|
วันอังคาร.....วันนี้ก็วุ่นวายดีจริงๆทามมายคนเยอะอย่างงี้
วัน อังคาร ที่ 2 ตุลาคม 2550 22.11 น.
วันนี้ทามมายกลายเป็นวันที่วุ่นวายอย่างงี้ เมื่อวานนอนเร็วมาก นอนเร็วกว่าที่คิดจริงๆ ก็หนังสือเรียนเป็นยานอนหลับขนานดีจริงๆงะ แต่ก็ยังดีที่ได้อ่านจนจบไปรอบน่ะนะ เฮ้อ...ยัยแฟงยัยเด็กขี้เกียจ วันนี้กะว่าจะทำโน้ตย่อไว้อ่านทวนอีกรอบต้องตั้งใจซะหน่อย เมื่อวานอ่านแล้วปวดหัวดีจังแหะ วันนี้ก็ตื่นมาตามปกติไม่เช้าและไม่สาย ลุกมาเปิดทีวีฟังข่าวซะหน่อยเพื่อการอัพเดตรายวัน ฮุฮุ แล้วก็พาตัวเองเข้าห้องน้ำจัดการตัวเอง กลับมานั่งเปิดๆหนังสือที่เมื่อคืนดูไว้ว่าตรงไหนสำคัญ กะว่าวันนี้จะย่อทวนซะหน่อย.....กันเหนี่ยวเด๋วลืมกันพอดี ลงข้างล่างหาข้าวกิน ไม่ได้สนใจนักมีอะไรก็กินๆไป บ่ายแล้วพายายไปธนาคาร แล้วก็จัดการธุระตัวเองที่ธนาคาร มองหารถตัวเองอีกแล้ว.....มันหายไปอีกแล้ว ยายจ๋า.....อย่าบอกแฟงนะว่าต้องเอาอีแก่ของน้าไปธนาคารงะ กว่าจะเสร็จไม่รู้ว่าคนมาจากไหนนะ ทามมายคนเยอะอย่างงี้ฟะ แฟงยืนรอตั้งนานพนักงานก็ยังไม่มาทำเรื่องให้แฟงซะที เริ่มหน้าหงิดแล้วนะ เดียวแฟงก็หม่ำเป็นของว่างเลย หึหึ ยืนรอกว่าจะมา จนนึกว่าตัวเองหมดสวยแล้วนะเนี้ย นานจนรากแฟงงอฝังไว้กับธนาคาร กว่าจะออกจากธนาคารก็เกือบๆบ่ายสาม ไปรับแมงวี่น้อย ที่โรงเรียน พาซื้อขนมอันเป็นกิจวัตรประจำวัน กลับบ้าน บอกน้องว่าจะไปร้านเน็ต วันนี้เกิดคึกอยากขี่จักรยานอีก กว่าจะถึงร้านเน็ต แต่ก็ไมเหนื่อยเท่าเมื่อวาน ช่วงนี้ไม่สงไม่สั้งมันแล้ว กาแฟ กับเค้กอะ แฟงขอโค้กอย่างเดียวเลย ออนเอ็ม ทักทายพี่ชาย ที่วันนี้เงียบกว่าเคย ทักทายเพื่อนๆ ที่วันนี้พากันออนเยอะกว่าปกติ ฉานว่าแปลกๆๆ พวกแกนักกันป่าววะเนี้ย ทามมายฉานไม่รู้เรื่องด้วยฟะ ตอนแรกคุยกันเรื่องงานสังสรรค์ ไงมาเข้าเรื่องงานแต่งงานได้ก็ไม่รู้ เพื่อนบอกว่า......พวกไหนบอกไม่อยากแต่งนะ มักได้แต่งก่อนเพื่อน แฟงเลยบอกว่าจองคานทองฝังเพชรเอาไว้แล้ว แล้วอีกอย่าง....ว่าที่เจ้าบ่าวยังหาไม่เจอ ไม่รู้มาเกิดรึยัง จะแต่งได้ยังไง แงๆๆ.....แถมเค้ายังไม่อยากแต่งด้วยเค้าชอบความโสดงะ เพื่อนก็แช่งๆ ให้โดนแต่งงานตามเพื่อนที่แต่งไปคนอีกไปเลย คุยๆและก็คุย กับเพื่อนไปเรื่อยๆ สี่โมงครึ่งแล้ว ต้องกลับบ้าน เลยบอกลาประชากรทั้งมวล เย็นๆคนเลิกงานแล้ว รถเลยเยอะ ทามให้แฟงขี่จักรยานกลับบ้ายด้วยความยากลำบาก ทามฉานซวยอย่างงี้ฟะ รถทามมายมาเยอะตอนที่แฟงต้องกลับบ้านด้วย บ่นและก็บ่นตลอดทาง ถึงบ้าน เหนื่อยจริงๆ ทำขับข้าวป้อนน้อง หลอกยัยแมงวี่กินข้าวอีกเช่นเคย วันนี้ไม่สำเร็จ เหมือนน้องจะรู้ทางแหะ เอ้อ..ยัยเด็กฉลาด เลยเปลี่ยนวิธีใหม่ ยัยแมงวี่ก็รู้ทางแฟงอยู่ดี ตกลงแกอายุกี่ขวบฟะ ทามมายหลอกอะไรไปรู้ทันจัง.....ก็เลยปั้นหน้ายักษ์ข่มขู่ซะเลยงายดี กินข้าวเย็นพร้อมน้อง นั่งเล่นกับน้าและป้า คุยกันทั่วไป ทุ่มกว่าๆ น้าเกิดอยากกินของหวานเลยพากันออกจากบ้านไปซื้อ แต่แฟงไม่ชอบของหวานที่มีกะทิงะเลยตกลงกันใหม่ กินน้ำผลไม้ปั่นแทน เพื่อสุขภาพ หุหุหุ น้าเกิดอยากดูหนังขึ้นมา เลยแวะร้านเช่าหนัง ไอ้แมงมุม ภาค 3 มาดู สี่ทุ่มกว่าเพิ่งดูเสร็จ กลับขึ้นห้องอาบน้ำ มานั่งดูทีวี เล่นคอมฯก๊องแก๊งไปเรื่อยๆ ซักพักค่อยอ่านหนังสือต่อ
แด่วันที่แสนวุ่นวาย.... นู๋แฟงเจ้า..
22.50 น.
Create Date : 03 ตุลาคม 2550 |
Last Update : 3 ตุลาคม 2550 17:39:34 น. |
|
5 comments
|
Counter : 603 Pageviews. |
|
|
|
โดย: นกแห้ว วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:16:48:39 น. |
|
|
|
โดย: jantzen วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:16:56:25 น. |
|
|
|
โดย: d_regen วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:17:44:03 น. |
|
|
|
โดย: ชรันจ์ วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:19:00:53 น. |
|
|
|
โดย: d_regen วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:15:58:50 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
" คุณจะไม่รู้สึกถึงความสูญเสีย ตราบใดที่คุณยังมีอยู่ และ คุณจะไม่รู้สึกถึงคุรค่าของการมีอยู่ หากไม่เผชิญกับความสุญเสีย "
" คนเรา ต้องให้บางอย่างหายไปก่อน ถึงจรู้สึกนึกถึง "
.....................................
|
|
|
|
|
|
|