Bloggang.com : B.K.inf - ข้ามปีมาล้มไป2ครั้งละ

ข้ามปีมาล้มไป2ครั้งละ

เบญจเพส ความเชื่อที่มีแต่โบราณ ถามว่าเชื่อไหม? "เชื่อ" ถามว่ามากไหม? "ไม่มาก" แค่เชื่อว่า เราควรระมัดระวังตัวไม่ว่าจะช่วงอายุเท่าไร คือต้องมีสติไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม อายุยิ่งมากยิ่งเสียหายง่าย จะชื่อเสียง เสียหน้าเวลาทำอะไรพลาดไปคงเรื่องใหญ่ จะสุขภาพ นอกในหายยากทั้งสิ้น ชอบที่ย่าพูดจริงๆ "เด็กล้มโตไว คนแก่ล้มนี่ตายไว" มันใช่เลย!!!

เด็กๆจะล้มเป็นสิบก็ยังลุกไหว ลุกไว แล้วก็ลืมไวอีกต่างหาก

เคยเป็นหืดหอบตอนเด็กๆน่าจะขั้นปานกลาง เพราะไม่ถึงขั้นนอนโรงพยาบาล แต่ก็เข้ารร.วันละหลายรอบก็เคย เลยไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย เล่นตามภาษาเด็กเพลินบ้างก็ไม่เห็นเป็น แต่จะกำเริบจากอาการซะมากกว่า หรือทำอะไรหนักๆแบบไม่ได้เพลิน

เข้ามัธยมก็ต้องมีไปรรใสายบ้างอ่ะนะ แบบว่าวิ่งรอบสนามขาอ่อนแรงมากไม่สามารถวิ่งเร็วระยะยาวได้ แต่เล่นบาสเพลินๆ วิ่งระยะสั้นก็พอไว เล่นบาสซะเพลินลืมหืดหอบไปเลย แทบจะไม่มีอาการอีกเลย

ผ่านไปเป็น10ปี อยากเริ่มมากจนเซล์ในร่างกายเริ่มสมานตัวช้า แต่ออกกำลังกายก็ได้เกือบเทียบเท่าคนปกติ(ไม่นับนักกีฬานะ) ปกติทั่วๆไป เดินเร็ว แต่ไม่เคยวิ่งเร็วเลย อยู่เกิดอุตริอยากลองทดสอบตัวเองว่าจะวิ่งเร็วได้มากแค่ไหน ก็วิ่งเล่นเบาๆอยู่สักพักราวครึ่งชม. ลองออกตัววิ่งสุดแรง อย่างกับน็อตหลุด นึกถึงสภาพล้อรถที่น็อตหลวมแล้ว เตรียมหลุด เสียศูนย์ขารวน ล้มครืด~ ไถลไปกับพื้น อุ๊บ! กางเกงขาด แรงใช้ได้ถลอกแขนขา แผลราวกับรถล้ม ดูไม่จืดเลยทีเดียว 3-4วันแล้วยังไม่หายอักเสบเลย เป็นแผลที่ไหนไม่ปวดใจเท่าเป็นตามข้อนิ้วมือข้างถนัด บอกเลย อยากจะบ้า~

ต้นปีก็ล้มแบบไม่คาดคิด เดินๆแบบชิวๆเพลินๆ ลื่นหินลื่นทราย(พื้นที่ก่อสร้าง) ล้มซะเฉยๆ ลงซะแรงถลอกเป็นแถบ ยังทิ้งรอยแผลเป็นไว้ให้ระทึก ทั้งที่คิดว่าต้องระมัดระวังแล้ว ยังพิเรนทร์จนเกิดเรื่องอีกจนได้

จะเบญจเพสหรือไม่ก็ไม่ใช่ประเด็นเลย แต่เมื่ออายุมากแล้วทำอะไรต้องไม่ประมาท อย่าเสี่ยงมาก(นี่สินะ ผู้ใหญ่เลยไม่คงชอบความเสี่ยง) สุขภาพที่เขาว่า "ไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ" มันจริงแท้ยิ่ง ความเจ็บป่วยเป็นความทรามาน ไม่ใช่แค่อาการเจ็บป่วย แต่การทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้มันน่ารำคาญที่สุด

ปล.ไม่รู้จะทำบุญที่ไหนเรียกสติดี(คงต้องฝึกสมาธิซะบ้างละมั้ง)

Create Date : 26 เมษายน 2559
Last Update : 26 เมษายน 2559 20:45:04 น.
Counter : 427 Pageviews.

1 comments