ปลื้มเจ้าค่ะ.....ปลื้มมมมมมมมมมม(แอบกลุ้มตอนท้ายยยย แงงงง)
สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องอันแสนจะปลื้มมมมมมใจ (จริงเหรอ!!) ของเรานะ เรื่องเล่า...........By Nokky (วันจันทร์ที่ 14 และวันอังคารที่ 15 ธันวาคม 2552)
ขอเล่าย๊อนนนนน ไปวันอังคารก่อนนู๊นนนน ได้ข่าวจากเพื่อนว่า ที่มอ มีการจัดสอบโทอิก แล้วนักศึกษาจะมีส่วนลดด้วยยย จากพันสอง เหลือห้าร้อย แต่ว่าพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายยยยยยย ไม่ได้การล่ะ ต้องรีบแล้ว ก็นะมัน น่าสอบนี่นา มีส่วนลดตั้ง 700 ชิมิ แต่วันนี้ต้องไปดูโรงงาน งั้นไปพรุ่งนี้แล้วกันเนอะ เวลาผ่านไป........... 1 วัน ตื่นสายยยยย แง่วววววววววว ลืมอีก...... วันนี้มีตลาดนัดไปเดินนัดกานดีกว่า กิ๊กป่ะ ปั่น ......... จักรยานไปเดินนัด เจอเพื่อนเพิ่งนึกได้ว่าต้องไปสมัครสอบโทอิก ว่าแล้วก็ปั่นจักรยานต่อเจ้าค่า ต้องรีบไปเดี๋ยวเค้าปิดรับสมัคร (คิดได้ไงเนี่ยยยยยย เพิ่งจะ11 โมง ใครเค้าจะปิดเร็วขนาดน๊านนนนน) แล้วก็เดิน ดุ่มๆ ขึ้นชั้น 2 กองกิจการนักศึกษา กำลังจะเข้าห้องสมัคร แต่ว่าเอ่อออออออออออ......... ชุดช๊านนนน เนื่องจากรีบจัด มันมีอะไรที่ถูกระเบียบในตัวบ้างเนี่ยยยยยย มองซ้ายยยยยยย มองขวา หาเหยื่อ เจ้าค่า นู่นนนนนนนนน โอมมมมมมม แกกกกก ฝากสมัครให้ชั้นด้วยดิ่แก ว่าแล้วก็เอาบัตรนักศึกษาและตังฝากมานไป จัดการสมัครเสร็จ ก็สบายจายยยยย เสียตังแล้วก็กลับหอ วันที่ 2 ธันวาคม 2552 เวลาสิบเอ็ดโมงกว่าๆ กำลัง extrude อยู่ โอ้ โอ้วว โน โน ไม่มีรถชั้นคงไม่สนใจ รับสาย นก: ว่าไงโอม โอม : เห้ย!! นก เค้าสอบโทอิกกานกี่โมงอ่ะ นก : เห้ย!!!! เค้าสอบกันวันนี้เหรอแกกกกกก โอม : เออดิ่ รู้ไรบ้างไหมเนี่ยยยยยยยยยย นก : เอ่อออ ไม่รู้เรื่องเลยว่ะ งั้นแกได้เวลาโทรมาบอกชั้นด้วยนะ ขอบคุงงง ว่าแล้วก็วางไป สักพักมานก็โทรมาบอกว่า สอบตอย สี่โมงครึ่ง โอ้วววววว พระเจ้าช่วยกล้วยทอดดดด ไอ้นกไม่ได้อ่านไปเลยคร๊าบบบบบบบบ เอาวะอาศับโชคเอาละกันนะ ว่าแล้วก็สะบัดๆเสื้อนักศึกษา แล้วแต่งไป (เพื่อนมานยางทัก ไอ้นก แกรีดเสื้อมาเป่าเนี่ย แหะๆ ไม่ได้รีดอ่ะ รีบบบบบ ) ถามว่าอายไหม.......อายยยยยพระเจ้าค่ะ ไม่ได้อายเพื่อนนะ อายคนที่ไม่ใช่เพื่อนอ่ะ ว่าแล้วก็สอบ โอ้ววชื่อสะกดผิด ต้องรีบแจ้งเจ้าหน้าที่นะคะ กรณีนี้ ว่าแล้วก็แจ้งแล้วแก้ค่ะ อ้ออออ สิ่งที่เอาเข้าห้องสอบมีบัตรประชาชนกะบัตรนักศึกษา (กรณีสอบที่มอ เท่านั้นนะคะ) เค้าจะมีดินสอ ยางลบ ปากกาให้ โดยปากกาและยางลบใช้เสร็จต้องคืนค่ะแต่ดินสอเค้าให้ แล้วเค้าจะค่อยๆบอกให้ฝนและเขียนตาม โดยจะมีแผ่นพับให้อ่านตามไปด้วย สอบตั้ง 3 ชั่วโมงค โดยจะแบ่งออกเป็น 2 ส่วนค่ะ ส่วนฟัง และส่วนแกรมม่า ฟังก็จะมีดูรูปแล้วฟังให้ตอบตามว่าข้อไหนที่เค้าพูดแล้วตรงกะรูป อีกอันเป็นพูดสนทนาแล้วให้ถามให้เราดูช๊อยแล้วฝนคำตอบค่ะ จำไม่ได้แล้วแหะๆ ต่อมาแกรมม่า จำมิได้อ่ะ ถ้าอยากรู้เกี่ยวกับการสอบโทอิก กดนี่เลยจ้า //www.cpathailand.co.th/ หนูเปงปลาทองงงงง ลืมค่า แง่มมมมมม สอบเสร็จก็ลืมมมมมมมม เค้าบอกว่าผลออกวันที่ 8 เจ้าค่า แต่.......... นกกลับบ้าน กลับมาอีกที10 เค้าไม่เปิดให้เอาผลอ่ะ กองบริการปิด วันที่ 14 ปั่นค่า ปั่นๆๆๆๆๆ ไปกองบริการ ด้วยความอยากรู้ ในใจภาวนาว่า สาธุ! ขอให้เกิน 550 นะค๊าๆๆ ดูม๊านนนนนน ยางอุตส่าห์นะ ขึ้นกองบริการชั้นสอง เอาบัตรนักศึกษายื่นให้พี่เจ้าหน้าที่ นก : เอ่อออ พี่คะ เฉลี่ยอยู่ที่เท่าไหร่คะ พี่เจ้าหน้าที่ : 450 -550 ครับน้อง คะแนนมันกว้างอ่ะน้อง ต่ำสุด 200 (นึกในใจ อย่าเป็นช๊านน๊า) สูงสุด 920 (โอ้วววววว เทพ เทพชัด) รู้สึกะเป็นเด็กอักษรนะ (มันก็แน่นอนอ่ะพี่ จะเป็นคณะอื่นได้รือ) นก : เอกอิงค์เป่าพี่ พี่เจ้าหน้าที่ : พี่ไม่แน่ใจ แต่เอกอิงค์คะแนนเค้าจะอยู่ประมาณ 800 กว่าๆกัน (โอ้วววววววววว ) ว่าแล้วพี่ก็เอาบัตรคืน พร้อมผลคะแนน ซองจดหมายหนึ่งซองและกระดาษหนึ่งแผ่น นก : เซ็นชื่อ เสร็จก็รับผลมา แล้วขอบคุณค่ะพี่ เดินออกมา พร้อมกับอ่านกระดาษแผ่นนั้น
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชั้นได้เกิน 550 สมัครงานได้แล้ววววววววววว โทรบอกแม่ในทันใด
แม่จ๋า หนูได้ 590 ไม่ต้องเสียเงินสอบใหม่แล้ววววว ว่าแล้วก็ประกาศให้โลกรู้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ (ถึงแม้ไม่มากแต่ก็ภูมิใจ เจ้าค่ะ อิอิ) ปลื้มมมมมมมมมม เจ้าค่ะ ปลื้มเรื่องที่ 1 ปลื้มเรื่องที่ 2 ก็ต่อมาอีกวันค่ะ
เนื่องจากว่า นก เป็นคนที่มีอุดมการณ์สูงมากว่า ต้องการทำงานทางด้านน้ำมันค่ะ ก็ไม่รู้นะว่าทำไม แต่อยากทำงานด้านนี้อ่ะค่ะ เลยไปสอบที่วิทยาลัยปิโตรเลียมและปิโตรเคมี ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สาขาเทคโนโลยีปิโตรเลียมมาค่ะ
แม่โทรมาแต่เช้าเลยยวันนี้เพราะว่าผลจะประกาศ หลังจากรู้ผลทาง e-mail แล้วก็ต้องกระจายค่ะ
กรี๊ดดดดดดดดดดด อีกแล้ววววววววววว โทรหาแม่ : แม่ๆๆๆๆๆๆๆ นกติดแล้วๆๆๆๆๆ นกได้ทุนครึ่งด้วยยยยยยย (ที่จริงคนอื่นก็ได้เยอะแยะ แถมได้ทุนเต็มด้วย แต่ๆๆๆๆๆๆๆ เราก็ไม่สนใจ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ จะดีใจ ปลื้มใจ ซะอย่าง) โทรหาพ่อ : พ่อๆๆๆๆๆๆๆๆ นกสอบติดแล้วนา สรุป สองวันมีแต่เรื่องปลื้ม
แต่แล้วววววววว เรื่องก็เกิด เมื่อนกลืมบอกเพื่อนสนิทสุดที่รัก คือว่าพอดีไม่ได้เจอตอนกลางวัน (ที่กำลังตื่นเต้นอยู่ ) เจอตอนเย็นมืดแล้วเลยลืมบอก ทีนี้นกดันมาเจอเพื่อนอีกคน นกเลยเล่าให้ฟังด้วยความดีใจว่าติด ปรากฎเพื่อนสนิทนกเลยโกรธเลยยยยยยยย กลายเป็นเรื่องเยยยยยย โอ้วววววววววว เพราะความขี้ลืมแท้ๆ แงงงงงงงงงงงงง ทำไงดีอ่ะ เมื่อเช้าวันนี้ นกก็ไปขอโทษแล้วนา แต่เค้าก็ยังไม่หายอ่ะ ทำไงดีๆ เงียบๆไปดีกว่าเนอะ หรือว่าไงอ่ะ เห้อออออออออออ !!!!!!
ปล. แล้วนี่เราต้องเอาอะไรไปแก้บนหลวงพ่อโสธรบ้างเนี่ยยยยยย อ๊ายยยยยยย ความขี้ลืมทำพิษอ่ะ แง่มมมมม
Free TextEditor
Create Date : 16 ธันวาคม 2552 |
|
2 comments |
Last Update : 16 ธันวาคม 2552 22:10:11 น. |
Counter : 373 Pageviews. |
|
|
|