|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
พลังงานสูญเปล่า
พลังงานเป็นทรัพยากรที่มีค่ามากที่สุดของเราเพราะว่ามันเป็นหนทางที่จะนำศักยภาพอันสร้างสรรค์ของเราให้แสดงออกมาในรูปการกระทำ ร่างกายและความคิดของเราเป็นทางออกของพลังงานอันมีค่านี้ ร่างกายของเราและความคิดของเราเป็นสิ่งแสดงให้เห็นถึงสาระของพลังงานนี้ เมื่อเราเปิดหัวใจทั้งหมดของเราให้กว้างต่อชีวิต ความคิดของเรา หัวใจของเรา และพลังงานของเราจะทำงานด้วยกันอย่างผสมผสานกลมกลืน และจะนำให้เราได้สัมผัสกับความเต็ม ความอิ่มเอิบของประสบการณ์แห่งชีวิต และความสุขอันดื่มด่ำจากประสบการณ์เหล่านั้น
เมื่อเราอยู่ในวัยเยาว์ เราจะมีกระแสพลังอย่างใหญ่หลวงในการกระทำต่าง ๆ เราจะมีพลังอันเข้มข้น ซึ่งสามารถทำให้เราสามารถทำอะไรก็ได้อย่างสำเร็จด้วยความง่ายดาย แต่เนื่องจากเราได้พลังนี้อย่างง่ายดาย เราจึงไม่ได้ใช้มันอย่างฉลาด เราจะใช้มันแค่จุดมุ่งหมายส่วนตัวและกับสิ่งที่เราพอใจเท่านั้น แทนที่จะใช้มันในทุก ๆ สิ่ง ทุก ๆ ส่วนของกิจกรรมในชีวิตประจำวัน
เราอาจคิดว่าเมื่อเราหลีกเลี่ยงงานหนัก ชีวิตของเราจะมีความสุขมากขึ้น เราต้องการจะเก็บเวลาและพลังงานของเราไว้ให้กับสิ่งที่เราอยากทำเท่านั้ เราอาจไม่ตระหนักว่าความสำเร็จโดยแท้จริงแล้วจะเกิดขึ้นจากความพยายามและความตั้งใจ การหลีกเลี่ยงงานเป็นการที่เรายอมให้พลังงานสูญไป และลดโอกาสสำหรับความงอกงามของตนเอง ชีวิตจะกลายเป็นเช่นสระน้ำนิ่ง แทนที่จะเป็นพื้นดินอันเบิกบานสำหรับการกระทำต่าง ๆ
พลังงานที่เราสูญไปกับกาลเวลานั้นจะไม่มีวันหวนกลับมาอีกเลย ส่วนหนึ่งของชีวิตของเราจะถูกทิ้งไป เราจะสูญเสียความอุดมซึ่งเกิดจากการมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่กับอะไรบางอย่างที่เราพึงกระทำ เมื่อเราเชื่อว่า เราเป็นเจ้าของเวลาทั้งหมดในโลก เราจะทำอะไรอย่างเชื่องช้าและเลื่อนการทำงานต่าง ๆ ออกไป แม้ว่าเราจะมีชีวิตผ่านไปวัน ๆหนึ่งได้ แต่เราก็จะปล่อยให้ตัวเองล่องลอยไป เปลี่ยนจากสิ่งนี้ไปยังสิ่งนั้นเรื่อย ๆ เมื่อเราใช้พลังงานของเราในลักษณะนี้ มันยากเหลือเกินที่เราจะลึกซึ้งในสิ่งต่าง ๆ เพียงเพื่อที่จะนำให้เกิดความสุข แรงจูงใจของเราจะอ่อนล้าและความใส่ใจของเราจะแตกซ่าน
การที่เราสูญเวลาและพลังงานไป เราจะรูสึกว่างเปล่าและรู้สึกว่าบางอย่างในใจขาดหายไป เรามองดูสิ่งที่เราได้ทำและจะเห็นสิ่งที่เหลือปรากฏอยู่เล็กน้อยเท่านั้น เพราะความไม่สนใจที่จะใส่ใจกับงานทุกแง่มุมและทุก ๆ งานทำให้เราไม่บรรลุจุดหมายที่มีความหมายอย่างแท้จริงได้ และเมื่อเราถึงวัยชราเราอาจเสียใจกับเวลาที่สูญไป และกว่าจะพบว่าเราได้สูญพลังงานต่าง ๆ ไปโดยไม่ได้ใช้มันเลย มันก็สายเกินกว่าจะทำอะไรกับมันได้แล้ว เวลาจะพาชีวิตเราไปด้วย และเราจะพบว่าเราได้สร้างงานที่มีค่าแต่น้อยนิดเท่านั้น
โดยการสังเกตวิธีการทำงานของตน เราจะเห็นวิธีที่พลังงานของเราสูญเปล่าไป เมื่อเราไม่ได้ให้ความพยายามและหัวใจทั้งหมดแก่งาน เราไม่ได้วางแผนอันเหมาะสมและเราทำไม่ได้อย่างตั้งใจ เราจะรู้สึกกังวลและเครียด แทนที่เราจะเพิ่มพลังงานให้มากขึ้นแก่งานของเรา เรากลับเริ่มจะคิดฝันและลดความใส่ใจลงในสิ่งที่เราต้องทำนั้น แรงจูงใจในการทำงานก็ยิ่งจะอ่อนลงไปอีก เราจะหันความสนใจไปยังสิ่งต่าง ๆและก็ลงท้ายด้วยการรบกวนผู้อื่นที่ทำงานกับเรา เมื่อลักษณะเช่นนี้ดำเนินต่อไป ผู้อื่นจะต้องทำงานแทนเรามากขึ้น และความขุ่นเคืองใจไม่พอใจต่าง ๆ ก็เกิดขึ้นและมักนำไปสู่ความขัดแย้ง ดังนั้นพลังงานของเราก็สูญเสียไปมากขึ้น
เมื่อเราสังเกตลักษณะการทำงานเช่นนี้ได้ เราจะพบว่าคุณภาพของพลังงานที่เราให้ไปในงานเป็นตัวกำหนดประโยชน์ต่าง ๆ ซึ่งเราจะได้จากงานนั้น เวลาและพลังงานจะเป็นทรัพยากรซึ่งช่วยให้เราบรรลุเป้าหมายที่เราต้องการ หากเราใช้ทรัพยากรนี้ได้อย่างถูกต้อง เราจะยกระดับคุณภาพของการมีชีวิตของเราได้ เพราะฉะนั้น มันจึงสำคัญมากสำหรับเราที่จะใช้ทรัพยากรของตนเองอย่างมีประสิทธิภาพที่สุด และใช้ประโยชน์ให้มากที่สุดจากทุกขณะแห่งการทำงาน(มีต่อ)
================================
คัดจาก "แห่งการงานอันเบิกบาน"
ผู้เขียน : ตาร์ถัง ตุลกู
ผู้แปล : โสรีช์ โพธิแก้ว
ขอขอบคุณองค์ความรู้ทั้งหมดที่ได้จากหนังสือเล่มนี้
Create Date : 24 ธันวาคม 2548 |
Last Update : 24 ธันวาคม 2548 7:53:13 น. |
|
24 comments
|
Counter : 602 Pageviews. |
|
|
|
โดย: rebel วันที่: 24 ธันวาคม 2548 เวลา:9:38:37 น. |
|
|
|
โดย: ประกายดาว วันที่: 24 ธันวาคม 2548 เวลา:10:51:45 น. |
|
|
|
โดย: namit วันที่: 24 ธันวาคม 2548 เวลา:11:00:13 น. |
|
|
|
โดย: ประกายดาว วันที่: 24 ธันวาคม 2548 เวลา:11:17:34 น. |
|
|
|
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 24 ธันวาคม 2548 เวลา:11:36:50 น. |
|
|
|
โดย: me2you วันที่: 24 ธันวาคม 2548 เวลา:12:16:45 น. |
|
|
|
โดย: กระจ้อน วันที่: 24 ธันวาคม 2548 เวลา:20:00:45 น. |
|
|
|
โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:0:26:06 น. |
|
|
|
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:7:54:45 น. |
|
|
|
โดย: rebel วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:8:10:14 น. |
|
|
|
โดย: me2you วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:11:12:04 น. |
|
|
|
โดย: ตะวันสีชมพู วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:15:14:54 น. |
|
|
|
โดย: PinkStone IP: 125.25.3.139 วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:20:01:17 น. |
|
|
|
โดย: คนสวย(ทำใจได้) IP: 210.246.74.164 วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:20:48:20 น. |
|
|
|
โดย: พี่เจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:20:57:07 น. |
|
|
|
โดย: ยี่หร่า@ วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:21:28:09 น. |
|
|
|
โดย: สเลเต วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:22:07:57 น. |
|
|
|
โดย: Black Tulip วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:23:08:41 น. |
|
|
|
โดย: ป่ามืด วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:1:30:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|