โบว์ชอบนายยีราฟค่ะป้าหนอน
ป้าหนอนเขียนให้เค้ากวนบาทาป้าดีค่ะ



...

ป้าโบวยื๊มอ่านหน่อยจิค้าบ ซื้อไม่ทันงะ

ป้าหนอน-- ผมเคยออกค่ายตอนอยู่มหาลัย ไมไม่เห็นมีครายปิ๊งผมมั่งเยยงะ แต่ตอนออกค่ายไปที่ภาคใต้ฮะ อย่าถามนะว่าจังหวัดไหน เพราะไม่รู้จริงๆ ฮะ เค้าพาไปปล่อยลงแล้วก็ไป ผมพวกใจง่ายตามเค้ามาก็ไม่อยากมากเรื่องถาม แล้วก็ให้ไปอยู่กะพ่อกะแม่(บ้านอุปถัมภ์)ในไร่กาแฟและยางพาราเซตามอล เอ๊ย พาราเฉยๆ แล้วอยู่แต่ละหลังห่างกัน 3-5 กิโลงะ จะไปหาเพื่อนทีเดินเมื่อเรย แต่ก็สนุกมากๆ ชอบอยากไปอีกจัง แต่จบแย้วไม่รุจะหาค่ายที่ไหนไปงะ

เรื่องนี้มีสาระมากๆ ยืนยันค่า (แต่หมั่นไส้อีตายีราฟ...ฮา...)

...และ...ยุ้ยก็ชอบด้วย

ก่อนอ่านผลงานของป้าผู้น่ารัก หนูยุ้ยก็ไปค่ายนะค้า 2 ปีของชีวิตมหาลัยที่เป็นชาวค่ายและคณะกรรมการค่าย ได้เรียนรู้อะไรเยอะเลย

...รักป้าหนอนมากๆ คร้าบบบบ...

ปล.งานของป้าลงเล่ม 22 ป่ะคะ หนูรออ่าน...หุหุ...

แล้วเมื่อไหร่จะได้อ่าน "หัวใจของป้าด้วง" บ้างล่ะคะ

:)

โชคดีมีเล่มนี้แล้ว ยีราฟออกจะน่ารักจิงจิงนะป้า

เอาที่มีอยู่พร้อมลายเซ็นของป้ามาประมูลขายดีกว่า อิอิ

ลืมไปขาดลายเซ็นของป้าอ่ะ

สู้ตายครับ

* * * ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie)
มีเหรอคะ
อย่าส่งต่อให้ทายาทนะคะ
ทำพินัยกรรมให้ไปฝัง เผา ทำลายหลักฐานซะ


* * * err_or
อือ... เขตภาคใต้ที่ทำกาแฟ มีทั่วไป อิอิ
จังหวัดไหนมีภูเขา จังหวัดนั้นทำกาแฟได้

ไปค่ายไม่ได้ ก็ร่วมส่งของไปช่วยค่าย
ที่เค้ามาขอตามที่ทำงาน หรือในเวบก็ได้จ้า


* * * YUI_MUNMOO
การไปค่าย ทำให้คนเราดูดีขึ้น...
(ยังกะโฆษณาสปอนเซอร์ อิอิ)

อ๋า เล่ม 22 เรอะ อย่าเอ็ดไป ยังไม่ได้ส่ง อิอิ


* * * นารูมิ
ถ้าเป็นเรื่องของป้าด้วง ต้องชื่อ
"ยายแก่ (แอบ) อมหิต"
หรือ...
"ยายแก่ฟัดโหด"
หรือ
"ยายแก่ตัวร้าย กับโต๊ะผี"


* * * ตุ๊ก
มีหนังสืออีกคนแล้วเหรอ...

อย่าเอาเลย ลายเซ็นป้าอ่ะ ไม่ได้ราคาหรอก
เพราะไม่รู้ว่าจริงหรือปลอม


* * * O-HO
ขอซื้อมา เผาอุทิศส่วนกุศล ให้ "มัน" ได้ปะ


* * * อุรังอุตัง
สู้กะใครฟระ...
ชั้นเป็นยายแก่อ่อนแอนะ จำไว้

ป้าคะ หายไปนานเลยนะคะ
ไม่เห็นผลงานของป้าออกมาโลดแล่นบ้างเลย

คิดถึงค่ะป้า...(จากหลานนอกไส้ แต่อยู่ในพุงป้า)

ที่อยากไปออกค่ายเผื่อจะมีฟามร๊ากกะเค้ามั่งนี่ฮะป้า บริจาคอย่างเดียวกุศลไม่แรงพองะ

สมัยเรียนมหาลัย ไปมันเกือบทุกค่ายเลย จนรุ่นพี่บอกศาลา เพราะ "แกมันไอ้ตัวซน ช้านนนม่ายเอาแกมาเข้ากลุ่มแล้ววววววววว" แต่เวลาเราไม่ลงชื่อไปด้วยมีตามทู้กที (แปลว่าปากไม่ตรงกะใจ)

อ่านยีราฟแล้วคิดถึงรุ่นพี่คนนึงนิสัยคล้ายกันมาก เป็นไอ้ผอมปากตำแย จริงๆ

ปล. เมื่อไหร่ เรื่องใหม่จะวางแผงละป้า (ทวงหน่อยเหอะ)

อิอิ เข้ามาเชียร์ หัวใจของป้าด้วงด้วยคนค่ะ อยากรู้อยากเห็นๆๆๆ

* * * เชอร์เบต จี๊ดด ด
กำลังตบแต่งอยู่ค่า

ไม่โดนทวงซักหนได้มั้ย


* * * err_or
ต้องออกซัก 100 ค่ายมั้ง


* * * ปลาทองครีบหยิก
แปลว่า น่าจะมีประโยชน์ (อยู่บ้าง)

มันคงไม่ใช่ไอ้ยีราฟนะ
แบบ... ผู้ชายโหลๆ ฮ่า ฮ่า


* * * สายลมโชยเอื่อย
เอาไว้เป็น "ท่าไม้ตาย"
ตอนปิดเรื่อง อะไรงี้ ฮี่ ฮี่

ผมเชื่อครับว่าที่ป้าบอกยีราฟในหนังสือเล่มนี้ว่า...
ป้าด่าเป็นโคลงสี่ได้...
อิอิ...

เราไปออกค่ายด้วย......ใจรัก เรากับชาวบ้านสมัคร.....พรรคพร้อม งานเสร็จเล่นสนุกนัก.....ฉลองส่ง รำลึกค่ายอดีตน้อม.......จิตให้หวนหา...

น้ำใจของชาวบ้านที่ไปออกค่าย.. จนบัดนี้ก็ยังประทัยใจไม่รู้ลืมเลยครับ...

ป้าจ๋า คิดถึงงงงงงงงงงงง

จริงๆนะ ตอนที่ได้อ่านเรื่องนี้ เป็นช่วงปีที่พี่สาวจัดค่ายของมหาลัย
แล้วน้องสาวอย่างทิพก็โดนใช้งานนิดๆหน่อยๆก่อนไป
แค่ได้ช่วยตรงนั้นก็หนุกหนานแล้วอยากไป
ยิ่งมาอ่านยิ่งอยากไปค่าย ตอนนั้นวาดหวังไว้เลย
เข้ามหาลัยเมื่อไหร่ ไปแน่นอน
แต่...

ตอนนี้มาอยู่นี่ก็อดไปตามระเบียบ
เคยคิดว่าก็ยังได้กลับไปเมืองไทย คงได้ไปไอ้ค่ายพวกนี้บ้าง
แต่ช่วงที่กลับไป มันไม่ใช่ช่วงที่เค้าจัดกันง่ะ
อดๆๆๆ

สู้ๆสู้ๆสู้ตายๆ ไม่ตายก็สู้ครับ สู้ครับก็ไม่ตาย ถ้าตายไม่ได้สู้ สู้ๆ ครับๆ สู้ตาย ตายสู้ๆ ครับผม อิอิ สู้ตายครับ

ป.ล. ผมอ่อนโยนจังครับ อิอิ

สู้ๆสู้ๆสู้ตายๆ ไม่ตายก็สู้ครับ สู้ครับก็ไม่ตาย ถ้าตายไม่ได้สู้ สู้ๆ ครับๆ สู้ตาย ตายสู้ๆ ครับผม อิอิ สู้ตายครับ

ป.ล. ผมอ่อนโยนจังครับ อิอิ

เรื่องนี้ชอบป้าหนอนมากกว่ายีราฟค่ะ

ชอบเรื่องนี้นะคะ เพราะมันแฝงสาระดี โดยส่วนตัวก็ชอบค่ายมากๆ เหมือนกัน ตอนเรียนได้ออกสองครั้งเป็นค่ายของคณะค่ะ "ค่ายประมงอาสา" ไปลอกเลนทำบ่อเลี้ยงปลาสนุกสนานเหนื่อย แต่เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ

รออ่านผลงานเรื่องต่อไปของป้าหนอนนะคะ

* * * ณ มิตร
แหงแซะ ชมโฉมยังทำเป็นโคลงได้เลย
เสียดสีก็เป็นกลอนได้ จะยากอันใดเล่า

คาดว่าปลายฝนนี้อาจจะได้ไปอีกนะ ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่
แล้วแต่ว่าโครงการของใครน่าสนใจ (ถึกสุด จะนิยม)
แต่หน้าฝนนี้มักเสร็จ เพราะสถานที่ๆไปกัน
มักจะยากลำบากในการเดินทางหน้าฝน
ช่วงนี้เป็นหน้าหาของ เดือนหน้าหาทุน


* * * ไข่หวาน
อือม์ ค่ายเดี๋ยวนี้ ไม่จำกัดเฉพาะนักศึกษานะ
(ไม่งั้นป้าจะได้ไปเรอะ) ไมจำกัดอายุอ่ะ
แล้วแต่เห็นที่ไหนเหมาะสมเท่านั้นเอง
อย่างป้า พอค่ายไหนช่วยแรงไม่ไหว
ก็หาทุนหนักหน่อย มาจ้างชาวบ้านก่อสร้างอ่ะ


* * * อุรังอุตัง
สู้แต่ห้ามตายว๊อย
ปกติก็ไม่มีสู้กะใครนะ หุหุ
(คนจะมาสู้มันคงรู้ดี ว่าอย่าถือคนบ้า )

อ่อนโยน...
ตรงไหน...


* * * เด็กทะเล
ป้าด้วงเป็นนางเอกทุกเรื่องค่ะ
ส่วนไอ้ยีราฟ มันคือตัวประกอบ อิอิ

มีค่ายนึงนะ ได้ทำบ่อเลี้ยงปลาดุก
(ทำตามพระราชดำริ) เป็นบ่อที่ใส่ท่อลงไป
ขุดไม่ไหวเหมือนกัน สุดท้าย... จ้างเค้า อิอิ

ออกค่ายตุ๊กไม่มีประสบการณ์แต่ถ้าหาทุน ทำบุญ ประสบการณ์เพียบ

ไม่เคยไปค่ายอะ แง่ว

กิกิ มีเล่มนี้พร้อมลายเซ็น "เป็นเกลียด" อยู่บนชั้น
ด้วยเหมือนกัน 55555+

เคยแต่ไปค่ายตอนยังอยู่ม.ปลายอ่ะค่ะ ไปเป็นพี่เลี้ยงให้ลูกเสือเนตรนารีนานาชาติ

เพชรว่าพี่ยีราฟน่ารักดีนะคะ

* * * ตุ๊ก
อ๊า... นั่นแหละ ได้บุญด้วย
ป้าตอนนี้ ซึ้งใจกับการซักผ้า ซักตุ๊กตามากๆเลย
แถมแพ็คของเก่ง อิอิ


* * * Clear Ice
ไม่เคยเลยเหรอ... น่าไปนะ
ป้าเคยพาเด็กจากอังกฤษ มาเข้าค่ายที่เชียงรายด้วย
(มาทำสะพาน ให้หมู่บ้านกะเหรี่ยง)

เอาหนังสือนั่น แพ็คดีๆ แล้วโยนทะเลเลยนะ
(แบบ จู แมน จี้ ฮ่า ฮ่า)


* * * W i n t e r b e r r y
ค่ายพี่เลี้ยง นานาชาติ ไม่เคยไปค่ะ
แต่เคยไปเป็นพี่เลี้ยงค่ายเนตรนารี โรงเรียนตัวเอง
เพราะครูคุม เป็นครูหอ โดนต้อนไปหมด


* * * NamPhet
คิดผิดคิดใหม่ได้

ต้อง 100 ค่ายเชียวเหรอป้าหนอน เม๋...งั้นไปค่ายทหารค่ายเดียวได้ไม๊อะ

สวัสดีค่ะป้าผู้น่ารักกกกกกกกก
คิดถึงป้าจังเลยค่ะ (นาน ๆ ที่จะมาอัพบล็อกทีจริง ๆด้วย)
แรก ๆ โอ๋ก็เข้ามาเกือบทุกวัน
ตอนหลังได้กลิ่นทะแม่ง ๆ ว่า
สงสัยจะเป็นอย่างที่ป้าบอกเลยเข้ามาดูอาทิตย์ละครั้ง
นานเข้าก็เลยกลายเป็นสองอาทิตย์ครั้ง
เอ๊ะรู้สึกว่ากำลังดีแฮะ
หนังสือเล่มนี้และก็อีกหลายเล่มที่เป็นของป้า
โอ๋ก็กวาดเก็บไว้เป็น เกลียด ทั้งนั้นหล่ะค่ะ
ก็อ่านสนุก อ่านแล้วอ่านอีก อ่านได้หลายรอบ ไม่เบื่อเลย
ช่วงนี้เรียนเครียด ๆ ก็ช่วยได้มากค่ะ
ถ้าป้ามีรวมเล่มเรื่องอะไร ไม่ว่านิยาย ท่องเที่ยว รบกวนส่งเสียงมาหน้าบล็อกหน่อยนะค่ะ อยากได้ค่ะ เพราะถ้าพลาดก็หมดแล้วหมดเลย อดอ่านเสียดายแย่ จริงมั๊ยเอ่ย
ปล.นาน ๆ ทีเข้ามาทีเขียนยาวหน่อย ไม่ว่ากันนะค่ะ

* * * err_or
ได้ แต่ต้องไป 100 หน ฮี่ ฮี่
(มันเกี่ยวกันตรงไหน)


* * * oa
แหะ แหะ เข้ามาเดือนละหน ยังทัน
(อั๊ยยย~ ประจานตนเอง จริงๆ )

เดี๋ยวกะว่า จะลงนิยายในถนนนักเขียน
(Link ขวามือ ล่างๆ) ประชันกะเจ๊อ้อ
กำลังเตรียมความพร้อมอยู่จ้า

เขียนยาวเขียนสั้นป้าไม่ว่ากันจ้า
เพราะความขยัน ไม่เข้าใครออกใคร อิอิ

เพิ่มเข้ามา ติดตามงานเขียนของป้ามานานแล้ว อยากบอกป้าว่า...ชอบมากกกกกกกกกก สนุก ขำขำดี ขอเป็นกำลังใจให้ป้านะคะ
อ้อ ยีราฟ กะ ขุนเขาใครน่ารัก & หล่อกว่ากันคคะ แต่นานา..นัดชอบยีราฟนะ ตลก ๆ ดี

* * * นานา..นัด
ขอบคุณค่า ที่ติดตามมาตลอด

ป้าว่า... ขุนเขา น่าจะดีกว่านะ
เพราะในอิมเมจป้า ถ้าเทียบกับดารา
ป้าให้ประมาณ "จั๊ก" (ชวินทร์ จิตสมบูรณ์) ((ตอนผอม))

ส่วนไอ้ยีราฟ ป้าให้ซัก...
อ่า... วุ๊ย เกรงใจคนซื้อไปแล้วจัง
เอาซัก น้ำ รพีพัฒน์ ก็ได้
(( เพื่อไม่ทำลายจินตนาการผู้อ่าน))

โหย..........ยีราฟเทียบชั้นพระเอกอย่าง น้ำ ระพีพัฒน์เลยเหรอป้า
สงสัยต้องมองยีราฟใหม่ อุๆๆๆๆๆๆ
เล่มนี้ชอบมากเช่นกันคับ
อ่านแล้วได้สาระกับความฮา
จุดประกายให้อยากออกค่ายอาสา
เสียดายตอนเรียนมหาวิทยาลัยไม่ได้ไปกับเค้าเลย
มัวแต่ทำงานหาเงินเรียนด้วยเที่ยวด้วย

มากไปเหรอ...
แต่มากไปจริงๆแหละ ขอโต๊ด นะ คุณน้ำ (รพีฯ)

ไปบ้านธัญพร รวบรวมของไปแจก
ก็นับว่าโอแล้วนา ป้าไม่ได้ไปค่ายเลยปีกว่าแล้ว
ฮือๆ รวมแต่ของ

ป้า........ รับไม่ได้อย่างแรง ที่ว่ายีราฟเป็นน้ำ รพีพัฒน์อ่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ถึงจะไม่ได้กรี๊ดเลย และน้ำไม่เป็ค แต่แบบนี้สงสารน้ำมากๆ ค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

เด๋วให้เป็น... นะ จะเอามะ

ตอนที่เรียนสุก็เป็นสมาชิกชาวค่ายคนหนึ่งเหมือนกันค่ะ
สนุกดี ได้ทำอะไรที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าชาตินี้จะได้มาสัมผัส
แบกไม้ ขุดดิน โบกปูน ก่ออิฐ โอ๊ย สารพัด แทบไม่น่าเชื่อว่าสาวน้อย สูงร้อยห้าสิบสอง น้ำหนัก 40 จะสร้างอาคารเรียนทั้งหลัง (เล็ก ๆ ที่ช่วยกันทำเกือบ 50 คน) ได้สำเร็จ
แต่ความภาคภูมิใจ ไม่ได้อยู่เพียงแค่อาคารเท่านั้น คราบน้ำตาของน้อง ๆ นักเรียนที่มาป้วนเปี้ยนหยิบนั่น ช่วยนี่ตลอดช่วงปิดเทอม กับรอยยิ้มอย่างชื่นชมของคุณยายอายุเฉียด 70 ที่ขยันเอาผักมาให้จนพวกชาวค่ายแข็งแรงไปตาม ๆ กัน คำพูดที่ว่า ว่าง ๆ ถ้าแวะมาแถวนี้แล้วไม่มีที่นอนก็มาบ้านยายนะลูก มันชวนให้ตื้นตันทั้งนั้น
วันลาค่าย หลายต่อหลายคนที่ไม่ค่อยจะเสียน้ำตากับอะไรง่าย ๆ ก็เลยได้ล้างตาซะสะอาดกันก็คราวนี้
เท่าที่เคยไปมา ประทับใจทุกค่าย อาจจะต่างกันบ้างในรายละเอียด แต่หลายอย่างที่ได้มาเหมือน ๆ กันคือ ความผูกพัน รอยยิ้ม และน้ำใจ
ตั้งแต่จบมา ยังไม่ได้กลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นเลยสักครั้ง
เฮ้อ..เศร้าเล็ก ๆ

อิอิ เหมือนใครไม่รุ แต่แน่ใจได้เลยว่าหล่อ

กร๊ากกกกกก

มาช้าไปป่าวคะป้า



แต่นู๋ว่านะอ่านหนังสือของป้าแล้วได้ความรู้มากมาย



ชอบค่า เวลาออกค่าย มันให้ความรู้สึกที่ดีและผูกันมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลย


เมือ่เวลาที่ออกค่ายแล้ว เราได้ทำอาไรเต็มที่ และจิงจัง(ในบางครั้ง)...พอเวลามีค่ายที่ไหนอีกก้อจามีแต่คนนึกถึงเรา(พวกใช้แรงงาน..555)


ชอบนะ ... ชอบมากมาย
(ป้าคะเวลามีค่ายอย่าลืมบอกนะคะ...นู๋เปงพวกใช้แรงงานค่า..ถึกไปนิดนึง)

* * * สุ
ป้ามีความสุขมากๆ ตอนเป็นคนค่ายนะ
และเวลากลับไปค่าย (เรามีโครงการกลับไปเติมฝัน)
ก็ยังมีคนจำได้ ไปนอนเล่น แวะคุยได้
เก็บของสดๆ ใส่หลังรถเราจนล้น...
มันซึ้งจริงๆ


* * * กระบือหนุ่มสุดหล่อ
ในหนังสืออ่ะ หล่อมากมาย (อ้วกกกกกกก)
ขนาดคนคิดว่า อิมเมจประมาณ น้องบอล อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยอ่ะ

สงสารน้องบอย


* * * nuaoijung
ค่ายเป็นอะไรที่มันดีจริงๆนะ

ใช่อ่ะ หนังสือป้า ได้สาระ อิอิ สาระๆๆๆ
(ยกเว้นไอ้พระเอกไว้คน หุหุ)

ป้าเอาเล่มใหม่ๆมาลงได้แล้วนะ
แวะมาทีไรเจอแต่ยีราฟ ไหนว่าไม่ชอบไง

ป้าค่ะหนูอยากไปค่ายตั้งแต่ปี 1 นี่จะเรียนจบแล้วหนูยังไม่ได้ไปเลยค่ะ ก๊ากกก

ค่ายของป้าน่าสนุกจัง แต่ปีนี้หนูออกค่ายตั้งหลายครั้งตั้งแต่น้ำท่วมครั้งแรกอะค่ะ ได้ประสบการณ์เยอะแยะดีค่ะ
อืม......แล้วเรื่องใหม่ของป้าเมื่อไรจะออกหละค่ะ -คิดถึงจังค่ะ- ลงเล่มใหม่เร็วๆนะค่ะ

* * * wanwitcha
โถ... ไม่รู้ "ฟามขยัน" ของป้าเรอะ หุหุ


* * * ลูกน้ำ
เห็นมั้ยยะ ไม่รู้จักไป
ผู้ชายดีๆ (ยกเว้นไอ้เปรตพระเอก) เลยไม่เจอเรยยยย~


* * * กระต่าย
ป้าไปค่ายหนแรกๆ รถติดหล่ม
เหมือนในเรื่องเปี๊ยบ ตอนหลังๆไปอีกก็ติดอีก
เข็นกันอาน คงเป็นเพราะพวกเราไปแต่ที่ไม่มีถนน
และทุรกันดารจริงๆอ่ะ

เล่มใหม่ป้าออกแล้วจ้า หวังว่าคงได้อ่านแล้ว

ป้าจ๋านู๋ชอบพี่ยีราฟนะเนีย
ถ้าพี่ยีราฟมีจริงขอเมล์ด้ายมั้ยค่ะ
ป้าชอบอ่ะ
รีบๆเขียนน้า
ป้าตอนนี้นู๋ก้อออกค่ายของชมรมอ่ะค่ะ
เปงชมรมชนบทอ่ะค่ะ
ม่ายบอกหรอกค่ะว่าของมหาลัยอาราย
ฮ่าๆ
ฟามลับอ่ะ
ป้าบอกเมลพี่ยีราฟก่องแล้วนู๋จาบอกนะค่ะ
ขอให้ป้ามีฟามสุขในปีใหม่นะค่ะ
ขอเหอะนะ
ม่ายก้อหั้ยพี่ยีราฟและป้าแอดมาก้อด้ายนะค่ะ
smilesmilechan33@hotmail.comอ่ะค่ะ
นะค่ะ
สาธุ
ถ้าป้ากับพี่ยีราฟแอดมา
แสดงว่าป้าสวยหุ่นดีน่ารัก
แง่มๆๆๆ

แอบหลงรักตัวละครของป้าเหมือนกันค่ะ
ของพี่จิ้น พี่มันแกว พี่ยีราฟ พี่หางดาบ พี่เพชร อ่านแล้วยิ้มนะคะ อ่อ The Kiss ด้วย แต่ของคุณกนก อิอิ อ่านแระต้องแอบแหวะเหมือนที่ป้าเตือนไว้แต่แรกจิง ๆ ค่ะ ((( แต่แอบเอามุกป้าไปใช้ด้วยอ่ะค่ะ ))) ติดตามอ่านทุกเล่มนะคะ ชอบค่ะ ป้าฮาดี เพิ่งแวะเข้ามาครั้งแรกค่ะ แต่จะเป็นแฟนคลับ ขาประจำถ้าป้าให้เมล์พี่ยีราฟ อิอิ

((( แอบหยอดทิ้งไว้ เผื่อป้าใจอ่อน )))

พี่ยีราฟเป็นพระเอกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลยนะครับเนี่ย
มีแต่คนชอบ
ขอให้ผมเป็นอย่างพี่เค้าเหอะครับ
พี่ยีราฟจงเจริญญญญญญญญญญญญ
อิอิ ครับ

ช้าไปไหมเนี่ยที่เพิ่งมาเม้นต์ เหอๆๆ

อยากบอกป้าว่า
หนังสือเล่มนี้ของป้าทำให้หนูเป็นอย่างทุกวันนี้
"เด็กค่าย" คนนึง
หนูอ่านตั้งแต่ ม.ปลาย แล้ว (ตอนนี้กำลังจะขึ้นปี 4)
พอเข้าปี 1 หนูก็เริ่มทำค่าย เพียงแค่อยากรู้ว่า ค่ายน่ะมันจะเหมือนในหนังสือเล่มนี้รึป่าว
และหนูก็พบว่ามีบางอย่างเหมือน บางอย่างคล้าย และบางอย่างที่ต่างออกไป
หนูทำค่ายเรื่อยๆ เป็นค่ายฝ่ายพัฒน์ของคณะ จนปี 3 หนูได้เป็น ประธายฝ่าย แอบภูมิใจลึกๆ อยากบอกป้าว่า ที่คนอื่นเค้าไว้ใจให้หนูเป็นประธานฝ่ายก็เพราะป้านี่ล่ะ ป้าที่สอนให้หนูได้รู้จักกับค่ายอาสา
จนตอนนี้หนูหมดวาระไปเมื่อเดือนที่แล้ว แต่หนูก็ยังคงไปค่ายต่อไปเรื่อยๆล่ะ อิอิ
ก่อนไปค่ายทีไรหนูจะหยิบเล่มนี้ออกมาอ่านก่อนทุกทีเลย มันได้อารมณ์ดีอ่ะ เหอๆๆ

การออกค่ายอย่างที่ป้าบอกแหละ ยากจริงๆเรื่องทุนเนี่ย ไปค่ายทีใช้เงินเกือบแสน แต่คณะให้แค่หมื่นห้า ไปร้องเพลงเปิดหมวกหาตังค์ทำค่ายกลับโดนอาจารย์คณะอื่นด่าว่าทำไมมาทำตัวต่ำๆแบบนี้ เรียนที่.....(มหาวิทยาลัยนึงแถวๆสามย่าน) นะ ทำตัวไม่สมกะเรียนที่นี่เลย พวกหนูก็งง เราทำเพื่อสังคมนะเฟ้ย เหอๆๆ

บ่นซะยาว แค่จะบอกป้าว่า ขอบคุณป้านะคะที่ทำให้หนูได้พบเจอกับสิ่งดีดีที่เรียกว่า "ค่าย"

พี่ยีราฟฟฟฟฟฟ จงเจริญค้าฟฟฟฟฟฟ
ฮุเรๆ ฮิปๆ

ชอบชาวแกงค์ป้าด้วงที่สุดครับ

ผมยังรักพี่ยีราฟเสม๊อ เสมอนะครับ ผ๊ม

ป้าครับ ผมชอบหนังสือเล่มนี้มากเลยครับ แต่พอลองหาดูในตลาดแล้ว มันเป้นหนังสือเก่า ผมหาซื้อไม่ได้เลย ผมเคยมี แต่มันจากผมไปแล้ว ทุกวันนี้ ผมยังอยากอ่านมันครับ ไม่รู้ว่าป้าหนอนพอจะรู้ที่ซื้อมั้ยครับ
ถ้าใครมี หรืออยากขาย หรือรู้ที่ซื้อ ผมขอรบกวนหน่อยนะครับ idline me.rachar

ยังอ่านเรื่องนี้อยู่ครับเมื่อหลายเดือนก่อน
วันวานช่างหวานเหลือเกินครับ