 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
เส้นแบ่งบางๆระหว่าง แบ๊ว กับ แรด
เมื่อคืนเครียดจัด ปวดหัวตุบๆๆ ข่มตาไม่ลง
พุทโธก็แล้ว ยุบหนอพองหนอก็แล้ว
ยังไงก็ข่มตาไม่ลง
เป็นการเครียดครั้งแรกในรอบ 2 เดือน เล่นเอาปวดกบาล
ต้องเปิดคอมเล่นเกมอยู่ซักพักจนปวดตาละเริ่มฟุบๆ ง่วงๆ
ก็คงเพราะ "คิด" มากไป
เพิ่งได้รู้จักเพื่อนใหม่โดยบังเอิญคนนึง เรียกสั้นๆ น้องวี
เสียงสั่นเครือทางสายโทรศัพท์ขอร้องให้หาทางช่วยเหลือ
ให้เธอได้โทร.กลับไปบอกที่บ้าน เพราะเพิ่งมาถึงได้แค่ 3 วัน
ไอ่เราก็ เออ..ช่วยมันหน่อย
นึกถึงตอนมาใหม่ๆ ไม่รู้เหนือรู้ใต้ กว่าจะจับทางได้
ก็เอาน่ะ ช่วยๆ กัน
นี่ก็ไปหาถึงบ้าน ทุ่มทุนสร้างมากๆ ไปช่วยใครก็ไม่รู้
หน้าก็ไม่เคยเห็น ได้ยินแต่เสียง และได้คุยแค่ครั้งเดียว
เปิดแผนที่กุเกิ้ลก็บ้านดันอยู่ใกล้กันอีก .. ดวงมันจะสมพงษ์ T___T
นี่ก็ช่วยไป อยากได้ข้อมูลอะไร ก็บอกไกด์ไลน์ให้หมด
น้องวีก็พร่ำพรรณนาอยากกลับบ้านงู้นงี้
พาไปท่องในเมืองทีเดียว รักเยอรมันขึ้นมาทันที .....
น้องวีก็ปรึกษาต่างๆ นานา เรื่องงาน เรื่องที่บ้าน
(นี้ ตกลงกุมาเปนตัวแทนสถานทูตรึไงเนี่ย อำนวยทุกเรื่อง = =")
ก็เอาน่ะ ฟังๆ มันหน่อย ดูน่าสงสารด้วย
แถมภาษาอังกฤษน้องวีก็โคดจะงูปลา เยอรมันยิ่งแล้วใหญ่มีแต่งู ไม่มีปลา
มิเปนไร.....ให้เค้าระบาย คงเครียดมาก........
ช่างเป็นหญิงไทยใจประเสริฐแท้ กรู๊
ปกติลิงจะอยู่ติดบ้าน ไม่ค่อยออกไปไหน
น้องวีโทร.มาชวนไปเดินเล่นเป็นเพื่อน
เพราะลิงเป็นเพื่อนคนเดียวของน้องวี (ตอนนี้)
นี่ก็ อืม..ก็ได้ ดึกดื่นค่อนคืน กุอยากกลับบ้านตายห่า ก็ไม่เปนไร
อยู่เป็นเพื่อนมันไปก่อน 
ไอ่เรื่องให้ช่วยเล็กๆ น้อยๆ ไม่ว่านะ นี่ก็ช่วยเท่าที่ช่วยได้
แต่จะให้ไปศาลากลางเอาวีซ่า รึว่าไปส่งที่โรงเรียนภาษา นี่ไม่ไป
เพราะตัวลิงเองก็ไม่ได้ว่าง ถึงว่างก็ใช่จะเป็นธุระ
ถือว่าตอนมาใหม่ๆ เราก็จัดการเองเหมือนกัน
เบื่อจะเป็นล่ามด้วย แต่อย่างอื่นถามมาก็ตอบหมด
เมนูกับข้าวเอย อะไรเอย นี่ก็บอกหมด
4 วันหลังนี้ ถามเอามาก ถามตลอด ทำตาเว้าวอนสุดฤทธิ์
น้องวี อยากเจอผู้ชายซักคน (มีแฟนอยู่ที่ยูเครนละนะ)
เค้าเหงา อยากเจอใครซักคน.... I really need somebody....
ขอผมดำด้วยนะ มีรถด้วย น้องวีไม่อยากปั่นจักรยานหรือนั่งรถไฟฟ้า
เอาละไง...ขนาดกุยังไม่คิดจะหา คิดไงวะ ให้กุหาให้มัน 
พามันไปนั่งกินแมคอยู่หลายวัน ก็ยังไม่เจอพุชายที่ถูกใจอีก...
ทำไงล่ะทีนี้
เซ้าซี้อยู่หลายวัน ไอ่นี่ก็โง่ เสือกไปบอกมันว่า
" นี่เล่นปิงปองอยู่ ในคลับก็พอมีอยู่บ้าง เผื่อว่าจะอยากไปดู "
....น้องวี ตาวาว อย่างนี้  ทันที
วันแรกที่ไป เป็นแมชแข่ง แต่ซวยตรงที่ทีมผู้ชายไปแข่งที่อื่น
น้องวีที่แต่งตัวโบ๊ะเชะ เมคอัพหนาเตอะ ก็เศร้าไป....
ตัดพ้อต่อว่า ชีวิตบัดซบงู้นงี้ (อะไรวะ แค่ไม่เจอพุชายแค่นี้ นี่ก็ด่าไปละ)
หันมาถามลิงว่า " Could you please ask somebody where they go? "
ต๊าย....(เริ่มเสียงสูง) นี่มึงจะเอาให้ได้ใช่มั้ยเนี่ย
ลิงตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่า " นี่ไม่ถามนะ ถ้ายูอยากไป ไปถามเอง ละนี่ไม่ไปด้วย ปัญญาอ่อน "
น้องวีก็ทำหน้าเศร้า....มาก..... I wanna cry ....
จะร้องทำเอี้ยไรเนี่ย ... โว้ว นี่กุมาทำอะไรกะอินี่ฟระ 
อีกวันลิงก็ไปตีปิงปองตามปกติ ปรากฏว่าน้องวีตามไปทีหลัง
นึกถึงภาพสาวผมบลอนด์ยาว อวบนิดๆ ปัดมาสคาร่าหนาๆ แต่งหน้านิดๆ
เชิ้ตรัดรูปสีดำ กางเกงรัดรูปสีน้ำเงิน บูทสีทองเมทัลลิค กระเป๋าเมทัลลิค
เดินไปเดินมาอยู่ในโรงยิม ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ จ้องพุชายละทำเขินอายนิดๆ
มันทำให้เรา........ไม่เข้าใจว่ามันอยากได้อะไรฟะ
ระหว่างนั่งพัก มันก็ถามอยู่นั่นแหละ " เสื้อแดงนี้ใคร คนนั้นใคร คนนี้ใคร "
เห็นกุเปนไรเนี่ย .... นี่ก็บอกไป " นี่ไม่ได้รุจักทุกคนนะ ถ้าอยากรุจักก็ถามเองละกันแหละ " นึกว่าจะยอมแพ้ว่ะ ...... น้องวีถามต่อ
..... " แล้วยูรู้จักคนไหนบ้าง " ......
เห้อ....มันยังไม่เท่า อยู่ดีๆ อยากลองตีปิงปองขึ้นมา
กับบูทสีทองเนี่ยนะ ... แล้วคือแบ๊วๆ แบบไม่รู้เดียงสา
เหมือนเด็กน้อย ทำเสียงเล็กๆ อ้อนๆ ขอลองหน่อยนะ น่านะ งู้นงี้
นี่ก็บอกไป ว่า "ไม่" ไม่อยากอุจาดลูกกะตา แถมกิริยาท่าทางก็...
อืมนะ..วันนี้มันจริตมากผิดปกติ ชักรำคาญ...
น้องวี...ก็หาทางจนได้ ยืนเล่นคนเดียว ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ มีความสุขมาก
แต่เราเห็นแล้วอ่ะ หน้าเพื่อนๆ ที่สนิทในคลับ เค้าก็งงๆ ทำหน้าไม่ชอบใจ
เพราะอินี่ เสือกไปยืนเกะกะเค้า ... ห้ามก็ไม่ฟังอีก
อยู่ดีๆ ต่อมอยากรู้ก็เกิดขึ้นมาอีก ตรงนั้นอะไร นี้ห้องอะไร
ถ้าเป็นพุชายอาจจะไม่คิดไร แต่ถ้าพุหยิงด้วยกัน มันก็ดูออก
ว่ามันอยากจะไปเดินตรงนั้น เพราะพุชายอยู่ตรงนั้นเยอะ กะไปแสดงตัว
(แบบเนียนๆ) และน้องวีก็ทำจริงๆ
สุดท้าย น้องวีก็สอยมาได้คนนึง ด้วยลักษณะแบ๊วๆ ของเธอ
ระหว่างที่ลิงเปลี่ยนเสื้อในห้อง เตรียมแพคกระเป๋ากลับบ้าน
ลิงก็ได้ยินเสียงน้องวี เรียกชื่อลิง "ลั่นโรงยิม"
นึกในใจ เมิงจะเรียกทำหอกไรเนี่ย กลับบ้านคนเดียวมันก็กลับเป็น
จะเรียกร้องความสนใจอะไรนักหนา นี่ก็ยังแต่งตัวไม่เสร็จ
โผล่หน้าไปถามมันว่า "เรียกทำไม"
ทุกคนมองมารุมเป็นกลุ่มตรงนั้นกันหมด
น้องวีว่า " น้องวีพยายามหาลิงอยู่ แต่หาไม่เจอ "
โอ้ว.......เพิ่งบอกมันไปตะกี้ว่าจะไปเปลี่ยนเสื้อ
มีเหตุผลอื่นอีกมะ ที่มันจะเรียกชื่อซะลั่นโรงยิม ?????????
ที่แน่ๆ ... กุอายค่ะ ... พี่พ้องน้องเพื่องมองหน้ากันหมด อินี่ใคร
ระหว่างยืนรอน้องวีนัดแนะกับพุชาย อะไรเสร็จ
ลิงก็องค์เริ่มลงทีละนิดๆ เริ่มนึกว่านี่มึงมาทำอะไร ทำงานรึว่าหาผัว
น้องวีเดินหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสออกมาจากโรงยิม
คงเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิต หันมาถามลิง
" why you are look so sad ? " อึ ไม่แซ้ดหรอก กุโกรธ
" I hate it , I hate the thing you did today " เสียงนิ่งๆ ตอบไปแค่นั้น
หลังจากนั้นอีกเป้นชุด
น้องวีก็เอาเรื่องความเป็นเพื่อนมาอ้าง (จะเอาอะไรกะกุอีกเนี่ย)
ปากสั่นริกๆ บอกว่า "ถ้าลิงไม่ชอบ วีจะไม่ทำอีก"
ขอประทานโทษ  บอกไม่รู้กี่ครั้ง แต่ก็ทำไม่ได้ยิน ทำแบ๊วๆ อยากรู้โน่น อยากรู้นี่ ....
น้องวีก็เดินฟังนิ่งๆ ยิงเป็นอยู่คำถามเดียว " Why? " y y y and y
นี่ก็ตอบครั้งสุดท้าย " I ashamed "
น้องวีก็เงียบ
ระหว่างนั่งรอรถไฟฟ้าจะกลับบ้าน น้องวีเงียบ ลิงก็เงียบ
น้องวีก็สูบบุหรี่ไป ลิงก็ยืนอยู่ไม่ได้สนใจ
อีก 3 นาที รถไฟฟ้าจะมา
บังเอิ๊ญ พุชายที่น้องวีตกมาได้ ก็เดินมาขึ้นรถไฟฟ้าคันเดียวกัน
พุชายก็ถาม "มีอะไรเหรอ"
สงสัยเห็นรังสีอำมหิตแผ่ซ่านจากสีหน้าของลิง ลิงก็บอก "ไม่มีอะไร"
ไม่ใช่ปัญหาของมันไง ไม่จำเป็นต้องเล่า
น้องวีนั่งอยู่ตรงที่นั่งชานชาลาและมีพุชายนั่งข้างๆ เป็นเพื่อน
สมใจแระ
พอกันที
เหนื่อยใจ มิเคยเจอคนแบบนี้
แค่นี้เองเหรอ ชีวิต? เพราะเหงา ?? แค่อยากเจอพุชายซักคนมาอุ้มชู ???
รึว่ามันเป็นที่เรา ?
| Create Date : 22 ตุลาคม 2551 |
| Last Update : 22 ตุลาคม 2551 2:15:44 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 444 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: นางฟ้าอรชร  วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:13:44:55 น. |
|
|
|
|
| BakedMonkey |
 |
|
|
|
|
ทันที
บอกไม่รู้กี่ครั้ง แต่ก็ทำไม่ได้ยิน ทำแบ๊วๆ อยากรู้โน่น อยากรู้นี่ ....
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
หุๆช่วยเพื่อนให้ได้แควนได้บุญนะค๊า คิดดีไว้ จะได้สบายใจ