เข้าสู่วันที่1 ที่ต้องเริ่มจัดระเบียนชีวิตให้ดีแต่ก็ยังไม่ได้ผลสำเร็จ ยังคงตื่นสาย ยังคงใช้เวลากับการทำหลายๆสิ่งอย่างเชื่องช้ายังคงไม่ได้กำหนดแผนการปฏิบัติให้แน่ชัด

สิ่งที่วันนี้กำหนดไว้

หนึ่ง ต้องเขียนบันทึก...เพื่อเอาไว้เปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลง

สองต้องทำตารางการฝึกฝนอย่างคราวๆ...เพื่อไว้บังคับตัวเอง

สาม ต้องเพิ่มความตั้งใจให้มากขึ้นๆ...ท่องเอาไว้ว่าต้องทำได้ๆ

เมื่อคืนเป็นคืนแรกในรอบหลายๆๆๆปีที่สวดมนต์เข้านอนก่อนเริ่มสวดมนต์ก็พยายามตั้งสติ แล้วเริ่มสวดอย่างตั้งใจ รู้สึกได้ถึงความร้อนข้างในความกระวนกระวาย ด้วยความรู้สึกของการจดจ่อ สิ่งรบกวนต่างๆ ทั้งเสียงรอบข้างทั้งอาการทางร่างกาย เน็บชา หรือสัตว์รังควาน ก็พยายามข่มใจทนจนท่องจบท่องจบแล้วเหมือนหลุดพ้นจากความรุ่มร้อน รู้สึกเย็นสบายแบบแปลกๆ

ที่เริ่มการสวดมนต์ก่อนเข้านอนเพราะรู้สึกถึงความว่างเปล่าในการดำรงตนและสติปัญญาที่เชื่องช้าไร้ทิศทางของตนเองจึงคิดจะหาวิธีทางแก้ดูหากแต่ได้รับคำแนะนำให้ลองสวดมนต์เสียก่อนแล้วคอยดูความเปลี่ยนแปลงซึ่งก็เห็นชอบด้วยว่าได้ฝึกทั้งสติ(หากเป็นดังคำแนะนำ)และได้แน่ๆคือการฝึกระเบียบวินัยและความอดทนด้วย(หากสามารถบังคับตนได้)

ทั้งหมดทั้งมวลเป็นเพียงการเริ่มตนไม่รู้สิ่งใดผิด สิ่งใดถูก หากแต่ไม่ลองกระทำก็จักไม่รู้ถึงความเปลี่ยนแปลงใดๆการเริ่มตนเป็นสิ่งที่ยากเสมอ หากแต่ได้ลงมือเริ่มก็เท่ากับได้ชนะตนเอง ถ้าไม่ตั้งสติจักไม่มีทางรู้ว่าได้ชนะตนเองไปกี่ครั้งแต่หากไม่ลองมือกระทำจักไม่ได้ชนะตนเองแม้สักครั้งเดียว