ผีชุดแดง

ก่อนอื่นกูขอรายงานตัวก่อน


ก่อนที่พวกมึงจะพากันคิดไปต่างๆนาๆ


ว่ากูติดสัดมั่ง


ว่ากูตายห่ามั่ง



ว่ากูสารพัด


แต่คนอย่างกู


จะเป็นไรไปง่ายๆอย่างปากพวกมึงไม่ได้หรอก


เพราะกูอยู่สูงเกินไป....



อิอิ



ห้าห้า



คือกูไปเที่ยวนอกมา


แล้วกลับมาม๊ากูก็พาไปแดกอาหารไฮโซ


หอยงวงช้างหม้อไฟ


หอยเหี้ยไรตัวเท่ามือแต่มีงวงเท่าแขนยาวออกมาสามคืบ


มาหั่นเป็นชิ้นบางๆ



แล้วจิ้มไปในน้ำเดือดๆ


จุ่มลงในน้ำจิ้ม



อร่อยดีว่ะ

แล้วก็มีสัตว์อื่นๆอีกหลายตัวที่กูแดก


อีเจ๊กิ๊บบอกว่าให้จุ่มแป๊บเดียว


เดี๋ยวเนื้อมันไม่หวาน


หมายความว่าให้กูแดกสุกๆดิบๆนั่นเอง


ซึ่งกูก็ทำตาม




ผลล่ะเป็นไง



สัด



เกือบตายห่า



ตอนแดกก็อร่อยดีหรอกนะ



แต่ตอนขี้แตกนี่ดิ




เหี้ยยังกะกูโดนเอาไปโยนทิ้งไว้บนยอดเขาอ่ะสัด



แรงก็ไม่มี


โดดเดี่ยวยังไงพิกล



สัด นอนโรงบาลเก้าวัน



แม่งกูว่าหายตั้งกะสองวันแรกแระ



หมอเสือกบอกให้กูเฝ้าระวัง

สงสัยจะเป็นสองพันเก้า



ส้นตีนเหอะหมอ

แดกหอยงวงช้างแล้วเป็นสองพันเก้า


กูจะกลับไปร้านเอาเปลือกหอยยัดตูดเจ้าของร้านแม่งเลย


แต่กูก็หายดีแล้ว



พวกมึงคงเสียใจอ่ะดิ



ที่คำสาปแช่งของพวกมึง

ทำไรกูไม่ได้ซักนิด


5555+++


ทีนี้ล่ะมึง

ถึงตากูมั่ง
.
.
.
.
.
.
.
.












"ไอ้เหี้ยบิดแม่งป่านนี้ยังไม่มาเลยวะ"

"นั่นดิ ไม่รู้ว่ามันเรื่องไรป่าว" ไอ้แสบเสริม

"สงสัยไม่มีคนมาส่งมั้ง.. แบบว่าพ่อแม่ไม่แคร์ไรแบบเนี้ย"

"ไอ้สัดเหยินเงียบปากมึงไปเลยไป พ่อแม่มึงรักมึงตายห่าแหละ"


"สัด... หน้ายังกะตัวสลอท สงสัยพ่อมึงหาขี้เถ้ายัดปากมึงไม่ทัน"

"เหอ.... เราพูดนิดเดียวเนี่ยนะ โดนด่าซะเยอะเลยอ่ะ"

มันทำหน้าเซ็งๆ เอามือเกาหัว


"ไอ้แสบกี่โมงแล้ววะ" กูถาม


"บ่ายสามกว่าแล้ว" มันตอบ

ทุกคนกระวนกระวายกันใหญ่


ไม่รู้ว่าแม่งไปปากหมาที่ไหนแล้วชาวบ้านเค้ากระทืบตายห่าไปป่าวไม่รู้ดิ

เซ็งว่ะ



เบื่อสัดๆอ่ะอารมณ์รอคอยเนี่ย


"ไอ้แสบไปเล่นบาสหรือไปว่ายน้ำดีวะ"

กูถามมันเพื่อหาไรทำแก้ว่าง


"เล่นบาสเหอะ ว่ายน้ำเดี๋ยวแม่งเข้าตัวกูทุกที"

มันตอบทำหน้ายังกะกูเป็นแท็กซี่หื่นยังงั้นอ่ะ

ไมวะไปว่ายน้ำแล้วปี้กันมันจะผิดตรงไหน

ก็ชุดแม่งอ่อยซะขนาดนั้น

สัด....กางเกงว่ายน้ำจากญี่ปุ่น

ทั้งเอวต่ำทั้งรัดซะง่ามตูดถลนขนาดนั้น

เห็นแล้วไม่เงี่ยนก็เกินคนละกู


กูเห็นมันทำหน้าแบบนี้แล้วหมั่นไส้แม่งว่ะ

กูเดินไปเอามือตบตูดมันแล้วพูดว่า

"ยังไงวันนี้มึงก็ไม่รอดหรอก" แล้วหัวเราะอุอุในลำคอ


ทำหน้าใสซื่อตามสไตล์กู

อิอิ



ใครๆก็ชมว่ากูน่ารัก


คิคิ



"ไอ้เหยินมึงเล่นป่าว" กูแกล้งถามมันไปงั้นแหละ

รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่อยากเล่นบาสกะกูไม่รู้ทำไม

"ไม่เล่นอ่ะ...." มันส่ายหน้าทำยังกะกูบังคับให้มันแดกขี้


"พวกมึงอ่ะอ่อนแอว่ะ หัดเล่นกีฬาให้มันแข็งแรงมั่งดิ สัดหน้าโรงเรียนเขียนตัวเบ่อเร่อ....เรียนดี กีฬาเด่นไงสัด หัดท่องจำกันมั่ง"


"เล่นกะเก่งทีไรไม่โดนดึงกางเกงก็เล่นรุนแรง" มันย้อน


"ใส่ร้ายกูตลอดอ่ะพวกมึง แต่ยังไงๆวันนี้พวกมึงก็ต้องเล่นอยู่ดี"

กูบังคับ


"รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยมึง"


และแล้วพวกกูก็พากันขึ้นไปเปลี่ยนชุดเล่นบาส
เต็มยศ
แต่ละกีฬา
แต่ละกิจกรรมพวกกูมีชุดสำหรับมันโดยเฉพาะ
เอามาใส่ผิดโอกาสไม่ได้
เสื้อกล้าม
กางเกง
รองเท้า
สัด
ใส่กันยังกะนักบาสทีมชาติ

ก็เงินมันเยอะจัด
อิอิ


มาละ

ไอ้หมัด

ไอ้ถึก

ไอ้เหยิน

ไอ้ชิ้น

ไอ้หวาน

และสุดที่รักกู


ไอ้แสบแม่งล่อชุดขาวอีกแระ


กูว่ามันบางว่ะ

เหมือนสงมันจะส่องลอดมาให้เห็นอะไรข้างในได้นะ

ใจหวิวๆทุกทีกู


รึว่ามีแต่กูคิดอยู่คนเดียววะ



อุอุ



ไม่ม้างงงงง.......



เพราะกูว่าพวกมึงก็คิด
อิอิ


พวกกูกำลังนั่งใส่รองเท้ากันอยู่หน้าตึก


ไอ้ตัวเหี้ยก็คลานสี่ขาแลบลิ้นสองแฉกแพล่บๆเข้ามา...



อ่ะ



มันก็เดินมาปกติแหละ


หล่อมาเชียว


แต่แม่ง...ชอบใส่จิงๆๆ


กางเกงเอวต่ำเนี่ย


มันต่ำเกินไปว่ะกูว่า


ถ้าเปิดเสื้อขึ้นมานี่เห็นโคนหมอยเลยอ่ะ


แล้วห้ามนั่งยองๆเด็ดขาด


เอากล้วยสอดเข้าง่ามตูดได้สามลูก



คนอื่นจะเอวต่ำแค่ไหนแม่งก็ยังใส่บ็อกเซอร์ข้างใน


ไอ้เหี้ยนี่บางทีเกงในก็ไม่ใส่

แม่งบอกไอ้พวกที่แม่งใส่บ็อกเซอร์อ่ะ

ใจไม่ถึงเท่ามัน


"มึงไปทำเหี้ยไรอยู่วะป่านนี้เพิ่งโผล่หัวมา"


มันไม่ตอบยืนยิ้มผมชี้เด่

"สัดช้าแบบนี้เค้าปี้กันไปสามรอบแระ มึงตอนนี้ก็มาเช็ดเศษขี้แระสัด"


ใจกูก็ห่วงมันว่ะ .........แต่ไม่รู้เป้นเหี้ยไร

ปากพูดดีๆไม่เป็น


"มึงจะไปเล่นบาสกะพวกกูป่าว ให้ไวเลยมึง"

แล้วมันก็ทำท่าจะวิ่งไปเปลี่ยนชุด

"รอด้วยนะเว้ย" มันตะโกนไล่หลังมา


"มึงตามไปสนามโหลละกัน" ก็บอกพลางเดินเลี้ยงลูกบาสไปเรื่อยๆ


"ไรวะ รอกูด้วย ไม่รอกู กูโกรธ" มันตะโกนตอบอีก


สัด... มึงได้โกรธแน่......แต่กูคิดในใจ



"เก่งรอไอ้บิดมันก่อนดิวะ" ไอ้แสบแม่งทำหน้าพระเอก...ให้กูเป็นตัวโกงตลอด

เข้าทางกูเลย



ใจก็อยากรอแม่งอยู่แล้ว



อ่อ...........กูขออธิบายสนามโหลก่อน


ไม่ได้หมายความว่าสนามถ่อยๆถูกๆไม่ได้มาตรฐานนะเว้ย


คือโรงเรียนกูมีสนามบาสประปรายกระจายอยู่เยอะมาก

แต่ที่เด่นๆก็คือสนามโหล


ที่เรียกแบบนี้เพราะว่าแม่งมีสิบกว่าสนามอยู่ติดกันอ่ะ


เยอะโคตร


โรงเรียนมึงมีป่าว


ถุย....


อิอิ




ไม่ถึงสามนาทีไอ้เหี้ยบิดวิ่งถอดเสื้อลงมาแระ

สงสัยกลัวไม่ได้ไปจัด

ถอดเสื้อวิ่งมาแบบนี้


มันจะรู้มั้ยว่าใจกูคิดกะมันเหี้ยขนาดไหน



เดี๋ยวปั๊ดจับแม่งกดตรงนี้ซะเลยดีมั้ง
อิอิ



พอเดินกันไปถึงสนามบาสระยะทางครึ่งกิโลได้มั้ง


โรงเรียนแม่งกว้างเกิน


"แบ่งทีมเลย" ไอ้เหี้ยบิดแม่งไฟแรง สงสัยไม่ได้โดนปี้หลายวัน

พลังจะเยอะเกินหน้ากูแระ


"มึงอ่ะไม่ต้องมาทีมเดียวกะกูเลย"


กูพูดหันไปมองหน้าไอ้เหี้ยบิด


มันก็ทำหน้าเป็ด



คงเซงในอารม


"กูไม่ได้รังเกียจมึงนะเว้ยไอ้บิด แต่กูอยากแข่งกะมึงอ่ะ"


มันทำหน้าเหมือนจะเข้าใจ


"ไอ้บิดมึงเอาไอ้ถึกไป นี่กูให้ตัวเก่งมึงไปเลยนะนี่ มึงมีตัวนี้นี่กูเปอร์เซ็นแพ้สูงเลยนะสัด"

ไอ้เห้ยบิดทำหน้างงๆ


"อ่ะ.......มึงไม่รู้คอนเซปแม่งเหรอ ล่ำ ถึก แรงเยอะ ขี้เต่าแรง5555+"



"สัดแม่งยกแขนจะชูทลูกทีสงสัยกูคงสลบ"


อิอิ



"เก่งตกลงนี่ชมหรือด่า"

ไอ้เหี้ยถึกแม่งมีหน้ามาถามกูอ่ะ


ด่าเต็มๆ....แม่งยังจะต้องให้กูแปลอีกอ่ะ



"แต่โชคยังดีทีกูมีตัวชง เนื้อหอมๆแก้เกมมึงอิอิ"


กูพูดแล้วก็หันหน้าไปทำท่าหอมใส่ไอ้แสบ


สัดไอ้แสบแม่งทำท่าจะอ้วกว่ะ


หมายความว่ามันชอบใช่ปาววะ

อิอิ


"เฮ้ยมี8คนแบ่งไม่ครบตัวอ่ะ" ไอ้บิดส่งเสียงขึ้นมา


เออ

จิงของมัน



จะไปชวนคนอื่นมาเล่น


แม่งไม่มีใครเล่นด้วยว่ะ


สัด

สงสัยแม่งกลัวการเล่นพิศดาร


"เอางี้ กูต่อให้มึง ทีมกูเอาแค่สามคนพอ ที่เหลือกูให้มึงหมดเลย"



5555




ขำว่ะ
มีแต่ตัวอ่อนๆทั้งนั้นเลย


ไอ้ชิ้นงี้


ไอ้เหยินงี้



อีหวานงี้



มีไอ้หมัดกะมันนั่นแหละที่พอจะมีประโยชน์มั่ง


ที่เหลือเอาไว้วิ่งชนกันเองในสนาม



"เออนี่ถ้าทีมไหนแพ้ทำไรดี" ไอ้แสบเสนอความคิดขึ้นมา


ช่างเป็นความคิดที่ดี


ความคิดที่เยี่ยม


ความคิดที่วิเศษจริงๆ


ไอ้แสบทำไรแม่งก็ดีไปหมดว่ะ
อิอิ



"เออว่ะนั่นดิ ไม่เล่นเอาตัวนะเว้ย แม่งเบื่อว่ะไม่ตื่นเต้น"


"เอางี้ทีมไหนแม่งแพ้ เดินถอดกางเกงกลับตึก"

เป็นไงความคิดกู


แจ่มเหี้ยๆอ่ะ



ลำพังกูกะความอายอ่ะไม่เคยได้เจอกันอยู่แล้ว...


"เออก็ได้วะ"


ไอ้เหี้ยบิดเสียงอ่อยๆ

เหมือนจะรู้ชะตากรรมตัวเอง


"ไอ้ชิ้นไอ้รอกมึงเล่นดีๆนะมึง อีหวานด้วย"


"ซร่วบ" ลุกแรกให้เหี้ยหมัดซัดลงไปแระคับพี่น้อง



แล้วก็ตามมาอีกเรื่อยๆ


ท่ามกลางอีหวานและพวกที่วิ่งเก้ๆกังๆไม่กล้าเข้าชาร์จกูเพราะกลัวกูกระแทกหกล้ม


"อีหวานมึงวิ่งเข้าแย่งลุกดิวะ" เสียงไอ้บิดสั่งแบบอารมไม่ได้ดังใจแม่งอ่ะ


อ่ะแน่ล่ะม้างงงงง.........ก็แม่งจะแพ้แล้วนี่


"ไอ้แสบเอาสามแต้มทีดิ๊" พูดจบกูก็ส่งลูกต่อให้มัน


ซร่วบ....



ลงไปละคับสามแต้ม




555+


เมียกูอะไรๆก็เก่ง


อิอิ


โดยเฉพาะ...."ขมิบเก่ง"


5555+


"อีหวานมึงไม่ใส่ยกทรงก่อนเหอะเดี๋ยวนมมึงมาฟาดหน้ากูว่ะ"



กูเริ่มสงครามประสาท


ไอ้เหี้ยบิดหน้างี้เป็นส้นตีนเลยอ่ะ

"ไอ้เหยินมึงทำได้กี่แต้มวะ เหยื่อเยอะยังกะดาวชูทนะมึง อิอิ"


เวลาเยาะเย้ยคนอื่นนี่แม่งมีความสุขชิบหายเลยวะ


"เบรคเว้ย พักครึ่งก่อน"


ไอ้เหี้ยบิดทำเสียงเข้มอารมเสีย


คนจะแพ้แม่งก็เป็นงี้แหละวะ

แล้วก็พากันมานั่งแหมะอยู่ข้างสนาม

"ไอ้เหี้ยเหยินมึงไปซื้อไรมาแดกทีดิ๊"


"ไหนอ่ะตัง"


มันทำท่าแบมือจะเอาเงินกู


"มึงกล้าคิดได้ไงว่ากูจะให้เงินมึง"


"รีบไปซื้อมาเลยส้นตีนมึง"



ว่าแล้วมันก็พากันชักแถวไปโรงอาหาร

เหมือนแม่งรู้ทัน


ทิ้งกูเอาไว้สามคน


พอมันเดินลับไปกูก็นอนลงบนหญ้าข้างสนาม
พวกมันก็นอนแผ่สองสลึงแบบนั้นด้วยความเหนื่อยเหมือนกัน


"เหนื่อยเหี้ยไรวะไอ้บิด กูเห็นมึงทำท่าบ้าพลังก่อนลงแข่งอ่ะ"


อิอิ


แม่งนอนแผ่สองสลึง



"ไม่เหนื่อยได้ไงวะ แต่ละตัวแม่งไม่ได้ช่วยเหี้ยไรเลย วิ่งไปมาให้กูตาลายป่าวๆ"



อ่ะ



กูอุตส่าห์คัดแต่ดาวยิงให้มึงเลย



อิอิ



แล้วก็เงียบกันไปซักพัก

"ไอ้แสบไม่เจอกันตั้งหลายวันคิดถึงกูป่าววะ" จู่ๆไอ้เหี้ยบิดแม่งก็ถามขึ้นมาดื้อๆ


ไอ้แสบเงียบหน้าแดงขึ้นมาทันใจ


"ถามทำไมเนี่ย" ไอ้แสบถาม


"บอกมาเหอะน่าอยากรู้" มันเร้า



"เป็นห่วงมากกว่า"


พอได้คำตอบจากไอ้แสบมันก็ยิ้มด้วยความพอใจ


แล้วก็นอนลงกับหญ้าอีกรอบ


"แล้วไอ้เก่งอ่ะ คิดถึงกูมั่งป่ะ" มันนอนถามบนพื้นหญ้า ตามองขึ้นไปบนฟ้า



"มึงถามกูเนี่ยนะ คิดถึงมึงกูเอาเวลาไปรูดควยเล่นยังมันซะกว่า"


"มึงทำท่าบิดเบือนแบบนี้แสดงว่าคิดถึงกู"


"งั้นเอาเป็นว่ามึงคิดถึงกูละกัน.......มากด้วย"



"ถุย"



กูมีคำตอบคำเดียว สั้นๆให้มัน



"ไหนไอ้เหี้ยเหยินเอามาดูซิซื้อไรมาให้กูแดกมั่ง"


แม่งมาพอดีระฆังช่วยไม่งั้นกูจะตกอยู่ในซีรีย์เกาหลีอีกพักใหญ่




ลูกชิ้นปลาทอด



ปลาทรงเครื่อง


เกี๊ยวปลา


ปลาสวรรค์ทาโร่


"ไอ้เหี้ยเหยินมึงซื้อเหี้ยไรมาเนี่ยมีแต่ปลาวะ กูแดกจนจะเป็นเงือกอยู่แล้วเนี่ย"



"เราเป็นคนเดินไปซื้อ เงินเรา เราก็ซื้อของที่เราชอบน่ะดิ"



มันตอบน่าเอาตีนฟาดปาก


"แล้วเป็นเหี้ยไรแดกแต่ปลา พ่อมึงเป็นแมวน้ำเหรอ"


"กินปลาแล้วฉลาด" มันตอบ


"ควยเหอะ มึงไปหาอะไรที่แดกแล้วหน้าตาดูฉลาดด้วยจะดีสัด"


"เหี้ย เห็นแม่งข้างหลังคิดว่าตุ๊กกี้ชิงร้อยชิงล้าน"


"งั้นก็อย่ากินดิ" มันย้อน




กูเงียบ



แล้วก็หยิบไม้แหลมขึ้นมากำอยู่ในมือ



หวังจะแทง........



แทงเกี๊ยวปลาขึ้นมาแดก



ขึ้นปากมากไปกว่านี้สงสัยจะอด


"เอาไงไอ้พวกมึงที่แพ้อ่ะ กูว่าไม่ต้องแข่งแระ ตามกูไม่ทันแน่นอน"


"เอาไงพวกมึง"



"กลับเหอะเก่งหกโมงกว่าแล้ว"


จู่ๆไอ้แสบก็ชวนกลับซะงั้น


"เพิ่งเปิดเทอมมาสเตอร์ไม่ว่าไรหรอก แล้วมืดๆหน่อยค่อยกลับเผื่อพวกแพ้แม่งแก้ผ้ากลับจะอายว่ะ อิอิ"




"เอางั้นเหรอ"



"กูว่าหาไรทำดีกว่าว่ะ"



"ทำไรของมึงวะ" ไอ้เหี้ยบิดสงสัย



"ไปเดินเล่นทางรถไฟหลังโรงเรียนกันเหอะว่ะ"



แล้วก็พากันเดินไปหลังโรงเรียนที่มีทางรถไฟอยู่


เดินเล่นไปบนทางรถไฟ ไม่เคยได้ทำไรแบบนี้ซักทีว่ะ


ได้บรรยากาศใหม่ๆแปลก

ก็ดีเหมือนกันว่ะ
ยังกะกำลังถ่ายมิวสิคอยู่เลย



"ปู๊นๆ..............."



เหี้ยแระ

จู่ๆรถไฟแม่งมาซะงั้น


พวกกูต่างก็พากันโดดลงพงหญ้าข้างทางเพื่อเอาชีวิตรอด


รถไปที่เร็วและลมดูดที่แรงจนกูเสียหลังต้อมล้มตัวลงกับพื้นด้วยความกลัว


จนรถไฟตู้สุดท้ายกำลังผ่านไป

กูก็มองเห็นไฟสีแดงทีท้ายขบวน และมีผ้าสีแดงผืนเบ้อเริ่มผูกอยู่


แล้วความคิดดีๆของกูก็ ปิ๊งขึ้นมาทันที


เมื่อหลานวันก่อนม๊ากูเล่าว่ามีผู้หญิงท้องแก่โดดให้รถไฟทับขาดสองท่อน

ตายห่าคาที่




"ผีชุดแดง"



.
.
.
.

.

"เฮ้ยกูว่าหาไรฮาๆทำกันดีกว่าว่ะ"


"อะไรของมึงอีกวะ จะพากันมาตายห่านี่ยังมันไม่พอเหรอวะ"
ไอ้เหี้ยบิดแม่งกลัวตายเหมือนกันนะนี่


"มึงเชื่อกูเหอะ มึงเอาป่าวล่ะ"



"เล่นไรเหรอ" ไอ้เหี้ยเหยินตาใสขึ้นมาเลย

เรื่องเหี้ยๆน่ะ
ไม่ใช่ว่าแม่งไม่ชอบกันนะ


"เดี๋ยวพวกมึงแกล้งแหกปากวิ่งไปทางป้อมยามนะ"



"แล้วแหกปากว่าเห็นผีผู้หญิงตัวขาดมีแค่ครึ่งเดียวเลือดสาดห้อยอยู่ท้ายรถไฟนะมึง"


"มึงต้องเอาให้เนียนนะมึง"


"แบบว่าน่ากลัวสัดๆอ่ะ ทำได้ป่าว"


"ทำได้"


ไอ้ชิ้นรับปากทันที


"เอายัง" มันถาม


"มึงพร้อมยังล่ะสัด"


"เอาเลย"





กรี๊ดๆๆๆๆๆ




อ๊ากๆๆๆๆ




ช่วยด้วยๆๆๆ




แล้วแม่งก็พากันแหกปากวิ่งไปทางป้อมยามยังกะคนเสียสติ



"ผีหลอก ผีชุดแดง ตัวขาดมีแค่ครึ่งตัว"



"ตาโต ลิ้นยาว"



ช่วยด้วยๆผีหลอก

"มันกวักมือเรียกด้วย"




มันทำได้เนียนจริงๆ


จนยามวิ่งออกมาจากป้อมยาม


เอาไฟฉายส่องไปมาด้วยความกลัว



จนกูต้องทำเนียนวิ่งไปกับพวกมันด้วย



ขณะที่วิ่งกลับตึก


"กระรอกทีมเราแพ้นี่"

"เออใช่ ต้องถอดกางเกงวิ่งด้วย"


ไม่รู้แม่งเกิดบ้าเหี้ยไรขึ้นมา


แม่งดึงกางเกงลงแค่เข้าเอาเสื้อปิดตูดเอาไว้



วิ่งแหกปากเหมือนผีหลอกเหมือนเคย


"ไอ้เหี้ยเหยินพอได้แล้วอายเค้าไอ้เหี้ย"


"อายทำไม เอาให้เนียน" มันย้อน


"เดี๋ยวไอ้เหี้ยปิยะแม่งหัวเราะเยาะเอานะมึง"



"กระรอกพอเหอะ"



มันจิงหยุด


แล้วก็ถึงตึกด้วยความเหนื่อยและสนุก

พากันอาบน้ำนอนด้วยความสุขสบายใจ



ตื่นเช้ามา......




ข่าวผีชุดแดงก็สะพัดไปทั่วโรงเรียน


นักเรียน



ครู



นักบวช



แม่ค้า




ภารโรง


หมา



แมว



นก


หนู




รู้เรื่องผีชุดแดงกันทั้งหมด


ต่างล่ำลือกันไปต่างๆนาๆ



"ไปหาข้อมูลเพิ่มเติมกันดีกว่าว่ะ" กูชวน



แล้วก็เป็นที่เดียวที่กูว่าน่าจะรู้ดีที่สุด


"อีป้าแม่งแฟชั่นว่ะ ใครยุให้ทาเล็บดำวะ"

ไอ้เหี้ยบิดทัก


"พวกมึงไม่รู้จักเรโทรเรี่ยนเหรอวะ"


อ่ะ


"เอออีป้า รู้เรื่องผีชุดแดงป่าววะ"


"รู้ดีกว่าใครเลยมึง"


"อีป้าเล่าให้ฟังหน่อยดิวะ"



"พวกมึงซื้อไรกินกันก่อนดิ" มันขู่



ถ้าไม่ซื้อไรมันแดกสงสัยแม่งจะไม่เล่า


"อีป้าเอาเหมือนเดิมละกัน ปิดเทอมนานไม่ได้แดกเลย"


"อีดำทำเรื่อง"


แล้วทันทีที่พวกกูจ่ายเงินมันก็เริ่มเล่า


"เห็นเค้าว่ามันเฮี้ยนมากเลย"


"ลิ้นยาวตาถลน โหนอยู่ท้ายขบวนรถไฟ"


"กวักมือเรียกเอาวิญญาณผู้ชายเอาไปทำผัว"


"เค้าว่ามันมองหน้าใครคนนั้นจะตายห่า"



"ตัวมันขาดครึ่งเดียว"



"น่ากลัวมากเลย สงสัยจะโดนฆ่าแล้วผ่าศพ ไม่ใช่คนไทยด้วยนะ"


"แล้วมันจะเอาชีวิตคนปีมะ"


อ่ะชิบหายละ



สัด



ไหงเรื่องมันยาวไปซะขนาดนี้วะ


คนปีมะ


มะโรง

มะเมีย


มะแม


มะเส็ง



ล่อไปครึ่งประเทศ


แล้วกูก็มะซะด้วยอ่ะดิ



เหี้ย...........ผ้าท้ายรถไฟผืนเดียวเฮี้ยนขนาดนี้



ฮาสมใจจริงๆว่ะ



แต่แม่งชักจะบานปลาย


ยิ่งมาเจออีป้าดำจอมใส่ไข่ด้วย



สงสัยจะลงหน้าหนึ่งว่ะ


"อีป้าถามจิงเหอะ เห็นมากะตาเลยป่าววะ เล่าซะยังกะโดนมาเอง"



"อ่ะนี่มึงไม่เชื่อกูเหรอ"




กูล่ะอยากจะตอบว่า "เออ" ดังๆ



"กูฟังเค้าเล่ามา"



อ่ะ




แม่งเล่าพร้อมทำท่าประกอบซะเหมือนชิบ


โดยเฉพาะตอนตาเหลือก



แม่งน่ากลัวกว่าผีชุดแดงอีก



พอเหอะ......



ไร้สาระว่ะ....ไปเรียนดีกว่า



แม่งเอ๊ยทั้งวันมีแต่คนพูดเรื่อง ผีชุดแดง





เอาไงดีวะ
.
.
.
.
.



ผีชุดแดง


คนปีมะ


วนอยู่ในหัวกูทั้งวัน



เอาไงดีวะ



แล้วก็นึกถึงเล็บดำของอีป้า



"กูนึกออกแล้ว"


"เหี้ยไรของมึงวะไอ้เก่ง ร้องซะเสียงดัง กูตกใจหมด"



"แหมไอ้สัดบิดขวัยอ่อนจังนะมึง"

"เก่งนึกไรออกเหรอ"



"เรื่องผีชุดแดงไง"


"เออทำไมเหรอ"

"วิธีแก้เคล็ดไง ใครทาเล็บดำผีจะไม่เอาไปทำผัว"


"ทาเล็บดำแล้วไงอ่ะ งง" ไอ้เหี้ยเหยินพูด


มึงงงอ่ะถูกแล้ว

ถ้ามึงเกิดเข้าใจขึ้นมาดิจะแปลกกว่า


ไอ้ควาย


นี่ขนาดแดกปลาทุกวันแล้วนะ


"สัดมึงก็รับทาเล็บดำดิวะ เล็ยละยี่สิบก็รวยตายห่าแล้ว"


ทันทีที่เลิกเรียนกูก็วิ่งไปร้านอีป้า



"อีป้ายาทาเล็บดำหมดยัง"


กูถาม


"ยัง"


"ถามทำไมวะ"



"ขอได้ป่ะ"

ไอ้บิดพูด




"มึงอย่ามาตลก วันก่อนกูไปตลาดกูขอมันยังไม่ให้เลย"


"ก็เลยต้องซื้อมาทาเนี่ย แล้วมึงคิดจะขอกูฟรีๆเนี่ยนะ"



กูว่าแล้ว



สันดานแม่งไม่มีเปลี่ยน



"เท่าไหร่"


"กูซื้อมา45บาท ทาไปสิบเล็บ กูคิดมึงแค่45แล้วกัน"


"อ้าวแล้วที่อีป้ามึงทาไปล่ะวะ"
กูถามด้วยความงง


มันจะเล่าทำไม


"ค่ารถไง กูคิดแค่สิบเล็บเอง"


"เออๆๆๆ....เอามาๆ"


"แล้วหกโมงเอาอีกสิบขวดนะเว้ย ซื้อมาให้ด้วยนะ"


"เออ ขวดละ45ไม่รวมค่ารถนะเว้ย"




"เออ อีดำโรงเกลือ" กระซิบ อิอิ



กูได้ยาทาเล็บมาแระ


เหลือแต่การตลาด



"อีหวานมึงไปบอกสมาชิกตุ๊ดมึงนะว่าปีมะใครไม่อยากตายให้ทาเล็บดำ"


"อุ๊ย....กระเทยไม่ชอบทาเล็บดำ ทาสีชมพูหรือแดงได้ป่ะเก่ง"

อีหวานตอบ


"อีเหี้ยสีชมพูมึงมีแล้วกูก็ขาดรายได้ดิวะ"


"อ๋อๆๆ .......ได้ๆ"



"ใครอยากมีเล็บดำให้มาติดต่อได้ที่กู"



กูล่ะไม่อยากจะนึก


กูจะฟันเละขนาดไหน


ปีมะแม่งไล่มาตั้งแต่ม.2 ถึงม.4อ่ะ


อิอิ



เกือบหมดโรงเรียน

พักเดียวยาทาเล็บก็หมดไป


ก็ให้ไอ้เหยินไปเอาที่อีป้ามาทาต่อได้ทันเวลา


กูฟันไปหลายพันมากๆ


"อีหวานทำไมไม่ค่อยมีกระเทยมาทาเล็บดำวะ" กูถามด้วยความสงสัย



"กระเทยไม่ชอบเล็บดำอ่ะ"


มันตอบ


"งั้นเอางี้ มึงไปบอกเพื่อนมึงว่าใครมาทาเล็บกูให้จับควยไอ้บิดได้เล็ยละที"


"เฮ้ย เกี่ยวไรกะควยกูเนี่ย สิบเล็บก็สิบทีเลยนะมึง ควยก็กูเละดิวะ"

มันบ่น โวยวาย


"ก็เออดิวะ"

กูตอบ แบบไม่แคร์เพราะว่าไม่ใช่ควยกู




"แต่ว่า....."



"อะไรของมึงอีหวาน"


"เก่งทาให้เราสิบเล็บได้ป่ะ"


"มึงจะทาทำไมวะ เรื่องแต่งขึ้นทั้งเพจะกลัวเหี้ยไรของมึง"

กูล่ะงงแม่ง


"เผื่อผีมันมีจริง"
มันทำท่าแหยงๆ กลัวๆ


"โถ........ อีดอก อีกระเทยช้างน้ำ ผีมันไม่ตาต่ำเอากระเทยบวมๆแบบมึงไปทำผัวหรอกอีห่า"



"ผีนะ ไม่ใช่เลสเบี้ยน จะเอาวิญญาณมึงไปตี่ฉิ่งรึไง"


กูล่ะเซงจริตอีเหี้ยนี่จิงๆ


"ก็กันๆเอาไว้อ่ะ"


กูว่าผีชุดแดงคงไม่เท่าไหร่


ผีกระเทยนี่ดิ


น่ากลัวและฤทธิ์แรงกว่าเยอะ



อุอุ

Create Date : 10 กรกฎาคม 2552		4 comments
Last Update : 10 กรกฎาคม 2552 18:42:56 น.
Counter : 1105 Pageviews.
Share Tweet