|
|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | |
|
 |
|
|
ตุ๊กตายางประโยชน์ที่มากกว่าแค่อุปกรณ์บำบัดความใคร่ |
|
เมื่อนึกถึงตุ๊กตายางขึ้นมา หลายคนก็คงเข้าใจตรงกันว่าหมายถึงอุปกรณ์ที่มนุษย์เราสร้างขึ้นมาให้คล้ายกับคนเพื่อตอบสนองความต้องการทางเพศ แต่เนื่องด้วยเทคโนโลยีปัจจุบันนั้นทำให้เราสามารถผลิตตุ๊กตายางที่มีความละม้ายคล้ายคนจริงๆเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งด้วยข้อดีตรงนี้ทำให้หลายคนเล็เห็นประโยชน์อย่างอื่นของเจ้าสิ่งนี้ที่นอกเหนือไปจากการเป็นแค่อุปกรณ์ที่ใช้ตอบสนองความต้องการทางเพศของมนุษย์นั่นเอง ลองมาดูกันว่าเจ้าตุ๊กตายางนั้นมีใครนำไปใช้ประโยชน์ในด้านอื่นๆกันบ้าง
จอร์นหนุ่มชาวออสซี่ซึ่งอาศัยอยู่ที่ซิดนีย์เมืองที่เจริญและคับคั่งมากที่สุดในออสเตรเลีย ได้เล็งเห็นประโยชน์ของการใช้ตุ๊กตายางในชีวิตประจำวันของเขา จอร์นนั้นอาศัยอยู่ชานเมืองของซิดนี่ย์ ซึ่งในทุกๆวันเค้าจะต้องขับรถเข้ามาในเมืองเพื่อทำงาน และสิ่งที่พบเจอและสร้างความปวดหัวให้กับตัวเค้าก็คือสภาพการจราจรที่ติดขัดในช่วงเช้าและช่วงเย็นตอนเลิกงานนั่นเอง สิ่งนี้บั่นทอนกำลังและความรู้สึกของจอร์นอย่างมากจนทำให้เค้าคิดที่จะเปลี่ยนงานที่สามารถทำได้ใกล้ๆบ้านของเค้า แต่จนแล้วจนเล่าเค้าก็ยังไม่สามารถหางานที่ได้ผลตอบแทนที่เค้าพอใจได้เลยในละแวกบ้านเค้า แต่อยู่มาวันนึงจอร์นก็ปิ๊งไอเดียหนึ่งขึ้นมา เค้าสังเกตเห็นว่า เลนพิเศษช่วงเช้าและเย็นที่อนุญาติให้รถยนต์ที่มีผู้โดยสารตั้งแต่สองคนขึ้นไปวิ่งได้ เลนนั้นรถยนต์สามารถไหลไปได้เรื่อยๆไม่ติดขัดเหมือนกับเลนปกติที่เค้าและรถยนต์คัดอื่นๆวิ่ง จอร์นจึงปิ๊งไอเดียขึ้นมาได้ว่าเค้ามีตุ๊กตายางที่เหมือนคนจริงๆอยู่แล้วนี่ ทำไมถึงไม่นำมันมาใช้ประโยชน์ละ ซึ่งหลังจากนั้นจอร์นก็หาซื้อเสื้อผ้าสาวออฟฟิซมาแต่งตัวให้กับตุ๊กตายางของตน และนำมันไปไว้บนรถ ซึ่งนั่นก็เพื่อตบตาเจ้าหน้าที่หรือกล้องจราจร ทำให้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเค้าก็สามารถใช้เลนพิเศษวิ่งในการไปทำงานและกลับบ้าน ซึ่งช่วยให้จอร์นประหยัดเวลากว่าหนึ่งชั่วโมงในแต่ละวัน จอร์นสารภาพกับเว็ปไซต์ท้องถิ่นว่า เค้ารู้ว่าสิ่งที่เค้าทำมันไม่ค่อยถูกต้องนัก แต่มันก็ดีกว่าที่จะต้องเผชิญกับสภาพการจราจรอันเลวร้ายในซิดนี่ย์ทุกวัน(ไม่แนะนำให้ทำตามนะครับ)
ตัวอย่างต่อมาเป็นเรื่องราวของร้านขายเสื้อผ้าแห่งหนึ่งที่ปารีสฝรี่งเศส โดยปกติแล้วร้านเสื้อผ้าแฟชั่นมักจะใช้หุ่นโมเดลลองเสื้อเป็นแบบเพื่อทำการสวมเสื้อผ้าโชว์ แต่ร้าน DeeMo นั้นพิเศษกว่าร้านอื่นทั่วๆไปตรงที่ร้านนี้ใช้ตุ๊กตายางผู้หญิงและตุ๊กตายางผู้ชายเป็นแบบโชว์เสื้อผ้า แอนนาเบลเจ้าของร้านเปิดเผยว่าได้ไอเดียนี้มาจากตอนไปดูงานเดินแบบแฟชั่น เลยได้แรงบันดาลใจว่าถ้าได้นางแบบจริงๆมาเป็นแบบให้กับร้านคงจะทำให้ร้านดูมีชีวิตชีวาหรือดึงดูดลูกค้าได้มากกว่าแค่หุ่นลองเสื้อธรรมดาๆ ดังนั้นแอนาเบล จึงมีไอเดียเอาตุ๊กตายางที่เหมือนคนจริงๆมาใช้แทนหุ่นลองเสื้อ ซึ่งผลปรากฎว่า ได้รับความสนใจอย่างมากจากลูกค้า และทำให้ร้านดูดีขึ้นมากกว่าแต่ก่อนอย่างมาก แอนนาเบลเล่าว่าปัจจุบันร้านค่อนข้างได้รับความสนใจอย่างมาก จากการพูดคุยกับลูกค้า บางคนแค่เข้ามาดูตุ๊กตายางสวยๆในร้าน แต่พอเห็นเสื้อผ้าสวยๆก็ซื้อติดไม้ติดมือไปด้วย ซึ่งก็ถือว่าไอเดียนี้ของหล่อนช่วยกระตุ้นยอดขายไม่น้อยเลยทีเดียว
ต่อมาเป็นเรื่องของคนไข้โรคซึมเศร้าชื่อว่า เอดดี้ เอดดี้เป็นชายชาวแคนนาดา อายุ 53ปี เป็นโสด อาศัยอยู่คนเดียว เค้าเป็นคนไข้โรคซึมเศร้า ซึ่งต้องรับประทานยาเป็นประจำ เอดดี้ได้ไปพบกับจิตแพทย์เป็นประจำ และจิตแพทย์แนะนำให้ตัวเค้าออกหากิจกรรมที่ทำร่วมกับคนอื่น อย่างไรก็ตามพื้นฐานตัวเค้าเป็นคนพูดน้อยไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ซึ่งทำให้ตัวเค้านั้นเข้ากับใครได้ยาก บวกกับการเป็นคนที่ค่อนข้างขี้อายมากๆ ดังนั้นจิตแพทย์เค้าจึงแนะนำให้เค้าหาซือตุ๊กตายางเหมือนคนจริงๆ เพื่อฝึกให้คุ้นเคยกับคน ซึ่งหลังจากเค้าได้ตุ๊กตายางมาตัวหนึ่งเค้าก็มีความรู้สึกว่าเจ้าสิ่งนี้สามารถช่วยเหลือเค้าได้อย่างมาก เอดดี้เล่าว่าเค้าสามารถพูดคุยปรับทุกข์กับตุ๊กตายางของตนได้ นอกจากนั้นยังทำกิจกรรมต่างๆร่วมกับตุ๊กตายางด้วย เช่นอาบน้ำ หรือแม้แต่พาไปเดินเล่นในสวนสาธารณะด้วยกัน ตอนนี้ตัวเค้ารู้สึกว่าค่อนข้างพูดเก่งกว่าเดิมและสามารถเข้าสังคมได้โดยความเชินอายและกลัวคนแปลกหน้านั้นลดลงไปอย่างมาก ซึ่งนั่นช่วยให้โรคซึมเศร้าของเค้าดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
อีกตัวอย่างเป็นเรื่องราวของบริษัทแห่งหนึ่งซึ่งกำลังประสบปัญหาทางการเงิน บวกกับปัญหาการหาพนักงานใหม่เข้ามาในบริษัท Amagedon บริษัทรักษาความปลอดภัยแห่งหนึ่งในประเทศออสเตรีย บริษัทแห่งนี้แต่ก่อนเคยประสบปัญหาเกือบล้มละลายมาแล้วเนื่องจากต้องแบกภาระค่าใช้จ่ายพนักงานมากกว่ารายรับที่มีเข้ามา เมื่อก่อนพนักงานรุ่นเก่าแก่ของบริษัทแห่งนี้เริ่มลาออก จำนวนหนึ่งของพนักงานแห่งนี้เป็นพวกที่รีไทร์ต้องการหารายได้เสริม บริษัทจึงสามารถจ้างงานในอัตราที่ถูกกว่าปกติ แต่หลังจากพนักงานเหล่านี้ลาออกเป็นจำนวนมาก บริษัทก็ต้องหาคนมาทำงานแทน แต่ค่าจ้างก็จะสูงกว่ามาก ทำให้บริษัทเริ่มประสบปัญหารายรับไม่พอรายจ่าย อย่างไรก็ตามบริษัทได้หาทางออก โดยการลดภาระค่าใช้จ่ายด้วยการใช้ตุ๊กตายางมาช่วยแทนคนจริงๆ เนื่องจากลักษณะของงานส่วนใหญ๋เป็นการป้องปรามขโมย ดังนั้นจึงใช้วิธีให้คนจริงๆเข้ายามคู่กับตุ๊กตายางที่ได้รับการแต่งตบตาให้เหมือนคนจริงๆเข้าคู่กัน ซึ่งบริษัทก็ได้ทำการตกลงกับพาร์ทเนอร์และลูกค้าแล้ว และจะลดค่าบริการให้ ซึ่งลูกค้าก็เห็นด้วยเพราะไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องมี พนักงานรักษาความปลอดภัยมากเกินความจำเป็น ซึ่งจุดประสงค์หลักคือป้องปราม ดังนั้นแค่ทำให้โจรเชื่อว่ามีคนประจำตามจุดต่างๆอยู่จริง บวกกับการทำงานคู่กับระบบสัณญาณเตือนภัยและกล้องวงจรปิดก็น่าจะเพียงพอแล้ว ซึ่งนี่ก็เรียกได้ว่า วิน-วิน เพราะบริษัทสามารถลดค่าใช้จ่ายได้ ลูกค้าก็ได้ลดค่าบริการ
ตัวอย่างสุดท้ายนี้เป็นอีกเรื่องราวที่ใช้ตุ๊กตายางในการประยุกต์ใช้กับธุรกิจ เรื่องนี้เป็นเรื่องของสนามซ้อมยิงปืน Medanza ของประเทศอังกฤษ ซึ่งเป็นสนามซ้อมยิงปืนที่พึ่งเปิดใหม่แต่กำลังเป็นที่พูดถึงและได้รับความนิยมอย่างมาก สนามแห่งนี้แตกต่างจากที่อื่นตรงที่ สนามยิงปืนแห่งนี้มีเป้าที่ใช้ซ้อมที่ไม่ใช่เป้าซ้อมยิงปืนทั่วไปให้เลือกด้วย นั่นก็คือเป้าซ้อมตุ๊กตายางหลากหลายรูปแบบ ซึ่งให้ความรู้สึกสมจริงยิ่งกว่า เจ้าของเล่าว่าเค้าต้องการให้ลูกค้าที่มาใช้บริการที่สนามซ้อมยิงปืนแห่งนี้มีความรู้สึกสมจริงอย่างมาก อย่างไรก็ตามสนนราคาเป้าซ้อมที่เป็นตุ๊กตายางก็มีราคาสูงกว่าทั่วไปอย่างมาก แต่ก็มีลูกค้าเศรษฐีกระเป๋าหนักที่รักความตื่นเต้นยินดีจ่ายเงินในราคานี้
| Create Date : 25 มิถุนายน 2562 |
| Last Update : 25 มิถุนายน 2562 18:11:08 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 645 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
