ภูมิคุ้มกันความหวานบกพร่อง วันนี้ เราตั้งชื่อดูมีสาระจริงๆ เปล่าหรอกค่ะ ไม่ได้มีอะไรเล้ย แค่อยากจะมาคุยเล่นๆ เกี่ยวกับหนังสือประดามี ที่เยอะซะจนจะทับตายอยู่ที่บ้าน มีคนบอกให้ทำห้องสมุดไปเลย เยอะเหลือเกิน แหม พูดแล้วอยากจริงๆนะ ความฝันอันบรรเจิด จะทำห้องสมุดในบ้าน!!! (จะไปทำตรงไหนฟะ ที่จะเดินยังไม่ค่อยจะมี สมบัติบ้าเยอะแยะไปหมด ) เอ ขึ้นต้นเรื่องความหวาน ไหงไปออกห้องสมุดได้เนี่ย พาอ้อมอ่าวไทยอีกแล้วฉัน กลับมาเรื่องแรกก่อนแล้วกัน พอดีว่า ได้คุยกับพี่นักอ่าน (แถวๆนี้) ท่านหนึ่ง เกี่ยวกับนิยายหวานๆ พี่เขาว่า มันหวานมากจนเอียน ไม่ไหวแล้ว มันไม่ไปไหนเลย อ่านมาตั้งเยอะ มีแต่น้ำตาล ก็เลยมานั่งนึกๆว่า ตัวเองอ่านนิยายหวานๆได้แค่ไหนกัน สมัยก่อน ครั้งยังเอ๊าะ ตอนเริ่มเล่นเน็ทใหม่ๆ จำได้ว่า ตอนนั้น อ่านได้แทบทุกเรื่องเลยนะคะ เรื่องรัก หวานแหวว กุ๊กกิ๊ก โนเนะ สมัยนั้นมีเซพเก็บไว้ด้วยนะ อารมณ์ว่าชอบมาก จะกลับมาอ่านอีก เวลาผ่านไป... (ประมาณว่า หลวมตัวไปคบเจ๊ และรับจ๊อบพิเศษ) กลับไปเปิดเรื่องที่เซพไว้อีกครั้ง ได้ความรู้สึกใหม่คือ... สมัยนั้น อ่านเข้าไปได้ยังไงเนี่ย อะไรมันจะหวานปานนั้น โฮ้ย ผู้ชายแบบนั้น มีที่ไหนในโลกฟะ อ๊าย ทำไมนางเอกมันงี่เง่าแบบนี้ โธ่ เป็นฉัน เตะทิ้งไปนานแล้ว ผู้ชายพรรค์นั้น ฯลฯ เออแฮะ รสนิยมการอ่านขึ้นกับอายุ และประสบการณ์จริงๆด้วยวุ้ย เมื่อครั้งยังเยาว์ (กว่าตอนเริ่มเล่นเน็ท) จขบ.นี้ ชอบอ่านนิยายนักสืบ (อกาธานี่คนโปรด) อ่านวรรณกรรมเยาวชน (ที่บ้านมีเยอะมากค่ะ) อ่านเรื่องแปลแนวฤกษ์เพชรฆาต (บู๊ ไม่ก็ฆ่ากันตายนี่ของชอบค่ะ) นิยายสมัยก่อน ก็อ่านแต่ของป้าอี๊ด (คุณทมยันตี) กับคุณโสภาค สุวรรณ (เนื่องจากเพื่อนมีให้ยืมแค่นี้ ฮา) อ้อ มีอ่านของอาเอียด (ปิยะพร) กับของพี่ปุ้ย (กิ่งฉัตร) เล็กน้อย เพิ่งมาหนักนิยายเอาจริงๆจังก็ตอนปี 1 เพราะร้านหนังสือมีให้เช่า อ่านกวาดร้านเค้าจนหมดร้าน แล้วก็เริ่มอ่านโรแม้ง จนหมดร้าน(เหมือนกัน) หลังๆเลยต้องซื้อเอง เพราะมันไม่มีให้อ่านแล้ว แง๊ๆ (อ่านหนังสือเร็วก็งี๊แหละค่ะ อาทิตย์ละสี่เรื่องโดยประมาณ) เพราะงั๊น ตอนเริ่มอ่านนิยายในเน็ท ช่วงนั้น อ่านนิยายรักน้อยมาก เรื่องหวานๆ น่ารักๆ นี่อ่านได้หมด ทีนี้ พออ่านบ่อยๆเข้า มันก็เบื่อน่ะสิคะ พล็อตเริ่มซ้ำซาก เริ่มเดาทางนิยายได้ (พยายามจะไม่เดา เพราะเดาทีไรถูกทุกที) ตอนนี้ กลายเป็นว่า เป็นพวก "ภูมิคุ้มกันความหวานบกพร่อง" ไปซะแล้ว อ่านอะไรหวานมากๆเข้า พาลจะรำคาญ เลิกอ่านเอาเสียอย่างนั้น เฮ้อ กลับไปอ่านนิยายป้าต่อไปแล้วกันนะเรา ป.ล. แต่นิยายหื่น และยุงชุมยังอ่านได้นะคะ ฮี่ๆๆ   Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2550 10 comments Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2550 8:41:52 น. Counter : 796 Pageviews. Share Tweet

เหมียลลกันเลยค่ะ เมื่อก่อนนิยายหวาน ๆ นี่ของโปรด แต่เดี๋ยวนี้ ต้องเลือดนองเท่านั้นถึงจะสะใจเจ๊..เอิ๊กกซ์   โดย: i'm not superman 24 กุมภาพันธ์ 2550 8:54:42 น.

รสนิยมการอ่านขึ้นกับอายุ และประสบการณ์จริงๆด้วย ^ ^ ^ เห็นด้วยสุดๆ ค่ะ เหอๆ แต่ตอนนี้ภูมิคุ้มกันความหวานยังไม่บกพร่องเท่าไหร่ค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2550 10:36:16 น.

เราค่อนข้างบกพร่อง 55 หลายปีมานี้ ถ้าเลือกได้ก็อ่านแต่แนวที่ไม่ค่อยหวานจ้ะ   โดย: แพนด้ามหาภัย 24 กุมภาพันธ์ 2550 10:57:53 น.

เราเองก็ไม่ได้โปรดหอยเป็นพิเศษเหมือนกันค่ะ ส่วนเรื่องหนังสือ ยินดีที่ให้ยืมค่ะ จะได้เป็นพยานความสยองเรื่องหนังสือด้วยกัน   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2550 11:34:57 น.

เห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็นต์เลยค่ะ ตอนนี้กลับไปอ่านนิยายบางเล่มที่เคยชอบมาก แล้วรู้สึกว่ามันหวานไปอะ แต่แนวโหดๆ หรือผีๆก็ยังอ่านไม่ได้อยู่ดีน่ะค่ะ มันสยอง ช่วงนี้ก็เลยตามอ่านแต่นิยายฝรั่ง โดยเฉพาะของ Lisa Kleypas (ส่วนน้ำเน่าเข้าใจผิดรันทดแบบของ Lynne Graham ก็ยังพออ่านได้อยู่นะคะ ...เอิ๊กๆ) แสดงว่าภูมิคุ้มกันความหวานเริ่มบกพร่อง แต่ยังมีภูมิคุ้มกันความเน่าอยู่ละม้งเนี่ยเรา...   โดย: ศรีสุรางค์ 25 กุมภาพันธ์ 2550 10:32:36 น.

^ ^ ^ ^ เป็นเหมือนกันเลยค่ะ "ภูมิคุ้มกันความหวานเริ่มบกพร่อง แต่ยังมีภูมิคุ้มกันความเน่าอยู่ละม้งเนี่ยเรา..."   โดย: nunja555 IP: 58.9.170.239 26 กุมภาพันธ์ 2550 10:37:42 น.

เคยคิดเหมือนกันว่า ถ้าทำบ้านใหม่จะขอแม่ทำห้องสมุดสักห้องหรือไม่ก็ซื้อชั้นแบบติดผนังไว้ในห้องนั่งเล่น มีบันไดด้วยแต่มาคิดอีกทีถ้าทำอย่างนั้นใครไปใครมาคงหยิบมั่วไปหมด ไม่ทำดีกว่า(55 กลัวหนังสือยับเป็นที่สุด) เรื่องภูมิคุ้มกันความหวานนี่เป็นไปตามอายุจริง ๆ เมื่อก่อนอ่านแต่แจ่มใสกับสืบสวน อย่างอกาธา เชอร์ล็อคโฮล์ม แต่เดี๋ยวนี้เริ่มอ่านนิยายหนัก ๆ บ้างแล้ว แต่ก็ยังคงไม่ชอบเรื่องเศร้าอยู่ดี   โดย: กระปุกกลิ้ง IP: 203.150.232.68 26 กุมภาพันธ์ 2550 11:53:24 น.

สำหรับพี่ อ่านแบบคิดเยอะๆ เครียดเยอะๆ ไม่ก็ตลกไปเลย ดูเหมือนจะเหมาะกว่าอ้ะ 555+ ส่วนเรื่องโจนาทาน ... มีสาระแต่ว่าไม่เครียดนะตัวเอง อ่านง่าย ที่สำคัญคือสั้นๆ อ่านไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็จบแย้ว   โดย: วลีวิไล 26 กุมภาพันธ์ 2550 21:48:57 น.

i'm not superman - อารมณ์เดียวกันเลยค่ะ หมู่นี้ชอบแบบโหดๆ สาวไกด์ใจซื่อ - แปลว่า ยังอ่านหวานๆได้บ้าง อิอิ ส่วนเรื่องหนังสือ งือๆ เสียดายปก T-T แพนด้ามหาภัย - เหมือนกันเลยค่ะ เริ่มหลีกเลี่ยง (มีคนแซวว่าแก่แล้ว ฮือๆ) ศรีสุรางค์ - 555 ต้องจับมือกันหน่อยค่ะ ภูมิคุ้มกันความเน่ายังเต็มเปี่ยมเหมือนกัน nunja555 - ต้องจับมือคนนี้อีกคน กระปุกกลิ้ง - ไม่ค่อยชอบที่จบเศร้าเหมือนกันค่ะ แต่ก็อ่านได้นะคะ ยังไงก็เถอะ เรื่องหนัก ไม่จำเป็นต้องจบเศร้านี่นา อิอิ วลีวิไล - เอ๋ แสดงว่าเล่มบาง น่าสนๆ เดี๋ยว ลองไปหาอ่านดูค่ะ   โดย: piccy 27 กุมภาพันธ์ 2550 8:33:50 น.

มาส่ง tag https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=mybook&group=3&month=03-2007&date=13&gblog=3   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 13 มีนาคม 2550 10:47:41 น.