|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ละเลงบล็อค...ด้วยสีชมพู * 3
ขาดการอัพไปชาติเศษ พอดีมีธุระใหญ่เข้ามาค่ะ ประกอบกับต้องวิ่งรอก ไปๆ-มาๆ สองบ้าน เลยขอมาต่อวันนี้ละนะ
ในที่สุดก็เปิดเทอมใหม่...
ผมของนักเรียนเริ่มยาวแล้ว เริ่มมีความรู้สึก รักสวยรักงาม (มั้ง) แต่จริงๆ น่าจะเป็นพี่เลี้ยง ของป้ารักสวยรักงามมากว่า เพราะจะจับหวีผม ถักเปีย ผูกโบสวยงามทุกเช้า ซึ่งป้านั้นขอบอก ตามตรงว่า เสียเวลามากๆ แทนที่จะได้ไปเล่นเร็วๆ เฮ้อ...
ที่มั่นใจมากว่าไม่ใช่ตนเองที่รักสวยรักงาม ก็เพราะโบผูกผมหายได้แทบทุกวัน บางวัน ผมลุ่ยจนหาสภาพเปียไม่เจอ หัวก็เหม็นซ่ก ไปด้วยเหงื่อ ขี้เกียจสระเป็นที่สุด เป็นทั้งหวัด ทั้งหอบ เหม็นจนคุณย่าบ่น อยากตัดสั้น แต่ ไม่มีใครตัดให้เพราะพี่เลี้ยงขอ จำต้องเป็น พจมาร ไปโรงเรียนทุกวัน...
ต้องยืนยันว่า พจมาร จริงๆ หน้าตาเป็นมารมาก เพราะผมยังยาวไม่ได้ที่ ประมาณแตะบ่า ก็จะดันทุรัง ถักเปีย ผลก่อให้เจ้าของเปียหน้าตึง ตาถลน หนังหัว ระบม กิ๊บดำทิ่มกบาลทุกวัน สมัยนั้นกิ๊บดำมีหัวปุ่มกลมๆต้องไปซื้อเป็นกล่องๆ ที่เซ็นทรัล ไม่งั้นต้องใช้กิ๊บแหลมทิ่มหัวเสียบจาก ท้ายทอย ครูดหนังหัวซิบๆ แล้วกิ๊บนี่มันหายได้หายดี ติดไปวันละ 4 ตัว อย่าหวังจะคืนมาครบ เปลี่ยนเป็น กิ๊บป๊อกแป๊ก (ไอ้ที่โค้งๆแล้วงอหนีบอ่ะ) นั่นก็ เก็บผมไม่ได้ (ผมมันน้อยไป) แถมตอนหลุดห้อย ร่องแร่ง จะดึงผมอย่างมาก ตูไม่อยากสวย
บางวันไม่ถัก ก็รวบ อันนี้ป้าก็ไม่รู้ว่าเรียกทรงอะไร แต่จะคุณหนูมาก เพราะต้องเกล้าผมจากหน้าผาก และข้างๆไปจนเกือบถึงหู เพื่อไปมัดด้านหลังท้ายทอย ด้านบน และประดับโบใหญ่ (แบบในการ์ตูนตาโต ยุคก่อน)
หากผมของป้ามันไม่ให้ความร่วมมือ เพราะถ้า เดินทางมาถึงกลางกบาลด้านหลังได้ ผมจาก หน้าผากก็จะมีปลายอยู่ตรงนั้นพอดี พอรวบก็ จะชี้เด่บางส่วน ต้องเอาโบมาปิด (มิน่า โบถึง ต้องใหญ่) ผมรอบๆที่เกล้าไม่ถึง ก็ตรึงให้ เข้าทรงด้วยกิ๊บดำเช่นเคย (ตำกบาลตูอิ๊ก...งืออออ~)
ดูๆไป กลายเป็นนินจาญี่ปุ่นไปเสียนี่ แต่ดีหน่อย ไปพ้นหูพ้นตา เปียยังมาแยงแก้ม แต่ทรงนี้ดีมาก เพราะไปเป็นจุกด้านหลัง วันไหนรวบมาแน่น พอ พ้นบ้านป้าก็แกะโบ เอามัดเป็นจุก เพื่อกันโดนดึง อุ๊ย... จะว่าไป จุกเจิกฟูๆแบบที่ไบรโอนี่มาทำ เมื่อ 2-3 ปีมาเนี่ย ป้าทำมาก่อนแล้วเป็นสิบปีแล้วนี่หว่า
นอกจากนั้นยังมีผมหางม้า แบบสูง แบบต่ำ เปียเดี่ยว สองแกละ แกละสูง แกละต่ำ แล้ว แต่อารมณ์พี่เลี้ยงบรรเจิด แต่พี่เลี้ยงของป้า คงรักสวยรักงามมาก เพราะนอกจากผมแล้ว ป้าจำได้ว่า เสื้อเรียบกริบ กระโปรงกลีบโง้ง ถุงเท้านี่จะผ่อง แม้ต้องถอดออกก่อนเข้าห้อง พี่เลี้ยงก็จะแช่ ขยี้ จนสะอาดทุกครั้ง ซึ่งเป็น เป้าให้เพื่อนเหยียบ เพื่อจะได้ดำเท่ากัน แล้ว ก็ไล่เหยียบกันจนไม่รู้ว่าไอ้รอยแรกเริ่มจากใคร จากผมไปเท้า...ก็ได้ กลับมาก่อน ว่าถึงผมต่อ
ถักก็ทรมาน มัดก็...ทรมาน เสียบกิ๊บก็ทรมาน นอกนั้น ความสวยของผมพวกหางเปียยังเป็น จุดอ่อน เพราะจะโดนแกล้งด้วยการดึงกระตุก ง่ายมาก (ยังกะเรื่องแฟนฉัน) เด็กผู้หญิงในห้องที่มีเปีย โดนหมด... อย่างมากก็ด่ากัน ตีกัน... ซึ่งแน่นอน ใครจะให้ มันมาทำเราข้างเดียว
ตอนที่ดุเดือดสุด คือตอนที่ป้ากำลังบรรจงเอา ปลายไม้บรรทัดเหล็กที่คมๆ ขูดสลักชื่อบนโต๊ะ พอดี (พฤติกรรมไม่ดีอีกอย่าง อย่าเลียนแบบ) ถูกดึงหนแรกๆ ยังง่วนอยู่ ไม่อยากหันมาด่า เพราะประดอยตัวอักษรอยู่ คนกระตุกก็มันส์สิ ดึงเอาๆ เวลาถูกกระตุกหางเปียนั้นมันเจ็บอย่าบอกใคร กิ๊บหลุด กระตุกผมแปล๊บ แล้วเด็กหญิงหนอนนั้น เป็นเด็กนรก บ้าพลัง ทนไม่ไหวแล้ว จึงหันไป ตบกบาลเพื่อนกลับด้วยความเร็วสูง แถมใช้อาวุธ เป็นไม้บรรทัดเหล็กอีกต่างหาก (ก็มันถืออยู่พอดี) โช๊ะ... คิ้วแตก !!!
เวรละสิ แตกจริงๆ แอนตาซิลไม่จ่ายเพราะ ใช้อาวุธ ปลายไม้บรรทัดที่คมบาดหรือขูดนี่ละ ทำให้มีเลือดเป็นปื้นใหญ่ข้างคิ้วทันตาเห็น
เพื่อนก็ถึกไม่ร้อง ป้าก็ตกใจทิ้งไม้ เข้าไปดูเพื่อน ซึ่งรีบกดแผลด้วยผ้าเช็ดหน้าเป็นการใหญ่ เหมือน ตอนนั้นใครจะบอกว่า กดแล้วแผลจะติด กดๆๆ กันเป็นการใหญ่ เพื่อนเมื่อยก็ช่วยเพื่อนกด ถ้า เป็นจอยละกดจนเสีย หรือค้างไปเลย แต่เลือดหยุดจริงๆนะ... ป้าจ๋อย เพื่อนก็จ๋อย แต่ป้าจ๋อยกว่า เพราะไม่เคย ทำเพื่อนถึงเลือดออกเป็นหยดๆซึ่งดูเยอะในสายตาเด็ก... (ถ้าเขียว ปูด โปน ถลอกซิบๆ ถือเป็นเรื่องปกติ) ไม่มีการสืบสวนทวนความกันในวันนั้น ด้วยกิติศัพท์ คุณย่าตามไปเอาเรื่องไอ้ปอคราวที่แล้ว ทำให้ป้ารอด โดนตีจากการบอกครู เพราะเพื่อนเองก็กลัวว่าจะมี การนำสืบ ว่าทำอะไรป้าก่อน ไอ้ที่คิ้วแตกก็แตกไป ไปซับๆก็จบ ป้าก็เปลี่ยนอาวุธ ฮี่ ฮี่ คราวหน้าจะใช้ ไม้บรรทัดพลาสติกใสๆแทน หรือมือเปล่าๆเขกกบาล เพื่อนแทน แล้วแต่ถืออะไรอยู่...
แต่เด็กนี่นะ วันถัดไปถ้าทำเปียมาอีก ก็ดึงอีก ไล่เตะกันอีก ด่ากัน วนเวียนเป็นวัฏจักร วนแบบนี้ ทุกวัน บางวันเปียเดี่ยว ยิ่งกระตุกทีหงายหลัง หน้าแหงน หางม้าก็โดนกระตุก การเล่นกัน ลุกลามออกนอกห้องเรียนไปตามทางเดิน ก็... เตะกันบ้าง บางทีดึงตอนจะเล่นลูกหินหรืออะไรนี่ จะมีผลมาก ทำให้โมโหขึ้นมาถึงวิ่งไล่เตะกันได้ ความเป็นความตายนะ ตอนนั้น...
ดึงกัน ตีกัน ด่ากัน อยู่ได้ แต่ก็แบบเด็กแหละ แกมาดึง ชั้นด่าตอบ ตีตอบ แต่เด็กอ่ะนะ พอทำผม แบบนี้นานๆเข้า ดึงบ่อยๆมันก็เบื่อ ป้ายังไม่ชอบ แกล้งเพื่อนซ้ำซากเลย ไม่ครีเอทอ่ะ แต่ไอ้เพื่อนบ้านี่ ไม่หยุดซักที
วันนึงหลังคาบที่ครูไม่อยู่ ไม่รู้ไปไหนแต่ห้ามออก จากห้อง พวกเราเล่นกันตามสะดวกไอ้ที่มีหนังยาง ก็โดดกันหน้าชั้นเลย ห้องเราดีอย่าง ข้างล่างเป็น ห้องวิทย์ ครูวิทย์ใจดี จะตึงตังยังไงก็ไม่ขึ้นมาด่า ไอ้พวกไม่โดดก็วิ่งกันเหมือนบ้า เพราะพื้นห้องยุคป้า จะลงแว็กซ์ กับถุงเท้านี่มันสไลด์มันส์อย่าบอกใคร วิ่งแข่งกัน ขัดขากัน กระทืบตีนกัน ก็วนมาที่เขกกบาล แล้วก็ดึงผม หลังการดึงกัน ด่ากัน จบวงจรแล้วป้า จึงถามมันว่า ไม่เบื่อเหรอไงวะ ดึงอยู่ได้ทุกวัน มัน (ซึ่งเป็นพวกเล่นสนิทกลุ่มเดียวกัน) ก็ชี้ไปที่ หลังห้อง เป็นที่นั่งของเพื่อนผู้หญิงอีกคนนึง (ป้ามัก จะนั่งเก้าอี้ตัวที่สอง เพราะสายตาสั้น + แพ้ฝุ่นชอล์ค ทั้งแถวมีโต๊ะราวๆ 7-8 ตัว และ กลุ่มเด็กๆก็จะสนิทสนมกันตามโต๊ะที่นั่งใกล้ๆกัน มันเองก็นั่งใกล้กะยัยนี่ละ) พอชี้มันก็บอกว่า ยัยอ๋อย มันยุให้มาดึงผมแก ตอนชี้โบ๊ ชี้เบ๊ ไอ้กลุ่มนั้นก็กำลังซุบซิบกันอยู่พอดี ฮะ ฮ้า ต้องด่าตูลับหลังเป็นแน่ ข้องใจเว๊ย สวยสิครับ ท่านผู้อ่าน ตอนนี้อารมณ์นักเลงสาวบังเกิด อะไร นักหนาไอ้พวกห่านนี่ ทำไมต้องให้คนอื่นมาแกล้ง กันด้วย ความแค้นสะสมพุ่งจี๊ด...
ป้าเลยเดินอาดๆไปที่โต๊ะนั้น โดยมีเพื่อนร่วมกลุ่ม หน้าห้องซึ่งได้ยินเหตุผล ก็แห่ตามกันไปเป็นฝูง รวมทั้งพวกไทมุงด้วย ยังไม่ทันทำอะไรคู่กรณีป้าก็เบะ เพราะท่าป้าคง เอาจริง (ทำนองท่าดีทีเหลว) ก็ยังไม่ได้ทำ อะไรเลย แถมเพื่อนอีกฝูงก็แค่ตามมาเฉยๆ ผล สุดท้ายก็มีการฟูมฟายออกมาว่า เกลียด !!!
ที่ให้เพื่อนมาดึง เพราะป้าดันทำผมเลียนแบบเธอ !!! ตอนนั้นยังไม่มีกฎหมายลิขสิทธิ์ (แล้วถ้าจะให้ ใครเป็นเจ้าของผมทรงนี้ ป้าว่าเหมาะจะเป็นพจมาน มากที่สุด) แต่นังอ๋อย (ก.ต.ย.ว.ด. ป.ร.ฉ. ถ้าชั้น รู้กฎหมายลิขสิทธิ์ซักหน่อยละ...ฮึ่ม ) ก็บอกว่า
"มันทำก่อนใครๆในห้อง เป็นทรงของมัน ห้ามป้าทำ..." อะไรเฟร๊ย ดึงผมตูยังจะเรื่องมากอีก
ตอนนี้ไทยมุงเริ่มเยอะ เพื่อนที่มามุงก็งง เพราะว่า ในห้องมีเพื่อนผู้หญิงหลายคนทำทรงนี้ (ก็มันจะมี กี่ทรงกันล่ะ) ทำไมไม่โดนแกล้ง เช่นยัยน้อย ยัยฝน หรือพวกนั้นผมยาว ทำแล้วดูดีมีสกุลรุนชาติ แต่ผมป้าสั้นจู๋ ทำแล้วดูอุบาทว์หวา... เพื่อนคนอื่นๆ ก็เริ่มรุมกันถาม ซักไปซักมาประสาเด็กช่างซัก ความลับเลยแตก...
ว่าเธอคนนี้ดันไปชอบใครไม่รู้อีกคนหนึ่ง แต่ ไอ้หมอนั่นไม่ชอบตอบ บอกว่าที่ฉันไม่ชอบเธอ เพราะดันมาชอบนังนี่ (ป้า) เลยใช้ไอ้หอกนั่น ซึ่งเป็นเพื่อนซี้กลุ่มนังผู้อ้างตัวเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ นี่แหละ มาแกล้ง... ไม่ได้เกี่ยวกับผมเผิมอะไรหรอก หมั่นไส้ (คงเพราะสวยกว่า ) ว่างั้นเหอะ ประสาท...
โอว...มั่วโคตร ป้ายืนอึ้ง แบบเด็กอ่ะ โง่ ไม่ค่อยคิด อะไรซับซ้อน ยุคนั้นละครน้ำเน่าไม่ค่อยมีดู เรื่องแนว ชิงรักหักสวาทไม่เคยมีในสมอง เลยไม่เก๊ทกะเรื่อง ทำนองนี้เท่าไหร่ ก็เดินงงๆ อึ้งๆกลับมาที่โต๊ะ
จำได้ว่ากลับมาบ้านยังเล่าให้พี่ฟังด้วยความงงงวย จนมาวันนี้เวลาระลึกถึงความหลังเรื่องผมงี่เง่าๆตอนนี้ จะต้องย้อนมาก่อนทุกครั้ง เพราะอ๋อย ไม่พูดกับป้าอีก จนป้าออกจากโรงเรียน มันจะอะไรนักหนา... เฮ้อ... จะชอบ-ไม่ชอบกัน ไหงตูซวยไปด้วยวะ จนบัดนี้ ป้าก็ยังไม่รู้ชื่อไอ้ห่านผู้ไม่ประสงค์จะออกนามคนนั้น !!! แน่จริงโผล่มาตอนนี้สิ ฮี่ ฮี่...
ภาพประกอบดูแหววดี เสียดาย ไม่มีถักเปีย อิอิ
ขอโทษที่จำที่มาไม่ได้ ขอขอบพระคุณไว้ ณ ที่นี้
Create Date : 08 พฤษภาคม 2549 |
Last Update : 8 พฤษภาคม 2549 7:53:24 น. |
|
21 comments
|
Counter : 607 Pageviews. |
|
|
|
โดย: สายลมโชยอ้น คนงาม IP: 124.121.188.170 วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:25:40 น. |
|
|
|
โดย: ป้ามด วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:34:05 น. |
|
|
|
โดย: ตุ๊ก IP: 203.147.53.54 วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:07:38 น. |
|
|
|
โดย: ...ณ มิตร... (namit ) วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:37:30 น. |
|
|
|
โดย: bird-narak วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:20:04 น. |
|
|
|
โดย: Cutetetsu วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:17:06 น. |
|
|
|
โดย: ป้าหนอน วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:28:49 น. |
|
|
|
โดย: ป้าหนอน วันที่: 8 พฤษภาคม 2549 เวลา:20:13:24 น. |
|
|
|
โดย: lonely sea (seenil ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:07:31 น. |
|
|
|
โดย: ลูกน้ำ IP: 210.86.128.34 วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:45:03 น. |
|
|
|
โดย: ศรีสุรางค์ วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:22:22 น. |
|
|
|
โดย: ป้าหนอน วันที่: 9 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:39:05 น. |
|
|
|
โดย: l3aKa_poonZ IP: 60.231.250.100 วันที่: 12 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:13:35 น. |
|
|
|
โดย: ป้าคนขยันสุดๆ IP: 124.120.168.76 วันที่: 12 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:26:18 น. |
|
|
|
โดย: l3aKa_poonZ IP: 124.178.46.61 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:11:57 น. |
|
|
|
โดย: ป้า(ไม่)ลดความอ้วน IP: 124.120.165.63 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:34:36 น. |
|
|
|
โดย: l3aKa_poonZ IP: 144.137.230.177 วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:0:12:30 น. |
|
|
|
โดย: ป้าหนอน วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:22:19 น. |
|
|
|
โดย: ราตรีดาว IP: 203.151.24.22 วันที่: 19 กันยายน 2549 เวลา:11:57:58 น. |
|
|
|
โดย: ป้าของ 窪塚洋介 IP: 124.120.173.61 วันที่: 14 ธันวาคม 2549 เวลา:0:44:50 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
อยู่ใต้เบื้องพระยุคลบาทในหลวง Svalbard and Jan Mayen
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]
|
๐ คนข้างโลก อยู่เงียบๆ อย่างเรียบร้อย พูดไม่น้อย จึงเขียนมาก แก้ปากหมา สนใจสิ่ง รอบตัว ทั่วโลกา จักสรรหา มาสัมผัส วัดด้วยตน ขอเก็บความ-คิดไว้ ในบันทึก สนุกนึก ย้อนมาอ่าน กันอีกหน ได้รำลึก ความคิด ในจิตตน คงได้ยล ยิ้มบ้าง ในบางวัน...
|
|
|
|
|
|
|
(งี้ก็แปลว่า ป้าก็เป็นนางเอกแต่เด็กอ่ะจิ ฮา... )
แต่รุ่นหนูก็ยังทันอยู่นะป้า ไอ้แบบว่า พื้นลงแว็กซ์แล้วใส่ถุงเท้าลื่นปรืดๆ น่ะ อิอิ แบบว่า หัวแตกมาแล้นนนน