ไม่เคยกินและไม่กล้ากินเลยอ่ะคะพูดตรงๆ
เจ้าอาร์ติโช้คเนี้ยเป็นพืชที่ไม่ถูกชะตาเลยคะ
รูปร่างหน้าตา อะจึ้ย...แหะๆ

ไอ่อาร์ติโช้คเนี่ย.. เห็นครั้งแรกพี่โตสฉงนสงสัยมากๆ เลยนะมันคืออะไร(วะ) ไหงมันอยู่รวมกับพวกบรรดาผักๆๆ ทั้งหลายล่ะเนี่ย..

และพอได้รู้ว่ามันเป็นผัก ก็อื่ม.... แล้วเค้ากินตรงไหนของมันล่ะเนี่ย... ดูไม่เห็นมีตรงไหนที่มันจะน่าเอามากินเลย.. แล้วเค้าเอาไปทำไรกิน.. ทำไง.. หรือว่ามันเหมือนๆ กับหัวปลีเรานะ.. แต่ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ พี่โตสก็ยังไม่เคยเอามันมาลองทำอะไรกินเลยล่ะ.. แบบว่าหน้าตามันไม่ค่อยน่าเอามากินเท่าไหร่เลยนะพี่ว่า..

ว่าแต่ว่า.. ปุ่นต้มมันกินกับมายองเนสง่ายๆ เลยอย่างนี้เนี่ย.. พี่โตสถามตรงๆ เหอะปุ่น.. "สำหรับปุ่น" มันอร่อยขนาดที่จะกินมันมากกว่าหนึ่งใบจริงเหรอน้องปุ่น..

แต่ยังไง พี่โตสก็คงจะขอบายเจ้าอาร์ติโช้คนี้ต่อไป .. เพราะว่าจนถึงวันนี้ พี่โตสยังไม่เอนจอยกินอะไรสไตล์ฝรั่งๆ อย่างนี้ล่ะปุ่น.. พี่หมายความว่า.. การกินอะไรก็แล้วแต่จิ้มมายองเนสเนี่ย.. ไม่เคยกินที่เมืองไทย แล้วก็(ยัง)ไม่พิศมัยในเมืองฝรั่งเลยล่ะปุ่น .. ประมาณว่า.. ที่บ้านพี่โตสเวลารวมตัวกันเมื่อไหร่ ก็จะสแน๊กชีส (หั่นเป็นก้อนๆ เล็กๆ) กันประจำ แต่พี่โตสก็ยังหม่ายอาวอ่ะ.. ชีสสำหรับพี่โตส ถ้าไม่ละลายก็กินไม่ลงอะไรเงี้ย... แต่ตรงนี้ก็ดีอย่างนะพี่โตสว่า.. เพราะว่าแค่กินอะไรที่ยังเป็นสไตล์ไทยๆ อย่างนี้ หลายๆ ครั้งพี่โตสยังต้องควบคุมดูแลเรื่องน้ำหนักเลย .. คิดดูแล้วถ้าไปติดกินชีสเป็นสแน๊กอย่างฝรั่งเค้า มีหวังหุ่นกลายเป็นอเมริกัน "ส่วนใหญ่" (เวอร์ชั่นเตี้ยม่อต้อ) ไปแน่ๆ เลยอ่ะปุ่น

ปุ่นทำเวิร์คช๊อบสอนทำอาหารไทยด้วยหรือเนี่ย... นึกแล้วก็น่าสนุกจังเลยอ่ะปุ่น.. น่าสนุกประมาณว่าอยากไปเป็นลูกมือช่วยปุ่นเฉยๆ นะ เพราะถ้าให้พี่โตสทำเองแบบปุ่น พี่คงหม่ายหวายอ่ะ .. ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง สอนยังไงอะไรเงี้ย...

เรื่องที่บ้านเรา.. พี่โตสก็เลิกติดตามแล้วเหมือนกันล่ะปุ่น.. ไม่ไหว.. เหนื่อยหัวใจเหลือเกิน.. จะมีก็แต่ได้เห็นข่าวจากซีเอ็นเอ็นนิดๆ หน่อยๆ .. เมื่อกี้เพิ่งได้เห็นว่าทหารกับไอ้พวกอิตัวของไอ้หน้าเหลี่ยมยิงปะทะกันอีกแล้วอ่ะ

ปล. เห็นปุ่นอัพบล๊อกง่ายๆ อย่างนี้แล้วพี่โตสก็อยากอัพบล๊อกง่ายๆ บ้างแฮะ.. เอามาคั่นบล๊อกวิชาการซะหน่อย.. ขี้เกียจๆ อย่างนี้ ดูท่าจะอีกนานกว่าจะสำเร็จออกมาโพสต์ได้ เดี๋ยวไปดูหารูปก่อง

ไม่เคยกินค่ะ

อยากลองเหมือนกัน ไปหาที่ไหนหน๊อ

ท่านที่บ้านเคยทำให้ทานเหมือนกันค่ะ
ตอนแรก งง ไม่มีอย่างอื่นให้กินแล้วเหรอ ต้องกินใบ

สุดท้ายเลยต้องตำน้ำจิ้มซีฟู้ดมาจิ้มด้วย ค่อยยังชั่วหน่อย

เคยทานเหมือนกันค่ะ ปู่ย่าแนะนำ ประเภทว่า ทานสิ
ดีต่อสุขภาพนะ ... เราก็ชอบอยู่นะคะ แต่ดูสิ้นเปลือง
มาก ราคาแพง แต่ได้แทะนิดเดียว

ชอบกินแต่เฉพาะอ่อนๆด้านในคะ แผ่นข้างนอกมิชอบเลย หรือเอาแบบในขวดไปว่างลงบนหน้าพิซซ่า แบบว่า..แค่คิดก็

เห็นเพื่อนทำไปให้ญาติ ๆ ชิม ก็เจอ feedback แบบที่คุณปุ่นเจอเลยค่ะ บอกว่าแผ่นเปาะเปี๊ยะ เหมือนยาง กลัวที่จะลองกัน ... เพื่อนเธองอน เอากลับมาหม่ำคนเดียวหมดเลย ... พูดเหมือนคุณปุ่นอีกล่ะ ว่า "ดีจัง" ไม่มีคนแย่ง หม่ำของอร่อย ๆ ... เห็นบอกว่าวันหลังมีคนขอมาอีก แต่เธองอน ไม่ทำให้ใครลองอีกเลยค่ะ

เคยได้ลองทานแล้วคะ สามีทำให้ทาน(เหมือนกันอิอิ) จิ้มกับมายองเนส อย่างที่คุณปุ่นว่า ทานเสร็จต้องทานข้าวต่ออีกสักจานถึงจะอิ่ม

หวัดดีจ้าปุ่น สบายดีมั้ย

อ่ะ อ่ะ เคยเห็นในซุปเปอร์บ่อย ๆ ที่แท้เค้าก็เอามาต้มกินง่าย ๆ อย่างนี้เองเนอะ ถ้าเป็นป้านะ คงมีการโขลกน้ำพริก หรือไม่ก็หลนอะไรซักอย่างมากินแกล้มด้วยแน่ ๆ คงอร่อยไปอีกแบบ

ป้าว่าป้าเป็นโรคจิต ป้าชอบแก้วน้ำมากเลยอ่ะ เห็นแก้วน้ำที่ไหนเป็นต้องไปหยิบจับ แอบชอบแก้วน้ำบ้านปุ่น อันที่ก้นเล็กปากบานอ่ะนะ มาอยู่นี้ยังไม่ได้ซื้อแก้วน้ำเป็นจริงเป็นจังเลยอ่ะ จับฉลากกับออฟฟิศเก่าทีไร ได้เป็นแก้วน้ำกลับมาทุกที จะทิ้งก็เสียดาย จะซื้อไอ้ที่อยากได้ก็ไม่มีที่จะเก็บอีก เพราะครัวเล็กมาก อาศัยเข้าห้างแล้วก็ไปลูบ ๆ คลำ ๆ ไอ้ที่อยากได้ หรือไม่ก็ดูตามบล็อกชาวบ้านอย่างนี้ไปก่อน อิอิ

เดือนนี้เริ่มสอนทำอาหารแล้วดิ จริง ๆ แล้วอยากฟังอ่ะปุ่น ว่าไปยังไง มายังไง ถึงได้ทำตรงนี้ได้ คนเรียนเป็นแม่บ้านหรือยังไง ว่าง ๆ ไปหยอดเล่าให้อ่านมั่งนะ

อาร์ติโช้คนี่เห็นบ่อยๆ แต่ไม่เคยกิน ไม่รู้ด้วยเค้ากินกันยังไงอ่ะ แต่เห็นปุ่นอธิบายให้ฟัง อืมมม วิธีทำกินง่ายเนอะ แต่มันอร่อยหรือป่าวเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่านี่ก็เป็นอาหารได้นะเนี่ย (แต่หน้าตามันเหมือนดอกบัวจริงๆเนอะ)

"โทบี้" อ้อมตั้งชื่อนี้ตามโทบี้ แมคไกวร์อ่ะ พระเอกสไปเดอร์แมน อิอิ โทบี้เป็นหมาพันธุ์แจ็ครัสเซลแบบ rough coat ซึ่งจะขนยาวกว่าแจ็ครัสเซลที่เห็นทั่วไปที่ส่วนมากขนจะสั้นน่ะจ้ะ ตอนหาเค้ามาอยู่ด้วยเมื่อสามปีก่อนนู้น อ้อมจะเจาะจงเอาแบบขนยาวเลย ก็ต้องมานั่งดูโคตรเหง้าต้นตระกูลโทบี้กันว่าเป็นแบบขนยาวหรือขนสั้น เพื่อให้ชัวร์ๆ เค้าเป็นหมาพันธุ์เล็กน่ะจ้ะ ไม่โตไปกว่านี้แล้วล่ะ แต่คือก็ไม่เล็กมาก ตัวประมาณใหญ่กว่าแมวตัวอ้วนๆนิดนึงอ่ะมั้ง

เห็นหน้าตาแบบนี้ แต่จริงๆโทบี้ก็ซนใช่ย่อย มันเป็นคาร์แร็คเตอร์ของหมาพันธุ์นี้น่ะ ไม่ค่อยจะอยู่นิ่ง แต่เวลาน่ารักนิสัยดีก็ดี๊ดีนะ เวลาเอาไปเดินอ้อมเองก็เอาถุงอึไปเก็บด้วยเหมือนกัน ไม่ชอบเหมือนกันเวลาไปเดินแล้วคนปล่อยให้หมาอึเรี่ยราดน่ะ เวลาเดินสนามหญ้านี่ต้องดูให้ดีๆเนอะ หรือเวลาเอาไปเดินตอนกลางคืนอ้อมเลือกเดินริมถนนอย่างเดียวนะ ไม่กล้าไปที่สนาม กลัวไม่เห็นอึหมา ฮะๆๆๆ

Lorelai พูดเยอรมันเหรอ นึกภาพไม่ออกเลยนะเนี่ย บ้านอ้อมเองรับช่องเยอรมันได้อยู่สามช่อง เวลาดูหนังเค้าพากษ์ เค้าหาคนพากษ์ได้เสียงเหมือนของจริงจริงๆนะ มีอยู่ครั้งนึงอ้อมนั่งดูเรื่องลอร์ด ออฟ เดอะ ริงคส์ภาคเยอรมัน โอววว โฟรโด้เสียงเหมือนโฟรโด้ตัวจริงเลยยยย ยกเว้นแต่ว่ากำลังพูดเยอรมันอยู่

ปล. ตอนนี้อ้อมหายดีแล้วจ้ะ แผลเป็นก็ไม่ค่อยเห็น ออกไปหลั่นล้านอกบ้านได้แล้ว

อ๋อชื่อนี้นี่เอง! เคยเห็นในทีวีค่ะ อารมณ์นางเอกรวย พระเอกจน ไปทานข้าวที่บ้านนางเอกครั้งแรก สั่งทานอะไรก้อไม่เป็น มีเจ้านี่ พระเอกอยากโชว์ใช้มีดพยายามตัด นางเอกเลยโชว์วิธีกิน

แอบงง มันอร่อยเหรอค่ะ ดูลูกนึงมันกินได้นิดเดียวเอง