักเขาก็ย้ายผมขึ้นรถ เข็น เข็นมาพักด้านนอก ห้องผ่า และ ช่วงนั้นยังสั่นอยู่เลย คอยพักคอยหายสั่น และหายใจเริ่มปรกติ

หมอดมยาก็เริ่มมาถาม และบอกว่า เขาไม่กล้าให้ยามากกลัวไม่พื้น การเต้นของหัวใจและความดัน ตลอดกาทำงานก็ปรกติ

หลังจากออกมาสักพัก ก็เริ่มหายใจปรกติ เขาปรับด้านหลังให้ยกขึ้น อุทานในใจ

“กูรอดแล้ว”

นั่งยิ้มตลอด แม้แต่พยาบาลก็ว่านอนยิ้ม นึกในใจคือ กูยิ้มเพราะดีใจว่ารอดตายแล้ว

และก็เป็นหมอดมยาอีกคน(บอกว่าเป็นหัวหน้า) มาบอกว่าตกใจมาก บอกไม่กล้าให้ยามากกลัวไม่พื้น ได้บอก ผู้บริหารแล้ว และเขาให้จัดห้องพิเศษให้อยู่(อันนี้มีเฮอีก)

หลังจากออกจากห้องผ่าเขาก็ย้ายเข้าห้องพัก เป็นห้องใหญ่กว่าเดิม พยาบาลก็บอกว่า ปิดแผล ให้เดินเข้าห้องน้ำได้ ก็เลยเดินเข้าห้องน้ำ และก็บอกว่าหมอให้กินข้าวเย็นได้ ตอนบอกเวลาประมาณ 15.00 น. เราก็ดีใจไม่ได้กินข้าวมา วันกว่าแล้ว

และก็มีคนเขามาถามว่าจะกินอะไร มีเมนูให้เลือก ยังกะร้านอาหาร(ห้องที่ย้ายเราไปเป็นห้องพิเศษ) เราก็สั่งตามเงื่อนไข ถามด้วยว่า สั่งได้ใช่หรือไม่

บอกว่าสั่งได้  กับข้าว 3 อย่าง ข้าว2 ถ้วย

ช่วงนี้ก็มีหมอดมยาเข้ามา ก็มาพูดปลอบว่า ทำถูกต้องแล้ว เราก็อือๆไปกับเขา

และก็มีเฮอีกครั้ง 18.00 น. ข้าวยังไม่มา ก็คอย นึกว่ายังไม่ถึงเวลาส่งอาหาร พอดีแม่บ้านเข้ามาเปลี่ยนผ้าเลยถามว่าที่นี้ส่งข้าวเย็นเมื่อไหร เขาบอก สี่โมง เลยถามอ้าวแล้วข้าวผมละ

แม่บ้านเลยไปตามให้ สักพักพยาบาลวิ่งเข้ามาบอก เขาส่งห้องผิด ห้องที่รับกำลังกลับบ้าน เลยใส่ถุงไปกินที่บ้าน  แล้วก็มีคนมาส่งข้าว แบบข้าวต้มหมูก้นหม้อ เพราะน้ำมันขุ่น แกงจึดอีก 1 ถ้วย แบบเย็นๆ นมอีก 1 กล่อง (นี่โรงพยาบาลเอกชนชั้นดี)

คิดอยู่ว่า เอ สงสัยเราไม่ถูกโฉลก กับโรงพยาบาลนี้

พร้อมกับคำขอโทษ เลยถามว่า อาหารที่สั่งละ บอกครัวปิดแล้ว

อือ

เย็นก็มีหมอที่ผ่าเข้ามาดูและดูตา ก็บอกโอเค

และช่วงเที่ยงมีพยาบาลบอกเป็นเลขา ผู้บริหาร ถือกระเช้ามาเยี่ยม บอก ว่าผู้บริหารฝากมาเยี่ยม เราก็เลยเล่าเรื่องอาหารให้ฟัง ก็ขอโทษคะ ขอโทษคะ

เราเลยนอนคืนหนึ่งรุ่งเช้า หมอมาดู ก็บอกว่าดี เลยขอหมอกลับบ้าน หมอก็โอเคคอยหมอก่อน เที่ยงๆ หมอเข้ามาดูอีกที

เช้าวันอาทิตย์ หมอมาดู และให้กลับบ้าน เคลีย์บิล และรับยา เดินออกมาเลย นัดอีกมาตัดไหม 2 อาทิตย์ ตอนแรกปีใหม่เลยเห็นตรงกับหมอว่าไม่อยากเดินทาง

ออกจากโรงพยาบาลได้ ดีใจมาก ฮึ

ประสบการณ์ นอนเตียงโรงพยาบาลครั้งแรก เจอดีเลยเรา

ก่อนหน้านั้น ไปนอนเป็นคนเฝ้าไข้ประจำ

Create Date : 07 มกราคม 2557
Last Update : 10 มกราคม 2557 13:55:00 น.		1 comments
Counter : 905 Pageviews.
Share Tweet