Bloggang.com : ยายแก่สีม่วง : ไผ่สีกอ ป๋อง ณ ปะเหลียน

ไผ่สีกอ ป๋อง ณ ปะเหลียน

สาวบ้านนาจะกลับมาแล้ว
คอยน้องแก้วอยู่หน้ากระต๊อบ
ฝากสายลม โชยพัดโชยบอก..
คำนึงไปถึงนวลนาง
ไกลหนอไกลกลิ่นไอเมืองหลวง
วอนเจ้าหวงห่วงตัวเนื้อเย็น...
ชายใด ห้ามเร้น ซ่อนเร้น ไฝฝ้า

ขลุ่ยไม้ไผ่ผิวครวญหวีดหวิว
ใบไม้ปลิวร่วง ซบหลังคาคิดถึงเธอ
ที่ไกลบ้านนา บอกฟ้า ก้อนดิน ช่วยเป็นพยาน

ทุย ... เจ้าเอย เคี้ยวเอื้องเฝื่อนคอ... ไผ่สีกอได้ยินใจหาย
พรุ่งนี้ ... ข้าคงฟันเจ้าล้มตาย เปลี่ยนไม้ฟากใหม่ ไว้รอ เธอ... มา

ดอกชบาที่แซมผมสาว ปี่ซังข้าวเจ้าเคยเป่าลม
แถวคันนาที่เคยหกล้ม เปื้อนโคลนเมื่อวันหาปลา
คำสัญญาที่เคยให้ไว้ เงาร่มไม้พยานรักเรา
ลมพัดโชยริ้วรวงข้าวเบา คือเงาของความทรงจำ
แต่สาวบ้านนาไม่กลับมาแล้ว ฟังวี่แววถามคำข่าวคราว
สาวคนอื่นเขาคืนบ้านเรา ถือเคียว เกี่ยวข้าว เคียงกัน

ทุย ... เจ้าเอยเคี้ยวเอื้องเฝื่อนคอ.... ไผ่ สีกอได้ยินใจหาย.....
พรุ่งนี้....ข้าคงฟันเจ้าล้มตาย เปลี่ยนไม้ ฟากใหม่ไว้รอเธอ มา

Create Date : 23 พฤษภาคม 2551

Last Update : 23 พฤษภาคม 2551 11:41:18 น.

0 comments

Counter : 421 Pageviews.