Group Blog
 
 
ธันวาคม 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
6 ธันวาคม 2556
 
All Blogs
 

เป็นแม่(ที่ดี)นั้น มันไม่ง่าย

       เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง ที่ต้องเลี้ยงลูกวัยแบเบาะ ช่วงเวลาแห่งความไม่รู้ กับการเป็นแม่มือใหม่ หลายอย่างที่เราไม่รู้ กลายเป็นเรื่องที่ไม่มีวันเข้าใจ  นำไปสู่ตึงเครียด มาวันนี้นึกย้อนกลับไป จริงอยู่การเลี้ยงเด็กเป็นงานหนัก เป็นงานที่ต้องใช้ทั้งสมองและอารมณ์รับรู้ เข้าใจพัฒนาการของเด็ก พ่อแม่ก็มีหน้าที่ดูแล ปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ ทั้งความเป็นอยู่ การกินนอน การทำงาน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นเรื่องที่เคร่งเครียดเสมอไป   ความรักและห่วงใยจนลืมนึกถึงหลักธรรมชาติ ก็ทำให้พ่อแม่เป็นทุกข์กับการเลี้ยงลูกได้เช่นกัน
      อย่างเรื่องนมแม่  ที่เคยมีปัญหาน้ำนมไม่ไหล พยายามแล้ว ทั้งปั๊ม ทั้งกินทุกอย่างที่จะทำให้มีน้ำนมออกมา ก็ไม่ได้ช่วยอะไร  ตอนนั้นรู้สึกกดดันน่าดู เพราะทุกคนอยากให้เลี้ยงลูกด้วยนมแม่  ตอนนี้มานึกดู ที่จริงแล้ว ก็ไม่ควรไปกดดันตัวเองซะขนาดนั้น  สุดท้ายถ้าจำเป็นต้องให้นมขวดก็ให้ไปเลย ไม่ต้องรู้สึกผิด
      แล้วยังเรื่องรอบตัวต่าง ๆ ตอนลูกยังเล็ก รู้สึกเหมือนตัวเองถูกขังอยู่ในโลกอีกใบ ที่ไม่เคยสัมผัส ที่ไม่เคยเข้ามา การมองสิ่งรอบข้างของแม่ก็เหมือนจะมีมุมมองที่แคบลงด้วย เพราะว่าจุดโฟกัสมันอยู่แต่ที่เจ้าตัวน้อยนั่นเอง
      ตอนนั้นจำได้ว่ามีเพื่อนน้อยมาก เพื่อนส่วนใหญ่ที่คบมาก็ยังไม่มีลูก เลยเหมือนกับว่า ไม่รู้จะไปบอกเล่าให้ใครฟัง  เพื่อนกลุ่มในเน็ตก็ดันมีปัญหา  กลายเป็นทำให้เราไม่ไว้ใจที่จะเปิดใจให้ใครอีก ตอนนี้มาคิดได้ว่า ช่างมันเถอะ คนบางคนก็มีตัวตนอยู่แต่ในเน็ต  ไม่มีหรอกที่จะมานั่งไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบ นอกจอ  หรือ คบเราเพราะเราเป็นเรา (ไม่ใช่เพราะเราเป็นคนไทยคนหนึ่งในเมืองนี้) ทำให้เราน้อยใจ คิดว่าเราทำอะไรผิดวะ ก็จากมาเงียบ ๆ (ฮอร์โมนแม่พาไป ฮ่าฮ่า) หลัง ๆ ก็เปลี่ยนความคิด  ก็คิดว่าเขาอาจจะเป็นคนดีของใครหลาย ๆ คน แต่ไม่ใช่สำหรับเรา  ไม่ใช่ว่าไม่ดีพอนะแต่ว่าคงจะจริตไม่ตรงกัน ความคาดหวังไม่ตรงกัน และอะไรอีกหลาย ๆ อย่างไม่ตรงกัน  ก็ปล่อยวางได้ง่ายขึ้น  แล้วมาตอนหลังเริ่มเจอกับเพื่อนแม่ ๆ ที่มีลูกวัยไล่เลี่ยกัน  มานั่งคุยกัน เธอเป็นไง ลูกเธอเป็นไง ปรากฎว่าได้เพื่อนใหม่เยอะมากจากลูก แม่คนไทยสามแม่ แม่เยอรมันอีกหกเจ็ดแม่ ตอนลูกหัดคลานก็นัดพบกันไปเบบี้คาเฟ่ หรือไปเดินเล่นในสวนสาธารณะแล้วแต่อากาศจะเอื้ออำนวย  แถวบ้านนี้ก็มีสองแม่ เป็นคนโบลิเวีย ที่น่ารักมาก ๆ เลี้ยงลูกได้ดี เวลาคุยกันเขาจะมีข้อคิดดี ๆ ให้เราได้เรียนรู้เสมอ แต่เขาไม่ได้มาสอนนะ ว่าต้องอย่างงั้นอย่างงี้ อย่างไปบ้านเขา เขาก็ปล่อยลูกเขาเล่นตามสบาย บ้านรกก็ช่างมัน (ตอนนั้นเราเครียดมากว่าบ้านเล็ก พอมันรกยิ่งเครียดใหญ่) ก็ทำให้เรารู้สึกผ่อนคลายขึ้น  ตอนนี้แม่ชาวโบลิเวียมีลูกคนที่สองนำหน้าไปเรียบร้อยแล้ว นางบอกว่าเหนื่อยอ้วกแตกเลย แต่มันก็ผ่านไป ตอนนี้คนที่สองเข้าอนุบาลแล้ว 
      เรื่องอนุบาลอีกนะ เป็นปัญหาคลาสสิคสำหรับเมืองใหญ่ในเยอรมนี เพราะว่าก่อนหน้านี้ชาวเยอรมันมีลูกน้อย อนุบาลก็มีพอตามความต้องการ แต่ห้าหกปีหลังนี้ รํฐบาลสนับสนุนให้คนมีลูกเพราะกลัวประชากรไม่เพียงพอ เลยออกนโยบายสนับสนุนการเงิน ให้เงินสนับสนุนรายเดือนจนลูกครบ ๑๘ ปี แล้วปีแรกยังมีเงินค่าเลี้ยงดูให้อีก และอื่น ๆ อีกมาก  แต่ แต่ว่า จำนวนสถานที่เลี้ยงเด็กก็ยังไม่พอต่อความต้องการ พ่อแม่ต้องวิ่ง สู้ ฟัด ทีเดียว ไปสมัครไว้หลาย ๆ ที่ แต่เนิ่น ๆ ที่เคยได้ยินมาว่าลูกคลอดปุ๊บจองอนุบาลปั๊บ นึกว่าเม้าท์ ที่จริงควรทำทีเดียวแหละ
      ของแก้มกลมก็มีสมัครไว้หลายที่มาก ๆ เรียกไปคุยบ้าง ส่วนใหญ่ตอบปฏิเสธหมด มีที่หนึ่งตอบรับมา ได้ช่วงบ่าย แต่ว่าต้องรอให้อนุบาลย้ายที่ก่อน ตอนหลังที่นี่ก็โทรมาบอกว่า ต้องขอยกเลิกใบสมัครก่อนเพราะติดปัญหาเรื่องย้ายที่ เลยไปกดดันให้พ่อแก้มกลมโทรไปหาอนุบาลต่างๆ อีกที ก็ปรากฎว่า อนุบาลของโบสถ์ที่เราไปประจำ กำลังขยายรับเด็กเพิ่ม (อนุบาลถูกขอร้องแกมบังคับจากทางการ) และเขาหาเด็กผู้หญิงอายุต่ำกว่าสามขวบอีกหนึ่งคน เข้าทางเป๊ะเลย เราเลยได้อนุบาลกันด้วยประการฉะนี้
      ตอนนี้เข้าอนุบาลแล้ว ก็ใช่ว่าจะเหนื่อยน้อยลง เหนื่อยกายนั้นดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แต่เหนื่อยปากเปียกปากแฉะแทน เพราะว่านางอยู่ในวัยชอบทดลอง ต่อต้าน คำว่าไม่ คือคำพูดติดปาก มาเจออิแม่แสนดุ เข้าไป บางทีก็เลยรู้สึกว่าตัวเองเข้มงวดกับลูกเกินไป ไม่ได้เป็นเพราะว่าเราโตมาแบบเข้มงวดแล้วจะมาลงที่ลูก ไม่ใช่ แต่รู้สึกว่าเราต้องเป็นคนกำหนดขอบเขตให้ลูก ไม่ใช่ปล่อยตามใจ อย่างเวลากินก็ต้องกินนั่งโต๊ะให้เรียบร้อย จะสามขวบแล้วจะมาละเลงเละแบบเด็กขวบหนึ่งก็เกินไป คือทำหกนี่ก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่เอาแกงมาใส่แก้วน้ำ(ลูกอิชั้นยังทำอยู่ค่า) เอาไข่มาป้ายหน้า แบบนี้ก็ต้องมีบอก ดุ บ้าง  แต่แม่ก็ต้องควบคุมอารมณ์ให้ดี เพราะตัวเองรู้ตัวว่าเป็นคนดุ ดุแล้วโกรธจริง ไรจริง ต้องนับร้อยเสมอแล้วคิดว่า  อ้าวแต่ว่าเด็กสามขวบนี่เนาะ จะไปเอาอะไรกับมันมาก 
      บางทีก็ยังรู้สึกผิดว่าดุลูกแรงไปไหม  ตอนแรกก็ตีลูกนะ แต่หลัง ๆ ไม่ต้องตีแล้ว ให้เข้าไปอยู่คนเดียวในห้อง นางก็ร้องไห้แง ๆ แล้ว หลัง ๆ มาอีก ก็ไม่กักบริเวณแล้ว ดุขึ้นเสียงก็เพียงพอแล้ว คือเด็กก็เรียนรู้เหมือนกัน  แต่ดุแล้วก็ไม่ใช่ว่าจะจบเลยนะ เพราะเขาก็จะไม่เข้าใจหรอก ว่าเขาทำผิดอะไร  เลยใช้มุขดุให้หยุดการกระทำของเด็กก่อน อย่างดึงปลั๊ก ให้เขาหยุดทำก่อน แล้วนั่งลง มองตา ดึงตัวเข้ามาใกล้ ๆ แล้วใช้น้ำเสียงราบเรียบ สอนเหตุผลด้วยคำพูดง่าย ๆ อย่างคำว่า ไม่ทำ ไม่ทำค่ะ เพราะ อาจทำให้ไฟดูดแล้วเจ็บได้นะ  ไม่น่าเชื่อว่าเด็กเกือบสามขวบ ยอมฟังเหตุผล แล้วจำด้วย วันหลังแก้มกลมมาชี้ปลั๊กแล้วทวนคำพูด ไม่ทำ ไม่ทำ เดี๋ยวเจ็บนะ ลูกรู้จักคำว่าขอบคุณ ขอโทษ เวลาทำอะไรผิดก็จะทำหน้าสำนึกผิดหลับตาปี๋กลัวแม่ดุ ไอ้เราก็ขำ แต่ก็ต้องฟอร์ม ทำเสียงเข้มสอนลูก เห็นลูกวันนี้ก็แอบภูมิใจที่ดุไปไม่เสียหลาย  แก้มกลมมีความเป็นตัวของตัวเอง สามารถสื่อสาร บอกสิ่งที่ต้องการได้ ขอร้องเป็น ไม่ได้เอาแต่ร้องไห้โยเยเป็นเด็กทารก  เวลาห้ามก็ลองทำต่อนิดหน่อยพอเป็นพิธี แต่สอนแล้วก็ฟัง  ชอบ(ทำเป็น)อ่านหนังสือเลียนแบบพ่อกับแม่ พูดได้ทั้งสองภาษาและเข้าใจภาษาอังกฤษซึ่งเป็นภาษาที่สาม  เป็นเพราะว่าลุงแก้มกลมเป็นลูกครึ่งอเมริกันที่อยู่บ้านเดียวกัน พูดกับแก้มกลมแต่ภาษาอังกฤษ ตอนแรกเราก็ค่อนข้างวิตกว่าจะเยอะไปสำหรับลูกไหม  แต่ก็ตามใจลุง เพราะลุงแก้มกลมก็โตมาแบบสองภาษาท่ามกลางการไม่เห็นด้วยของครอบครัวทางฝ่ายเยอรมัน แล้วก็เห็นผลในตอนที่ไปเที่ยวประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ อาทิตย์แรกนางก็พูดโต้ตอบอังกฤษประโยคง่าย ๆ ได้ กริ้วววววว (นึกถึงหัวอกพองโตของคนเป็นแม่นะคะ)
      สรุปว่าตอนนี้ที่เหนื่อย เพราะใช้พลังงานไปกับงานหลายอย่างที่แตกต่างกัน  งานเลี้ยงลูกก็แบบหนึ่ง งานสอนทำอาหารก็แบบหนึ่ง งานเตรียมทำอาหารจัดเลี้ยงก็อีกแบบหนึ่ง ต้องแบ่งเวลาให้ดี  ตอนนี้ลูกไปอนุบาล อิแม่เลยรับงานซะเยอะเลย วิ่งวุ่นทั้งวัน บางวันก็ลืมกินข้าว จนจะไปรับลูกแล้ว ถึงจะได้ไปตักข้าวมากิน เหนื่อยควบคุมความปรี๊ดเวลาเห็นนางซน เหนื่อยต้องคิดหากลอุบายหลอกล่อ สอนเจ้าตัวน้อยให้เขาคิดเป็น คือไม่ต้องมาอยู่ในโอวาท เรียบร้อยเป๊ะ แต่สิ่งพื้นฐานเขาก็ต้องเข้าใจ แบบไม่ดูการ์ตูนเกินสิบนาที ไม่กินขนมหวานมากเกินไป อะไรแบบนี้ 
     ที่พูดมาทั้งหมดทั้งมวลนี้ ไม่ได้หมายความว่าปุ่นชมตัวเองว่าเป็นแม่ที่ดีนะคะ อย่าเข้าใจผิด หน้าที่แม่ เป็นหน้าที่ที่ไม่มีวันจบ วัดผลงานกันยากด้วย ว่าทำหน้าที่ดีไม่ดีอย่างไร เชื่อว่าแม่ทุกคนคงอยากเห็นลูกเป็นคนดี มีคนรักเยอะ ๆ แต่ลูกก็คือเด็กคนหนึ่ง ทำผิด ทำถูก อย่างไรก็ต้องคอยแก้ไขกันไป แม่ก็คือคนคนหนึ่งเช่นกัน มีรัก มีเหนื่อย มีโกรธ แต่ยังไงก็จะพยามเลี้ยงดูเขาด้วยความรักต่อไปค่ะ
     เม้าท์มอยเรื่องลูกมาเยอะ ที่จริงมีมากกว่านี้อีก ถ้าเล่าหมด คงไม่จบง่าย ๆ วันนี้คงต้องไปก่อนล่ะค่า  สวัสดี

รูปแก้มกลมเมื่อเดือนก่อน  จะสามขวบแล้วค่า




 

Create Date : 06 ธันวาคม 2556
3 comments
Last Update : 10 ธันวาคม 2556 3:36:15 น.
Counter : 1492 Pageviews.

 

เห็นด้วยๆ เลี้ยงเด็กยากมากๆ นี่ขนาดช่วยเลี้ยงหลานชายสองคน ปวดตับปวดไตมาก อะไรๆก็ไม่ๆๆๆ หรือไม่ก็ย้อนถามกลับ ทำไมๆๆๆ โอย ตอบไม่ถูก ^__^

 

โดย: settembre 8 ธันวาคม 2556 18:22:27 น.  

 

ลูกสาว แก้มกลม น่ารักมากๆ เลยค่ะ หน้าตาสะสวยจริงๆเลย


ลูกสาวป้าลี เจ็ดขวบแล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้เลี้ยงเองตั้งกะสองขวบแล้ว ได้แต่โทรหากัน ทุกวัน เป็นเพื่อนกันทุกเรื่อง ทำการบ้านก็ต้องเสียบหูโทรศัพท์
ทำได้แค่นั้นจริงๆ แต่รับรู้เรื่องราวของลูกทุกเรื่อง

เจอกันปีละ สอง หรือ สามครั้ง เต็มที่....

แอบอิจฉาคุณแม่น้องแก้มลึกๆ

ที่ได้อยู่กับลูก และรู้สึกอบอุ่นไปด้วย เวลาที่เข้ามาอ่านเรื่องราว

 

โดย: Lee Jay 11 ธันวาคม 2556 16:49:38 น.  

 

สวัสดีคะคุณปุ่น ดีใจจังที่เห็นเม้นต์นะคะ
โอ้โห น้องแก้มกลมใกล้สามขวบแล้ว เวลาผ่านไปไวมาก
ขอส่งกำลังใจให้ทั้งครอบครัว สุขสันต์วันคริสมาส มีความสุขมากๆ ค่ะ

 

โดย: diamondsky 23 ธันวาคม 2556 22:46:45 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


Bananarumba
Location :
โคโลญจ์ Germany

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




จากเชียงราย ผ่านเชียงใหม่ ไปกรุงเทพ ปัจจุบันลงตัวอยู่ที่โคโลญจ์ มีความสุขดีเหมือนเป็นบ้านที่สอง
ผ่านชีวิตมาเกือบครึ่งคนแล้ว เขียนบล้อกมาหลายปี จากตอนแรกที่อยากเขียนเพราะต้องการแบ่งปันและอยากมีเพื่อน ตอนนี้จุดหมายในการเขียนเปลี่ยนไปเป็น เขียนเพราะใจอยากเขียน รู้สึกรักภาษาไทยเหมือนเป็นนางงามมิตรภาพ
กิจการปิ่นโตดำเนินไปด้วยดีค่ะ ขอขอบคุณที่สนใจคลิกเข้าไปดูเว็บไซด์นะคะ
Friends' blogs
[Add Bananarumba's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.