|
|
ชีวิตยามเมื่อสร้างตัวใหม่ ๆ
สมัยเด็ก ๆนั่งมองดูพ่อซ่อมรถบรรทุก
ดูแล้วก็ไม่มีความคิดที่จะทำสิ่งเหล่านี้ได้เลย
รถบรรทุกสมัยก่อนนั้นต้องมาประกอบตัวถังไม้เอง
ไม่เหมือนสมัยนี้ที่ทุกอย่างสำเร็จมาจากโรงงาน
ยังจำได้สมัยเด็ก ๆเห็นพี่ชายนำไม้มาประดิษฐ์เป็นรถแล้วเอาเชือกลากเล่นกัน ดู ๆ แล้วก็น่าสนุกดี แต่ตัวเองก็ไม่ได้มีประสบการณ์ในการลงมือทำในสิ่งเหล่านี้......
จนมาถึงเมื่อตอนจะเอ็นทรานซ์ การเลือกเรียนก็ดูจะไม่ได้เป็นไปตามความต้องการของตัวเองมากนัก จริง ๆน่าจะเลือกไปทางรัฐศาสตร์แต่สุดท้ายก็มาทางสายวิทย์ซึ่งไม่มีความถนัดเลยในตอนนั้น.......
หัวข้อบร็อกวันนี้...ชีวิตยามเมื่อสร้างตัวใหม่ ๆ
ทำไมตั้งหัวข้อนี้ จริง ๆ วันนี้ไม่รู้จะเขียนอะไร5555
เลยเอาเรื่องของตัวเองมาเล่าบ้างดีกว่า
มาลอกคราบตัวเองให้คนอื่นเห็นและเลือกส่วนที่ดีไปใช้
นั่นคือจุดประสงค์ใหญ่ครับในการเล่าเรื่อง.....
หลังจากเรียนจบชีวิตก็มาอยู่กับรถยนต์เป็นส่วนใหญ่
และความรู้ที่ได้มาก็มาจากการเรียนนอกโรงเรียนประเภทครูพักลักจำ และทดลองทำด้วยตัวเอง ลองผิดลองถูก บางครั้งก็ต้องมีการสูญเสียบ้างเพราะการเป็นเด็กฝึกงาน เช่นเปิดฝาหม้อน้ำขณะร้อนและโดนน้ำร้อนกระเด็นใส่หน้า,ใส่สายพานแล้วโดนมูเล่ย์ตัดเอานิ้วนางหายไป(ช่วงปลายเล็บหายไปหนึ่งในสี่)และแผลที่เกิดจากการทำงานอีกนับไม่ถ้วน เป็นไงบ้างครับประสบการณ์การทำงานที่แลกมาด้วยบาดแผลและความเจ็บปวดทางกาย........
จริง ๆ วิชาการบริหารที่เรียนมาบ้างก็แทบไม่ได้ใช้ สิ่งที่ได้จากการทำงานมันน่าจะมาจากการเอาชนะใจตนเองและความคิดไม่ดูถูกตนเองยามที่ชีวิตไม่มีทางเลือก ศักยภาพแฝงที่มีอยู่ในตัวจะแสดงออกอย่างเต็มที่ในช่วงนี้ และผลของงานและการเรียนรู้ทักษะต่าง ๆ จะเกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ
ใครเลยจะคิดว่าการเริ่มต้นจากจุดเล็ก ๆมันจะเติบใหญ่ขึ้นมาได้ นี่แหละคือผลของแรงบันดาลใจจากการทำงานและการไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ อย่าเปลี่ยนอาชีพบ่อยเพราะจริง ๆ คนเราจะมีเวลาในชีวิตเหลืออยู่กี่ปีในโลกนี้ และวงจรของทุกอาชีพมันก็ต้องการเวลาในการสะสมทั้งในด้านประสบการณ์,การสร้างคนและเงินทุนในการดำเนินการ ซึ่งบางทีมันก็ต้องการเวลามากกว่าสิบปีขึ้นไป การยอมแพ้ง่าย ๆ มันก็จะยิ่งทำให้ชีวิตการสร้างตัวไปไม่ถึงไหนและอาจจะอยู่ในสภาพคนแก่ที่ต้องเป็นภาระของลูกหลาน?
วันนี้ขอโพสต์แค่นี้ก่อนนะครับ.....
=================================
จิตใจยามสงบนิ่ง
มองดูน้ำที่อยู่นิ่ง ๆ
ให้นึกย้อนถึงใจตนยามสงบนิ่ง
บางทีการอยู่นิ่ง ๆ สักพักก็อาจทำให้เราคลี่คลาย
ปัญหาต่าง ๆ ที่เผชิญอยู่ไปได้ด้วยดี
ความเป็นจริงของโลก ความเป็นจริงของชีวิต
อันมีเหตุมีปัจจัยต่าง ๆ
เข้ามากระทบที่ใจอยู่เรื่อย ๆ
ทำให้จิตใจว้าวุ่นอ่อนล้า
การบริหารใจให้เข้มแข็งและมีพลัง
ไม่มีทางลัดใด ๆ
นอกจากการตามดูลมหายใจเท่านั้น
ความรู้ตัวทั่วพร้อม
การเดินจงกลม
หรืออีกหลากหลายวิธี
ในการเจริญสติตามหลักพุทธศาสนา
มาเถิดอย่ายอมให้สิ่งใด ๆ มาทำร้ายใจ
อย่าทำให้ใจต้องอ่อนล้าและสับสน
ชีวิตในทางข้างหน้ายังอีกยาวไกลนัก
ความสุขในชีวิตนั้น
อยู่ในระหว่างเส้นทางที่ก้าวเดินไป
อยู่กับปัจจุบันขณะ
และเคลื่อนเข้าไปสู่อนาคต
ด้วยใจที่สงบและมั่นคง
โลกจะเป็นของเราผู้ที่เข้าใจในตัวเอง
เข้าใจในโลกและสร้างสรรค์โลกใหม่
ให้น่าอยู่เป็นโลกที่สงบร่มเย็น....
วันนี้มานั่งหน้าจอฆ่าเวลาเล่นก่อนเข้านอน ภาพวิวที่เห็นคือเส้นทางที่วิ่งจากเวียงจันทร์ไปหลวงพระบางเป็นวิวใกล้ ๆ วังเวียง
ส่วนภาพเรือที่เห็นคือร้านอาหารริมเขื่อนน้ำงึมที่อยู่ใกล้กับเวียงจันทน์ เป็นเขื่อนที่ทางไทยได้ซื้อไฟ้ฟ้าจากลาวมาใช้
เป็นการเดินทางที่เข้าไปในช่วงปี 2544 ช่วงสงกรานต์พอดี
พอดีมาเจอไฟล์รูปเก่าของคอมที่บ้านเลยนำมาโพสต์เล่น
ช่วงนี้ขอพักยาว ๆ สักสองสามวันนะครับ รู้สึกอ่อนล้ามาก.........พร้อมเมื่อไรจะกลับมาใหม่ ตอนนี้พลังสำรองในตัวหมดสิ้น ขอไปชาร์ทแบตก่อนไม่รู้แบตจะเก็บไฟอยู่หรือเปล่า?
| Create Date : 12 พฤศจิกายน 2548 |
| Last Update : 14 พฤศจิกายน 2548 14:44:32 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 553 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: duritz97  วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:43:26 น. |
|
|
|
| โดย: rebel วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:53:35 น. |
|
|
|
| โดย: erol วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:54:17 น. |
|
|
|
| โดย: ตี๋สีชมพู วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:16:54 น. |
|
|
|
| โดย: run to me วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:43:25 น. |
|
|
|
| โดย: rebel วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:56:50 น. |
|
|
|
| โดย: ชายคา วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:12:27 น. |
|
|
|
| โดย: Black Tulip วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:00:24 น. |
|
|
|
| โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:35:05 น. |
|
|
|
| โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:03:46 น. |
|
|
|
| โดย: p_tham วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:2:14:29 น. |
|
|
|
| โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:49:18 น. |
|
|
|
| โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:51:05 น. |
|
|
|
| โดย: Black Tulip วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:08:59 น. |
|
|
|
| โดย: หญ้าหนวดแมว วันที่: 14 พฤศจิกายน 2548 เวลา:0:43:41 น. |
|
|
|
| โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:48:16 น. |
|
|
|
| โดย: pokpakza IP: 125.26.44.31 วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:10:11:46 น. |
|
|
|
| โดย: pokpakza IP: 125.26.44.31 วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:10:15:16 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ตอนนี้ผมอยากสร้างตัวขึ้นมาใหม่
งานที่ผมทำตอนนี้ก็โอเคนะ แต่ผมไม่ได้รักมันเลย
ผมก็ไม่อยากเปลี่ยนงานบ่อยนะ
แต่ผมอยากทำอะไรที่ผมรักที่จะทำ
สักวันก็คงเป็นเจ้าของธุรกิจสักที