เพราะไม่เห็นความจริง  จึงหลงยึดอยู่กับโลก
สิ่งที่เรียกว่าโลกก็คือรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เท่านั้นเอง ที่มารวมกันแล้วเรายึดถือเอาเป็นตัวเราของเรา  ทั้งที่จริงแล้ว สิ่งเหล่านี้ล้วนไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และไม่สามารถบังคับบัญชาได้จริง  

เมื่อใดเห็นความจริงของโลกด้วยญาณปัญญาแห่งตนแล้ว จึงปล่อยวางความยึดถือลงเสียได้