Bloggang.com : Bakingmonster : ตะลอนทัวร์ไกลเมือง : ตลาดน้ำดอนหวาย แอนด์คอนโด

ตะลอนทัวร์ไกลเมือง : ตลาดน้ำดอนหวาย แอนด์คอนโด

ไม่ได้อัพมาแป๊บนึง
มีคนแอบคิดถุงซะแล้ว
(ใช่ป่าวคะพี่ตา)

เมื่อวันเสาร์ตื่นแต่เช้า
เพราะมีเรียนที่ศาลตอน 8 โมง
ตาเหลือกเยย
ออกจากบ้าน 7.40 น.
ไปรับพี่เปิ้ลที่บ้าน
แล้วก้ไปเรียนด้วยกัน
(น่ารักจัง จบแนติ์แล้ว ยังมานั่งเรียนเป้นเพื่อน)

เลิกเรียนตอน 10 โมง
ก็เร่งรีบเข้ากรุงเทพกัน
เพราะต้องเข้าไปเนติ์ก่อน
แหม่มจะไปซื้อหนังสือ

พอซื้อหนังสือเสร็จก็เที่ยงครึ่งแล้ว
บอกพี่เปิ้ล ไปตลาดดอนหวายโลด
ดีดดิ้นอยากกินเป็ดครับอยากเป็ด
ไปถึงหาที่จอดได้อย่างรวดเร็ว

แหม่มมาตลาดดอนหวายกับพี่เปิ้ลเป็นครั้งที่ 3 ละ
ไม่รวมกับตอนที่เรียนที่เนติ์ มากับเพื่อนบ่อย
ตอนนั้นตลาดยังไม่ใหญ่ขนาดนี้
ที่สำคัญ คนไม่เยอะ
วันนี้มีตอนที่ด่าคนด้วย
เด๋วมาเล่า ว่าแล้วอารมณ์เริ่มขึ้น

ลงจากรถได้ เข้าร้านทานข้าวก่อนเลย หิวแว้ว
ร้านนี้แหม่มจำชื่อมิได้
แต่มันเปงแพริมสุดค่ะ
เปงร้านที่มีติดกัน 2 ร้าน
วันนี้ขอนั่งริมน้ำเหมือนเดิม
เพราะชอบให้อาหารปลา

วันนี้สั่งกับข้าวมา 3 อย่าง
เพราะต้องเผื่อกระเพาะไว้กินขนม
อย่างแรก ไก่บ้านผัดฉ่า

อย่างที่ 2 เป็ดพะโล้ โคตรอร่อย

อย่างสุดท้าย ปลาเผาค่ะ
อันนี้เฉยๆ เพราะชลบุรีอร่อยกว่า

อันนี้กินได้คนเดียว แง่มๆๆๆ

กินเสร็จ ก็ออกเดินหาของหวาน
ที่ตลาดดอนหวายของกินเยอะดีค่ะ
ส่วนใหญ่เปงของโบราณค่ะ
ที่สำคัญ อร่อยมากค่ะ
แหม่มขอลงรูปแบบม้วนเดียวจบเลยนะคะ

อ่ะ มาถึงเรื่องที่ทำให้อารมณ์เสีย
คือ มีอิป้าคนนึง เธอคงหงุดหงิดที่คนเยอะ
วันเสาร์คนเยอะมาก และก็เดินเบียดกันอ่ะค่ะ
แหม่มก็กำลังหงุดผู้หญิงคนนึงอยู่
คือเค้าพยายามจะป้อนไอติมแฟนเค้าในขณะคนเดินเบียดกัน
แหม่มก็ เอ่อ เมิงช่วยไปหวานที่อื่นได้มั๊ย
หันมาเจออิป้าพูดว่า รู้งี้ไม่มาดีกว่า
มาเนี่ย คนก็เยอะ ไม่เห็นจะปลอดภัยเลย
โห!! พอได้ยินงี้ ก็แบบรมณ์ขึ้นเลย
มาพูดใส่หน้าทำไม
แล้วอิป้านี่ก็พูดย้ำอยู่นั่น
แหม่มเดินหันหลังกลับ มันก็พูดตามหลัง
พร้อมเอามือดันแหม่ม
แหม่มหันไปเลยค่ะ พร้อมตะโดนใส่หน้าอิป้าว่า
"มึงจะดันทำไมนัก จะดันหาไร"
คืออารมณ์เสียแล้วไง
เสร็จมันก็ยังเอามือมาดันๆอีก
คราวนี้แหม่มสะบัดเลย แล้วหันไปกระแทกแขนมัน
และหันไปจ้องหน้า มันถึงหยุดดัน
พี่เปิ้ลรีบดึงมือแหม่มไปเลย
เพราะรู้แล้วว่าหายนะกำลังจะมาเยือนอิป้านี่

แหม่มแบบไม่ชอบนะ
คือ มาอ่ะ คุณต้องรู้อยู่แล้วว่าคนเยอะ
แล้วเวลาเดินเบียดเนี่ย ไม่ควรไปผลักหรือดันใคร
พี่เปิ้ลเลยบอกกลับเหอะ เพราะรู้ว่าแหม่มไม่สนุกแล้ว
แหม่มเดินหน้าหงิกออกมาจากตรงนั้น
เจอผู้ชายคนนึงมัวแต่เดินดูของ
ไม่มองทาง เดินชนข้าวเกรียบของแหม่มดังกร๊อบบบบ
กรี๊ด ปรี๊ดแตกเลย ยิ่งโมโหอิป้าอยู่

แหม่มเลยหันไปบอกว่า จะเดินน่ะ หันดูทางซะมั่ง
แล้วแบบไม่มีขอโทษ ขอบคุณมากเลยนะ
ก็โอเคอ่ะ พอเข้าใจ การศึกษาคงไม่มี
เดินชนของคนเค้าเสียหายไม่มีขอโทษ
หงุดมาก ขึ้นมาบนรถ พี่เปิ้ลก็พยายามเอาใจ
เพื่อให้อิแฟนขี้หงุดหาย
แหม่มก็นั่งเงียบอยู่พักนึงก็หายบ้า
เฮ้อ! เซ็งอิป้ามากเลย ทำให้เที่ยวไม่หนุก

กลับมาถึงคอนโดประมาณ 4 โมงกว่า
ง่วงมาก เลยแอบหลับ
ทุ่มกว่าออกจากคอนโดไปดู Twilight
ชอบพระเอก หล่อมากกกกก ลากดินไปเยย
ดูหนังจบตอนแรกจะกลับคอนโด
แหม่มบอกพี่เปิ้ล นู๋ตัวร้อน เจ็บคอมาก
พี่เปิ้ลบอกพี่ก้ปวดท้อง อย่างเพิ่งเซ้าซี้
อ๊ะ งอนเลย ไม่สนใจเค้าได้ไง
พี่เปิ้ลเลยง้อด้วยการพาไปชอปปุริ่ง Midnight Sale ที่เซนทรัลชิดลม
ได้แก้วลายจุดมา 5 ใบ เฮ้อ!! หายงอนละ
ออกจากเซนทรัลแล้วพี่เปิ้ลก็พากลับคอนโด
กว่าจะได้นอนเกือบตี 1 อิอิอิ

วันอาทิตย์ไม่ได้ไหน
กลางวันพี่เปิ้ลบอกแหม่มป่วย
เด๋วพี่ทำข้าวผัดอเมริกันให้กิน
ป๊าด จะกินได้มะเนี่ย
ขนาดวันก่อนทำผัดมาม่า
ยังไม่อร่อยเล้ย
แต่วันนี้ แท่แด๊น