BlogGang.com : : Brad Pitt : ดีกว่า...

ดีกว่า...

เรียนท่าน...ที่เคารพ

การแก้ปัญหา เรื่อง

รถซิ่ง
ม่านรูด
อาชีวะ
ละครน้ำเน่า
งานวันเด็ก
หรืองาน เทศกาลดนตรี
หรือไอ่งานอะไรต่างๆ

ผมขอเรียนให้ทราบเป็นประเด็นๆ ไปเลยนะครับ

1.รถซิ่ง
การแก้ปัญหาโดยการมาจัดสนามแข่งให้นั้น คิดว่าสมควรหรือไม่นั้น ผมคิดว่า ตามที่ท่านแก้ไขมา โดยจัดทำสนามขึ้นมานั้น เท่าที่ดูมันยังไม่พอหรอกครับ

เรื่องนี้ น่าจะทำอะไรได้มากกว่านี้เช่น ส่งเด็กไปฝึกงานในสนามแข่งเช่น เช๊ครถ เช็ดรถ ซ่อมเครื่อง หรือ โบกธง แม้กระทั่ง ดูแลอู่ มัน็น่าจะ work กว่านะครับ หรือไม่ก็ส่งเป็นนักแข่งสมัครเล่น ฝึกซ้อม ในสนาม ได้เรียนรู้กฏ กติกา การขับขี่ จาก มืออาชีพ และประเมินผล ว่า การขับขี่ของพวกเขามีความเสี่ยงหรือไม่

หรือบางพวกที่กู่ไม่กลับ หรือ ประเภท อันธพาลซ่า นั่นเอง ที่ชอบขับขี่ กวนเมืองนั้น ก็ลองส่ง ไปทำงานที่มูลนิธิ ปอเต๊กตึ๊ง ดูก็ดีเหมือนกันนะครับ ได้รู้ได้เห็นผลของการชอบซิ่งนั้น ก่อเรื่องร้ายแรงอะไรบ้าง มีใครต้องเสียใจบ้าง

แต่ก็อย่างว่าแหละครับ เด็กมันเยอะ...เงินมันน้อย (เพราะเอาใส่กระเป๋าเยอะไปหน่อย) คงคิดว่ายาก...

2.อาชีวะ-พาณิชยการ
การนำไปไล่จับขอทาน นั้น มันสมควร หรือเปล่า อาชีวะ ยังทำอะไรได้ดีมากกว่า นี้

ทำไมไม่เคยเหลียวแล กับน้องๆบางกลุ่ม ที่ทำอะไรได้ดีมากวว่านี้ ทำไม ไม่เห็นจะชื่นชม น้องๆ บางกลุ่ม ที่อุตสาห์ ประดิษฐ์ หุ่นยนต์ ทำงานต่างๆ ที่ไปแข่งต่างประเทศ พวกเขาก็บางกลุ่มที่มีฝีมือ และ สามารถ สร้างชื่อเสียงให้กับประเทศได้ หรือ ในความเห็นท่าน ท่านคิดแต่เพียง พวกนั้นเก่งแต่ถือไม้ที ไล่ตีคน กันครับ หรือเด็กเก่ง ก็ต้องอยู่แต่พวกโรงเรียนสายสามัญ

อย่าลืมนะครับ รัฐบาลเองเคยชอบบ่นนักหนาว่า ขาดบุคคลากร ทางด้าน อุตจสาหกรรม พวกเทคโนโลยี ที่จะพัฒนาประเทศ หรือแม้กระทั่ง งานการ โรงแรม ที่ต้อนรับธุรกิจการท่องเที่ยว หรือ งาน บัญชี ที่จะฝึกให้เป็น นักธุรกิจ sme เพื่อมาพัฒนาเศรษฐกิจ ทุนนิยม ของท่านๆ

ก็ไม่ใช่น้องๆเหล่านี้ เหรอที่จะเป็นส่วนนึง ในการรองรับ ตัณหา เพื่อการพัฒนาประเทศ และสังคม อย่างบ้าคลั่ง ของพวกท่าน นอกจะไม่ช่วยเหลียวแลแล้ว พวกท่าน ยังประเมินค่าน้องๆต่ำ เกินไปเสียด้วย (ที่เมืองนอก นักเรียนสายอาชีวะนี้ ก็มีสิทธิ์ และมีฝีทือ ไม่แพ้ พวกสามัญ และยังมีคนเห็นค่า เหมือนกันนะครับ)

3.ม่านรูด
เอาไฟส่องทำไมครับ ส่องหา ....(ใครในครอบครัว)... คุณเหรอ

4.ละครน้ำเน่า
โดยปกติมันก็ออกกันเกลื่อนอยู่แล้ว บางท่านอาจจะชอบดูเสียด้วย แต่พอมันเกิดเรื่องขึ้นมา ท่านก็มาโวยวา ว่ามันไม่รับผิดชอบต่อสังคม และไม่สร้างสรรค์ (มันน่าจะโวยวายไปตั้งแต่ 20 ปี ที่แล้วโน้นแล้ว) แล้วท่านๆ เคยช่วย pr.หรือ แนะนำอะไรดีๆ ไหมครับ ที่ผ่านมี แต่แก้โดยการเซ็นเซอร์ และเลื่อนเวลา (โอ้โห แก้ปัญหา ได้ โคตร...)

ละครดีๆ ก็มี เยอะครับ แล้วก็สะท้อนสังคมได้ดีด้วย เช่น
อยู่กับก๋ง (ละครดี แต่ไม่มีใครใยดี เรื่องนี้สะท้อนถึงเรื่องการยอมรับ การเป็นคนดี อย่างมีเกียรติ และผลของการกระทำ ย่อมส่งผลตอบกลับมาต่อผู้นั้น ดีก็ได้ดี ชั่วก็ได้ชั่ว และ น้ำใจ แก่กัน ทีเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงความรักในสังคม)

เก้าอี้ขาวในห้องแดง (หน้าที่การงาน ความรัก ของคนหนุ่มสาวที่เพิ่งจบมาทำงาน) หรืออีกหลายเรื่องเช่น คำพิพากษา /ปูนปิดทอง/ เกิดแต่ตม/ ผ้าขาวเปื้อนฝุ่น/ เป็นต้น เป็น

สิ่งหนึ่งที่เป็นตัวสะท้อนสังคมได้ดีทีเดียว และจับต้องได้ ไม่ว่าจะเรื่องรัก เรื่องสิ่งรอบตัว เรื่องชีวิต และ สังคม เหล่านี้ เป็นตัวอย่างที่เสมือนจริง ที่จะพบเจอ และ ไม่ใช่นิยายเลยครับ แล้วจะพบว่าเราก็มีดีพอจะสู้กับเรื่องอย่าง เจ้าพ่อตลาดหุ้น/ แดจังกึม/ โอชิน/ เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด ได้สบายจากพวกเหล่าพวกตาตี่ ยุ่น และ หมูกระทะ ได้สบายเลย (หรืออาจจะดีกว่าพวกเขาด้วยซ้ำ)

5.งานวันเด็ก
ต้องยอมรับว่าการ์ตูน มันไม่ใช่เรื่องสำหรับเด็ก อายุ ต่ำกว่า 12 ต่อไปแล้วหลายท่าน แม้เป็นผู้ใหญ่ ก้ยังสนุกกับการดู การอ่าน การ์ตูน กันทั้งนั้นแหละครับ ถ้าคิดว่าการจัด งานมหกรรมการ์ตูน คือการแค่โชว์ มนุษย์แปลงกาย บนเวที เตะต่อยไปมา กับการแจกขนมก๊อบแก๊บนั้น แล้วจะทำทำไมครับ ทำไม ไม่ลองไปศึกษาพวก งาน anime ของญี่ปุ่น หรือของต่างชาติ ดูเขาจัดอย่างไร

ก็มีหลายอย่างเช่น การ workshop จากนักเขียนการ์ตูนชื่อดัง ฝึกการพากย์การ์ตูน ขบวนการการตัดต่อ ภาพยนต์การ์ตูน การประกวด cosplay ประกวดวาดภาพย์การ์ตูน ประกวดทำภาพยนต์การ์ตูน anime แฟนพันธุ์แท้ การ์ตูนดัง เสวนา จากผู้ทรงคุณาวุฒิ แล้วก็แน่นอน โชว์บนเวที จากเหล่า การ์ตูนต่างๆ แบบนั้น ก็น่าจะ work นะครับ แล้วก็เรยีกคนหลายๆกลุ่มเข้ามาด้วย ไม่ใช่เฉพาะเด็กเล็ก อ้อ ติดขัดเรื่องตังค์ อีกใช่ไหมล่ะ....เอ่อ สวาปามมากไปหน่อย เลยจัดไม่ได้ขนาดนั้น

เทศกาลดนตรี

รัฐ เคยทำอะไรเกี่ยวกับงานด้านศิลปะ วัฒนธรรมอย่างจิงจัง บ้าง ! คงได้แต่คิดว่าสิ่งเหล่านี้ เต้นกินรำกิน กระมัง

ชอบบ่นว่า ทำไมเด็กไทย ไม่หันมาสนใจความเป็นไทย เลย ก็ทำไมไม่มีใครทำให้เห็นว่า แบบไทยๆ มันก็ ทำให้ดูเป็นสากลได้ ที่เมืองนอกเขาทำได้ ก็เพราะเอาความเป็นเขา ทำให้มันออกมาสวยงาม และ เป็นลักษณะเฉพาะของตัวเอง อย่างง่ายๆ ชุด กิโมโน ของญี่ปุ่นทำไม เวลาช่วงเทศกาลของเขา พวกนิตยสารทำออกมา รับช่วงนั้น ให้ เหล่าสาวๆ cawaii ใส่อย่างไม่ขัดเขิน

เรามี katch มี buzz ซะเปล่าทำไมไม่นึกถึงเรื่องนี้กันบ้าง ซักฉบับเดียวก็พอแล้ว ช่วงสงกรานต์ ก็ได้ แค่ฉบับเดียวเอง หรือความเป้นไทยมันทำให้ rating ตก

Bangkok Xylophone/ กอไผ่/ ขุนอิน/ Boythai/ ฟองน้ำ/ ภาคีวัดอรุณ/ อ.ดนู ฮันตระกูล / หรือหลายท่าน

พวกเขาก็มีฝีมือ และนำความเป้นไทย เข้าไปในสากลอย่างไม่ขัดเขิน เสียดายอย่างนึงที่ว่า พวกเขาให้การตอบรับอยู่แต่ในวงแคบ และเด็กรุ่นใหม่ อาจไม่เห็นค่าพวกเขา เก่ง และเจ๋งแค่ไหน นี่สิครับ Bangkok Pop ของแท้ ไม่ใช่ ตามที่ค่ายบางค่ายกล่าวอ้าง ซึ่งค่ายนั้น มันก็เป็นแค่ Siam Square-Kei เสียมากกว่า

หมดแล้วล่ะครับ สิ่งที่อยากระบาย บางสิ่งบางอย่าง อาจไม่ถูกใจท่านก็ต้องขออภัย ผมเอง ก็แค่คิดในแบบของผมเฉยๆ ครับ แค่ได้มาพูด และมาบอก แค่นี้ ก็ ขอบคุณแล้วครับ

รักคนอ่าน

BP

Create Date : 16 มกราคม 2549

Last Update : 16 มกราคม 2549 9:54:26 น.

1 comments

Counter : 578 Pageviews.

อยากฟังงานของภาคีวัดอรุณอ่ะครับ

ไม่รู้จะไปหาฟังที่ไหน

โดย: I will see U in the next life.

วันที่: 16 มกราคม 2549 เวลา:14:08:27 น.