|
วันพฤหัสบดี......สงสัยวันนี้วันที่ฉันกลายเป็นทะเล
วัน พฤหัสบดี ที่ 11 ตุลาคม 2550.......22.10 น.
คงสงสัยว่าทำไมแฟงกลายเป็นทะเล เพราะหาอารมณ์ที่แน่นอนไม่ได้ ผันแปรพอๆกับทะเล วันนี้ตื่นมาแบบสภาพนอนไม่อิ่มนัก เมื่อวานไม่รู้เป็นไง พยายามนอนยังไงก็ไม่หลับสนิทซะที หรือว่านอนมากไปหน่อย ไม่นะแฟงแค่กลิ้งๆอยู่บนเตียงเองงะ ตื่นมาก็นอนฟังเพลงเหมือนเดิม เพลงเก่าๆที่ชอบๆ เที่ยงลงเล่นกับยัยแมงวี่ ท่าทางเป็นไข้หนัก อ้วกด้วย แฟงเป็นประเภทเห็นคนอ้วกแล้วจะอ้วกตาม เลยต้องวิ่งหนี้ ตอนยัยแมงวี่อ้วกเกือบไม่ทัน บ่ายโมงไปร้านเน็ตประจำ ไปส่งเมล์เรื่องข่าวสมัครงาน ที่ลงทุนไปถามข่าวจากที่ทำงานป้าเลย เหนื่อยโทรจริงๆๆ อัพบล๊อก เยี่ยมเพื่อนบ้าน เช็คเมล์ ทักเพื่อนที่วันนี้งานยุ่งอีกแล้ว ทักพี่ชาย ทักเพื่อนที่อยู่เยอรมันที่วันนี้บังเอิญเจอ ปกติเวลาไม่ตรงกัน คุยกันกระจาย แต่ต้องมานั่งแปรไทยเป็นไทย แปรอังกฤษบ้าง เหนื่อยจริงๆ ไม่รู้ว่าการคุยมันจะเหนื่อยขนาดนี้ แต่ไม่ได้คุยกันนานแล้วคิดถึงมันจริงๆๆ บ่ายสองกว่าๆกลับบ้านเพราะเริ่มหิวข้าว กลับไปกินข้าวบ้าน วันนี้มีเมนูชอบๆๆ ปลานึ่งบ๊วย ห่อหมกหน่อไม้ปลา อร่อย เป็นสุข ขึ้นห้องพายัยแมงวี่มาเล่นบนห้อง บ่ายแกนึกได้ต้องไปซื้อของ ลงมาหารถ ตามเคยรถหาย เซง ...ที่น้องเอารถไปไม่บอก เลยได้กลายเป็นสาวเหนือ เหนื่อยสุดบรรยาย พอกลับมาถึงน้องก็มาพอดี กะจะเม้งซะหน่อย แต่ช่างๆมันเถอะ เลยปล่อยๆไป สี่โมงเย็น น้องชายคนเล็กพาแฟนมาเล่นที่บ้านเป็นประจำ เลยมานั่งเล่นคุยกันไป ห้าโมงกะเอาหนังสือที่เช่ามาไปคืน เลยกลับขึ้นห้องไปเอาหนังสือไปคืน ลงรถหายอีกแล้ว น้องชายคนโตเอาไปอีกเช่นเคย ไม่บอกอีกแล้ว คราวนี้แฟงโมโหจริงๆ กลับมาโดนดีแน่ๆ แกไม่เคยเห็นพี่แกโมโหจริงๆได้เห็นแน่ เลยได้ยืมรถน้องคนเล็กออกจากบ้าน แถมยังเป็นรถแต่งสุดๆๆ เสียงดังเปลี่ยนท่อ รถโหลดต่ำ ใส่เกียร์โยง แถมรถสีแดง ไม่ต้องบอกว่าขับไปเด่นแค่ไหน ถ้าเป็นผู้ชายขับคงดูเท่อยู่หลอกนะ แต่นี้แฟงขับเด็กๆหันมามองแฟงตลอดทาง คงสงสัยกันน่าดู หน้าตาก็ขัดกับรถแล้วอีกอย่างแฟงเป็นพวกขับรถเร็วนะ เลยยิ่งเด่น หุหุหุ วันนี้เป็นเด็กซักวันแล้วกันนะ กลับมาบ้าน น้ากลับมาแล้วเลยพากันนั่งกินข้างเย็น แต่ทั้งหมดต้องกินโจ๊กเป็นเพื่อนยัยแมงวี่ ที่ไม่ยอมกินข้าว ทุ่มกว่าเอาการ์ตูนไปคืนร้านเช่า เหมือนเดิมรถน้องชายยังไม่เอามาคืน โอ๊ย...แล้วทามมายมันถึงกวนอารมณ์พี่มันจริงๆ นั่งโม๊เรื่องหนังอยู่นาน แอบๆสั่งจองหนังไว้กว่าจะกลับบ้านก็ปาไปสี่ทุ่ม ถึงบ้านยังโดนตาบ่นเรื่องไม่มีกุญแจบ้าน เออ...ท่านค่ะน้องชายเอารถแฟงไปแล้วกุญแจดันอยู่กับกุณแจรถ ขนาดบอกไปยังบ่นเราไม่เลิก เออ..ท่านฟังกันบ้างป่าวเนี้ย แฟงเดินไปเตะประตูเสียงดัง ยังหาว่าเราทำใส่ ท่านไม่เห็นเหลอว่าหลานท่านเดินเตะประตูป่าวทำใส่ เจ็บเท้านะเนี้ย อารมณ์กรุ่นๆอีกรอบ เดินขึ้นห้องเลยดีกว่า สุดท้ายเลยมานั่งจิ่มดีด อยู่หน้าคอมฯ ฟังเพลง ซักพักแฟงว่าจะไปดูหนังสือสอบแล้ว ตอนนี้ขออารมณ์ดีก่อนดีกว่า
แด่ทะเลแปรปวนที่อยู่ในร่างกายและจิตใจ ฟักแฟง....................23.11 น.
Create Date : 12 ตุลาคม 2550 |
Last Update : 12 ตุลาคม 2550 14:44:29 น. |
|
8 comments
|
Counter : 596 Pageviews. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:20:30:30 น. |
|
|
|
โดย: p_tham วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:21:12:42 น. |
|
|
|
โดย: นางสาวชบา วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:22:36:41 น. |
|
|
|
โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:11:49:52 น. |
|
|
|
โดย: ชรันจ์ วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:13:45:32 น. |
|
|
|
โดย: d_regen วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:14:54:35 น. |
|
|
|
โดย: d_regen วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:14:54:42 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
" คุณจะไม่รู้สึกถึงความสูญเสีย ตราบใดที่คุณยังมีอยู่ และ คุณจะไม่รู้สึกถึงคุรค่าของการมีอยู่ หากไม่เผชิญกับความสุญเสีย "
" คนเรา ต้องให้บางอย่างหายไปก่อน ถึงจรู้สึกนึกถึง "
.....................................
|
|
|
|
|
|
|
ฝากน้องสาวคนนี้สดใสอยู่ในบล็อคนี้ด้วยคนนะคะ
ปล.นึกว่าเค็มเหมือนทะเล แหะๆๆๆๆๆๆๆๆ