|
|
เรื่องสนุกสมัยวัยเรียน
( แหม อดีตรำลึกอีกแล้ว)
มื่อไม่นานมานี้แหละ ที่บ้านเกินเฮี้ยนอยากทำอะไรกินกัน ( แบบว่าเป็นเรื่องปกติถ้าบอกว่าที่บ้านจะทำไรกินต้องทำเป็นล่ำเป็นสัน เลยออกมาเยอะมากๆๆ) เลยได้มานั่งคุยกันสนุกๆกับน้าที่อายุห่างไม่มาก แต่ก็ออกแนบอ่อนๆกับบรรดาหลานๆ และน้องๆด้วย พอดีมีกลุ่มเด็กประมาณม.ปลายขับรถผ่านหน้าบ้านเลยคุยกันเรื่องสมัยเรียนกัน แล้วก็ถามไปมาก็ลงมาอยู่ที่เรื่องกินกันอีกจนได้ 555+
ตอนสมัยมัธยมเป็นช่วงที่มีความสุขมากๆเพราะมีแต่เรื่องสนุกสนานไม่ต้องมีเรื่องต้องทุกข์ร้อนอะไรมากมาย จึงเก็บเกี่ยวประสบการณ์และความทรงจำที่แสนประทับใจมากมาย โดยไม่รู้ตัว
และมีความทรงจำเกี่ยวกับการกินบ้างไหม ตอนอยู่ ช่วง ม.5 หรือ 6 นี้แหละชอบทำเรื่องตื่นเต้นเรื่อยๆ โดยการแอบซื้อขนมนอกโรงเรียนกิน ความจริงในโรงเรียนแฟงนะมีการพักช่วงเบรกตอนคาบสอง และอีกทีตอนบ่ายคายสี่ และในโรงเรียนก็จะขายขนมเยอะเลยนะ มีผลไม้ ขนมปัง อื่นมากมายอันแล้วแต่ช่วงที่มีนักเรียนจะทำขาย ขนาดอาจารย์ยังมีการขายของหาเงินเล็กน้อยเลย แต่พวกแฟง(และอีกส่วนมากก็เพื่อนรุ่นเดียวกันนี้แหละ ) ชอบแอบไปซื้อขนมไข่เต่า ก็แป้งผสมมันบดแล้วปั้นเป็นลูกกลมๆแล้วเอาไปทอดในน้ำมันจนขึ้นและสุกข้างนอกกรอบๆข้างในนุ่ม และอีกอย่างก็ประเภทกล้วยทอดนั้นแหละ แต่จะขายดีสุดก็ขนมไข่เต่านี้แหละ แล้วสถานที่ขายก็เป็นหลังห้องน้ำนักเรียนหญิงริมกำแพงโรงเรียน จะซื้อทีก็ต้องปืนรั่วสั่งกันข้ามกำแพงเลย แม่ค้าก็ปืนรั่วเอามาส่งกัน แหมเป็นเรื่องที่ตื่นเต้นๆ มากๆ ก็เพราะอาจารย์สามารถเห็นได้นะซิ เพราะตรงนั้นมีห้องพักครูที่ห่างประมาณ 20 เมตรเอง ถ้าอาจารย์เจอคงขึ้นห้องปกครองกันแน่ๆ บางทีอาจารย์ก็ขี่จักรยานตรวจ เดินมาดูบ้าง โอ๊ยตื่นเต้น ซื้อเสร็จใช่ว่าจะหายต้องมาแอบกินอีก เพราะอาจารย์เห็นก็รู้ว่าพวกเราแอบไปซื้อ นี้ก๋โดนอีก คิดแล้วตอนนั้นพากันกินอร่อยมากๆ ตอนนี้มาซื้ออีกทีก็ไม่อร่อยเท่าตอนนั้นแล้ว 555+
แล้วทุกคนมีเรื่องอะไรประทับใจ กับอดีตรำลึกบ้างรึป่าว? 
| Create Date : 10 กันยายน 2550 |
| Last Update : 10 กันยายน 2550 15:45:39 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 518 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: d_regen  วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:14:42:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
" คุณจะไม่รู้สึกถึงความสูญเสีย
ตราบใดที่คุณยังมีอยู่
และ
คุณจะไม่รู้สึกถึงคุรค่าของการมีอยู่
หากไม่เผชิญกับความสุญเสีย "
" คนเรา ต้องให้บางอย่างหายไปก่อน
ถึงจรู้สึกนึกถึง "
.....................................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
อั ไหนๆก็ต้มน้ำแล้ว เลยเอามาม่ามาต้มกินหลังห้องซะเลย