|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
(กรวยไตอักเสบ) ประสบการณ์ตรงเตือนไว้เพื่อระวัง !!!!!!!!
มาเริ่มต้นเหตุและขั้นตอนการรักษากันก่อนเลย อั้นปัสสาวะและไม่รีบรักษา
วันที่ 12 กันยายน 2552
ไปหาคุณหมอ ด้วยอาการ เจ็บบริเวณท่อปัสสาวะ มีการบวมแดง
เวลาปัสสาวะจะแสบมาก เดิน นั่ง นอน เจ็บตลอดเวลา ทนไม่ไหวจึงไปหาคุณหมอ
(ประกอบกับมีรอบเดือนพอดี)
คุณหมอนำปัสสาวะไปตรวจ พบว่าในปัสสาวะมีเชื้อโรค และมีเม็ดเลือดแดงผสมอยู่
เลยวินิจฉัยว่าเป็น กระเพาะปัสสาวะอักเสบ
และให้ยา ฆ่าเชื้อ+แก้อักเสบมาทาน (Norfox) 7 วัน
.
.
เวลาผ่านไป 2 วัน
.
.
วันที่ 15 กันยายน 2552
ไปหาคุณหมอด้วยอาการที่ไม่ดีขึ้น และมีไข้สูงประมาณ 38.5 องศา ปวดหัว
คุณหมอขอให้นำปัสสาวะไปตรวจอีกครั้ง (คุณหมอคนละคนกันกับครั้งแรก)
แจ้งเช่นเดิมว่า ผลการตรวจ ยังมีเม็ดเลือดแดงผสมมา และมีเชื้อโรคอยู่
และเกิดการอักเสบมาก จึงทำให้มีไข้สูง จึงทำการสั่งยา แต่ .... เป็นยาฉีด
จำชื่อยาไม่ได้ แต่ให้ทางเส้นเลือด นัดมาฉีดเป็นเวลา 3 วัน
แล้วค่อยทานยาเม็ดที่สั่งไปให้คือ oflox อีก 4 วัน
แล้วนัดมาตรวจ วันอังคารที่ 22 กันยายน 2552
ครั้งนี้คุณหมอดูอาการและถามว่าไหวไหม ต้องนอนโรงพยาบาลไหม
เพราะเขาเห็นท่าทางเราที่ หมดแรงและเดินไม่ค่อยจะไหว
หมอคนนี้ วินิจฉัยว่าเป็น กระเพาะปัสสาวะอักเสบและกำลังขึ้นกรวยไต
แต่...เราติดภาระกิจสำคัญจริงๆ คือจะต้องพาคุณพ่อไปหาหมอพรุ่งนี้
เลยนอนโรงพยาบาลไม่ได้ เอาหล่ะ งั้นไปฉีดยาแล้วกัน
ถ้าไม่ดีขึ้นยังไง ก็มาหาหมอก่อนวันนัดได้เลยนะ
เพราะว่าอาจจะต้องให้น้ำเกลือ ดูท่าทางไม่ค่อยดีเลย
ได้เวลาลงเข็ม ยาที่ให้เป็นขวดน้ำเกลือเล็กๆ และผสมยาเข้าไปในนั้น
ให้เป็นเวลา ครึ่ง ชม. พยาบาลก็รีบให้มาก
เพราะว่ารีบกลับบ้าน เราก็นอนชิลๆ มองยาหยดลง ติ๊งๆ ๆ ๆ
เย้ หมดขวดแล้ว ด้วยเวลาที่รวดเร็ว
แต่พยาบาลก็ไม่ได้สังเกตุว่าเรามีอาการผิดปกติ เดินออกมานอกห้อง
คนที่พาไปทักว่า ทำไมหน้าแดงจัง แล้วนี้ ทำไมผื่นขึ้นหน้าเต็มเลย
ห๊า ! จริงอะ แพ้ยาแล้วมั้งเนี่ย (คนพาไปทัก) หันกลับไปอีกที พยาบาลหายเรียบ
เดินลงมาข้างล่าง ก็ไม่มีใครอยู่แล้ว
ลองเดินย้อนขึ้นไปดูที่ชั้น 2 อีกทีซิว่า ยังพอมีพยาบาลเหลืออีกไหม
โอ้วๆ เจอแล้ว พยาบาลที่เรียกชื่อเราเข้าห้องตรวจ
พี่ค่ะ สงสัย หนูจะแพ้ยา ...
ห๊า ! คนไข้แพ้ยา (พยาบาลคนนั้นทำท่าตกใจมาก)
แล้วรีบวิ่งไปตามพยาบาลที่เป็นคนให้ยาเรากลับมาดูเรา
แล้วรีบโทรตามหมอเวร และ พยาบาลคนอื่นมารุมเราใหญ่เลย
แล้วก็ถามอาการเราตลอดว่า รู้สึกยังไงมั่ง
อาการตอนนั้น รู้สึกคันๆ ที่หน้า มีตุ่มขึ้นที่หน้า คล้ายมดหรือยุงกัด
และบวมขึ้นอย่างรวดเร็ว กว่าจะมาพาไปห้องฉุกเฉินได้
ตุ่มที่ขึ้นก็เล่นซะเต็มหน้าแล้ว และมีอาการแน่นหน้าอก รู้สึกหายใจไม่ค่อยสะดวก หนาวสั่น
สักพัก เอารถเข็ญมารับไปอีกตึก ให้ไปนอนดูอาการที่ห้องฉุกเฉิน
ตอนที่เข้าไปนอนที่ห้องฉุกเฉิน
รู้สึกเหมือนนอนรอความตายยังไงไม่รู้ เพราะว่าไม่มีคนมาดูเราแล้ว
แค่ถามว่า แพ้ยามาหรอ แล้วก็หายเงียบไป
อาจเป็นเพราะว่าเขาหาแฟ้มประวัติเราไม่เจอ
พยาบาลคนที่ฉีดยาให้เราไป ก็ได้แต่บอกหมอเวรไปว่า ...
ฉีดยาอะไรให้ไป กี่มิลลิกรัม เท่านั้นแล้วก็ หันหลังกลับบ้านทันที
เราก็นอนรอดูอาการไปได้สัก 1 ชม. ผื่นที่ขึ้นเริ่มยุบตัวลง
แต่มีอาการปวดหัวมาก + ปวดที่เบ้าตา และหนาวสั่น
คุณหมอเดินเข้ามาหาและบอกว่า แพ้ยานะ ตอนนี้ยุบหมดแล้ว
จะฉีดยาแก้แพ้ หรือว่าจะเอายาแก้แพ้ไปกินเองที่บ้าน
เลยบอกว่าเอายากินดีกว่า โอ้ว มาบอกเมื่อเวลาผ่านไปนานมาก
ถ้าคนแพ้เยอะๆ เขาคงตายไปแล้วหล่ะ (คิดในใจ)
เราก็ถามหมอว่า ยาที่แพ้ชื่ออะไรจะได้จำไว้
เผื่อว่าไปที่อื่นจะได้บอกเขาถูก หมอบอกว่า (Cef-3) ยาตัวนี้ แพ้กันเยอะ
รอบนี้ยังเบาะๆรอบหน้าไม่แน่ อย่าเสี่ยงเลย มันจะเป็นมากกว่ารอบนี้แน่นอน
หมอก็ให้ไปเอายาแก้แพ้
บอกว่า ที่นัดมาฉีดอีก 2 ครั้งไม่ต้องมาแล้ว
กินยาเม็ดที่หมอเค้าสั่งให้เริ่มกินวันศุกร์ไปเลย แล้วหมอก็ให้กลับบ้านไป
วันที่ 16 กันยายน 2552
ตื่น ตี 5 พาคุณพ่อไปหาหมอด้วยอาการที่ไม่ดีเอาซะเลย
ปวดหัว เบ้าตามาก เอากัดฟัน เป็นผู้หญิงต้องอดทน
ตกลงพาคุณพ่อไปหาหมอ (เป็นโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ) หมอนัดดูอาการทุก 4 เดือน
แต่ว่า!! พ่อกลับต้องมานั่งดูแลเรา ...
ถือกระเป๋าให้เรา และถามตลอดว่าเป็นยังไงมั่ง เดินไหวไหม เราก็แทบคลานแล้ว
เดินไปไหนพยาบาลก็คิดว่าเราเป็นคนป่วยเพราะว่าเราเดินหยุดตามเสาทุกต้น
และมีอาการหอบ เหนื่อยมาก 555++ ผ่านไป ครึ่งวันคุณพ่อตรวจเสร็จแล้ว เย้ๆ ๆ
ครึ่งวันนี้มันช่างแสนทรมานและแทบเอาชีวิตไม่รอดจริงๆ รีบกลับไปส่งคุณพ่อ
แล้วรีบตรงไปหาหมอโดยด่วน !!!!!!!
ไปถึงโรงพยาบาล ประมาณ เที่ยงกว่า
ด้วยสภาพที่แทบน๊อค วัดความดัน วัดไข้ อะไรต่ออะไร เต็มไปหมด ได้ยินแค่ว่า
ไข้สูง 40 องศา เท่านั้น แล้วก็มีอาการเหนื่อย หอบ หายใจไม่ทัน
ปวดหัวมาก มือ เท้าชา และหนาวสั่น ปวดท้อง ปวดเอว ....
คุณหมอเข้ามาถามอาการก็ตอบถูกบ้างผิดบ้าง แบบจะพูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง
แล้ว คนพาไป ตอบแทนให้บ้าง
เพราะว่าคุณหมอ(อายุรกรรม)ต้องการลำดับเหตุการณ์
ตั้งแต่รักษาวันแรก ให้ยาอะไรไป เป็นอะไร และตอนนี้ต้องช่วยเหลือแบบไหน
วินิจฉัยเสร็จ ... แอดมิด ... พยาบาลเอาพารามาให้กิน 2 เม็ด แล้วก็พาไป X-ray ปอด
แล้วก็นอนรอห้องก่อน
ได้เวลาพักผ่อนแล้ว ... เลือกห้องพิเศษเดี่ยว โอ้ว ! ห้องใหญ่มาก
แต่สภาพตอนนี้ ยังไงก็เดินไม่ทั่วห้องหรอก อิอิ
พยาบาลจับเราแต่งตัวใหม่ด้วยชุดสีเขียวสดใส อิอิ
แม้ๆๆๆ ข้างในก็โล่งสบายซะด้วย ชอบใจจัง อิอิ แต่.....
จับเราวัดความดัน วัดไข้ และถามจนเรามึน ไม่รู้จะตอบอันไหนก่อน
พยาบาลเข้ามาเยอะมาก แล้วก็ถามคนละคำถาม
แต่ดันมาถามพร้อมกันนี้สิ เลยไม่รู้จะตอบคนไหนก่อนดี ...
เลยให้เขาไปถามคนพามาแทน 555++
ฮั่นแน่ ... มิทันใด รถเข็ญเสียง ป๊อง แป๊ง มาแล้ว ...
มาเจาะเลือดเอาไปเพาะเชื้อและให้น้ำเกลือและยาฆ่าเชื้อนะค่ะ
จามาทำไมตอนนี้ !!!
เมื่อวานยังเสียวไม่หาย แถมพวกจะเจาะที่เดิมอีก
พี่พยาบาลขา ตรงนั้นอะ เมื่อวานเจาะไปแล้วค่ะ
อ้าวหรอ ! ถ้างั้นเอาตรงนี้แล้วกัน (ตรงข้อมือ)
พี่พยาบาลขา ไม่เอาเจ็บนะค่ะ (เราอ้อนไป)
เจ็บนิดเดียวเอง เหมือนมดกัด
โอ้ว ! ท่าทางมันจะมดตัวใหญ่มากนะพี่
พลางหันไปมอง ทำไมเอาเลือดเราไปเยอะจัง หลอดใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอ
แล้วก็เอา น้ำเกลือและยาฆ่าเชื้อ เสียบให้แทน ...
พี่ๆ ตัวนี้ไม่แพ้แน่นะค่ะ ยังสยองเมื่อวานไม่หาย
ค่ะ รับรองตัวนี้ไม่แพ้ .... พี่พยาบาลคนสวยหันมายิ้มหวาน
มารวบยอดตรงนี้ว่า ...
อยู่โรงพยาบาล 5 คืน 6 วัน
3 คืนแรก มีอาการ ปวดหัวมาก อาเจียน ปวดเอว(หลัง) ปัสสาวะแสบขัด
นั่งประมาณ 5 นาที ถึงจะปัสสาวะออก และพยายามดื่มน้ำเยอะๆ แต่ว่าก็อาเจียนออกอยู่ดี
ฉีดทั้งยาแก้ปวด 2 เข็ม และ ยาแก้อาเจียน นับไม่ถ้วน
และให้ยากินด้วย แต่ว่า อาเจียนออกหมด มีไข้ สูงๆ ต่ำ รวมถึงความดันด้วย
แต่อีก 2 วันหลัง เริ่มดีขึ้น พอทานข้าวได้ นิดหน่อย แต่อาการทุกอย่าง
ยังคงเหมือนเดิม ไข้ ปวดหัว ปวดหลัง
แต่น้อยกว่าวันแรกแล้วคุณหมอก็อนุญาตให้กลับบ้านได้ เมื่อวันที่ 21 กันยายน 2552
ให้ยามากิน 2 อย่างคือ
DZP 2 MG >> 1 เม็ด เช้า,เย็น
LEFLOXIN 500 MG >> 1 เม็ด เช้า
และนัดให้มาดูอาการอีกที วันที่ 25 กันยายน 2552
25 กันยายน 2552 ไปตามที่คุณหมอนัด และตรวจปัสสาวะอีกเช่นเคย
ผลการตรวจ แจ้งว่า ในปัสสาวะยังมีเชื้อโรคอยู่ แต่ว่าดีขึ้น
อาการที่แจ้งคุณหมอไปคือ ... ปวดเอว หลัง ขา ปวดหัวบ้างนิดหน่อย
ตอนเย็นมีไข้ และไอมาก และคุณหมอให้ยามาใหม่คือ
D24T DEXTRO >> 1 เม็ด 4 เวลา (แก้ไอ)
MO BIC 7.5 >> 1 เม็ด เช้า ( แก้ปวด,ลดอาการอักเสบบวม)
M64T NORG >> 1 เม็ด เช้า,เย็น (ยาคลายกล้ามเนื้อ)
T CLARITHRO 250 >> 1 เม็ด เช้า,เย็น (ยาฆ่าเชื้อ)
และนัดให้มาดูอาการใหม่ วันอังคารที่ 29 กันยายน ....
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านประสบการณ์ที่อาจจะยังไม่หายดีนัก
แต่ว่ามาเล่าถึงความน่ากลัวและความทรมานของการอั้นปัสสาวะ ...
ผู้หญิงส่วนใหญ่มักเริ่มที่จะเป็น โรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบก่อน
แต่ถ้าไม่รีบรักษาจะขึ้นที่กรวยไตและทรมานหลายร้อยเท่านัก (ปวดเอว)
และอาจจะถึงขึ้นไตวายได้ ไม่เจอกับตัว ไม่รู้จริงๆว่ามันน่ากลัวและทรมานมากแค่ไหน
ตอนนี้คุณหมอก็วินิจฉันว่า เป็น กรวยไตอักเสบ และให้กินน้ำเยอะๆ
การเกิดโรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบ เกิดได้จากหลายสาเหตุ
1. กลั้นปัสสาวะ
2. ห้องน้ำ (สาธารณะ) ไม่ว่าจะเป็น ปั้มน้ำมัน ห้างสรรพสินค้า สกปรก
3. การมีเพศสัมพันธ์ที่รุนแรง ฯลฯ
ปกติ การรักษาโรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบ ใช้เวลาประมาณ 7 วัน ก็หายแล้ว
แต่ถ้าปล่อยไว้นาน จะทำให้ลามไปที่อวัยวะอื่นและยากต่อการรักษาและทรมานมาก
ขอให้ทุกคน รักษาสุขภาพ และดูแลตัวเอง ให้มากๆ
เป็นอะไรนิดหน่อย รีบไปหาหมอจะได้รักษาทัน อย่าปล่อยให้เป็นเยอะเหมือนเรา
ขอให้ทุกคน สุขภาพร่างกายแข็งแรง ทุกคนค่ะ 
| Create Date : 16 พฤศจิกายน 2552 |
| Last Update : 20 มิถุนายน 2553 14:41:09 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1306 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: fuangfar  วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:07:34 น. |
|
|
|
| โดย: wildbirds วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:50:56 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [