ปิดเทอมใหญ่ .. หัวใจว้าวุ่น ..

หมายเหตุ- ไม่ได้เขียนเกี่ยวกับเรื่องหนัง แต่อาจมีสปอยด์บ้าง โปรดพิจารณา *


ปิดเทอมแล้วว๊อยยยยย !!!

พยายามจะเริ่มต้นเรื่องให้เหมือนหนัง "ปิดเทอมใหญ่ หัวใจว้าวุ่น" ที่เพิ่งไปดูมา

แต่สำหรับบางรัก จะปิดเทอม หรือเปิดเทอม ชีวิตก็แทบไม่ได้มีอะไรแตกต่างกัน

จะเปิดเทอมก็ไม่ค่อยจะได้ไปเรียนกะเค้าเท่าไหร่ จะปิดเทอมก็ไม่ได้สนุกมากขึ้น

ชีวิตยังคงเหมือนเดิม เหมือนเดิม เหมือนเดิม และเหมือนเดิม



จากบล้อคตอน "สูญเสียศรัทรา" คงทำให้มองเห็นภาพมากขึ้น

กับชีวิตในมหาลัยของบางรัก ที่เหมือนจะต้องเรียนคนเดียว ไม่ได้พูดจากับใคร

เช้ามาเรียน ไม่สนใจใคร และก็ไม่มีใครมาสนใจ เรียนเสร็จก็กลับ

วันไหนงานเข้าก็โดดเอาดื้อ ๆ หรือวิชาไหนไม่เช็คชื่อก็อย่าไปเรียนมันเลย

เลิกสอบออกมาก็จะเจอภาพบรรยากาศที่ใคร ๆ ก็รวมกลุ่มไปฉลองกัน

ไอเราก็ไม่มีเพื่อน ไม่มีฝูง ต้องไปฉลองเงียบ ๆ ตัวคนเดียว ว้าเหว่ได้โล่ห์เลย



ถึงตอนที่เขียนบล้อคนี้ เกรดก็ออกหมดแล้ว ถือว่าล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง

ลงทะเบียนไว้ 8 ตัว เข้าสอบ 5 วิชา ขาดสอบ 2 วิชา เวลาเรียนไม่พออีก 1 วิชา

ปัญหาเดิม ๆ ก็ยังมีไม่เลิก ขาดเรียนบ่อย เวลาเรียนไม่พอ ป่วยขาดสอบ

รวมเกรดที่เข้าสอบ 5 วิชาได้ 3A กะ 2B+ GPA 3.76 คนแก่เซ็งเลย

ถึงเกรดจะออกมาดี แต่ถ้าคิดถึงเป้าหมายตอนต้นเทอมที่จะจะเอา A 8 ตัวแล้ว

ถ้าไม่บอกว่าล้มเหลวโดยสิ้นเชิงก็คงไม่ได้



มานั่งนึก ๆ ถึงปัญหาแล้วก็รู้สึกว่า มันน่าจะเป็นเพราะขาดแรงบันดาลใจ

ไปเรียนแบบซังกะตายไปวัน ๆ ทำให้รู้สึกว่ามันน่าเบื่อ ขาดแรงกระตุ้น

การกลับเข้ามาเรียนใหม่หลังจากหยุดไปปีเศษ ทำให้ไม่มีเพื่อน

หากมีเพื่อนแล้ว มันน่าจะดีกว่านี้มั๊ย จะมีใครคอยตามงานให้เวลาขาดเรียนรึเปล่า

นั่นก็เป็นปัญหาส่วนหนึ่งที่ทำให้หัวใจว้าวุ่น ต้องมาวุ่นวายกับมัน



จากความเบื่อในบรรยากาศการเรียนตอนนี้ แต่ไม่เคยเบื่อที่จะเรียน

มันนำมาซึ่งแนวคิดในการกลับไปเริ่มต้นใหม่ ห๊ะ !!! อีกแล้วหรอ บางคนคงคิดในใจ

แนวคิดนี้เริ่มก่อตัวในใจมาได้ช่วงหนึ่งแล้ว และตอนนี้ก็รวมตัวกันได้ 90% แล้ว

จุดหมายนั้นไม่ได้ไปไหนไกลเลย แค่ย้ายจากหลักสูตรไทย ไปเรียน นานาชาติ



มีเหตุผล 3 ข้อหลักต่อแนวคิดนี้คือ

1. ใกล้บ้านกว่า ทำงานด้วย เรียนด้วยได้สะดวกกว่า ประหยัดค่ารถ ประหยัดเวลา

2. หาสาขาวิชาใหม่ที่มีแต่วิชาบรรยาย มี LAB น้อย ๆ ขาดเรียนจะได้ไม่เป็นไร

3. อาจจะสำคัญที่สุด มีเพื่อน !! หลุดจากบรรยากาศเฮงซวยเหมือนตอนนี้ซักที

อย่างไรก็ตามจะตัดสินใจต่อกรณีนี้อีกครั้งในเดือน พฤษภาคมข้างหน้านี้



ตอนแรกก็ว่าจะลงซัมเมอร์ Eng3 ถามว่าจำเป็นมั๊ย ไม่จำเป็นหรอก

สมมติว่าย้ายจริงมันก็ไม่ได้ใช้อะไร สมมติว่าไม่ย้ายไปเรียนเทอมหน้าก็ยังทัน

แล้วทำไมจึงจะลงล่ะ ก็เพราะว่า ถ้าย้ายก็อาจจะมีคนสำคัญคนหนึ่งต้องลำบาก

เลยอยากจะช่วยคนนั้นเรียนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่อาจจะไม่มีโอกาสได้ช่วยอีก

แต่สุดท้าย Section ก็เต็ม ก็ลงไม่ได้ ก็จนใจไม่รู้จะทำยังงัย

ถ้าเทอมหน้าไม่ย้ายจะไปช่วยแตงเรียนละกันนะ อยากช่วยให้ได้เกรดดีดี



เมื่อวานนี้ไปเที่ยวกับแอนมา แอนอาจจะแตกต่างจากเด็กของบางรักคนอื่น ๆ

เป็นเด็กเรียน ๆ หน่อย อยู่ในระเบียบมาตลอด แต่งตัว-ดูแลตัวเองไม่ค่อยเป็นนัก

ก็ให้ภาพลักษณ์ไปซ้อนทับกับใครบางคนที่เคยรักในอดีตนิดหน่อย

แต่มันก็ไม่เหมือนกันหรอก แอนก็คือแอน คนนั้นก็คือคนนั้น ไม่มีใครเหมือนใคร

มันมีแค่ความเชื่อมโยงเป็นพื้นที่บางส่วนที่ intersec กันอยู่บ้างเท่านั้นเอง



ว่าจะเริ่มต้นด้วยการไปทำบุญแต่เวลามีค่อนข้างจำกัด กลัวจะไม่ทัน

เลยพาแอนไปทำผมเลย จัดการกับเชือกฟางเส้นยาวเท่ากันหมดบนหัวแอน

ด้วยการทำทรีตเม้นท์แล้วก็จับซอย สไลด์ไล่ระดับลงไป ว่าจะยืดผมด้วย

แต่เจ้าตัวตกใจเกินเหตุไม่เคยทำอะไรเยอะแยะอย่างงี้มาก่อน เลยให้ติดไว้ก่อน

เสร็จแล้วค่อยดูเป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมาหน่อย คราวหน้าจะจับแต่งตัวใหม่นะแอน 55



เสร็จแล้วก็ไปจองตั๋วหนังเรื่องนี้แหล่ะ "ปิดเทอมใหญ่ หัวใจว้าวุ่น"

ระหว่างรอหนังเข้าก็พาแอนไปกินชาบูชิ ซึ่งแอนก็ไม่เคยกินมาก่อนอีกตามเคย

เป็นคนที่ "ไม่เคย" อะไรได้เยอะแยะมากมาย จำเป็นต้องเปิดหูเปิดตาอีกมาก

และแล้วพี่พะยูนก็พาน้องจระเข้ออกจากบึงน้อยมาว่ายน้ำในทะเลกว้าง

กลัวแต่น้องจระเข้จะเป็นจระเข้น้ำจืดปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ไม่ได้อ่ะสิ อิอิ



จากหนังเรื่องนี้ทำให้บางรักปิ๊งดาราขึ้นมาอีก 1 คน จากปกติที่ไม่ค่อยจะปิ๊งใคร

อ๊ะ ๆ หยุดเลย ไม่ใช่น้องอ้อย (โซระ) แน่ บางรักไม่ได้มีรสนิยมชอบอะไรตูม ๆ นะ

อิอิ น้องนานา นั่นเอง จริง ๆ ตอนแรกก็ยังไม่ได้สนใจเท่าไหร่ จนกระทั่งจุดหักเห

.. จำเราไม่ได้หรอ ว่าแล้วก็ทำแก้มป่อง .. ก่อนที่จะประสานเสียงกัน .. ยัยฮิปโป !!






จากรูป เหมือนน้องนานาพ่นลูกศรออกมาจากปาก พุ่งทะลุจอมาจิ้มใจดำบางรัก

จึ้กที่ 1 , จึ้กที่ 2 , จึ้กที่ 3 , จึ้ก ๆ ๆ เข้าตรงกลางเป้าทุกดอกเลย

ความเชื่อมโยงกับอดีตบางอย่างเลยเป็นสิ่งกระตุ้นความสนใจในปัจจุบัน

ทั้งที่มันก็ไม่ได้มีความเหมือนกันเลยแม้แต่น้อย สรุป ... นานาน่าร๊ากกกกกก 55





พูดถึงนานา แล้วก็ย้อนมาที่ "นวล" ในหนังนิดนึง ไม่สวย ไม่เด่น เรียบ ๆ

(แหม๋ ไปว่าเค้าไม่สวย เชียร์ลีดเดอร์จุฬาเชียวนะนั่น ตาบางรักเอ๊ยย)

ไม่รู้ทำไม ดูแล้วให้นึกถึงหน้ารีซันลอยขึ้นมาทับกันเลยที่เดียว

เล่าให้แอนฟังด้วยแหล่ะ แอนจะงอนมั๊ย อยู่กะแอน คิดถึงรีซัน 555

หา !? อยากดูรูปนวลหรอ หาเอาเองสิ google น่ะ ใช้เป็นมั๊ย หึ๊ 555



และแล้ว ... การประกาศผลรางวัล เด็กของบางรักลำดับที่ 10 ได้แก่ .. น้องเตย !!

อิอิ เด็กบางรักเยอะเนอะ ที่ระบุหมายเลขก็ปาไป 10 คนแระ

คนที่ไม่อยากเป็นเด็ก ไม่อยากเหมือนใครขอเป็นอินู๋แทนก็มีอีก 2 คน

ละที่ยังมีที่ไม่เป็นทางการ ไม่มีหมายเลข อีกมากมาย จะเยอะไปไหนกันเนี่ยะ 55

แต่เด็กก็ยังไม่ใช่แฟน ไม่ใช่คนที่รัก ถึงให้ความสำคัญ แต่ก็ไม่ได้ทุ่มเทชีวิตให้



ความรักมาจากหัวใจไม่ใช่เหตุผลก็ถูกต้องอยู่ แต่หัวใจก็เป็นก้อนเนื้อที่ไม่ stable

การที่จะรักษาโมเมตัมของความรักให้เคลื่อนที่ต่อไปในระยะยาวนั้น

ถ้าไม่มีเหตุ ไม่มีผล ทำอะไรตามเสียงหัวใจเรียกร้องตลอด ก็คงจะไม่ได้

ดังนั้นแล้วหากไม่สามารถรักษาสมดุลของ หัวใจและเหตุผล เอาไว้ได้

แล้วก็คงต้องจบกันไป ไม่มีใครถูกผิด เป็นแค่ความเข้ากันไม่ได้ ก็เท่านั้น



สุดท้ายแล้ว ปิดเทอมใหญ่นี้ หัวใจบางรักก็คงว้าวุ่นต่อไป

จนกว่าจะมีใครซักคน มาหยุดมัน ... 555






ปล. 1 รักน๊าเด็ก ๆ ทั้งหลาย แต่ไม่แสดงออก

ปล. 2 น้องนานา น่าร๊ากกกก กรี๊ดดดด 555

ปล. 3 เพลงประกอบภาพยนต์ โดนใจจึ้กเลย ความรู้สึกตอนนี้





Edit

24/03/51 วันเกิดน้องแตง แฮปปี้เบิร์ดเดย์จ้า 19 ปีแระ มีความสุขมาก ๆ น๊า

Create Date : 22 มีนาคม 2551		2 comments
Last Update : 8 กรกฎาคม 2551 1:30:50 น.
Counter : 2301 Pageviews.
Share Tweet